Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
25-06-2015
Warm
Beste Lezers,
Ik ga niet klagen over het weer hé. Eigenlijk geniet ik van de warmte, zeker zoals vandaag als je langs de kust kan wandelen met de friste van de zee in je gelaat. De camino daalt af tot op zeeniveau en dan denk je even langs de branding te wandelen. Echter het pad gaat na enkele meters weer omhoog de weiden in. Ik dacht er anders over want verder zag ik een surfer in het water liggen (of zitten eigenlijk) en dacht, waar een surfer is is ook een weg naar het strand. En dit klopte zodat ik na een frisse branding wandeling weer de hoogte in moest. Het was de moeite waard. Halverwege was er inderdaad een soort parking en vandaar een breder pad naar boven. Nochtans lokte een zijpad terug naar de rotsen me om eens om de hoek te kijken. Verder langs de rotswand ontdekte ik een pad, een oude smokkelroute? Eens onderzoeken of er een kortere weg is omheen de rots. Het pad werd smaller en de begroeiing werd dichter maar met de stokken kon ik toch de weg vrijmaken. Na enkele slingeringen en vele schrammen op armen en benen werd het toch te veel. Met een para uitrusting zou ik hebben doorgezet maar om mijn vel te riskeren was er iets over. Daarom détour en anderhalf uur later kwam ik dan toch aan de achterkant uit na een steile beklimming.
Den brompot van enkele dagen geleden kwam ik gisteren tegen in de taberna waar ik juist mijn maaltijd had genomen. We herkenden onmiddelijk elkaar, ook de naam en hij gaf me de hand. Vandaag deden we hetzelfde traject en ja, we slapen in hetzelfde gebouw, enkel kamerverhuur. We hebben al samen een pint gedronken, dus no problemas.
In Colunga zijn geen albergo's en de volgende is op 11 km waar tevens niks te krijgen is, geen eten of drinken, dus een kamer huren lijkt de beste oplossing.
Planning weeral aangepast en morgen over Sebrayo tot Villaviciosa of Valdedios geraken.
Zodoende voorzie ik Zondag in Oviedo aan te komen en daar maandag een rustdag te nemen.
Vandaag ook een nest (of hoe noem je dat) slangen gezien, een zwarte grote en drie of vier kleine bruine. De kleine verdwenen vrij vlug maar voor de zwarte was ik op tijd voor een foto. En dit allemaal op de rand van de afgrond! Ofwel een slangenbeet of in de diepte, deze foto moest ik toch hebben. De twee meter lange slang in de Landes was vlugger weg en dus wou ik nu mijn slangenverhaal met een foto staven.
grtjs
Peregrinus Hugo
Foto's: Jong geleerd of wie is de baas; voorraadkamer; trap los; Mar Cantabria uiterst kalm, zoals de hele golf; verdwijnt er soms geen koe, opgeslokt door de golven?; Slangenkuil, wel 50 meter diep; op dat randje!; wel uiterst primitief, mijn tent had geen warm water dat is het verschil; en hoog!.
Foto: Waar is de albergo inPeruela?; Nen echte!; Zonsogang, nog lekker fris!; Oviedo nog 100 km; Het bewijs: ELVIS leeft!; klein dorp met casino; Ribadesella; Beschermd strand binnen de stad en vlakbij, blijf kalm en ga niet zwemmen!
De titel slaat op de naam van mijn Spaanse stapmaat. Sinds ik op Spaanse bodem ben kom ik hem regelmatig tegen of slapen we boven elkaar. Zijn naam is Fernando en in het begin kwamen er nogal veel namen tegelijk op me af zodat ik aan de song van ABBA dacht om die mens te onthouden. Voluit is het Fernando Sàes Vales, heeft twee kinderen en is 53 jaar oud.,werkt bij de marine, heeft vele zeeën bevaren maar doet nu bureelwerk. Deed me gisteren in Comillas voor hoe je goed en goedkoop kan eten, ook in toeristische oorden. In een magazijntje of winkel koop je : een brood, ansjovis in olie, zachte kaas die je kan snijden in plakken en een blik (bij voorkeur bier). Snij het brood op de gewenste lengte en middendoor, leg vol met ansjovis, eroverheen plakjes kaas en met de olie overgieten. Mmmmm Ook al spreek ik geen Spaans en hij enkel zijn moedertaal, toch klikt het goed en verstaan we elkaar uitstekend!
