Zeping zat daar op een bank, naast een splinternieuwe fel blauwgroene fiets, met haar hondje jing jing. Jing jing is een kleine jack russel die iedereen weet te charmeren.

Zij is hier nu alleen, ze hebben net een huis gebouwd in de buurt, haar partner werkt nog in Boston. Toen ze hoorde dat ik de buurt goed ken wilde ze wel eens mee op verkenning gaan. Ik had mijn verwachtingen qua fietsen gelukkig al heel laag gesteld. Bleek dat haar fietscapaciteiten nog lager waren, zo laag als haar zadel stond! 

We spraken af aan de school, om 7u15 was het daar wel erg druk met filevorming op 30A. Gelukkig is er daar een afgescheiden fietspad. Na een paar honderd meter kunnen we daar al oversteken en beginnen met 'trespassen'. Vele wijken zijn hier privé maar als je er met de fiets doorrijdt of wandelt heb je nooit problemen en zegt iedereen goedendag. Daarna moeten we wel doorsteken over een oprit om op het weggetje naar het park te komen. De camping is ondertussen goed volgelopen met campers. Ik had al besloten om mijn wandeling van maandag over te doen met haar. Ze is goed gezelschap, een slimme kop ook want ze heeft electrical engeneering en robotica gestudeerd en lang als software schrijfster en daarna als manager gewerkt. Ik schatte haar zowat in de veertig, maar ja die Aziaten hebben toch wel speciale genen, ze blijkt binnenkort zestig te worden. Ze was in alle geval heel enthousiast over de wandeling en het fietsen. Gisteren had ik nog eens op de website van Topsail gekeken en gezien dat je als voetganger of fietser toch 2 dollar entree verschuldigd bent. Ik dacht maar ineens te betalen voor mijn 4 bezoekjes maar er scheen niemand te zijn om te ontvangen. Op de terugweg heb ik haar ons huis getoond. Het zal de vergelijking moeilijk kunnen doorstaan met het hare want dat is een 'beachhouse zoals in Watercolour. Dat zijn grote witte huizen met op iedere verdieping een veranda. Ze vond ons huis wel geschikt als tweede woning. Naar Amerikaanse normen is ons huis ook veel te leeg, we zouden vooral het dubbel aantal aan kussens moeten hebben en missen zeker een vijftigtal decoratieve stukken. De meeste huizen hier tonen ook te groot voor het stukje grond waar ze op staan.

In alle geval, het fietstochtje en de  wandeling zijn haar heel goed bevallen.

Het andere doorsteekje naar de hoofdweg blijkt wel van eigenaar veranderd te zijn. Ik heb besloten het bordje 'no trespassing' te negeren.

Misschien kan ik er hier wel een 'onofficiële bijverdienste van maken :'trespassing with Nora'. Het komt er dan wel op aan te weten waar de 'lunatics who might shoot at you' wonen.