Die heeft zich weer bijna heel de dag bezig moeten houden met het verzenden van de auto. Het lijkt te gaan lukken, nu schijnt alles zo goed als vast te liggen. Morgen moeten we langs een politiedienst die de wagen moet controlleren. Maandag brengen we de auto naar de haven. Kathy, mijn Amerikaanse zus, logeert bij haar dochter in Florida. Voor haar is het 20min. rijden om de auto op te halen. Daarmee hebben we echt geluk. We moeten nog wel langs de Amerikaanse ambassade voor een officiele verklaring dat zij de wagen mag afhalen in de haven. Had ik dit moeten regelen, ik was al een paar keer totaal geflipt. Voor Frans is het in alle geval ook geen plezier, zeker niet omdat er iedere halve dag wel iets veranderde. Deze namiddag ben ik naar het 'museo del arte contemporano' getrokken. Dat was zelfs amper de verplaatsing in de stad waard. Er hingen werken van de 2de helft van vorige eeuw van kunstenaars uit centraal Amerika. Het meeste zag er al gedateerd uit. Achter het museum ligt een heuvel, daar kan ik altijd moeilijk aan weerstaan. De wandeling was wel verder dan ik dacht. Onderaan is er een grote oncologische kliniek en verder zijn er grote huizen die vanop de flank een mooi uitzicht op de stad moeten hebben. Hogerop is er bos. Op die ene heuvel wonen wel 39 verschillende vogels en 15 soorten zoogdieren. Van beiden heb ik er maar 1 gezien, het was te warm denk ik en dierensiesta. Van boven had je wel een mooi uitzicht over de hele stad en de oceaan en aan de andere zijde het kanaal met de sluizen en de grote brug. Terug ben ik dan nog maar eens naar de copyshop geweest voor scans. Een plons in het water deed daarna wel deugd. Morgen beloofd voor een deel uit wachten te bestaan, we zullen er maar het beste van maken.