Eerst de metro naar Lower East genomen. Ik ben een beetje vroeg in de buurt. Een aantal winkels en galerijen zijn nog dicht. Maar het is wel aangenaam wandelen. Een grote galerij is wel open. Ik vergeet de naam te fotograferen van de kunstenaar die gips en kristallen combineert. De werken pakken wel niet echt goed op foto.
In Chinatown is het nu wel levendiger dan 's avonds. Rond city hall moet ik mijn kap opzetten en regenjas dichttrekken. Gelukkig is het maar motregen want je staat toch wel veel met je hoofd in je nek naar boven te kijken. Ik stop bij 'le pain quotidien', die je hier overal tegenkomt. Het regent nog als ik bij de WTC memorial aankom. Ik ken de plek van foto's, een beter herinneringsmonument kan ik me niet voorstellen. De top van de nieuwe toren zit in de wolken. De rij bij het museum vind ik te lang. 'Je emoties kan je best wegwerken door te shoppen' denken ze hier, de 'mall' ernaast is een consumptie 'kathedraal' die afsteekt bij de eenvoud van de memorial.
Wij hebben al te veel bagage bij, winkelen is niet aan de orde maar ik moet er wel binnen voor de metro. Het regent nog en ik besluit naar het American Folk Art museum te gaan. Dat blijkt net aan een verhuis bezig te zijn. De enige tentoonstelling spreekt me niet echt aan.
Ik kom langs de opera, je mag er binnen in de grote hal. Bij het buitenkomen hebben ze het gordijn voor één van de enorme Chagal's opengetrokken.
Het is niet ver naar het designmuseum. Voor een sjieke lunch met uitzicht op central park kan je hier terecht. Het is een museum waar je wel wat verassingen kan tegenkomen. Ik wilde er eerst niet naartoe omdat ik zilveren serviezen en dergelijke verwachtte maar het is alleen maar hedendaags wat je te zien krijgt. Dit keer was er een expo op de grens van 'crafts en design', spek naar mijn bek.
Frans smst me dat hij naar het Whitney museum voor Amerikaanse kunst gaan (20ste en 21ste eeuw). Dit is net verhuisd naar een gebouw van Renzo Piano bij de Hudson rivier. Vanaf het terras heb je in alle geval mooie uitzichten. Zoek 'Alice Neel portraits' eens op. Daarvoor blijf je echt wel staan. Er hangen ook een aantal Hoppers. Ik had gehoopt op een paar schilderijen van Wayne Thiebaud maar die zullen in hun depot zitten. Toch wel de moeite, je moet natuurlijk wat geluk hebben met de tijdelijke tentoonstellingen.
Van daar pakken we de bus richting Time Square. We kunnen weer uitrusten want in Mid Town gaat het verkeer niet vooruit.
Het is wel een goeie moment om daar aan te komen. De lichtreclames komen al goed uit maar de lucht is nog niet donker. Lang blijven we niet in de buurt, het is er zo druk. We eten in een Braziliaans restaurant met goeie live muziek. De prijs is bovendien heel redelijk. Daarna terug de bus op. Als we thuis komen ben ik bijna de klok rond op stap geweest.





|