Om Cartagena uit te rijden moet je ook geduld hebben en goeie zenuwen want er wordt hier constant van rijvak gewisseld, zeker door de vele moto's. Daarna zien we vooral groen. En dan komen de bordjes 'opgepast voor' : miereneters op de weg, krokodillen, koeien, luiaards, leguanen en een soort knaagdier. Spijtig genoeg is alleen de foto van het bord met de koe gelukt.

De weg is vaak dubbel in iedere richting en OK. Om de haverklap moet je wel tol betalen, dat varieert van 75ct tot 4€. Er zijn twee wegen naar het zuiden en onze gps schijnt de verkeerde te hebben gekozen en stuurt ons over een baan waar er evenveel tol is maar wel om de paar kilometer wegenwerken.

Er wordt hier veel fruit geproduceerd. Op de weg verkopen ze alles wat van het veld komt. Er is ook een stadje vol ambachten. In het kleurrijke restaurant waar we lunchen zijn ze de kerstversiering al aan het ophangen.

Eindelijk komen we terug op de '25'. Hier rijdt het tenminste. In Sahagun zoeken we een bankautomaat. De hoofdwegen door de stadjes zijn meestal rommelig en stoffig. Maar als je hier de zijstraten in rijdt zijn de huizen verzorgd. Het volgende deel van de weg is afgezoomd met kleine valleitjes met gras met daartussen allerlei soorten bomen die soms prachtig zijn. Hier graast het vee allemaal buiten en hebben ze plaats genoeg. De weg zit vaak onder een koepel van takken.

Planeta Rica is ook vol met moto's en druk. Gelukkig woont Katherine (airbnb) in een rustigere straat. Zij komt uit Bogota maar kan hier heel goed aarden alhoewel er hier echt niks te zien is. Er hangen twee mountainbikes in de living waarmee ze er in het weekend op uit trekken. Haar man organiseert de veeverkoop. Zij studeerde voor veearts maar we begrepen niet goed wat ze nu doet.

's Avonds bestellen we dan maar allebei een steak van een gelukkig rund. Hij is dun maar erg lekker en voor 4€ per schotel kan je natuurlijk niet klagen. Op de terugweg zijn er zeker 50 mensen aan het dansen op straat. Ze oefenen voor een optocht. Er is dus toch nog iets te zien.