22-06-2014 om 00:00 geschreven door Inge  

7.20 Patricia staat aan m’n bed wassen kleren aan en dan hup naar de living. Terwijl we alle handelingen doen, kletsen Patricia en ik even bij. De oudste zoon van haar gaat naar het middelbaar en heeft deze avond eindweekend met de klas en gisteren was er een heuse fuif. De fuif startte rond 18 uur en het ventje was om 4 uur al gedoucht J Hij heeft zich net niet geschoren maar had wel deo op. J  

Zo mis ik ook m’n 3 zicht. Zoals ik het begrijp kijk je met 2 ogen logische start J elk oog heeft een andere inval, die 2 beelden komen binnen langs je netvlies en zet die 2 beelden op elkaar en dan heb je een 3D zicht. Heel simpel uitgelegd!!! Je ziet niet aan me dat ik blind ben aan dat ene oog omdat mijn oog ook meedraait met het andere. Vraag je kijk naar boven dan doe ik dit met beide ogen maar af en toe merk je het wel. Als ik moe ben als ik met 101 dingen bezig ben, dan begint mijn oog haar zin te doen. Het is net alsof ik boos ben of te moe dan begin ik Gents te praten. Zo is dat ook met mijn oog.

wat het in de toekomst zal geven weet ik niet maar wat ik wel weet ik heb net een film gezien die ik een tijdje geleden heb opgenomen "Intouchables" een mooie Franse film grappig, waar gebeurt, onroerend,... het had een beetje van alles en het kon me bekoren. Meestal kijk ik zo geen films maar deze kon ik wel pruimen. De film vertelt het verhaal van Philippe, een vrijwel geheel verlamde aristocraat van middelbare leeftijd, en Driss, een jonge ex-delinquent uit de banlieue van Parijs, en de bijzondere vriendschap die ontstaat tussen deze twee.

21-06-2014 om 00:00 geschreven door Inge  

Ik was zo een beetje niets aan het doen en ik was aan het denken aan van alles en nog wat. Zo dacht ik ook aan wat zou ik nog kunnen schrijven en ik heb dan maar ergens neergeschreven want anders vergeet ik dat gewoon en dat is echt niet fijn want het zijn echt wel leuke stukjes hoop ik. Dus de blog blijft een vervolg krijgen.

20-06-2014 om 17:59 geschreven door Inge  

Sinds ik alleen woon moet ik met soms heel goed nadenken van wat ik kan en niet kan. Als ik het kan is er geen probleem en elke keer als ik iets niet kan moet ik een manier verzinnen hoe ik wel iets kan. Ik ga een voorbeeld geven. J Als ik vertrek dan kan ik de deur niet dicht doen van buiten, de afstand arm deur is veel te groot door de rolstoel of als ik de deur opendoe van binnen uit is het een beetje een getaffel. Wat heb ik gedaan ik heb een lint aan de deurklink aan de binnenkant van de deur gehangen. Zodat ik als ik de deur opendoe dan doe ik de klink naar beneden (deur open) en trek ik aan het lintje terwijl ik achteruit rij = deur open 1 overwinning J. Als ik weg ga dan neem ik het lint mee naar de buitenkant van mijn appartement en dan doe ik zo de deur dicht. Het enige waar ik moet op letten is dat terug aan de binnenkant van de deur belandt. J Het lukt me beter en beter. Ook de sleutel draag ik rond mijn hals (je kent het systeem wel) Ik vind het persoonlijk niet zo mijn ding maar het is handig. Mijn sleutel kan niet vallen en ik heb hem bij. Dat is als ik mijn woning wil betreden of verlaten.

Maar er zijn ook andere dingen waar ik op let ik heb keukenkasten maar alles is geconcentreerd op 2 schuiven onderaan en mijn bestekschuif. 1 schuif voor borden glazen, tassen,… en een andere schuif met keukenspullen die ik zo goed als dagelijks nodig heb. Cornflakes, koekje, snoepje zodat de jongens eraan kunnen, kandijsuiker,…  Potten en pannen staan ook laag en producten voor de vaatwasser. Alles op ooghoogte en aanraakafstand. Als ik er niet bij kan moet ik het op een veilige manier kunnen pakken met de grijptang. Geen kilo bloem of suiker die ik op m’n kop kan krijgen. Bloem en suiker gebruik ik nooit alleen want bakken en braden is voor als er hulp is. Hulp van Volker en Lander als we samen iets bakken maar zeker van m’n gezinshulp of iemand uit mijn omgeving als we samen zoiets doen. Zo kan ik cakejes bakken met Lander op een veilige manier en kan ik een vlaai bakken met Volker op een handige manier. Het enige wat de jongens nu wel moeten doen is mee de rommel die we samen gemaakt hebben opruimen.

20-06-2014 om 17:00 geschreven door Inge  

Opstaan en het werd druk de ene afspraak volgde de andere afspraak op. Ik begon met kine en dan zeg ik “ik ga niet staan of stappen”. De pijn gisteren en eergisteren waren niet te harden. Ik had echt veel te veel pijn in mijn bekken. Morgen zou het kunnen dat Annemie er eens naar kijkt maar dan moet ik op bed liggen,… Hopelijk brengt het verademing voor de volgende dagen en of weken zelfs maanden maar dat laatste dat zal wel niet. Daarna was er telefoon van Dominique hij komt pas morgen want zijn jongste is ziek. Eerst voor zijn jongste zorgen dan moet hij zich zorgen maken over mij of andere personen. Telefoon Ilse vraagt om later te komen  ok geen probleem. Mijn dag is goed gevuld.

Zo gaat het nu al een paar weken aan 1 stuk en het zal er niet op verbeteren. Nog 1 week school en dan vakantie. Het is m’n eerste vakantie als alleenstaande mama. Het gaat zo een raar gevoel geven. Zo een raar gevoel dat ik me nu al begin af te vragen heb ik een goede beslissing genomen. Ik denk van wel maar ik zal steeds die vraag stellen aan mezelf. Voor mijn jongens heb ik de meest foute beslissing genomen want ik mis ze enorm maar voor m’n (ik dacht) maatje heb ik de juiste beslissing genomen ook al diep in m’n hart zie ik hem nog heel graag. Ik dacht hij en ik dat is voor altijd. Maar ja dit is heel letterlijk in tijden van nood leer je je vrienden kennen. Ik dacht mijn beste vriend niet te verliezen. Is het mijn schuld of is het zijn schuld. Het is ons schuld en nu is het aan ons om de beste regeling te treffen voor de jongens. Ik wil vooral dat de jongens zowel bij de papa als bij de mama alle kansen krijgen. Lander en Volker onze patatjes. 2 patatjes die we alle 2 op handen dragen. Ik was even afgeleid maar de jongens gaan toch een leuke vakantie tegemoet. Een vakantie week om week zijn ze bij mij of bij papa. Enkel de week van 12 juli blijven ze bij papa want bij papa is het speelstraat en dat mogen ze niet missen. Ik denk nu al Volker en Lander geniet van je vakantie want Lander in de vakantie krijg je een grote jongens boekentas en ga je naar het 1^ste leerjaar en jij Volker jij gaat al naar het 4^de leerjaar. Ze worden zo groot. Waar is de dag dat ik ze een flesje gaf of dat ik ging wandelen met de koets of met de draagzak. Het lijkt zo lang geleden maar ik blijf die momenten koesteren.

