Het was geweldig wakker worden deze morgen. Onze kamer geeft uit op bomen, 1 wand is bijna helemaal raam. Het slechte nieuws was dat het regende en mistig was, het goede dat de vogels zich daar helemaal niet aan storen en ik ze vanuit bed kon gadeslaan. En bovendien 2 kruisjes heb kunnen bijzetten op mijn dierenkaart. Plus zagen we voor de 2de maal een aracari. Bij het ontbijt kregen we dan wel geen zicht op de bergen maar ook daar gaven de vogels een show. Gelukkig was er gisteren bij aankomst wel uitzicht. Een wandeling hebben we dan maar niet gemaakt, we zijn onmiddelijk weer zuidwaarts gereden, met heel veel bochten weliswaar. Voorbij Carthago waren we eindelijk op de grote weg, voor 1km toch, toen vlogen we er af. De omleiding hou je niet voor mogelijk, een steile zandweg vol putten. Bovendien sturen ze je wel van de baan maar moet je het daarna maar zelf uitzoeken. Gelukkig komen we terug op de grote baan uit, die nu wel in erg goede staat is. Veel verkeer is er ook niet als je er een stuk uitknipt. Daarna begint de klim, even waren we uit de regen maar nu gaan we terug naar de wolken. Er wonen hier quetzals en die douchen graag de hele dag. Met goed weer moet het mogelijk zijn om de 2 kusten te zien, maar dat zal niet vaak gebeuren. We komen inderdaad boven de 3300m uit. Hier is de begroeiing wat lager en armer maar tot 3000m is het erg weelderig. We rijden lang oostwaarts over een bergrug, waar we zuidwaarts draaien begint een lange afdaling tot San Isidro del general. De kathedraal daar is redelijk nieuw maar valt binnen erg tegen, van buiten had ik de idee dat de glasramen knapper zouden zijn. Ondertussen is het ook lunchtijd, we eten bij een bakker die ook eten serveert. Dan zijn er nog wat kleine bergen te kruisen tot aan de kust. Het landschap is weer erg mooi en inmiddels is het droog. Een lange met hout geladen camion drukt de pret, met de onophoudelijke bochten komen we er niet voorbij. De wegen zijn dikwijls beter dan de voertuigen die erop rijden. Daarna komt er nog een lange rit langs de kust. Frans had Golfito voorgesteld, een kleine haven niet ver van Panama. Gisteren dacht ik niet dat we daar zouden geraken. Het laatste stuk snijden we de weg af, niet altijd zo'n goed idee, er waren weer heel veel putten. Gelukkig begon het pas te onweren toen we af de zandweg waren. Je zag nog amper een hand voor ogen. Gelukkig kan je in de hostal waar we nu zitten van op het overdekte terras de golf zien. Ondertussen is nog maar zachtjes aan het regenen. Niet alleen hebben er zich vandaag veel vogels aangediend maar we zijn ook 3 keer door de politie tegengehouden. Gelukkig deden ze gewoon hun job, en wij hebben natuurlijk meer kms gereden dan we normaal zouden doen. Waarschijnlijk hebben we wat mooie dingen laten liggen maar ja, het weer speelt ook mee. En de omweg van 550km is bijna gemaakt.