Deze morgen gelukkig nog een ommetje gemaakt in Valladolid en dan de snelweg naar Cancun genomen. Het eerst stuk hebben we nog een paar vrachtwagens voorbij gestoken, de laatste 60km voor de afslag naar de stad hebben we 2 auto's gezien. De peage lag dan ook wel behoorlijk hoog. Een hotelreservatie hebben we nog niet, we dachten hier eerst eens te kijken wat er is. Het internet liet ons deze ochtend trouwens in de steek. Het is wel duidelijk dat dit het soort plaats is die ik meestal vermijd. De zee zit verstopt achter ontelbare heel grote hotels. Alles ziet er wel proper uit en de obligate palmbomen staan ook netjes in de rij. Het betreft hier wel de hotelzone maar in de stad is er blijkbaar toch niets te zien. Frans heeft trouwens een tandartsafspraak in de namiddag en die praktijk ligt bij de hotels. Het is een praktijk gericht op Amerikanen voor wie de kosten thuis heel hoog kunnen oplopen. Het binnenlopen in hotels levert niet echt goeie prijzen op, het is hier natuurlijk veel duurder, net als bij ons aan de kust. We lopen ook niet echt warm voor dit soort resorts. De laatste keer dat we in zo'n hotel logeerden is trouwens 29 jaar geleden, in Eilat met een mini Charlotte. Dat was toen allesbehalve een succes. We zoeken ons heil dan maar in een starbucks om op het internet te kunnen. Nu hebben we dus inderdaad uitzicht op de zee en onder ons het zwembad met honderden kamers errond. Ik kan niet wachten om mijn handdoek alvast op een ligstoel te draperen! Ondertussen is Frans bij de tandarts geweest. Hij kwam niet zo gelukkig buiten. Volgens deze arts had de vorige behandeling geen zin en zal hij best twee tanden laten trekken en er implantaten laten zetten. Dat moet dan maar in Belgiƫ gebeuren. Tanden trekken,als het nodig is, kan hij ook in centraal Amerika laten doen. Morgen kan hij zijn frustratie hopelijk uitwerken in een rondje waterskiƫn. Gelukkig ben ik tijdens het lange wachten op de tandarts, bij valavond, nog een strandwandeling gaan maken, dat maakt de dag dan weer goed.