19-06-2014 om 19:46 geschreven door Inge  

Het is woensdag en m’n jongens zijn een middag komen spelen bij mama. J Wat me een super gevoel gaf. Volker had gevraagd om fish sticks te eten met spinazie maar er waren geen fish sticks meer in de winkel wel van de Cora of van Winny maar die koop ik echt niet (niet lekker). Ik heb dan gekozen voor een ander menu. Geen spaghetti of gratin maar gewoon kip, gebakken patatjes en appelmoes. Ik heb echt geen commentaartje op de jongens ze zijn super flink geweest, geen discussie, geen ruzie gewoon een rustige middag. Lander was helemaal smurf en helemaal trein. We hebben ook met de pinguïns gespeeld. Het was echt fijn Volker kwam af en toe eens langs voor een knuffel of eerder een beetje contact want knuffelen is niet meer cool.

Deze morgen was Greet er en we zijn boodschappen gaan doen. Ik had gezegd dit gaan we ongeveer betalen maar ik zat er ongeveer 25 euro boven. Thuis hebben we dan overlopen van wat er fout is gelopen. M&M’s, Kinder Surprise en nog een paar dingen. De rest van de week ga ik het rustiger aan moeten doen gelukkig heb ik alles in huis. Misschien moet ik nog een broodje kopen maar dat zal het dan ook zijn. Je zit er zo snel over alles is zo duur geworden. Zo heb ik ook Greet terug naar de winkel gestuurd ik had wc-product gekocht en het was het verkeerde.  Voor 5€ vond ik dat nu wel de moeite om terug te gaan. Anderzijds koop ik wel pizza van Dr Oetker omdat die gewoon lekker is. Het is de lekkerste pizza in een grootwaren winkel.

Vandaag vroeg Volker ook om ook nog eens een pizza van Pizzahut te laten komen. Dat zal zeker nog eens gebeuren maar dat kan niet elke dag of elke week want dat komt een beetje duur uit en zeker als je weet dat ze ook eens naar de Quick willen en frietjes van de frituur willen eten. Dat kan maar niet elke week.

18-06-2014 om 19:48 geschreven door Inge  

Ik woon nu bijna 5 maanden alleen en het lukt me goed. M’n administratie, mijn reguliere taakjes, alles valt in het juiste vakje. Ik probeer meer en meer zelf te doen vaatwasser vullen of leeg halen lukt, was samen brengen lukt, tafel afruimen en afkuisen lukt. Er zijn dingen die niet lukken bv. boodschappen doen. Ik geraak wel in de kelder maar ik moet 4 deuren door met een pomp maar die zijn veel te zwaar voor me en daardoor moet ik passen om alleen naar de winkel te gaan. Ik ben dan enorm teleurgesteld dat ik dat niet kan. Maar voor de dingen die ik wel kan dan heb ik alleen een winners gevoel. Ik heb echt wel het gevoel dat ik niet heb mogen leven. Binnen 5 dagen was het 2 jaar geleden dat ik op ontslag ben gegaan van UZ Pellenberg. Dat zijn 24 maanden thuis en ik voel me er goed bij. Ik heb veel verloren maar ook enorm veel gewonnen. Mijn zelfstandigheid is vergroot en in samenspraak met de kine, gezinshulp en Pellenberg word die steeds groter en groter. Ik kan zelf mijn boontjes doppen (want zo zeggen ze dat toch). J

Die rolstoel plakt onder mijn kont maar hij is niet altijd een vijand maar een bondgenoot. Ik ben met hem opgescheept en hij met mij en we zullen het samen moeten doen. Zo is het nu eenmaal. Het is een zin die ik niet graag geschreven heb maar het is nu eenmaal zo. Inge en de rolstoel het is iets waar we allemaal aan moeten wennen en bij de ene gaat het wat vlotter als bij de andere. Ik heb het gevoel dat ik bijna 2 jaar heb stilgestaan en dat ik niet verder kon doen. Ik ben duidelijk nog bezig met de verwerking van alles en ik kan alleen maar zeggen dat ik er leer mee om te gaan. Of ik het ga accepteren dat weet ik niet maar ik leer er mee om te gaan.

Ik moet leren te denken Inge versus de rolstoel

Ik moet leren alles beter te regelen DAV = Dienst Aangepast Vervoer als ik weg moet

Ik moet regelen de gezinshulp, de verpleging, kine Annemie, Jozefien en Pellenberg ik moet zelf zorgen dat de puzzel past.

Ik moet zorgen als ik weg ga dat ik een sleutel bij me heb ook al moet ik de postbus nakijken ik heb steeds de sleutel nodig want als ik de deur dicht doe dan zit ik direct buiten. En zo zijn er nog dingen die er zijn waar ik rekening mee moet houden.

Ik moet denken zoals vroeger hoe run ik mijn eigen leven ik ben ongeveer 3 jaren geleefd geweest en nu pas kan ik terug leven. Leven vind ik een leuk gegeven maar leven moet je zelf kunnen waar maken een ander moet dat niet doen voor een ander. Nu ik op eigen benen sta heb ik het gevoel dat ik open bloei en zo hoort het ook te zijn. Ik kan alleen zeggen dat het niet altijd even gemakkelijk is maar we geraken er wel. M'n 2 kerels Volker en Lander en dan de poes Darwin komen op de eerste plaats op woensdag, weekends en op andere dagen dat ze er zijn. Op andere dagen komen IK en Darwin op de eerste plaats en dan probeer ik het beste te geven van mezelf om toch die ietsie pietsie meer te kunnen. J 

17-06-2014 om 20:11 geschreven door Inge  

En dan het woordgebruik van pipi, kaka,… worden dagelijks in de mond genomen alsof het niets is. Je zit aan tafel en daar rollen de woorden uit hun mond aan de lopende band gevolgd door een scherp vettig lachje. Het is dan zo fijn om dat eens te horen uit een ander volwassen persoon haar mond en dan besef je hier is het niet veel beter. De zaken lopen gelijk.

Het meest grappige vind ik als ze ergens een woord zeggen al dan niet juist uitgesproken of in de juiste context. Om dan te vragen wat heb je gezegd. Dan kunnen ze je bekijken en zie je ze denken ‘allee mama begrijp je me niet’. Dan kan ik het niet laten weet je wel wat je gezegd hebt ‘oh ja mama’ en ze herhalen het woord. Dan vraag ik naar de betekenis en dan worden ze rood en geven er een uitleg aan. Als ze het juist hebben ok maar dan zeg ik waarom dat woord niet leuk is om te zeggen en zeker niet om te horen. Als hij het fout heeft dan vraag ik van waar hij dat woord heeft. Die heeft dat gezegd of die. Als je het woord dan wel goed uitlegt dan gebruiken ze de woorden al een pak minder gelukkig. Eerlijkheid duurt het langst denk ik dan.

