Om 6u15 was ik al op wandel. Het water in de baai was spiegelglad. De vogels maakten heel veel lawaai. Een man met een mand op zijn hoofd riep ook dat hij brood te koop had. De huizen raken met de voorzijde bijna de weg maar de rest staat op palen in het water. Zelfs aan de andere zijde stonden er huizen boven water. Het ontbijt kunnen we onthouden vanwege de mooie locatie boven het water. 

Om 8u30 waren we 'on the road', een uurtje later bij de grens. Er zijn hier inderdaad veel winkels. We vinden de rij om Costa Rica te verlaten, die is redelijk lang. We hebben ons briefje nog dat we vorige keer uitreistax betaalden maar volgens hen zijn we dus in Panama geweest doordat ons paspoort al 2 dagen geleden was gestempeld en moeten we terug betalen. Die weten daar dus gewoon niet wat er aan de andere grens gaande is. Ik was gewoon principieel kwaad, twee keer aanschuiven, 550km omrijden en dan nog dubbel moeten betalen! Hier deden ze natuurlijk gewoon hun job maar aan de andere grens hebben we ons wel terug aangemeld toen we niet doorkonden. Ze hadden daar amper werk en dan nog hebben ze ons niet goed geholpen, zet een ambtenaar achter een loket en hij toont geen respect meer voor wie aan de andere zijde staat. Al die grensovervangen schijnen zich ook  helemaal niet te bekommeren over een greintje comfort voor de passanten. Je staat dikwijls buiten in de zon, er zijn geen aanwijzingen en amper parkeerplaatsen. 

Bon, het is dan na 2 uur gelukt om Panama binnen te rijden. In David slaan we af naar het Noorden, naar Boquete. Dat ligt op 1000m hoogte en zou een aangenaam klimaat moeten hebben. De weg lijkt een klein beetje op de autostrade naar Chambery. Een vierbaansweg naar een bergstadje had ik niet verwacht. Het stadje is ook een pleisterplaats voor gepensioneerde Amerikanen. Het is dan ook een beetje een gekke combinatie van oud en nieuw. Buiten het centrum zijn er Amerikaanse villa's, erin heb je een krottige markt bijna naast een soort colruyt. Er wonen hier ook indigenas en de vrouwen zijn nog traditioneel gekleed (lang niet zo mooi als noordelijker maar wel kleurrijk) Wij zitten wat boven het stadje in een bungalow. Deze namiddag zijn we de tuin van een koffiehuis gaan bezoeken en hebben we Bouquete verkend. Het voelt hier wel erg veilig aan. Een aantal huizen hebben wel een flinke omheining maar het is hier niet de regel zoals in Nicaragua en Costa Rica. Daar had bijna ieder hotel of restaurant bewaking. Politie hebben we ook nog niet gezien. Het voelt als vakantie!