Vandaag is het Frans zijn beurt om ziek te zijn.

Sinds hij me eens vroeg om te kijken of ons reservewiel nog onder de auto hing ben ik ongerust over de staat van onze achterste banden. We zullen nooit weten of ze de eindstreep zouden halen want ze zijn hier vervangen. Zo zie je ook weer eens het niet toeristische deel van een stad (en begrijp je waarom ze er niet zijn).

Het oude centrum is een flink stuk wandelen. Het strand is niet meer zoooo vol op maandag. De plaza is hier niet zo levendig omdat iedereen aan het strand is. Er loopt een oude straat naartoe met nog huizen uit de glorietijd van de nitraathandel. Mocht de straat niet zo mooi aangelegd zijn zou je je in het wilde westen kunnen wanen. In het museum zie je nog voorwerpen uit die tijd en van de vroegere bewoners uit de ruime omgeving. Als ik terug stap wordt er flink gesport langs de kust. Het was geen bijzondere dag vandaag maar ik ga morgen wel met een geruster hart in de auto stappen.