Zo heb je ook het vieze woord shit Ik hou er niet van als Volker of Lander dat in de mond nemen. Lander zegt het bijna niet maar dat zal wel komen. Maar het is zo een ingeburgerd woord en als volwassen persoon zeg je het ook wel eens. Volker heeft een leuk alternatief gevonden en gepikt vanop tv. In W817 zeggen shuk i.p.v. het vieze S woord. Op zich heb ik er geen problemen mee als het niet te pas en te onpas word gebruikt.

Dit weekend wou Volker alles weten over het westen en het communisme. Waar hij dat vandaan haalde dat weet ik nog niet maar ik denk van de reclame over de musical over 14-18 over de oorlog. Volker is heel wat onderzoekjes gestart over de oorlog. Vandaar de interesse. Ik betrap me erop dat ik als ze zo een slimme vragen hebben ik daar deftig wil op antwoorden. Geen vergelijkingen met nu en andere dillema’s maar steeds gewoon hoe het was. Volker krijgt zo een andere interesses en dan weet je kleine ventjes worden groot. Terwijl Lander zich zorgen maakt over het feit dat mama me maar niet opeet. Hij vraagt knuffels en als je bij je zit of staat dan is het zover met een berenstem ’mama, je eet me altijd op’ waarop ik zeg ‘maar neen jongen ik mag je niet opeten want dat is kannibalisme maar toch verander ik in een Landermonster en begin ik hem op te eten’. (alsof, he J)

Een thema dat je zolang kan schrijven als je wilt maar zo leuk om over te schrijven. De fratsen en grollen van m’n 2 kerels en een klein beetje opvoeding. Laten we zeggen met wat de jongens hebben meegemaakt in hun kleine leventje, doen ze het niet zo slecht. Je merkt wel dat ze al een hele koffer bij zich hebben maar we geven ze de ruimte om alles te verteren. Ik probeer rekening te houden met m’n 2 kerels spelen, luisteren, laten vertellen, smulbehoeften,… Ik blijf tijd te investeren in mijn jongens al is het soms wel zwaar voor ze  en voor mij. Wetende dat ik sommige dingen niet kan doen. Eten maken bv. aardappelen koken en afgieten, verstoppertje spelen, en toch nog heel wat dingen wat ik wel kan is gezelschapsspelletjes spelen, tekenen, knutsel, babbelen en luisteren dat zijn heel wat dingen die ik wel kan.

16-06-2014 om 18:29 geschreven door Inge  

Het is zondag en dan is het baddag voor Inge. Echt een moment waar ik naar uit kijk. Deze ochtend is het douchedag voor de jongens en in de namiddag was het baddag voor Inge. Oma is komen eten maken en het was de keuze van de jongens. Steak, curryworst en kaaskrokketjes met tomaatjes en frietjes en een lekker sauske.

Het was een leuk maar een o zo druk weekend. M’n 2 kerels waren steeds ruzie aan het maken en elkaar zo aan het uitdagen. Vroeger zou ik ze buiten gestuurd hebben maar nu kan ik dat niet en dan zit je al rap op elkaars lippen. Ze hadden gisteren een kamp gebouwd onder de bureau en ze hebben mogen kamperen onder de bureau. Lander was wakker rond 7.15uur en heeft zich rustig bezig gehouden. Het kamp trok hem aan maar ik heb hem aan tafel gehouden tot hij op de grond ging spelen met de rest van de kampbenodigdheden. Het was zo grappig. Om 8 uur is Volker wakker geworden en hij had zalig goed geslapen. Waar ik had trouwens al een paar leuke kiekjes van hem. Ik heb een kiekje van een rustig slapende jongentdie dan na een uur ontploft in een ongelooflijk opgehitste jongen van 9 jaar. Hij heeft een flink temperament. Ik heb hem even uit mijn buurt laten afkoelen, niet boos maar wel kordaat gereageerd en hem even iets alleen laten gaan doen Lezen, Lego spelen, gewoon even rustig iets doen, laten we zeggen een ‘time out’. Lander was even over zijn toeren hij had zijn haren willen wassen en het ventje had zijn oog willen wassen met zeep en dat pikte. Hij pakte zijn vlinder spons en voor ik iets kon zeggen wreef hij met de spons in z’n oogje. Het toppunt was dat in zijn spons nog enorm veel zeep zat. Oogjes en zeep gaan niet samen. Einde douche en starten met oogjes ontzepen. Het is gelukt Volker heeft enorm goed gedoucht maar wat ik nu wou vertellen is Volker wou Lander helpen en ik vroeg nog aan Volker kan je dit en gaat het lukken! Lander wil jij dat Volker je help ten langs alle kanten hoor ik een JA. Ok nog geen 5 minuten terug knal Volker en Lander boos. Ik heb Volker naar z’n kamer gestuurd om af te koelen en Lander verder laten douchen met de zeepirritatieavontuur.

Deze middag was mijn kaars uit, Charlie en de chocoladefabriek op tv en daar gingen we naar kijken Lander vroeg of ik dat in onze taal kon zetten en ik was zo blij dat hij dat vroeg niet voor onze taal maar geen reclame gewoon een speelfilm. Ik heb even geknikt en ik heb 30minuten gemist maar zowel Volker als Lander zijn een paar dingen komen vragen en ik heb gereageerd. J

15-06-2014 om 20:43 geschreven door Inge  

Ik heb een buurvrouw en op zich een lieve madam maar ze vraagt zoveel aandacht. Het is alsof ze je opwacht in de gang om een babbeltje te slaan. Vaak kom ik ze beneden tegen en dan keer op keer zegt ze dat ik langs de zijdeur buiten moet gaan en niet langs de voordeur want daar is de drempel te hoog. Soms moet ik wel iemand binnen laten om dan de goeie weg te tonen,… het is altijd wel iets ga ik naar de winkel dan zegt ze keer op keer doe het licht uit in de gang terwijl die vanzelf uit gaat. Ze zou ons kennen van vroeger, haar man was in het oudercomité van mijn school. Zelf is ze me onbekend en haar dochter ook maar het is ook al zolang geleden. M’n middelbare schoolcarrière is al 20 jaar geleden. Ze heeft al 100 keer de naam van haar dochter gezegd maar er gaat geen belletje rinkelen. Ze kan zo verdorie direct vragen, tot het irritante af. Ze begint ‘hoe is het, heb je je draai gevonden’ en dan de vraag der vragen ‘wat heb je voor gehad’ Ik geef dan nooit een direct antwoord maar een kleine aanloop die alles omvat ‘ik heb een griep gehad en die is uit de hand gelopen en dan heb ik gewoon pech gehad’ sommige mensen hebben echt geen zaken met wat ik heb voor gehad. De grap is soms als ik naar de winkel ga of naar de postbus dan kom ik ze tegen en dan maak ik dat ik weg ben het stomme is ik ben minder onzichtbaar. Als ik m’n post ga halen dan springt ze nog net voor me in de lift en is ze mee met ons en dan bla bla bla en dan blijft ze gewoon staan en blokkeert ze alles. Als ik ze niet tegenkom dan is het soms een verademing. J In de week was ik gepakt en gezakt met boodschappen voor de week en ineens stond ze er weer ik was blij dat de zak op m’n schoot begon te zakken en ik ze niet kon houden dus moesten we snel door. En daar ging ze weer ik moest een trolleyke kopen zodat ik dat zelf kon vooruit duwen enzo. Neen dank u geen trolley voor Inge. Nu weet ik dat ik alles thuis moet krijgen dus meestal 2 tot 3 zakken en 6 flessen cola. Ik zet veel op m’n schoot de cola en 1 of 2 zakken en dan moet de gezinshulp me maar duwen. Het feit dat ik de cola draag is omdat ik dat toch bijna niet voel in m’n benen. J

