Deze
morgen wilden we nog meer ateliers bezoeken. We hebben geen
weefgetouw meer gezien maar wel deze oude krakken. Aan de banden kan
je zien of ze nog in gebruik zijn (deze doen allemaal nog dienst).
Ons
stuur is bijna te heet om te rijden. Leve de airco want de
temperatuur stijgt nog verder tijdens de rit van drie uur. Er zit
vandaag weinig variatie in het landschap. De grond blijft zanderig,
soms roze. De struiken zien er wat stoffig uit en de bergen zijn
gespikkeld. We stoppen bij het eerste restaurant dat we in Chilecito
tegen komen. De menukaart, met vertaling, helpt niet echt bij het
bestellen. De ober legt uit dat Peceto rundvlees is en wijst naar
zijn ribben. 'Op zijn Portugees' is erg lekker met veel groenten in
tomatensaus. Dit is trouwens het eerste land (US inbegrepen) waar we
van ons eten kunnen genieten zonder voetbal in onze maag gesplitst te
krijgen. Hier krijg je vaak (Argentijnse) muziek.
Het
is nu veertig graden. In onze cabaƱa is er geen wifi maar wel airco
en een zwembadje. In het stadje zijn we onze gsm en portemonnee gaan
bijladen. Bij terugkomst is het onweer dichterbij gekomen. Zo
dichtbij dat we nu zonder elektriciteit zitten. Er waren een paar
enorme knallen en het heeft goed geregend. Gelukkig bracht de regen
ook verkoeling zodat het raam nu als airco kan dienstdoen.








|