Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
Ook vandaag weer op tijd vertrokken, bijna 8uur. De wind was
niet meer zo heftig maar het was een pak frisser, mijne barometer had me al
gewaarschuwd. Bij 8°C de boel inpakken, inclusief mijne was die nog niet
helemaal droog is (het water loopt er niet meer uit). Allée en route en een
kwartier later was de koude al verdreven. In Ecourt-St-Quentin wat voorraad
ingeslagen in de petit Carrefour en een demi baguette bij de boulanger en we
konden er alweer tegen. Ondanks de wat zure wind en de voortdurende regen
dreiging vlotte het toch goed. Om 11u30wat gerust en gegeten en rond enen kwam
ik aan een akker. Een boer was met zijn tractor een immens veld aan het
sproeien. Ik zag hem vertrekken boven op de heuvel terwijl ik nog ~500m moest
afleggen. Voor mij is deze afstand bergop ~8 minuten werk, voor de boer
voldoende om heen en terug tegen 20km/u tegelijkertijd samen met mij te top te
bereiken. Ik stond even te kijken terwijl hij de tractor draaide en stopte. Hij
kwam op me afgestapt en vroeg of ik verkeerd was gelopen (had weg zonder
nummering gekozen). Haha avec Gps? No, avec carte Michelin en een BAUSSOLE. Ik
vroeg of er zich een camping in de buurt bevond. Hij wist er gene maar vroeg of
ik al had gegeten. .. euh non. Bon
zegt hij, ik woon hier wat verder (volgende dorp Quéant, reu de mairie 2),
wacht daar maar, nog een half uurtje werk en dan gaan we eten. We arriveerden
er samen en hij stelde me voor aan zijn dochter, zijn zoon, zijn vrouw en aan
tafel aan nog een zoon. Ik had nog een half uurtje om op een boven kamer
(eerder zaal) me te placement. Ik kan er blijven slapen en doen of ik thuis
ben. Voilà, San parole! Tegen kwart na een aan tafel. Des legumes, saucissons
et du pain avec eau de source, dessert et café, et à volonté, wat moet ge meer
hebben. Ondertussen de uitleg van woonplaats, afstanden, werk vroeger,
Compostel ..familie .gegeven. Hij vroeg wel om een kaartje te sturen vanuit
Spanje. Ik heb beloofd om ook een kaars te branden in de kathedraal voor de
familie, wat hij zeer apprecieerde. Na nog een familiefoto en het wifi adres
nog de boodschap La table est à huit heures! Verzorgen, was en droogkast,
rusten op de hoeve: ideaal.
Vriendelijke familie GOUBET Bertrand, reu de la Mairie,
QUEANT
Vanavond is er een etentje heb ik vernomen met meer dan 10
personen, maar het stoort helemaal niet! Ik zal mijn beste frans moeten
bovenhalen.
Flink onweer bij het ontbijt, wanneer vertrekken? Het
klaarde vlug uit en onder de laatste druppels op weg rond het kasteel. Wel op
de hoek nog een babbeltje gehad met een winkelier die onmiddellijk
overschakelde op sappig Westvlaoms. Was met zijn uders meegekomme die er
goedkoop landbouwgrond vonden. Hij hield al 45 jaar petit magasin.
Nog een paar goedkope telefoontjes gepleegd en de phone gaat
dicht. Vanaf nu enkel nog contact woensdag en donderdag of via wifi (zal af te
wachten zijn). Heb ook al gemerkt dat dataroaming veel energie verbruikt, dus
enkel nog in nood gps gebruiken. Maar met een kompas en Mr M moet dat wel
lukken.
De camping was er niet meer in Houterive, ong 5 km voor
St-A-l-Eaux. Daar stond ik dan maar zoals steeds was de redding nabij! Een
vriendelijke mijnheer draaide met zijn Mercedes uit zijn garage en die wist me
te vertellen dat het bordje er nog stond, helaas. Maar hij wist er één voorbij
SalE, mais olala plus de dix km! Ik zal u brengen, tis toch dans mons direction.
De brave man was stoffenhandelaar geweest en zodoende regelmatig in de buurt
van Nijvel en Wavre geweest. Een half uurtje later was mijn tentje opgesteld op
een 1e klasse camping au prix pélegrin, 10. Jammer genoeg was er
nog geen keuken zodat ik me moest behelpen met Biscuit St George oftewel franse
betterfood. Daarom heb ik er dan ook een Orval gedronken waarna het bedje in
mijn kleine tentje deugd deed. Slaapw .
Vandaag stappen we dan La douce France binnen. Heb voor de zekerheid toch nog een douche genomen.
