Spijtig genoeg heeft bijna de hele kust van Florida last van 'red tide'. Dat is een alg die gaat woekeren. Als hij afsterft verspreid hij een toxische stof die vooral vrijkomt als de golfslag de cellen breekt. Mike, de hoofdredder, had ons al verwittigd toen we gingen zwemmen. Als je voorbij de golven bent heb je er weinig last van maar op het strand irriteert het de keel. De eerste keren viel het mee maar de irritatie schijnt toe te nemen. Een strandwandeling hebben we dus niet gemaakt want Kathy heeft astma. Met mijn verkoudheid ben ik ook extra gevoelig geworden en hoest nu de longen uit mijn lijf als ik in de buurt van de oceaan kom. 

We hebben er vooral van genoten om nog eens samen te zijn, het was erg gezellig. Kathy is op weg naar het Amerikaanse hemofilie congres in Orlando. Zij verloor haar echtgenoot bijna 30 jaar geleden aan aids, een gevolg van zijn bloederziekte. Hun dochter woont in Zuid Florida, dat zijn dus twee vliegen in één klap voor een bezoek.

Frans ging gisteren (donderdag) voor het eerst waterskiën. Het skiën ging goed maar daarna kon hij niet meer stappen. 

Dubbele pech voor hem want zijn andere lievelingsactiviteit hier, in de zee gaan zwemmen, gaat ook niet meer door de hoestbuien die we krijgen. Gelukkig is het zwembadje van onze straat nog open zodat we daar wat baantjes konden trekken. 

Gisterenavond heb ik de fietsjes terug in orde gebracht. Deze morgen ben ik daarmee boodschappen gaan doen. Volgende keer doe ik het vroeger want je krijgt het toch wel erg warm in de zon. 

Het belooft hier dus erg kalm te worden. Veel zal er niet te bloggen zijn de komende week.