In Comillas is een reuzegroot klooster voor de opleiding van bisschoppen, allée zo lees ik dat toch en een gebouw ontworpen door Gaudi, één van de weinige ontwerpen van deze architect buiten Barcelona. Vermits ik geen tijd heb omdat ik moet stappen zal het bezoek voor een andere keer zijn.
We zijn verder getrokken tot San Vicente de la Barquera om de afstand vandaag wat in te korten.
De albergo was weeral in de hoogte ingeplant, om de dag te beëindigen. Deze wordt gerund door een bejaard koppel die hem ook hebben gebouwd. Overal hangen foto's van passanten maar ook van verschillende pausen en uiteraard ook de relegiueze attributen ontbreken niet. De matrassen echter zijn ook geschikt voor echte boetedoenners, ik dus en daarom vandaag wat last met de last op mijn rug.
Vandaag van San Vicente naar Pendueles, een donativo pur sang: alles gratis, bed, was en drogen, avondmaal en ontbijt om Wifi niet te vergeten. We zullzn morgenvroeg Javier en zijn albergo niet vergeten.
De foto's voor vandaag spreken voor zichzelf. Ik ben rond de middag de rivier de Deva overgestoken en alzo in Asturië beland. Onmiddelijk valt het op dat de wegen gevarieerder zijn, meer paadjes terug. Vooral dit stuk langs de woeste kust was bij momenten adembenemend. (zonder gevaar hoor!)
En nog dit, vandaag geen zon gezien maar wel flink gezweet: drukkende warmte.
grtjs
Peregrinus Hugo
Vraagje: om precies 14u00 neem ik foto van mijn schaduw uiteraard met de zon achter me. Ik kijk dus uit over de zee. Als ik nu recht naar het Noorden zou varen of desnoods zwemmen waar zou ik dan vast grond onder de voeten krijgen? Wie kan me helpen?
Foto's gisteren: Bouwen in Spanje, skelet en dak in beton; nog even dik, Fernando 2 kg bij zie volgende; om er de moed in te houden, 455 km; vraag middagzon; mooie strandwandeling en de mist komt van het verdampende water, Albergo in San Vicente
Vandaag is er eigenlijk niet zo veel te vertellen, het is in Spanje ook zondag en dus rustiger op de wegen. Ben nu aanbeland in Santillana del Mar maar dat wil niet zeggen aan de Zee. Daar zal ik morgen zijn, in Comillas.
Vandaag dus mooi weer en dit zal volgens de meteo zo blijven de volgende week: 18° tot 23° à 25°C met een licht briesje. Tegen eind volgende week zal ik ongeveer in Villaviciosa aankomen vanwaar het pad zich van de Golf verwijderd en de bergen intrekt. dan begint het zwaarste deel van de camino doorheen het minst hoge deel van de Picos de Europa, toch nog goed voor hoogtes tss 500 en 1300 meter. Nog niet aan denken.
Ik ben nu gelogeerd in de Solar de Hidalgos, geen officiele albergo, maar nemen wat er nog is.
Er is de slaapzaal voor 10, dubbel of tripel voor 15,50 of enkel voor 25. Uit België! Aha, Julio Ceasar..... and for you my friend a beer only one euroo! Jaja, een kleintje ja!
En wie ligt er het bed onder me: Fernando die ik al de eerste dag heb ontmoet en die ik bactroban heb leren kennen. Hij was er zo van tevreden dar we in Guernica samen naar de apotheker zijn geweest om een tube.
Vanavond geen uitgebreid diner meer, een broodje zal volstaan zie foto's.
Morgen dus vroeg uit de veren want de Spanjools (met vieren) willen voor de warmte zijn, vreemd niet.
grtjs
Peregrinus Hugo
Foto's : eindelijk deftig ontbijt; Crisis in Spanje; de bergen loeren en wachten af; de zee blijft kalm en wacht ook af; middagmaal completo; SGS kom je overal tegen.
Celebration time duid erop dat ik vandaag de dag van gisteren vier. Ik ben aanbeland in een familie hotel te 39108 Mompai. Het noemt hotelcamino en probeert dus een graantje mee te pikken. Ik was een beetje misleid door de naam maar voor 30 heb je een mooi verzorgde kamer. De San Miguel is zeker fris en het eten kan in dit soort zaken niet mislopen. Weeral geluk gehad.
