We moesten vroeg de deur uit. Om 6u30 wordt er tegenover het hotel al heel druk ontbeten. Wij gaan voor een beker fruit en ik een tamale (die is geel). De rest van het uitgestelde eten is voornamelijk bruin. Niet moeilijk dat er hier zoveel mensen buitenshuis ontbijten, wie heeft er nu zin om al zo vroeg biefstuk met ui te gaan bakken. We hebben een hele uitleg op papier waar we achtereenvolgens moeten zijn en hoe we er geraken. De tolweg is gelukkig niet druk. Je kan hier op minder dan een uur van de ene naar de andere oceaan rijden. Alle uitleg ten spijt vinden we toch niet direct het eerste kantoor. Het valt hier verder wel mee, de kantoren waar de shippers zitten zijn nieuw en de omgeving is verzorgd (het zijn dan ook veel Amerikaanse bedrijven). De eerst stap is wel snel gezet, zonder aanschuiven. Stap 2 ; de douane had snel moeten gaan was het internet niet een tijd uitgevallen. De douane was wel minder goed behuisd. Stap drie duurde nog het langst. Als je alle papieren hebt kan je de auto afleveren. Alleen Frans mocht mee door de poort. Dan werd de auto nagekeken. Ik kan niet zeggen volledig, want de fietsjes mochten blijven staan. De onderkant werd met een spiegel bekeken en er kwam ook nog een drugshond aan te pas. De tassen werden ook onderzocht. Gelukkig was alles OK. Toen was het al na de middag. Frans had in het eerste gebouw een kantine gezien, daar hebben we prima gegeten. Daarna werd hier ook alle afval netjes gesorteerd. Frans wilde meteen terugkeren naar de hoofdstad maar dat vond ik zonde. Gelukkig zijn we eerst nog de sluizen van Gatun gaan bekijken. Niet dat die zooo indrukwekkend zijn maar ze zijn wel 100 jaar oud. De hedendaagse schepen passen er maar net in. Zes treintjes begeleiden de schepen met kabels vanaf de kant zodat de boot van de rand af blijft. Een cruiseschip was net door de sluis en een tanker kwam er net in. In de andere sluis zat ook een boot in dezelfde richting. Vanaf een terras kan je de activiteit goed volgen. Ik dacht vroeger altijd dat het panamakanaal er uitzag zoals het Albertkanaal maar dan smaller en dieper. Het grootste gedeelte is geen kanaal maar een stuwmeer. Dat was natuurlijk een stuk makkelijker en goedkoper. Toch is het voor die tijd wel een huzarenstuk geweest. In 2007 zijn ze begonnen met de bouw van grote nieuwe sluizen die ook een deel van het gebruikte water kunnen recupereren. De werken in Gatun zijn in alle geval nog volop bezig. Langs de randen van het meer en onderweg naar Panama city is er in alle veval nog veel groen. Terug, zijn we gaan horen voor een uitstap naar de San Blas eilanden. We zijn maar in een hostel gaan boeken, die zijn gewoon om kort op de bal te spelen. Veel confort zullen we dus niet moeten verwachten. Morgen worden we dus om 5u opgepikt en maken we een driedaagse groepsuitstap naar een kokosnoot-(toeristeneiland). Op het eiland zelf zal er dus niet veel te zien zijn, hopelijk onder water wel. De archipel schijnt in alle geval erg mooi te zijn. Ondertussen is het hier wel erg warm, alleen 's avonds is het ideaal, dat is genieten.