De jongens hebben meer dan genoten vandaag. Ik had een enorme doos staan en m’n jongens hebben daar een ganse dag meegespeeld. Een kamp, een verstopplaats, een veilig plekje, het maakte niet uit ze hebben zich enorm mee geamuseerd. Lander en Volker zagen het zitten om te gaan kamperen in het kamp. Waarom niet met duidelijke afspraken lukt het wel. We gaan sevves een leuke film kijken en dan hopelijk is de verpleging er en het is vandaag Marleen. We gaan er voor deze nacht als het niet lukt in hun kamp dan hebben ze nog steeds hun bed om in te gaan liggen.

Deze middag was ook Michiel in het land en eerst liepen ze wat in elkaars ze weg maar we hebben toch een manier van communiceren gevonden. 2 9 jarigen en 1tje van 6 het maakt een wereld van verschil. Maar ze hebben dan toch wel fijn gespeeld. Michiel kreeg er nog een stickerboek en ballencollectie van Spongbob erbovenop. Tja je hebt tante Inge als meter of niet he. Maar Michiel heeft het allebei ik ben zijn tofste tante en op de koop toe zijn coole meter. En dan kan het niet anders dat ik een coole mama ben. Ze heeft af en toe een steekje los maar ze valt reuze goed mee als je de jongens wilt geloven. Volgens Volker ben ik de beste mama van de wereld want ik doe super goed mijn best voor hen. Als je zoiets leest dan smelt je hart en word mijn ego gestreeld.  

14-06-2014 om 19:40 geschreven door Inge  

Vrijdag de 13^de een ongeluk dag ik weet het niet. Ik ben gisteren gaan slapen met hoofdpijn zoals je weet en pijn in de nek. Dat is al balen dan weet je dit komt niet goed. Lieve heeft er zalf opgedaan en ik heb een schuif gedaan met mijn pijnstiller zodat ik er nog ene net voor ik ging slapen kon nemen. Ik heb heel goed geslapen als een baksteen, ik ben een 10 minuutjes wakker geweest rond 3 uur, maar 10 minuten daar klaag ik niet over. Ik ben opgestaan rond 7 uur en ok ik had nog wel hoofdpijn en nekpijn. Minder dan gisteren maar toch wel pijn. Patricia heeft mijn nek eens ingesmeerd en dan was het aan Annemie. Annemie heeft mijn nek losgemaakt en nog eens ingesmeerd met zalfke. Ik weet niet hoe Annemie het doet maar die vindt altijd de pijnpunten en dan wringt ze daar in gegarandeerd dat er een dan een gevoelige snaar is geraakt waar ik een paar dagen kan van genieten. En dat op een vrijdag die toevallig de 13^de is, een zware uitbarsting op de zon én een volle maan... Als dat maar goed komt. J Zolang we thuisblijven kan er niets gebeuren, denk ik J

De jongens zijn er en we hebben samen iets gegeten fish sticks met spinazie en puree. Volker en Lander eten dit graag en daarom heb ik dit gekozen samen met de jongens. Zondag gaan we frietjes eten met echt vlees en morgen een snelle hap.

Ik was daarnet aan het surfen en ik ben een kei leuke groeimeter tegengekomen. Een giraf van….cm echt geweldig. Het is een roze maar zo leuk spijtig heb ik geen printer.  Ik heb hem opgeslagen mijn docs. En wie weet vin ik een printer die dit 10 blz groot af te printen.

13-06-2014 om 15:17 geschreven door Inge  

Deze morgen om 7 uur uit m’n bedje en om 9 uur kine. Jozefien was op tijd en we zijn van start gegaan. Ik had een plan!!! Ik moest tot stand komen en dan moest ik mijn vaatwasser die gemaakt is vullen borden, bestek, pannen, glazen en tassen. Tassen en borden erin, bestek erin ik zag nog potten en pannen staan en hup er ook in ik heb mijn tijd genomen en ik heb de strijd gewonnen. Alleen het ding terug dicht doen en een vaatwasserblokje erin steken was even spannend. Het was nogal diep en eng. Iets dat zo normaal lijkt is ineens een hele opdracht geworden. MAAR IK HEB HET TOCH MAAR WEER GEDAAN. Zo verleg ik keer op keer mijn grens en dan ben ik super trots op mezelf. Gelukkig was mijn vaatwasser even stuk en terwijl Wim alles nakeek heb ik plannen gemaakt. Als dank heb ik 2 botsballen en een set stickers gegeven. Het grappige is ja maar jouw kindjes ik heb hier meer dan 100+ 40 in hun verzamelmap= ballen genoeg zou ik zeggen. Straks nog een hoopje voor Patricia, An en de kids maken. Ik ben veel te goed voor deze wereld denk ik dan. Maar ik ben dan ook de ballen en de stickers beu.

Deze middag was ik even in slaap gevallen en ik ben wakker geworden met een verschrikkelijke pijnlijke nek en barstende hoofdpijn. Dat is echt lang geleden. Ik heb om 17.30uur mijn medicatie genomen er zit een pijnstiller tussen en hopelijk helpt het een beetje. Ik heb ook mijn nek proberen insmeren met Voltaren. Insmeren in het mate van het mogelijke. Mijn rechterhand en arm rijken niet zo hoog en ver en mijn linker arm en hand rijken verder maar ook niet overdreven. Even in het oog houden en hopelijk na een goede nachtrust geen hoofdpijn, want morgenavond heb ik geen tijd om pijn te hebben want Volker en Lander komen tot zondag.

Deze middag ging de bel levering van een pakje. In samenspraak met Jozefien komen hier een paar dingen toe van BOL.COM. Jozefien moest een paar dingen hebben maar aangezien ze werken is in de dag is het gemakkelijk dat ze hier de dingen laat leveren omdat ik zelf thuis ben. Er zijn inderdaad voordelen we zullen zien hoe alles hier toekomt en ze mag dat bij meerdere dingen doen. Geen probleem.

