|
Beste Lezers,
Tijdens het stappen zie je nog wel eens merkwaardige namen of plaatsen of personen. Woensdag is er het volgende gebeurd:
In Bilbao aangekomen kijk ik rustig rond in de oude stad en wandel zo verder tot Guggenheim. Na de aanschaf van het noodzakelijke potlood zit ik wat te rusten ter hoogte van de Puppy (Jeff Koons) als de telefoon gaat. de meisjes vragen waar ik ben en of we samen kunnen eten. van de spin tot de hond is niet zo ver en samen trekken we onder mijn leiding (want al in Bilbao geweest hé) verder op zoek naar Pelegrino dinner. Na enkele straatjes vraag ik aan een mooi verzorgde heer of hij zo een plaatsje kent. Hij vraagt welke taal ik spreek, Inglis lijkt me te beste oplossing. Welll, it must be pelgrino about 12? Welll I have'e a club...... volg mij. Iedereen akkoord en terwijl we stappen vraagt hij of ik ook Duits spreek. Aha, met twee Duitse Frauleinen kan dat geen probleem zijn. Afijn, hij blijkt beter deze laatste taal te beheersen alhoewel de frons op het voorhoofd van Sabine en Klarisa boekdelen spreekt. Niet erg, goedkoop eten is belangrijk.
We komen aan en draaien een trap op, eigenlijk een hall en al blinkend koper en marmer. Ik denk waar komen we nu terecht. Alfonso, zo is de man genaamd, brengt de wacht op de hoogte, die knikt en daarna op het volgende verdiep de manager. Die is ook allord om vijf sjofel geklede personen met een packbag toe te laten. Alfonso vraagt ons of er nog wensen zijn en vertrekt. de manager wijst ons een tafel voor zes aan en brengt de waiter op de hoogte. de dames verfrissen zich een beetje en de garçon brengt ondertussen de kaart en fris water. We zitten in een privé club aan tafel met echt tafel linnen, servetten en kristallen glazen. De menu is vrij uitgebreid met voorgerecht, hoofdschotel, dessert en wijn en dit voor 13 . We nemen allemaal paella als voorgerecht en vier nemen vis als hoofdgerecht. We houden allen van een goed glas wijn en ik als kenner kies dus voor rode wijn, erop rekenend dat het Baskische zal zijn. En this is! Een mooie krachtige volle wijn waarvan iedereen weg is. weeral goed gescoord!
De kok komt langs want hij doet ook de camino, wel in verlof stukjes. Hij geeft uitleg bij de menu en de vertaling voor de verschillende ingredienten.
De paella is om duimen en vingers af te likken, doe je toch, maar alles is vers, zelfs de gambas smaken uitzonderlijk lekker en niet naar zagemeel.
Mijn hoofd gerecht is niet tonijn maar er toch op gelijkend, ik denk zwaardvis. HEERLIJK!
De garçon houd ons goed in het oog zodat er niks ontbreekt, is de fles leeg, hop een volle.
Het dessert stelt de kok zelf voor: iedereen neemt flan behalve ik, een ik kies voor typisch Baskisch dessert. Zwaar zegt de maestro zelf maar zoals hij voorspelt delicious, iedereen wil er van proeven en wat kan ik man ertegen inbrengen.
Het is bijna 15u15 als ik afscheid neem van de dames, zij blijven in Bilbao terwijl ik verder wil stappen, heb er nog maar 15 km opzitten.
Na een bezoekje aan El Corte Inglis voor tandpasta en een nieuwe beurs neem ok de metro doorheen de stad en het achterliggende industrie terrein en stap verder tot ver na 19u.
Hier ligt het begin van een slecht humeur.
grtjs
Peregrinus Hugo
Foto's: Ierse meisjes met hond; ereplaats aan club tableau; paella; klasse wijn met etiket van de club; hele building met alles op en aan voor de fitness van de leden, enkel toegang met badge; iets kleiner maar een pint met apenootjes is ook lekker; albergo in Pobeno volzet!
|
