Heel de nacht en 's ochtends is het aan het regenen. Ik hoop dat er ook nog pingpong balletjes bij de tafel en de palletjes horen. We nemen onze tijd om te ontbijten met de enige andere gast in de hostel, Michelle een Française van onze leeftijd. Het klaart toch wat op en met zijn drieën nemen we de auto naar een natuurpark, een half uur klimmen op een slechte weg. Op de parking zijn we de enigen. Eerst stijgt het pad flink, eens we over de eerste hobbel zijn en bij het eerste meertje is het weggetje golvend. Als je de bergen bekijkt kan je je evengoed in de Pyreneeën wanen, het is pas als je naar de planten kijkt dat je weet dat je ver weg bent. De bloei is hier niet zo uitbundig als in de Alpen maar hier hebben de bloemen het hele jaar, aangezien het hier nooit wintert.
|