Dat is een tour die rond het eiland San Cristobal gaat. We zijn nog altijd geen luie reizigers want om kwart na zeven zijn we op de afspraak. We beginnen langs de oostkant waar er meer golven zijn, die komen vanuit Chili aangewaaid. Na anderhalf uur kwakken op de golven kunnen we voet zetten op een prachtig spierwit strand. Het blijkt geen echt zand te zijn maar uitwerpsel van een vis. Het is als bloem en warmt ook niet op door de zon. Verder gaat het over lavarotsen naar een baai. Er is weinig plaats om je masker op te zetten, je begint te zwemmen en twee meter verder hang je boven een tros slapende haaien, dat was even schrikken (ik zou hier geen beginneling willen zijn, wij hadden er twee bij). Bovendien slapen ze niet allemaal en zwemmen ze vlakbij. Het zijn wel ongevaarlijke beesten maar toch. We zien nog maar eens een reuzenschildpad en ook een grote gele koffervis met stippen.

Heel vroeger zouden dit twee eilanden zijn geweest, een uitbarsting heeft de twee delen samen gelijmd en dat zie je nog. We zien nog 'Nazca boobies' op een rots. Aan de uiterste punt van het eiland zijn de golven mooi maar ook hoog. Na de lunch aan boord zouden we uitstappen maar de golven zitten niet mee dus varen we verder naar een beschutte baai. Aan deze kant van het eiland zijn de stranden geel.

Na een kleine wandeling varen we naar 'Kicker Rock', een serieuze rots met een spleetje. Hier springen we van de boot met onze snorkel. De muur gaat ook onder water recht naar beneden. De rotswand is best kleurrijk. Onder je is er geen bodem te zien. Er zwemt een zeeleeuw langs mijn zij. Die zou de groep wel kunnen volgen. Ik besef nog maar eens dat ik moet leren palmen, ik kom weer amper vooruit. Nu zijn alleen de goeie zwemmers mee, iedereen schijnt duikervaring te hebben. Ik verlies verschillende keren de groep. Eindelijk komen we samen achter de rots uit, waar de zon schijnt, of de gids roept: shark..shark... . Iedereen zwemt als een speer de andere kant uit en ik zie alleen maar flippers verdwijnen in de verte. Ik weet dat iedereen de haai wil zien maar 'jaws' krijg je toch niet zomaar uit je hoofd als je hier in het water ligt. Ik ben wel blij dat ik hier gezwommen heb maar ik was zeker blij om terug op de boot te zijn. Het is altijd extra vermoeiend om de zwakste te zijn. De hamerhaaien, die iedereen hoopte te zien, gaven niet thuis vandaag.