Vanmorgen was het een eerder karig ontbijt, een tegenvaller toch wel in de overigens prachtige albergo. Alleszins heel goed geslapen, om 10 uur iedereen stil en dit tot 07u.
Via de weg was het eigenlijk niet zo ver tot Somo om daar de overzet te nemen naar Santander (overzetten wordt misschien nog een aparte camino). Dus goed op tijd om schoenen te zoeken. De stad is alleszins nog een bezoek waard, met een haven waar zeeschepen met grote diepgang toegang hebben.
Schoenen dus en daarom een bezigheid die ik niet zo graag doe. Maar in een Zuiderse stad is dit wel enigszins anders en valt het best mee. Schoenen dus en die vond ik via een schoenverkoper. Hoe kan dat? Wel de man stond in de deur/winkelraam en ik wees naar mijn stapschoenen. Lachend kwam hij buiten en sprak me aan in het Engels (hoe zouden ze het zien?) en zei dat hij deze niet verkocht. Manman wat een mooie schoenen in die winkel, en die prijzen, om van te dromen bij ons. Dus schoenen, en de shoeman nam me mee tot op de hoek en wees in welke richting ik moest gaan, een smal verkeersvrij straatje en op het einde rechts. Thank you very muts of much. Het eerste wat ik tegenkwam in deze wandel steeg was een sexshop. Als dit maar tot de aankoop van schoenen leidt denk je dan. Maar zoals steeds don't panic, er stond een vriendelijke verkoper klaar en in vijf minuten was de deal rond. Na betaling kreeg ik een paar socks op de koop toe.
En deze schoenen moesten ingelopen worden zodat ik de oude in een zak meenam. Aan de albergo van Santander heb ik ze in de vuilbak gekieperd, de nieuwe zaten meteen goed. (wel de nestelingen uitgehaald hé, je weet maar nooit)
Zodus nog enkele kilometers afgemaald tot Mompai zodat de tocht morgen weeral een stukje korter is (?).
ach we zien wel en planningen....
grtjs
Peregrinus Hugo
Foto's : Santander grote stad met toegang voor zeeschepen; daar in de buurt liggen mijn oude schoenen; grote lanen met veel volk tot 14u30; typisch café waar je goed kan eten, 13 all in; spreekt voor zichzelf; geen Simca maar wel een typische spaanse versie.
Tijdens het stappen zie je nog wel eens merkwaardige namen of plaatsen of personen. Woensdag is er het volgende gebeurd:
In Bilbao aangekomen kijk ik rustig rond in de oude stad en wandel zo verder tot Guggenheim. Na de aanschaf van het noodzakelijke potlood zit ik wat te rusten ter hoogte van de Puppy (Jeff Koons) als de telefoon gaat. de meisjes vragen waar ik ben en of we samen kunnen eten. van de spin tot de hond is niet zo ver en samen trekken we onder mijn leiding (want al in Bilbao geweest hé) verder op zoek naar Pelegrino dinner. Na enkele straatjes vraag ik aan een mooi verzorgde heer of hij zo een plaatsje kent. Hij vraagt welke taal ik spreek, Inglis lijkt me te beste oplossing. Welll, it must be pelgrino about 12? Welll I have'e a club...... volg mij. Iedereen akkoord en terwijl we stappen vraagt hij of ik ook Duits spreek. Aha, met twee Duitse Frauleinen kan dat geen probleem zijn. Afijn, hij blijkt beter deze laatste taal te beheersen alhoewel de frons op het voorhoofd van Sabine en Klarisa boekdelen spreekt. Niet erg, goedkoop eten is belangrijk.
We komen aan en draaien een trap op, eigenlijk een hall en al blinkend koper en marmer. Ik denk waar komen we nu terecht. Alfonso, zo is de man genaamd, brengt de wacht op de hoogte, die knikt en daarna op het volgende verdiep de manager. Die is ook allord om vijf sjofel geklede personen met een packbag toe te laten. Alfonso vraagt ons of er nog wensen zijn en vertrekt. de manager wijst ons een tafel voor zes aan en brengt de waiter op de hoogte. de dames verfrissen zich een beetje en de garçon brengt ondertussen de kaart en fris water. We zitten in een privé club aan tafel met echt tafel linnen, servetten en kristallen glazen. De menu is vrij uitgebreid met voorgerecht, hoofdschotel, dessert en wijn en dit voor 13 . We nemen allemaal paella als voorgerecht en vier nemen vis als hoofdgerecht. We houden allen van een goed glas wijn en ik als kenner kies dus voor rode wijn, erop rekenend dat het Baskische zal zijn. En this is! Een mooie krachtige volle wijn waarvan iedereen weg is. weeral goed gescoord!