Normaliter hierbij twee fotos: ene van Cyriel "Tarzan" Delanoitte, wereldkampioen boksen in 1948 (?), standbeeld gemaakt door een andere bokser JP Coopman. Tarzan staat stil aan inkom de Gavers.
De tweede foto is er een van de vele sassen op het canal de Blaton-Ath. Bij enkele van deze deuren en schuiven gebeurt alles nog manueel zoals ook bij sommige bruggen. Ik hoor geluid uit de diningroom komen, het zal zeker smaken.
Het heeft vannacht flink geregend en het is nog bewolkt. Afwachten wat de goden zinnens zijn, ik heb mijne douche al gehad.
Morgen steken we (allée ikke toch) de grens over. Dan gaat ook mijne telefon dicht, kwestie van de finance hè. Mais bon zoals Didierke zegt, vandaag er toch een lap op gegeven, 42 km astemblieft. Ik word het wel gewaar, t'zal dus morgen even chieken worden!
Maar het was een prachtige tocht langs voornamelijk le Dendre et le canal Blaton-Ath. Rustig, enkele fietsers en joggers en veel natuur, zelfs twee bruine bevers gezien. Voorts had ik in het begin de indruk dat het wolkendek enkel boven mij geopend was. Ik heb een ganse dag in de zon gelopen, alst morgen zo is gaan de pijpen eraf. Wel al drinken moeten vragen aan een mevrouw die me bon courage wenste met een blik van "zotteke". Een fietser had mijn schelp gezien een maakte een stop. Het was zijn droom om ook ooit eens naar Compostela te stappen. Hij zou dit doen als hij en pension zou zijn. Het voorbeeld stond voor hem en deze brave man wenste me veel moed in goed nederlands. (zo goed als mijn frans) Maar het klikte en klonk goed!
In Lessines draait de steenfabriek nog op volle toeren, ze maken zelfs steentjes voor de spoorwegen die dan via de rue Rene Magritte op het goede spoor worden gezet. Voor de rest steekt dit stadje schril af met Ath. Op het sfeervolle marktplein (wordt er nog gestudeerd?) heb ik dan mijn warme maaltijd genomen.
Omdat er orage is voorspeld en de 'camping à la ferme' ferm op niks trok (en ik toch wel een goed douchekke wou) zit in een chambre d'hôte.
Voila
Peregrinus Hugo
Voor fotokes via den tablet moettik nog wa praktiseren, excusej.
Beste Lezers,
Tussen twee buitjes mijn tent(je) gezet, alle spullen erin en nu naar het zwembad voor ne frisse Kwaremont.
Heb onderweg al veel reacties gehad van voorbijgangers, fietsers en zelfs een automobilist die speciaal een detourke maakte om me te kunnen vertellen over zijn camino ervaring vanuit Burgos. T'is wel plezant, de weg gaat dan ook precies veel sneller vooruit.
Straks voorbereiden voor morgen, onder andere de was maar gelukkig gene strijk!
Peregrinus Hugo
Beste Lezers, Ben al aangekomen in het provinciaal domein De Gavers te Onkerzele (Geraardsbergen) Wegens de regenval nog even wachten voor het opstellen van de tent. Er is nog een fietser die met zijn tentje al opgesteld staat. Ondertussen via de pc van De Gavers vlug een berichtjen typen want er is geen WiFi ontvangst (enkel voor telenet gebruikers). Vanacht goed geslapen en vanmorgen ontbeten met lekkere choco, homemade by Pieter. Voor onderweg nog een flinke picniczak meegekregen waarvoor dank aan Myriam en Carlos. Het stappen gaat goed, er zijn (nog) geen problemen. Straks gaan zwemmen in het prachtige gaversbad (met mijn onderbroek) en vanavond eten ter plaatse, er is een goede keuken. Dat was het, hopelijk houdt het seffens op met regenen.Voor morgen zijn de weersvoorspellingen idem als vandaag met als hoop een klein zonnetje. grt Peregrinus Hugo
Ben al op You Tube gaan kijken, ontroerend. Bedankt Theo Flitser. Vriend Carlos kwam me al tegemoet. Ik was op weg van Liedekerke naar Ninoof om langs het jaagpad van de Dender Pamel te bereiken. Aan het Sas van Denderleeuw was hij daar met de fiets. Mijn middagpauze was juist achter de rug met droog brood en smeerkaas en plat water. Het lijkt wel gevangenis kost maar geloof me, honger maakt het goed. Nog een vijftal kilometers langs de Dender, een mooie wandeling. En er was ook nog wat te beleven, een vlottentocht georganiseerd door de jeugd van Ninove en Roosdaal. Onder begeleiding van de Brandweer ging de waterpret van start aan de Brandweerkazerne van Ninoof. Aankomst plaats is/was aan den Dikken van Pamel. (zoek het eens op)
Ten huize van Pieter werd ik verwelkomt met een frisse Witkap Stimulo (zoek het eens op) waarna het experiment met de tent werd gestart. Dank zij Pieter's hulp verliep dit met succes. Hierna was het tijd voor een verpozing met een fri......