12-06-2014 om 20:13 geschreven door Inge  

Het was een gewone reguliere dag vandaag een woensdag als geen ander. Verpleging, Greet de gezinshulp, verpleging, Annemie en gelukkig ook m’n jongens.

Omdat het een lang weekend was en gisteren een bezoek aan Gasthuisberg had ik 4 dagen geen kine gehad. Veel te lang naar m’n zin. Vandaag heb ik dan ook super hard mijn best gedaan. Inge kon het toch wel waarmaken stappen, transfer het ging verdorie goed.

Samen met Greet de gezinshulp ben ik naar de winkel geweest. Nu is het al een dikke week gedaan maar je kon stickers en botsballen van Spongebob verzamelen. Ik had een boek voor Volker en Lander samen maar ik had eerst een 20 tal stickers tekort en ik ken 1 van de winkelbediendes van vroeger. Een beetje zeuren “hoelang is de actie nog  en bla bla bla’ en ik kreeg een extra doos ik begin te sorteren en ik had een nog 5 stickers tekort dan maar een beetje lachen en zeggen ik heb er nog 5 tekort en wederom kreeg ik weer een doos stickers. Je kon ook de botsballen verzamelen en ik kreeg ook een doos met ballen mee. Ik ben blijven verzamelen en ik kreeg er een extra boek uit voor Lander maar ik had nog niet alle ballen. Ik deze morgen naar de winkel grote boodschappen en ik kwam er iemand van de winkel tegen en ik vroeg of ze nog ballen hadden. Ik heb 2 dozen gekregen en ik ben een extra verzamelbox begonnen voor Michiel m’n metekind. Ik ga de stickers nog sorteren en dan ga ik ze opbergen voor een hele lange tijd. Hopelijk laat ik me niet meer vangen. Maar ik weet nu alles over Spongbob. Spongbob, Patrick, Mosseljongen, Plankton, de eekhoorn die onder water leeft, … nooit naar Spongebob gekeken maar ik ben een kenner.

11-06-2014 om 19:36 geschreven door Inge  

Het is weer zo een dag een dag die rap voorbij mocht zijn. Iedereen die ik zag vroeg ‘heb je goed geslapen’ natuurlijk heb ik goed geslapen. Ik dacht dat ze dat een beetje lachend vroegen na mijn vele ontelbare slapeloze nachten. Maar het had te maken met het onweer die over m’n hoofd schoof. Niks gehoord niets gezien en goed geslapen.J

Ik moest vandaag naar Gasthuisberg voor een onderzoek op urologie. Op zich niet erg maar toch wel wat zenuwachtig vertrokken. Bij m’n zus een broodje gaan halen en dan richting beige pijl. Ik was vroeg niet erg want ik heb een richt uur om terug naar huis te komen. Even verteld wat m’n bedoeling was en dan even een discussie erover gehad. Ze zijn bloed komen nemen en ondertussen ging de assistente eens gaan horen bij de prof. Die ging mee in het verhaal. In juli nog 1 gesprek- onderzoek en dan ook een echo van de nieren om dan in september een opname voor een 2 à 3 weken. Ik kijk ernaar uit want het gaat een gevoelig puntje wegnemen vanwaar ik al 3 jaar last van heb. En dat maakt net of ik nog iets zelfstandiger mijnen plan kan trekken.

Morgen komen Volker en Lander spelen bij hun mama thuis en ik kijk er enorm naar uit. Mijn 2 duiveltjes komen spelen en eten we kijken er enorm naar uit. Ik ga zeker lekkere chips kopen voor Volker. Het is chips op aanvraag: Pringles natuur, met paprika en iets lekkers voor Lander. Lander ga ik zeker vanille wafels kopen van Lotus. Je kent ze wel ovalen super platte wafeltjes met kleine ruit en vanille crème ertussen. Ik zal ze blij maken met wat ze graag hebben. Lander en Volker mijn 2 oogappels die ik morgen ga plat knuffelen. We gaan zeker spelen, hangen en spelen echt tijd voor ons 3.

Alles is hangende en ik heb vooruitzichten Ik ben blij dat ik kan zeggen bijna… een oplossing.

10-06-2014 om 20:33 geschreven door Inge  

11 uur in de voormiddag het is rustig warm en een feestdag. Lieve was weer vroeg paraat 6.30uur. Ook al lag ik al vroeg in m’n bed 20.30 - 21u heb ik niet gezien. Ik ben 1 keer een kwartiertje wakker geweest en ben dan als een blok in slaap gevallene. Ik heb Lieve niet horen binnen komen. Het had me deugd gedaan maar 6.30 is toch vroeg ze ne.

Ik wou het gisteren schrijven maar mijn kaars was uit. Ik had gisteren een afspraak met een lotgenoot. Het was al heel lang geleden dat we elkaar gezien hadden en amai dat was spannend en leuk. Ik heb een boeket bloemen gekregen amai mooi. Ik was kei geflatteerd, het is echt wel heel lang geleden dat ik zo een mooi boeket bloemen had gekregen. Een boeket met 1 roos en dan roze en paarse Gerbera’s. Het had niet gemoeten maar het is altijd wijs om een boeketje te krijgen, gelukkig had ik een vaas gekocht in de Ikea 2 weken geleden.

Ik heb genoten van het bezoek maar het was echt vermoeiend. Ik was blij dat het half 7 was en dat de kaarsjes uit waren en dat we afscheid konden nemen. Ik ben geen kusser dus was een hand schudden al meer dan ok. Vandaag is het maandag en de hemel trok helemaal toe en het werd donker. Het begon te regen, donderen en te bliksemen. Het was kort maar hevig. Ze zeggen dat er nog op komst is maar het is moeilijk te geloven.

2 keer is mijn licht uitgegaan vandaag dus ga ik het nog rustig houden vandaag een spelletje, wat tv kijken en hangen en voor de rest niets. Nu ja dat slapen kan te maken hebben met de medicatie die ik neem. De verhoging van die spierverslapper zou wel eens kunnen denk ik nog een week uitkijken van wat en hoe en dan zie ik wel want dan komt de dokter langs.