De kok komt langs want hij doet ook de camino, wel in verlof stukjes. Hij geeft uitleg bij de menu en de vertaling voor de verschillende ingredienten.
De paella is om duimen en vingers af te likken, doe je toch, maar alles is vers, zelfs de gambas smaken uitzonderlijk lekker en niet naar zagemeel.
Mijn hoofd gerecht is niet tonijn maar er toch op gelijkend, ik denk zwaardvis. HEERLIJK!
De garçon houd ons goed in het oog zodat er niks ontbreekt, is de fles leeg, hop een volle.
Het dessert stelt de kok zelf voor: iedereen neemt flan behalve ik, een ik kies voor typisch Baskisch dessert. Zwaar zegt de maestro zelf maar zoals hij voorspelt delicious, iedereen wil er van proeven en wat kan ik man ertegen inbrengen.
Het is bijna 15u15 als ik afscheid neem van de dames, zij blijven in Bilbao terwijl ik verder wil stappen, heb er nog maar 15 km opzitten.
Na een bezoekje aan El Corte Inglis voor tandpasta en een nieuwe beurs neem ok de metro doorheen de stad en het achterliggende industrie terrein en stap verder tot ver na 19u.
Hier ligt het begin van een slecht humeur.
grtjs
Peregrinus Hugo
Foto's: Ierse meisjes met hond; ereplaats aan club tableau; paella; klasse wijn met etiket van de club; hele building met alles op en aan voor de fitness van de leden, enkel toegang met badge; iets kleiner maar een pint met apenootjes is ook lekker; albergo in Pobeno volzet!
Zoals eerder gemeld was de albergo in Pobena volzet. Er werd gezorgd voor transport maaar ook dat was bij mijn aankomst volzet. Dus wachten op de volgende rit. Onder tussen al gaan eten en voorraad inslaan. Rond 09u nog niks beweging maar mijn rugzak stond al in de gang, mijn stokken al in de emmer en de hospitalero's hadden al teken gedaan van rustig te wachten. Dat zou dus eens te meer weer in orde komen. En ja hoor, tegen tienen vroeg de dame al of ik op de grond wou slapen in de eetzaal. Geen probleem voor mij, mijn tent is even hard, en de matjes
al klaar. Om tien ging het licht uit en ik in mijn slaapzak.
Muggen dachten over iets anders dan slapen en daarom deed ik geen oog dicht ook door de warmte kon ik niet in mijn slaapzak blijven. Wanneer het eindelijk frisser werd dacht ik toch nog een uiltje te vangen als het licht wordt ontstoken. Een pelgrim begint nogal fors aan zijn ochtend bezigheden als hij me ziet. Verveeld sta ik recht waarop hij vraagt: Lag je te slapen (in tengels). NO zeg ik. Hij zaagt nog wat door en ik zeg : toch niet om 5u15 al klaarmaken. Als ik terug kom van toilet spreekt hij nogal luid en wijst naar het opschrift: dining room NOT sleeping room. Misschien ben je hier wel in het zwart en weten de mensen van niks. Fuck off. YOU FUCK YOURSELF was zijn antwoord;
Ik pak in daar de helft van de slaapzaal is al vertegenwoordigd. Verder bedank ik in het gulden boek de hospitaleros en schrijf mijn naam erbij. Ik had de man zijn rugzak al gezien en zijn vlagje EN het opschrift op zijn T-shirt: wandelclub.... Ronse. Ik weet dat hij in guldenboek zal kijken.
Ik vertrek en draai wat rond tot ook hij weg is. Wat later volg ik en nog geen kilometer verder komt hij al terug en spreekt me aan in het Nederlands. Hij vindt de weg niet, ondanks zijn vele jaren ervaring en zijn derde camino, twee keer de noordelijke! Ik zeg simpelweg de pijlen volgen. Hij haalt zijn kaarten boven en .......veel uitleg maar ik stap rustig verder. Na een tijdje verontschuldigd hij zich voor het gebeurde deze morgen maar hij wil 40 km stappen vandaar dat hij zo vroeg was. No problem, geen gezever en we wandelen verder tot ik afscheid neem met een handdruk en hem het buon camino wens. Eigenlijk een beste kerel, alleen wat zenuwachtig, er moet vanalles zijn hé.
