Het zijn drukke en onregelmatige weken zo voor de vakantie. Zowel op school, kantoor als thuis. Heel vermoeiend voor ons alle vier. De kinderen gaan in de vakantie veel uit logeren. Ik hoop dat ze daar toch een beetje rust in kunnen vinden. Ik kreeg weer een mooi gedicht toegestuurd, geschreven door Anita Cats.
Laten we leven
Laten we leven, in het moment. dan duurt de dag het langst.
Laten we elkaar vasthouden, liefhebben dan duurt de dag het langst.
Laten we stil zijn, zwijgen, ontvangen dan duurt de dag het langst.
Laat ons dragen, wat ons omgeeft dan duurt de dag het langst.
En als de de nacht komt, zal de herinnering aan wat er was rijk en dierbaar blijven.
In België is het vandaag vaderdag. De kinderen hebben op school en thuis mooie tekeningen, een spaarpot en een bonnenboekje voor leuke dingen gemaakt. En .... ontbijt op bed met zelfgeperste sinaasappelsap, waarvoor Alexandra speciaal vanmorgen "appelsienen" is gaan kopen, koffie en een gebakken ei. Dat was zeer welkom na het feestje van gisteravond! Ze doen het geweldig en zelfstandig. Ik ben trots op ze. Volgende week zondag zijn we in NL. En dan is het daar vaderdag.
Door het warme en vochtige weer groeit en bloeit alles prachtig in de tuin. De Moestuin, maar ook zeker de Clematis waar Sa zoveel van hield. Vorig jaar hebben we nog enkele nieuwe gezaaid / gepland, maar bijgevoegde foto is de plant die Sa koesterde sinds we ons huis betrokken. Deze week en eind vorige hebben met name Alexandra en ik het moeilijk. Voor het slapen gaan merkt zij steeds op dat het toch wel heel lang geleden is dat zij mama nog gezien heeft .... Zelf mis ik nu met name haar stralende lach, woorden en warmte. Julius heeft inmiddels meermalen zelfstandig de weg naar Sa's graf gevonden.
Foto's zijn te groot voor blog. Moet ze verkleinen, maar nu eerst naar de tandarts.