Ik vind het leuk als ik afspreek met mensen die ik ken en zoals nu heb ik mijn vrienden echt leren kennen. Er zijn mensen bijgekomen maar er zijn ook mensen weggevallen. Maar zoals het spreekwoord zegt “want in de nood leer je immers je vrienden kennen” ik dacht altijd dat het een fabeltje was maar neen het is echt wel zo. Er zijn mensen die daarom m’n deur niet plat lopen en dat moet ook niet maar die laten op een regelmatige basis iets van zich horen. Mensen waarmee ik via Facebook contact had en die dan op bezoek zijn beginnen komen en nu nog steeds langs komen of van zich laten horen. Anderen zie je om de zoveel tijd en dan loopt het minder en dan loopt het echt slecht en dan hoor je ze echt niet meer. Ik zal fouten gemaakt hebben en ik zal ook wel gemeen geweest zijn, maar stel je maar eens voor dat ze je op een dag zeggen Inge je leven is voorbij (want zo voelde het) dan mag eens niet eens vervelend doen? Inge je kan niet meer stappen (toch niet zonder ondersteuning) je bent blind en doof aan 1 kant en dat onder de noemer NAH waarbij je zichtbare hebt en het niet zichtbare. Het is zo dat als je NAH hebt dat er heel wat veranderd in je hoofd. Eerst heb je de verwerking van wat er gebeurt en dat gebeurt niet op een maand of 2 maanden maar dan spreek ik over 2 à 3 jaar en dan nog zullen er momenten zijn waardoor je direct met je 2 voeten terug op de grond staat. Onderweg naar het zelfstandiger worden ontdek je verschillende mankementjes aan je hoofd en dit aan mijn hoofd ;-) ik ben emotioneler dan vroeger en ik huil sneller, als ik iets vertel en mensen onderbreken me dan ben ik snel m’n verhaal kwijt, ik moet sneller lijstjes maken, ik merk dat ik nu gestructureerder ben (opstaan wassen kleren aan met verpleging- medicatie-kine,…) er zullen kleine dingen veranderen maar dan moet ik me nog even in die positie wringen. Ik moet lijstjes maken van wat ik moet doen maar ook een agenda. Zeg me nu iets en morgen weet ik het gewoon niet meer. Soms als je begint te vertellen kan ik het terug halen maar andere keren niet. Niet iedereen heeft er respect voor en die vallen af. Kan ik me dit aantrekken ja heel erg zelfs ook al zeg ik ik kan me dit niet aantrekken het doet me toch iets hoor. Ik mis die mensen dan ook wel maar op dit moment hou ik een beetje afstand en denk ik even alleen aan Volker, Lander en ik.

09-06-2014 om 20:19 geschreven door Inge  

Dit weekend ben ik kindjesvrij. Het is een rare gedachte want ik zie m’n kerels niet tot woensdag. Het is een lang weekend en de papa en ik hadden afgesproken om de weekends evenredig te verdelen. Morgen is het Vaderdag en daar heb ik dan ook rekening mee gehouden. Dit is m’n weekend alleen, het is raar zo helemaal alleen thuis ik heb genoeg afleiding gezocht maar ik stel m’n jongens nog steeds aan de top.

Ze zijn met hun papa naar de zee een appartementje, mooi weer, zand en water meer moet da niet zijn en morgen Plopsaland. Ik heb dan ook goed gelachen om Lander.

Gesprekje Lander en mama (ik)

Mama vroeg: breng je een cadeautje mee?

Lander: ja

Mama: ik vind een kabouter Lui leuk

Lander: maar dat gaat niet

Mama: waarom niet

Lander: ik kan dat niet goed tekenen.

Nochtans hij kan zo goed tekenen, in de week had hij een dinosaurus getekend. Hij had er ene getekend en ik vond hem zo leuk dat ik hem heb opgehangen op de kast. Woensdag was Annemie er en ik vertelde haar van de dino, over hoe leuk en mooi hij wel was en ja ze vond hem super mooi. Ik vertelde Annemie dat ik nooit de tekeningen van de jongens nooit tegen de muur hing, maar inkaderde of tegen de kast plakte. Als ik een kader ophang werk ik met velcro en dubbelzijdige plakband, voor de houdbaarheid.

Mensen in m’n directe omgeving vinden dit maar raar maar als ze weten waarom ik dit doe dan zeggen ze wel allemaal “amai da is een goed systeem”. Het is niet mijn systeem maar ik heb het wel overgenomen.

Deze avond is het een leuke film op de tv “The Smurfs” een leuke film over blauwe mannetjes 3 appels hoog, een witte muts, een witte broek en een blauwe staart. Ik ga me laten besmurferen en wie weet droom ik wel over die kleine blauwe wezentjes. Woensdag zal ik zeker nog eens naar de smurfen kijken samen met de jongens.

Voor ik aan de blog begon was ik met 10 dingen bezig eten, medicatie, aan het denken wat ik ging schrijven telefoneren naar m'n jongens. Ik had even een kleine notitie gemaakt op de gsm wat ik wou schrijven maar het was een raar schrijfsel dat niet zo leuk overkwam bij de papa want ik heb het per ongeluk doorgestuurd. Ik hoop het te hebben rechtgezet want dat was niet de bedoeling. Ik heb wel gedacht Inge doe verdorie geen 10 dingen op hetzelfde moment want met 2 dingen loopt het al fout.  Dus vandaag ook.  

07-06-2014 om 00:00 geschreven door Inge  

Het is Pinksterweekend dus ook een lang weekend. Het is Vaderdag en m’n jongens zijn bij hun papa en ze gaan een weekendje naar zee. Ze kunnen het maar hebben goed weer, water, zee en go-carts. Voor mij is het een heel weekend alleen. Ik hoop een rustig weekend er mag bezoek komen maar ik hoop dat het een beetje gedoseerd is. Er is ook kermis in de buurt maar daar pas ik voor. Ik ben opzoek naar een rustig plekje om m’n week rustig achter mij te laten. Ik ga een paar leuke thuisdingen doen lezen, hangen, op de pc, filmke kijken en de rest zie ik nog wel. Het is al een paar dagen dat m’n slaapmedicatie is verdubbeld en er is al een groot verschil te merken. Ik slaap nog niet door maar ik word ook minder wakker en veel kortere momenten, wat ik alleen kan toejuichen. De krampen/spasmen die moeten nog een beetje wennen aan de vernieuwde situatie en die zullen in de loop van de dagen wel wegebben. Nu nog een supplementje erbij (een pilletje) en dan zijn we helemaal op dreef. Ik kon kiezen bananen of een pilletje. Van bananen geraak je verstopt dus dat is geen optie. J Dus is er een kaliumpilletje die dat oplost. Van het ene pilletje krijg je diarree van het andere niet. Dus heb ik heb voor de niet diarreesoort gekozen.

Straks ga ik naar een filmpje kijken op één Intouchable een Franse film. Het is een grappige ontroerende film naar het schijnt. ik neem hem zeker op.