In Islares ben ik zeker op tijd heb dus ook zeker plaats. Toch is de sfeer er niet goed, weinig goedendag, iedereen voor zich (een jonge meid vind het topbed te hoog en kijkt naar mij alsof ik daar moet liggen) en tenslotte nog pech met internet, ziedaar hoe een mens wel eens een slecht humeur krijgt. Maar aan alles komt een eind, ook aan deze avond.
grtjs
Peregrinus Hugo
Foto's: een welverdiend pintje, Ci vediamo dopo = we zien elkaar weer (op de camino) wachten op de hospitalero met Enzo en Luciano
Iedereen heeft al eens een slechte dag. De mijne was gisteren, niet geslapen, onvriendelijke ochtendmens, albergo was al vlug vol met mensen ieder voor zich en s'avonds twee pinten op café terwijl wifi regelmatig uitvalt. Merde en Français dus, in het Spaans is het Mierda! Ge ziet mijn Spaans gaat er op vooruit.
Vanmorgen dus opnieuw vroeg uit de veren, om 06u10 al op weg wegens andere onrustige en nogal lawaaierige Comporunners. (soms al mankend! - ook hoed voor af hoor) Wel goed geslapen. Van Islares, Lierdo, Santono (overzet) goed doorgestapt via Punte de Fraile (Steil!!) en Noja en verder naar Meruelo. Goede beslissing al zeg ik het zelf!
Maar nu aangekomen in een mooi verzorgde en rustige privé albergo gerund door Arantxa. Vriendelijke gastvrouw met aanstekelijke lach. Mijn kleren nog eens in de machine zodat de reuk van mijn rugzak iets beter kan worden.
Ik weet niet welke reclame er in Duitsland wordt gemaakt maar er arriveren weeral twee jonge Duitse meisjes/vrouwen.
Morgen moet ik mijn schema ofte planning aanpassen. Vermits het zaterdag is moet ik zeker in Santander aankomen in de vroege namiddag om mijn voeten te eren. Een eindje bus tot Somo moet wel lukken om daar dan de overzet te kunnen nemen naar de stad. In de stad zelf is een albergo aan de Cathedraal voor 40 personen, dat komt dus wel goed.
Ook de muziek is aangepast aan rust: klassiek of opera, zeg nu zelf.
grtjs
Peregrinus Hugo
nota: Er volgen nog merkwaardige verhalen!
Foto's: Prijs overzet; de aanlegsteiger met de ferry; muurschildering over drie gevels in Santono; aan het strand (behind bars!); mist; hoe ver is het nog? Arantxa (Marga?); interieur;
Beste Lezers,
Nu middagmaal in Noja. Vanmorgen overzet genomen van Laredo naar Santoña. Over de berg kwam er mist vanuit zee en leek het te regenen. Meer nog, uiteindelijk regende hetzelfde goed zodat de bachen werden bovengehaald. Ik stap verder tot volgende albergo en denk over twee dagen Santander te bereiken. Hier moet ik nieuwe schoenen kopen! Elke stap verder van huis brengt me er een dichter bij en om dit te bereiken dien ik mijn dragers als een goede huisvader te behandelen.
Grtjes
Peregrinus Hugo
Ik probeer morgen opnieuw maar vier keer is het bijna gemaakte bericht plots verdwenen.Hugo
Ik plaats nog foto's en probeer zo vlug mogelijk opnieuw maar nu is het even genoeg!
grtjs
Peregrinus Hugo
Foto's: Picasso in Guernica, Het conflict is niet over; concert gebouw in open lucht ook in Temse!, The Irish Girls (een beetje rood), prachtige zonsopgang boven haven Bilbao; er zijn nog Anita's.
Foto's: klaar voor een pintje in Deba; glibberige wegen op zondag (en ook voor de rest); prachtige zondagmorgen; op maandag singing in the rain; the old oak tree of Guernica;g maandag namiddag 17u30 plein vol kinderen, ouders en grootouders; my part of the job; after dinner on the phone or myself on the ordinateur; DON!!
