Het moderne deel van Quito mist de koloniale charme. Het nationaal museum huist in een enorm rond gebouw waar ook het theater in zit. Er is een tentoonstelling over het sociale leven in de verschillende periodes in Ecuador : de precolumbiaanse tijd, de koloniale en de republiek Ecuador.

Van de precolumbiaanse resten alleen keramiek en zilver en goud. Vooral de beelden van de marktvrouwen zijn pakkend, hun verhaal nog meer. Voor ons zijn de mensen hier onderdeel van de plaatselijke charme maar hun levens zijn allesbehalve gemakkelijk. Verder wandelen we door de uitgaansbuurt waar er op zaterdagmorgen natuurlijk niet veel te beleven valt. Het folklore museum is mooi ingericht maar de belichting is ronduit slecht. Er leven hier wel veel verschillende gemeenschappen met elk hun eigen klederdracht.

In een park verkopen zondagschilders hun werk. Het is nog erger dan de werken van de kunstenaars uit het Amazonegebied in het cultureel centrum. Daar gaf ik met plezier mijn gratis cataloog terug.

Het 'museo de arte contemporaneo' is vandaag verandert in een marktlokaal van allerlei artisanale producten. Buiten de gekleurde bussen valt er verder niet veel te zien.

Ik haast me terug naar het theater waar er om 5 uur een gratis tangovoorstelling is van het nationaal ballet van Ecuador. Michèle is ook op de afspraak. Er zijn twee groepschoréografieën en één koppel dat de tango danst. Ik vraag me af of we in Argentinië een even goede tangovoorstelling te zien zullen krijgen. Daar zullen ze wel niet op pointes dansen.

We zijn nu zondag en zouden onderweg moeten zijn naar Baños maar de parking waar onze auto staat is gesloten. Frans is nu bezig met de politie, hopelijk kunnen zij de poort openen, anders zitten we hier vast.