Mijn verwachtingen werden onmiddellijk ingelost met een pas de deux uit Coppelia. In het begin was ik wel blij met het heel enthousiaste publiek maar misschien kunnen ze volgende keer toch maar beter naar het circus gaan en daar ongegeneerd applaudisseren na iedere lift of spectaculaire act. Het eerste dansstuk viel dan ook tegen, ik dacht dat ze beter aan gym konden gaan doen. Het volgende stuk was gelukkig goed, misschien ben ik gewoon ook  wat allergisch aan tule op de scene.

We hebben in alle geval een aantal mooie stukken en heel goeie dansers gezien. Het voordeel van de meer hedendaagse stukken was dat de drang om te klappen daarbij afnam. De appreciatie bleek achteraf gelukkig niet minder te zijn.  De dansers waren goed, de meeste stukken waren goed maar wat het meest tegenviel was de kwaliteit van de muziekinstallatie. Bovendien was de sterdanser afwezig zodat ze nogal aan het programma hebben moeten sleutelen. 

Uiteindelijk hebben ik en Zeping wel van de voorstelling genoten. Frans stoorde zich wat te veel aan de geluidskwaliteit.

Bij het terugrijden in het donker - met gps - miste ik een afslag en moest een paar kilometer verder rijden voor ik kon omdraaien. Terug bij het kruispunt begreep ik pas waarom ik te ver was gereden ; wij zijn het echt niet gewoon dat een kruispunt onbelicht is, ik moest echt een donker gat inrijden. Pas als je gedraaid bent zie je de reflectoren op de weg. 

Vandaag is het fris en staat er een flinke wind. Frans ziet af van zijn laatste skironde. Beverly vraagt of we vanmiddag meekomen naar de 'local catch', dat is een populair café-restaurant in de buurt waar Forrest ook op zondag optreedt. Beverly is op aanraden van Frans hier komen skiën en is super enthousiast. Morgen vertrekt ze terug naar de UK maar ze komt zeker terug naar Santa Rosa Beach. Frans krijgt echter een serieuze klop in de namiddag, het wordt dus een meidenafspraak.

De sterkte van het zuiden ligt in optredens als deze. Om half vijf zit de kroeg stampvol en is er al geen plaats meer op de dansvloer. Forrest en zijn band spelen alles ; eigen gemaakte nummers, rock, country, ballads. Iedereen amuseert zich. Zelfs Beverly waagt zich aan 'geel' eten. Achteraf vertelt Forrest ons dat het hem ook echt te doen is om energie over te dragen en terug te krijgen, dat lukt hem zeker. Van 4 tot 7 staat de parking vol. Bij mijn auto staat er een koppel met de sleutel te morrelen. Hun auto blijkt ook rood te zijn, maar ze moeten echt wel te veel gedronken hebben om niet te zien dat er bij ons nog een cijferslot op de deur zit. Ik hoop dat ze heel thuis komen met hun rode kar die bovendien nog een stuk groter is dan de onze. Als de politie hier in het zakje wil laten blazen moeten ze wel vroeg uitrukken, alles start en eindigt hier vroeg. Wel een voordeel voor 50plussers.