06-06-2014 om 20:33 geschreven door Inge  

Elke ochtend word je wakker en denk je is het weer een zelfde dag? Neen, alle dagen zijn anders, er is veel dat gelijk loopt maar toch zijn er kleine of grote verschillen. Gisteren dacht ik dat het een gewone dag ging worden maar niets is minder waar. Normaal komt Greet de gezinshulp maar vandaag niet, morgen komt er 2 uurkes iemand in de plaats. Oma kwam langs om haar fiets te zetten en dan Lander en Volker te gaan halen op school. Oma was hier en ze dronk nog even een tas koffie. Ik vertelde haar van de Spongebobstickers en ze kon haar toch even nuttig maken. Ze scheurde de zakjes en ze maakte een mooie stapel. Wat een fantastische oma die zakjes wou openscheuren. Zonder zeuren gewoon scheuren. Ik scheurde ook even mee. Om dan even een onderbreking te krijgen en dan verder te doen. Ondertussen scheurde oma erop los. J

De dokter was er en ik heb gans m’n verhaal gedaan. M’n slaap tekort, mijn krampen/ spasmen,… Goed laten controleren en wat is eruit gekomen slaapmedicatie dat op het laagste stond met een kwart verhoogd, spierontspanner ook een hogere dosis. Even een paar dagen zien hoe het loopt en dan …

En dan zijn we terug bij de stickers J oma bleef maar scheuren en ik ben dan nr’s beginnen controleren. 13-48-60 en X had ik nodig ik was vertrokken kaartje, kaartje, kaartje, … ineens 48 terug kaartje, kaartje,… 48, een paar keer achter elkaar. Dan ineens 13 en 60 en X maar ondertussen kwam ik de rest ook tegen ik denk dat ik 10 boeken kan aanleggen J Ik keek ook rond voor het nichtje van Stefanie maar hoeveel keer ik die X en die 13-48 en 60 ben tegengekomen,  het was echt pff volgende keer laat ik me niet vangen. Maar dat zei ik ook met het smurfenstickerboek van den Delhaize, het pixarkaartenboek van den Delhaize en het dierenboek van Delhaize. Volker en Lander zijn super blij met het stickerboek. Er was ook een botsballenbox bij en die hebben we ook vol gekregen. Spongebob we zijn compleet. Nu kijken de jongens daar 4 keer in en dan ligt dat ook aan de kant. Mama waarom steek je daar zoveel tijd en energie in.

Volker was bij Dries spelen en Dries en zijn broer Lars sparen de stickers van de voetbal. Gelukkig spaarde wij ze niet maar diegene die we hadden bracht oma mee. We besloten direct niet te sparen voor de voetbal maar Volker wou ze wel aan Dries en Lars geven. Er waren er blijkbaar toch nog een paar dat Dries en Lars niet hadden. Die 2 jongens hebben Volker, Lander en ik toch weer blij gemaakt. Dat maakt dat niet alle dagen dezelfde zijn. Het kan een dwaze afleiding zijn maar het is toch een afleiding die er mocht zijn. Ik heb stickertjes gezocht, geplakt, gezocht en geplakt week na week en elke keer vervloekte ik het weer maar ik ben zo blij dat ik heb volgehouden voor Volker en Lander. De grootste grap van allemaal is ze kennen Spongbob alleen bij naam want naar Spongbob kijken m’n jongens niet. Misschien bij papa maar hier kijkt Volker vooral naar Ketnet en naar Flikken en Lander naar Piet Piraat, Plop en Superman.

Zo gebeurt er elke week of elke dag wel iets. Zo had ik vandaag alles in de voormiddag geplant en er mocht niet zoveel mislopen

Gezinshulp om 8.15 uur tot 10.15 uur

Jozefien om 9 uur tot 9.30 uur

Dominique om 9.30 uur tot 10.30

Ilse om 10.45 uur tot 12 uur

Jozefien was al 20 minuten te laat en Dominique 10 minuten waardoor Die elkaar een beetje overlapten. Niet erg maar doordat alles in vertraging liep had ik ook geen tijd om even tot rust te komen. Op de koop toe liep het ook fout met de gezinshulp die zag ik niet binnen komen om 8.15 uur. Om 8.30 uur bel ik de bureau er was een foutje doorgegeven de gezinshulp kwam later maar dan tot 12 uur. Het is goed geweest en ik ben blij dat mijn dag op het einde loopt morgen weer een nieuwe dag en volgende week ik zie wel wat er gebeurt de komende dagen. Morgen krijg ik bezoek, kine en gezinshulp en dan een heel rustig weekend want de jongens zijn naar zee met papa voor vaderdag.

05-06-2014 om 19:04 geschreven door Inge  

Soms kom je terug op iets wat een persoon wilt schrijven, zo ook gisteren. Ik had al hier en daar een aantekening gemaakt om dan naar Pellenberg te gaan voor mijn kinebeurt. Ik was ruim op tijd en ik ben erin gevlogen ik heb gestaan, nustep en gestapt. Na een half uurtje staan was ik zo misselijk dat ik moest gaan zitten van Sabien. Ik wou verder doen maar ik mocht niet. Even gaan zitten om dan terug te staan. Voor de rest ging het goed. Ik was er, 2 heren en nog een vrouw. Alle 4 hadden we een doel. De andere vrouw was een lachmie amai, ik werd er vrolijk van. Een klein peptalkje verder en alles ging verder. Er waren ook 2 heren de ene al wat meer geraakt dan de andere. Ik heb even met de beide heren gebabbeld. Met de ene heer was het heel moeilijk praten maar met veel geduld lukte het wel.

Maar terug naar de eerste zin ik wou schrijven over wat een NAH doet met een mens maar dat gaat terug de schuif in voor een volgende keer.

De laatste weken dagen is een marteling voor me ik ben zo moe. Ik val s’ middags in slaap om dan na een uurtje of 2à3 uur later wakker te worden. Deze middag had ik het record van 3 uren deugddoend slaapje maar een marteling als je s’ nachts vaak wakker wordt. Dan speel ik een spelletje of ik krijg kramp in mijn kuit het is altijd wel iets. En pak ik iets om te slapen om dan maar 3 uur vast te slapen en dan weer elk uur of om de 2 uren wakker te liggen. Daar lig je dan ik die op zich wel bed in en bed uit kan maar dat kost me op zich heel wat moeite dat ik het vertik om in bed te schuiven. Moest ik dat vroeger hebben ging ik even naar beneden om dan iets te drinken en een sigaret te roken. Maar voor een glas water of iets fris sta ik niet op en roken doe ik al lang niet meer. Dus blijven we liggen en doe ik iets nuttig lezen, een spelletje en proberen terug in slaap te vallen. Het grappige is bij de eerste keer rond 1 uur steek ik mijn licht aan pak ik een boekje of GSM en dan ineens lig ik daar met een boekje of GSM te slapen om dan wakker te worden met het licht schijnend in mijn gezicht. Maar dan zijn we 1à2 uren gepasseerd. Hoera, ik heb dan al 4à5 uur achter de rug nog 3 te gaan ogen toe en proberen te slapen. Ik lig op mijn rug of op mijn rechter zijde. Op mijn linker zijde kan ik me niet draaien en als ik dat doe dan draai ik gewoon in mijn hoofd geen goed idee. Vroeger was ik een buikslapen maar dat is uit een vorig leven. In Pellenberg heb ik dat een paar keer gedaan. De verpleging legde me op m’n op mijn buik ik sliep dan wel even goed maar je kan je been niet omhoog trekken laat staan terug draaien. Hop, weer hulp nodig ik ben nu al blij dat ik zelfstandig kan draaien in bed al is het maar op mijn rechter zijde en op mijn rug. J

Als ik op m’n zijde draai dan moet ik zien dat mijn poep mee de draaiing maakt want anders draait ik gewoon terug op mijn rug. Je leert echt wel hoe je lichaam werkt. Welke spier instaat voor wat en wat je moet doen als je iets niet kan maar door zelf een omweg te zoeken om tot hetzelfde resultaat te komen. Zo ook met mijn rechterhand of ik laat mijn hand kruipen tot waar ik moet zijn of ik verhef mijn schouder om dan die naar voor te plaatsen.

