Gisteren besloten we om nog één dag hier te blijven en niet in Medellin te overnachten. Frans heeft nog wat werk te doen en daarvoor zit je hier prima. Gisteren heb ik al eens gekeken of ik een wandeling kan maken. Ik waag het erop met 'maps.me' nadat ik op gpsies een wandeling heb uitgestippeld van zo'n 12 km. Eerst op asfalt, dan op verharde weg, een stukje over privéterrein, door een weide, dan steil naar boven over slechte weg, om terug op de baan te komen. “Wat doet die hier”, vragen de bewoners zich af, maar iedereen is vriendelijk. Ik voel me ook zeker met mijn maatje Ozy. Die maakt een heleboel nieuwe vriendjes. Er worden vooral groenten gekweekt, soms onder plastic. Ik zag ook hortensias, die worden beschermd tegen de zon. Het laatste kwart is terug over de hoofdweg, dan hou ik mijn hart vast voor Ozy. Na tweeënhalf uur wandelen komen we gelukkig weer veilig thuis.

Elisabeth bereidt ons weer een heel smakelijke maaltijd. Het ziet er naar uit dat we een flinke bui krijgen, goed dat ik er mijn kilometers heb opzitten.

De laatste foto's zijn nog uit het museum van Antioquia