|
Op zondag kan je gelukkig vlotter wegrijden uit Lima. Bij de waterski is het wel druk met het lange weekend. De mensen daar zijn in elk geval erg gastvrij. We vervolgen pas na de middag onze weg. Er zijn hier zeker zoveel billboards als in Amerika. De meesten willen je laten investeren in nieuwe bouwprojecten aan de kust. Er wordt hier dan ook heel wat groen aangeplant om het aantrekkelijker te maken, allemaal netjes op rijtjes. Naast de luxewoningen zie je ook weer veel verlaten huisjes en ook muren. In de woestijn hadden we, ook in het noorden, veel heel lange tenten zien staan. We hadden er al op gegokt dat daarin kippen zouden zitten. Hier staan ze dichter bij de weg, en inderdaad, onze veronderstelling klopt. Dat ze lekker op tafel komen kan een magere troost zijn voor die beesten, hun leven is niet benijdenswaardig. Blijkbaar hebben kippen weinig water nodig en worden ze massaal gekweekt in de woestijn. Verder zien we druivenranken. Ica schijnt een wijncentrum te zijn.
We logeren buiten het centrum in een charmant huis, vlak naast een hoge duin. Het zwembad is welkom.
Toen we hier 38 jaar geleden logeerden hadden we omgerekend nog 100 frank om met zijn tweeën te slapen, te dineren en te ontbijten. Ons record 'goedkoopste overnachting ooit' was hier. We sliepen toen tussen vier muren met een gat in het plafond als verlichting. We hebben toch zonder problemen (en zonder luxe natuurlijk) de feestdagen kunnen overbruggen. De volgende dag moesten we wel lang aanschuiven bij de bank. Huacachina, een kleine lagune omringd door hoge duinen was toen in verval. Er was te weinig water en de fotografen (met hele oude toestelllen) en verkopers waren vruchteloos op kopers aan het wachten. wij hebben er toen onze eerste 'cebiche' gegeten. Morgen gaan we eens kijken, nu zou het overvol zijn.
|
