Soms kom je terug op iets wat een persoon wilt schrijven, zo ook gisteren. Ik had al hier en daar een aantekening gemaakt om dan naar Pellenberg te gaan voor mijn kinebeurt. Ik was ruim op tijd en ik ben erin gevlogen ik heb gestaan, nustep en gestapt. Na een half uurtje staan was ik zo misselijk dat ik moest gaan zitten van Sabien. Ik wou verder doen maar ik mocht niet. Even gaan zitten om dan terug te staan. Voor de rest ging het goed. Ik was er, 2 heren en nog een vrouw. Alle 4 hadden we een doel. De andere vrouw was een lachmie amai, ik werd er vrolijk van. Een klein peptalkje verder en alles ging verder. Er waren ook 2 heren de ene al wat meer geraakt dan de andere. Ik heb even met de beide heren gebabbeld. Met de ene heer was het heel moeilijk praten maar met veel geduld lukte het wel.

Maar terug naar de eerste zin ik wou schrijven over wat een NAH doet met een mens maar dat gaat terug de schuif in voor een volgende keer.

De laatste weken dagen is een marteling voor me ik ben zo moe. Ik val s’ middags in slaap om dan na een uurtje of 2à3 uur later wakker te worden. Deze middag had ik het record van 3 uren deugddoend slaapje maar een marteling als je s’ nachts vaak wakker wordt. Dan speel ik een spelletje of ik krijg kramp in mijn kuit het is altijd wel iets. En pak ik iets om te slapen om dan maar 3 uur vast te slapen en dan weer elk uur of om de 2 uren wakker te liggen. Daar lig je dan ik die op zich wel bed in en bed uit kan maar dat kost me op zich heel wat moeite dat ik het vertik om in bed te schuiven. Moest ik dat vroeger hebben ging ik even naar beneden om dan iets te drinken en een sigaret te roken. Maar voor een glas water of iets fris sta ik niet op en roken doe ik al lang niet meer. Dus blijven we liggen en doe ik iets nuttig lezen, een spelletje en proberen terug in slaap te vallen. Het grappige is bij de eerste keer rond 1 uur steek ik mijn licht aan pak ik een boekje of GSM en dan ineens lig ik daar met een boekje of GSM te slapen om dan wakker te worden met het licht schijnend in mijn gezicht. Maar dan zijn we 1à2 uren gepasseerd. Hoera, ik heb dan al 4à5 uur achter de rug nog 3 te gaan ogen toe en proberen te slapen. Ik lig op mijn rug of op mijn rechter zijde. Op mijn linker zijde kan ik me niet draaien en als ik dat doe dan draai ik gewoon in mijn hoofd geen goed idee. Vroeger was ik een buikslapen maar dat is uit een vorig leven. In Pellenberg heb ik dat een paar keer gedaan. De verpleging legde me op m’n op mijn buik ik sliep dan wel even goed maar je kan je been niet omhoog trekken laat staan terug draaien. Hop, weer hulp nodig ik ben nu al blij dat ik zelfstandig kan draaien in bed al is het maar op mijn rechter zijde en op mijn rug. J

Als ik op m’n zijde draai dan moet ik zien dat mijn poep mee de draaiing maakt want anders draait ik gewoon terug op mijn rug. Je leert echt wel hoe je lichaam werkt. Welke spier instaat voor wat en wat je moet doen als je iets niet kan maar door zelf een omweg te zoeken om tot hetzelfde resultaat te komen. Zo ook met mijn rechterhand of ik laat mijn hand kruipen tot waar ik moet zijn of ik verhef mijn schouder om dan die naar voor te plaatsen.

Morgen komen Volker en Lander en ik heb een reuze verrassing. Al weken sparen we de botsballen en de stickers van Spongebob die je krijgt in de Smatch, Cora,… We kennen Mia van de winkel en vorige week vroeg ik hoelang duurt die actie van Spongebob? Oh het is de laatste week en ze vraagt spaar jij de stickers – ja, ik moet nog een 20 tal stickers hebben. Aan de kassa geeft ze me een volle doos met stickers en heel wat botsballen. Resultaat ik had nog een 5 tal stickers nodig en ze vroeg nog heb je nog botsballen nodig vandaag – Ja. Geeft ze me 2 dozen mee botsballen en stickers ik mag weer een paar dagen uitpakken en sorteren en wie weet krijg ik toch mijn boek vol. De jongens gaan weer lachen met mama met haar stickers waar ze zo fel naar uitkijken.