Deze voormiddag werden we verwend met een zeer goed ontbijt. Kruidige gebakken aardappeltjes met omelet met tomaat. Maar vooral de zelfgemaakte chutney erbij was een succes. We zijn ook al 2 dagen met dezelfde gezellige mensen aan tafel. Er zij veel bootjes die naar de overkant van het meer gaan, zodra ze 12 man hebben vertrekken ze. Onze eerst stop San Pedro la Laguna is een hippiepleisterplaats. De plaatselijke bevolking woont in het hoger gelegen gedeelte. De kerk zag er heel raar uit, iets voor in de efteling. Van daaruit nemen we een tuc tuc naar San Juan la laguna. Hier maken ze heel mooie stoffen die zachter van kleur zijn doordat ze natuurlijke verfstoffen gebruiken. Je kan hier allerlei coöperatieven bezoeken (koffie en textiel). Frans wilde echter snel in de volgende tuc tuc (met mannen is stoffen kijken niet evident) om 2 dorpen verder te rijden. Als je nog niet zen bent of te gestrest van de vele gaten in de weg kan je op allerlei manieren je rust trachten terug te vinden in San Marcos. Het is hier voordelig logeren, er zijn nogal wat overwinteraars. Je kan je geld spenderen aan allerlei opleidingen, yoga, massages... Van daar nemen we een volgend bootje naar Jaibalito. Het is mooi varen langs de oevers met grote bomen, mooie verblijven en daarachter ruige bergen. In Jaibalito lunchen we met zicht op het water, het is idyllisch. Het is een half uur wandelen naar het volgende dorp. We klimmen eerst langs de vele steile trapjes van 'el mundo perdido' een mooi hotel voor als je goed te been bent. Het klimt in alle geval makkelijker dan het stoffige zandweggetje voor het hotel. Er zijn prachtige zichten maar je moet wel goed op je stappen passen op het smalle pad. In Santa Cruz, dat tussen twee kloven ligt en niet met de weg bereikbaar is wonen best veel mensen. Boven in het dorp zijn we niet gaan kijken, beneden zie je wel mooie buitenverblijven en logementen. Je loopt een hele tijd over houten stijgers langs de oever. Het water stond vroeger blijkbaar lager. Van daaruit maken we het tourtje rond met een volgende boot. In onze gids stond dat de laatst bootjes om 4 uur varen, in dit seizoen varen ze veel langer, we hadden dus meer kunnen doen onderweg. Terug in Panajachel bekijken we nog even het kleine museumpje met vooral aardewerk en sierraden. Ik geniet van een paar tamales op een muurtje aan de rand van het meer met de zonsondergang als decor. Frans was gisteren wat te voortvarend met eten en drinken en houdt het bij een paar bananen. Lago Atitlan is een plek om langer te verblijven zeker in dit seizoen.