Terug van weggeweest na een heerlijk maal. Voor 4 voortreffelijk gegeten en gedronken:mixed salade en spagetti à la Bolognese. De wijn was uitermate goed, watch the photo.
Zoals gemeld voor zaterdag een fijne wandeling gehad en aangekomen in Deba. De refugio is een een deel van het station maar fijn ingericht. Met de bende (die zich toch altijd min of meer vanzelf samenstelt) een pint gaan drinken. Daarna een beetje slapen en gaan eten. Niet veel gebeurd die dag tenzij een goede joke. Op mijn vraag om de was gezamelijk te drogen vraag ik ieder afzonderlijk dat ik 2 betaal voor de machine en dat aan de gevraagde een pint in return komt. Iedereen (5 personen) zijn afzonderlijk akkoord. Dus nadat iedereen de was brengt zeg ik voor 2 heb ik 5 pinten verdiend. Op dat moment mag je gelijk welke taal spreken, iedereen begreep het maar kon er goed mee lachen. (die pinten heb ik niet gedronken)
Eduardo is zondag niet meer vertrokken omdat de dokter het hem had afgeraden. Goede beslissing als je een gat in je voetzool hebt. Dus die dag kon je enkel in de toer dienst wifi ontvangen. Dus te laat na het eten....
Gisteren op zondag vrij vroeg op weg (07u15) en zoals eerder gemeld een prachtige morgen.
Lang alleen gelopen maar toch aangekomen in de regen, in Markina-Xenain. Eerst nog een pintje op het marktplein omdat de refugio nog gesloten is en pas om 3 uur opengaat. s'Avonds weeral voor weinig geld gegeten, voor 9 alles op en aan.
De bewaker van het oude klooster waar de refugio is gevestigd controleerde alles zeer precies maar was ook bijzonder hulpvaardig en aardig.
Vermits ik weer op een verkeerd knopje heb gedrukt moet ik de foto's apart plaatsen.
De titel slaat helemaal niet op mij hoor. Wifi is soms enkel te ontvangen in een bepaald lokaal dat niet altijd dichtbij is.
Vandaag echter wifi in het Gernika hostel voor Pelgrims. Bij aankomst (in de drup) aanschuiven om in te schrijven, en hop naar de kamer voor wassen en plassen allé 'dewasendeplas'. Vandaag echt een was in een machine, met een vijftal personen en eveneens drogen. En vanavond wordt er gekookt door de groep (ong 10 pers.), ik zal wel zien wat het wordt. Als er maar de goede wijn bij is, en daar twijfel ik helemaal niet aan. In de late middag ben ik de stad ingetrokken en heb het nationale parlement van Biskaje bezocht. De verantwoordelijke heer spreekt in ieder geval nog steeds over de zes provincies van Baskenland, inclusief de Franse.
Vandaag een beetje meer verpleger gespeeld: gisteren de Ierse geholpen bij haar blein en vamorgen wou ze compeed gebruiken. Ik heb haar bactroban gegeven met papier tape en vanavond was ze zeer tevreden, geen pijn gevoeld vandaag. Dus... terug bactroban. De Finse heeft knieproblemen, dus de raad om trager te stappen. Dat kon ze niet zei ze, enkele uren later ging het vanzelf. Ik heb haar dan maar een pilletje gegeven.
De jonge Fransman heeft een verrekking in de dij, zalf en hop die kan ook verder.
Beste Lezers,
Vandaag met in het begin schitterend weer tot in Markina-Xemein gestapt. Na de middag kwam er alweer. Onweer vanuit de bergen waarvan ik de eerste druppels nog heb gehad. Geen wifi op de gemeentelijke refugio en dus nu vlug nog een berichtje via i-PHONE om te melden dat het bijzonder zwaar was, soms zelfs Vogezen gewijs. Maar alles lukt nog uitstekend. Bij het opstaan geen problemen en overdag eens meer rusten en s'avonds een liter water zoals de bouwvakkers bij warm weer!
Meer moet dat niet zijn.
Grtjes
Peregrinus Hugo
Foto's: Frontera oude brug; gebouwen in de rotsen binnen de stad; groot strand met promenade; Don Quichote en Cervantes maar mist enkele onderdelen; garage onder de kathedraal (zie ik in A'pen niet gebeuren
Vandaag ondanks de regendreiging is het een prachtige dag geworden. Hierover straks meer.