Morgen komen Volker en Lander en ik heb een reuze verrassing. Al weken sparen we de botsballen en de stickers van Spongebob die je krijgt in de Smatch, Cora,… We kennen Mia van de winkel en vorige week vroeg ik hoelang duurt die actie van Spongebob? Oh het is de laatste week en ze vraagt spaar jij de stickers – ja, ik moet nog een 20 tal stickers hebben. Aan de kassa geeft ze me een volle doos met stickers en heel wat botsballen. Resultaat ik had nog een 5 tal stickers nodig en ze vroeg nog heb je nog botsballen nodig vandaag – Ja. Geeft ze me 2 dozen mee botsballen en stickers ik mag weer een paar dagen uitpakken en sorteren en wie weet krijg ik toch mijn boek vol. De jongens gaan weer lachen met mama met haar stickers waar ze zo fel naar uitkijken.

03-06-2014 om 17:30 geschreven door Inge  

Ken je dat slapend gevoel als je te lang in 1 houding hebt gezeten? Als je dan in beweging komt begint de tinteling in je voet of hand. In mijn rechter voet en hand heb ik dat gevoel en het voelt niet zo fijn aan. Ik moet stappen met ondersteuning, maar ik vraag me af waarom? Het zal nooit worden zoals vroeger wandelen, slenteren, rennen (ook al had ik geen conditie) het was geen probleem ik deed het gewoon. Elke dag stappen in huis buitenshuis trap op, trap af elke dag opnieuw en ik stond nooit stil bij de vraag wat als. Maar nu zou ik die wat als willen inruilen. Gewoon stappen daarom niet rennen gewoon stappen. Ik mis het hinkelen, springen, m’n been over elkaar zwieren of mijn been in de zetel zetten en dan erop gaan zitten om dan tot het besef te komen dat mijn voet slaapt en dan het gekende tintel tintelgevoel J Wat ik het engste vind is dat ik (ook al ben ik linkshandig) m’n rechterhand niet ten volle kan gebruiken. Het is zo dat ik mijn vlees kan snijden, met de muis kan werken op de pc,… Ik kan geen fles opendoen of als ik mijn hand op tafel leg om iets te doen moet ik vertrekken vanuit mijn schouder. Ik moet ook mijn hoofd erbij houden want als mijn hand begint te zakken dan moet ik weer opnieuw beginnen. Het is al een hele tijd maar nu merk ik het nog meer mijn hand zelf aan de vingers krullen een beetje naar binnen. Als ik mijn hand open en toe doe dan is er altijd een vertraging op en schodderd mijn hand, als ik mijn rolstoel wil voortbewegen dan zal ik nooit mijn rechter hoepel vast nemen met mijn volledig hand met vingers. Maar gewoon mijn pols. Heel bizar het viel me enorm op toen we naar Ikea waren geweest dinsdag. Ik met de elektrische rolstoel met links de bediening en recht mijn lijstje met een Ikeapotlood. Ik hield mijn papierke zo raar vast. Een knuist met een papierke tussen geklemd en daar nog ergens een potlood tussen. Als je in een elektrische rolstoel zit valt het nog meer op.

Ik voel geen pijn maar wel als je aan mijn voet of been komt,  ik voel het verschil tussen warmte en koude. Of ik voel of het te warm is dat weet ik niet want dat probeer ik niet. Stel je voor Inge heeft haar been verbrand want ze wou eens proberen of ze pijn kon ervaren, den dokter zal lachen als ik dat vertel. “DUS PROBEREN DOE IK NIET” J

De jongens gaan vandaag bij de papa en woensdag zie ik m’n knullekes terug. Vandaag gaan de jongens spelen bij Lara en Rani. Eerst was Volker uitgenodigd en toen Volker vertrokken was samen met Peggy de mama van Lara kregen we telefoon van Peggy of Lander ook mocht komen spelen. Daardoor kreeg ik ineens heel wat vrije uurtjes voor mezelf. Ik moet zeggen het kwam op tijd. Ik vind het super als de jongens er zijn maar het is toch wel zwaar. Vooral het gewoel langs alle kanten en lawaai doet Inge haar hoofd op hol slaan. Naar de zomer toe weet ik wat te doen. Rustig andere dingen regelen zodat hun week een keer wordt gebroken. Zowel voor hen als voor mij ook al zijn het 2 super kerels die rekening houden met hun mama. Hun mama die een beetje anders is maar toch nog hun mama is.

Dit heb ik deze middag geschreven toen Volker en Lander waren gaan spelen. Ik heb deze avond mijn werk erop zitten. Elke zondagavond moet ik mijn medicatie verdelen. Ik heb zo een medicatiedoosjes met maandag, dinsdag,… verdeeld met ochtend, middag,… 7 dagen 4 momenten. Elke week zit ik s’avonds aan tafel met een bak medicatie naast me al heb ik alles op tafel gezet en dan begin ik. 21 pijnstillers, verdelen over 7 dagen elk 3 momenten, een maagbeschermer, een andere pijnstiller, dan nog iets 7 dagen 2 momenten, iets voor m’n blaas, iets preventief tegen blaasontstekingen, elke dag 2 spierverslappers verdeeld over 4 momenten ik heb 16 pillekes op 1 dag in totaal en dan nog de pleister op mijn lijf. Het is zoveel om te onthouden. Maar ik kom van 21 maar sommige dingen zijn gehalveerd maar zijn bij aankoop een grotere dosis. 1 ding pak ik niet dagelijks maar ik weigerde dit al vanaf de moment dat ik in het ziekenhuis lag en dat was voor mijn stoelgang op gang te houden. Nu pak ik het niet elke dag maar om de 3 dagen en nu komt mijn stoelgang wel op tijd en stond J Elke zondag avond de routine van de medicatie, het rare is wat ik allemaal moet nemen ken ik niet bij naam maar ik weet wel als ik een fout gemaakt heb dan zie ik het meteen s’morgens 7 waarvan 5 in pilvorm 1 grote, 1 halveke, een gele, een diep rode een rondeke en 2 capsules. Wat ik heb geleerd met de jaren is dat ik nu die ochtend medicatie in 2 keer neem. Vroeger als nog maar 1 pilletje moest nemen begon te kokhalsen. Als nu mensen zeggen ik moet een pilleke nemen dan denk ik doe maar, en zeggen ze ik kan daar niet tegen dan lach ik eens goed en denk ik als het dat maar is J Het is maar het gevoel.

01-06-2014 om 00:00 geschreven door Inge