Vandaag zitten we om halfacht in de auto met maar twaalf kilometer voor de boeg naar het vertrek van de wandeling door de 'valle de Cocora', bekend om zijn soms 60 meter hoge waxpalmen. Gelukkig hadden we heel veel info via reisblogs. We zijn de wandeling van 6 uur in omgekeerde richting begonnen zodat we eerst de palmen zien. In de namiddag komen er dikwijls wolken opzetten en mis je de uitzichten. In deze richting loopt er bijna niemand, de vallei is prachtig in het ochtendlicht. We volgen voor twee uur een breed pad dat onafgebroken een goeie 15% klimt. Boven een bepaalde hoogte herken ik heel veel plantjes, onkruid en bodembedekkers die ook bij ons groeien. Daarboven torenen dan wel enorme varens en bomen met bromelia's. Bij de 'Finca la Montaña staan er reuze 'vlijtige liesjes'. Dit is ons hoogste punt op 2800 meter. De Finca verkoopt nog geen koffie. We zijn te vroeg. Dan maar langs het stijle pad naar beneden tot aan de rivier. Van daar kunnen we nog een eindje klimmen naar het huis van de kolibri's. Op dit stuk wordt er druk op en af gewandeld. Hier begint het nevelwoud. We rusten hier uit bij een kop chocoladewater. De vogeltjes komen af op het suikerwater en laten zich goed fotograferen. Onze klim zit er nu op. Nu gaat het verder langs de snelle rivier naar beneden. Voor ons iets minder snel, je voeten neerzetten is precisiewerk. Een vijftal keer wiebelen we over bruggetjes. De begroeiing is weelderig. Het laatste stuk wandelen we door weiden. Het blijft opletten waar je je voeten zet. Voorbij de forellenkweekerij hijsen we ons nog met moeite naar boven. Vijf en half uur zijn we onderweg geweest met één stop. We hebben bijna 700 meter geklommen. Het restaurant lonkt.

Ik neem nog maar eens forel maar dit keer natuur. Frans heeft een fantastische steak. We praten nog met een groep wandelaars. Het blijkt dat wij het heel goed hebben gedaan, wij zijn niet verloren gelopen en we zijn de wolken voor geweest door in omgekeerde richting te stappen.

Op de kamer heb ik net de luiken dicht gedaan (ramen zijn er niet!), het is hier aan het gieten. Onze timing was dus ook goed. Weer een schitterende dag in een schitterend land!