Gisteren ben ik dus de grens overgestoken en heb s'middags in Irun middagmaal genomen. Vanaf Bayonne ben je in Baskenland maar vanaf Irun is het overduidelijk. Baskisch versta ik geen fluit, Spaans eigenlijk ook niet maar met alle talen door elkaar lukt het soms wel. Wel al geleerd : Pintxo Pote = Happy Hour, alles aan 2 !
Ben dan ondanks alles (regen) toch nog tot in Donostia geraakt, een prachtige stad. Volgend jaar kom ik terug om de stad te bezoeken als culturele hoofdstad vanEuropa.
De jeugdherberg ligt op de route, dat valt al mee én er is nog plaats. Een uurtje later is alles volzet. Ik denk dat het ook komt door de schoolkinderen die er ook verblijven, met de nodige decibels tot 11u.
Dus ontmoet ik hier ook mijn eerste collega's pelerins o.a. enkele Spanjaarden vertrokken uit Irun, een Limburger (Gert) die al 66 dagen onderweg is via omweggetje St-Jean-de-Pied?, Enzo de Italiaan en Geraldine de Irish girl. Ik zei dat Ierland mijn favorite land is en s'avonds kreeg ik een handvol kersen. Helaas ging ze niet naar Compo maar wel surfen en zwemmen.
Zo, ondanks de joelende kinderen, een boomzager en een laatkomer toch goed geslapen.
Deze morgen dus vroeg vertrokken en eigenlijk goed kunnen stappen en klimmen. Als opwarmer 45 minuten steil omhoog kan tellen, het brengt je lichaam wel meteen op temperatuur. Al een geluk dat ik mijn regenvestje niet droeg.
Jonge mensen vliegen me voorbij maar ik kom er ook wel en heb al meer dan 1000km in de voeten. Zo ook mijn schoenen, die vlugger slijten dan verwacht en dus eerstdaags vervangen dienen te worden.
In Oro een kleine scheepswerf/herstelling met helling tegen gekomen. Het doet toch altijd nog wel iets om dit te zien. Vanaf Zarautz, waar ik middagmaal heb gehad, naar Getaria is het ongeveer 5 km. Dit parcours loopt langs de kust over een prachtig aangelegde promenade, waarvan de leuning alleen al een fortuin heeft gekost: alles roestvrij!
In Getaria toch de Pelgrims hotel genomen wegens donkere luchten. En gelukkig maar, regen volgde al vlug. Wat blijkt nu, Geteria ken ik. Hier hebben wij al verbleven voor een overnachting, zie foto in bijlage. Vanaf hier is het drie dagen na elkaar ongeveer 20 km alvorens we Guernica bereiken. Hier plan ik een rustdag, vooral ook om het Baskisch museum, de trots van de Basken te bezoeken.
Wifi aanwezig en dus zit ik mijn blog bij te werken. Vanavond gaan eten met een Duitse die voor mij brood heeft meegebracht van de winkel, wel na 21u. (als het maar niet te laat wordt)
Of mijn Belgische vriend en de twee Ierse dames meegaan zal ik straks wel zien. Nu nog even controleren of de was droog is.
Tot volgende
grtjs
Peregrinus Hugo
Foto's: flinke klim om te starten; kleine smalle huppelpaadjes; 787 km om aan te moedigen; nostalgie scheepshelling; promenade van 4 km; nog al geweest!
Beste Lezers,
Buenos Dias, yes ik zit in Spanje! Eerst de grens over in Hendaye-Irun over de oude spoorwegbrug. Deze keer geen verkeerd spoor genomen!
Via Pasai San Pedro tot in San Sebastian geraakt. Hier ben ik via de toeristische dienst tot in de jeugdherberg gesukkeld. Hier dan voor het eerst collega's pelgrims ontmoet. Alle talen door elkaar, Spaans, Italiaans, Frans en soms woorden Nederlands vlaams! Moe en nat maar tevreden vlug een douche en de was en gaan eten. Gelukkig vanmiddag al warm gegeten in Irun want om 7u45 heb je in Spanje enkel tapa's.
Morgen proberen om Geteria of zelfs Zumaia te bereiken.
En nu rust!!
Grtjes
Peregrinus Hugo
Beste Lezers,
