Vanmorgen een prachtige zonsopgang die ons deed besluiten allemaal naar school te fietsen. Om de verkoudheid uit mijn systeem te krijgen nog een extra rondje gefietst naar het graf van Sa, alwaar ik overvallen werd door een klein buitje. Onderweg 4 fazanten in het veld gezien. Prachtig. Doet me denken aan het wild seizoen Vanaf morgen een paar dagen in het buitenland. Ik hoop dat ik me dan wat beter voel. Wedstrijd fluiten zaterdag in de regen heeft ook niet veel geholpen, lunch in de tuin gisteren voelde als een weldaad. Er valt toch wel wat te zeggen voor een warmer klimaat. Ben ook nog aan het twijfelen over de Herfstvakantie. Zon of Herfst? Misschien kan allebei?
Leeg is het als je een weekje niet op je blog schrijft. Leeg is het als je 's-avonds na een lange dag werken thuis komt. Leeg is het als je kinderen uit logeren zijn. Leeg is het als je alleen film zit te kijken. Leeg is het als normale leven zijn gang lijkt te gaan. Leeg is het als je broertje en zijn gezin voor 7 maanden naar Nieuw Zeeland vertrekt. Leeg is het als er geen bloemen in huis zijn. Leeg is het als je geen tijd neemt om in de tuin te werken. Leeg is het als je vergeten bent wat je in eerste instantie wilde schrijven. Leeg is het.
Julius heeft zijn eenzame woensdagmiddag zelf invulling gegeven door Chocolate Chip Cookies te bakken. Goed gelukt en zonder ongelukken! Ik vond het heel goed van hem. Ik voelde me ook enigszins schuldig dat hij de hele middag alleen thuis was, maar het leek hem geenszins te storen. Misschien is het ook wel heel lekker om alleen thuis te zijn als 12-jarige zoals een vriendin suggereerde. Ik had zelf een redelijke off-day, maar een warme chocolate chip cookie maakt weer veel goed! Gisteren ook veel bramen uit de tuin geplukt en gegeten in de fruitsla. We hebben dit jaar erg veel fruit. Volgende week komen de peuters en kleuters van de Kristoffelschool hier in de tuin appels plukken voor het Sint Michaël feest. Dat is de Steinerschool waar Benjamin, Alexandra en Julius ook op hebben gezeten. Heel leuk om op deze manier nog een beetje contact te houden.
Gisteren voor het eerst sinds we in België wonen de Lesse bedwongen met de kano. Het was een beetje fris (12° C ) in eerste instantie, maar werd een prachtige dag inclusief lunch op een eilandje met (kinder) champagne, cake en zalm. We waren met twaalf, drie gezinnen en gingen goed vooruit. De meeste hilariteit kwam van een stelletje jonge vlamingen die zo onhandig waren, dat ze om de haverklap omsloegen of andere domme dingen deden. Succes verzekerd! Benjamin en Alexandra zijn vandaag op school kamp vertrokken. Ik weet nog goed dat Julius voor de eerste keer op kamp ging daags na de eerste diagnose en voor de volgende grote operatie van Sa. Wat waren we trots op het ventje zoals hij toen dapper in de bus ging zitten. En trots op Sa die toen voor de eerste van een lange reeks beproevingen stond. Wat missen we haar vreselijk! Vandaag gingen ze ook goed op weg, maar af en toe wat zenuwen. Eenmaal
in de bus met vriend en vriendin weer helemaal prima. Wat doen ze het
toch goed.
60.000 pagina's bekeken. Ik weet nog goed hoe blij Sa was met de eerste mijlpalen van 5 en 10 duizend. Je moet altijd alles vieren! We hebben veel taart gegeten.
Foto ongeveer 12 maanden geleden genomen in Parijs.
Vanaf morgen een paar dagen in het buitenland. Ik hoop dat ik me dan wat beter voel. Wedstrijd fluiten zaterdag in de regen heeft ook niet veel geholpen, lunch in de tuin gisteren voelde als een weldaad. Er valt toch wel wat te zeggen voor een warmer klimaat. Ben ook nog aan het twijfelen over de Herfstvakantie. Zon of Herfst? Misschien kan allebei?