Ook moeders keuken was prima waarna even later de blaffetuuren werden gesloten.
Het is zover, vandaag trek ik de deur achter me dicht, figuurlijk dan toch. Vanaf vandaag zal ik dan ook de blog bijwerken met een stiftje vermits een toetsenbord te veel weegt.
Agnes heeft al de nodige voorbereidingen getroffen (waaraan ik niet had gedacht).
Ik vertrek met een goed gevoel, veel mensen hebben me al hun steun betuigd wat bijzonder gewaardeerd wordt. Maar de steun van Jorg en Evert, en vooral Agnes sterken me in mijn voornemen om deze tocht tot een goed einde te brengen. Het goed gevoel komt er ook door de wetenschap dat ik ook geestelijk niet alleen ben, de verbondenheid met velen geeft ook kracht, die ik zeker zal nodig hebben.
Ultreia, ultreia y sus eia (overgeschreven!) : Steeds verder, steeds hoger. Dit gezegde kan ik wel letterlijk nemen. Verder zal de tocht elke dag gaan (beetje bij beetje) en vanaf Spanje komt het hoger gedeelte zeker in aanmerking.
Bedankt allen voor de steun en Agnes voor de liefde en de zorg om dit mogelijk te maken.
Lezers met S, nog al wat reacties gehad op de blog! Maar bovenal een niet te vergeten uitwuif manifestatie! De straat was van ons. Jong en oud waren present. Zelfs bij het opgaan van de brug nog groeten van onze politie vrienden, Annie ÈN over de brug V&K vergezeld van de collega's met de sirene. Jongens wat een opsteker! Voor de rest goed gestapt bij prachtig weer, wat wil je meer.
Ja, gaan eten naar t'dorp, nog 2x1,5km. Zelf gezocht, nieneuten!
En liefste Agnes, bedankt voor de organisatie en de mooie tekst op de blog.
En voor T&C een mooie reis!
Peregrinus Hugo
Callebout waar onze Peter lekkere chokolade ontwikkeld.
Morgen is het dan zover. De voorbereiding is afgerond, de nodige bezoekjes zijn afgelegd, de rugzak staat gepakt (met schelp én geluksbrengertje!). Benieuwd hoeveel volk er morgen zal zijn. Agnes heeft al voorbereidingen getroffen. Misschien staat er meer volk voor mijn deur dan voor het Volkshuis.(1 mei!) Alleszins zal ik niet alleen vertrekken, er is al iemand bereid om tot Bornem mee te stappen. Als het maar niet regent! Vanavond nog even gedag zeggen bij den Herman om zijn actie voor Make-a-Wish te ondersteunen. (Remember mijn actie ook ivm met A Touch of Rose.) En er zal alleszins ook nog wel een Guinness bij kunnen.
Volgende week ben ik al aan dag twee toe, dan kom ik aan in Pamel. Hier mag ik overnachten bij Pieter en zijn ouders. Ook al mag ik daar onderdak slapen en de was doen, mijn tentje zal opgesteld worden met hulp van P.
Nu geniet ik nog, na een te lange periode zonder, van mijn lievelingsstad. Het is niet alleen de Guinness maar vooral de ongelooflijke rijke geschiedenis van Ierland en Dublin in het bijzonder.
Daar er vele plaatsnamen op meerdere plaatsen op de aardbol voorkomen plaats ik in bijlage een verbeterde versie van de excell file waarop ook de provincies of departementen vermeld staan. Het land vermelden bij de zoekopdracht kan altijd helpen.
Nee het gaat niet over missen wel over iets of iemand missen.
Agnes zal ik zeker missen, ook Jorg en Evert en de naaste familie en vrienden. En eigenlijk ook een klein beetje Temse! Jazeker, als je over de Scheldebrug stapt (en het is hoog water) is het toch een prachtig zicht.
Beste lezers (familie, vrienden, brandweervrienden, goede vrienden, innige vrienden, alle vrienden, onbekende vrienden...)
Vandaag is de blog verspreid. Vanaf nu is er geen weg meer terug. Moet is niet nodig, moed is er genoeg. Maar het slagen in de tocht kan enkel als er ook morele steun is. En daar twijfel ik niet aan. Dus: het moet lukken, desnoods op mijn ellebogen. Ik heb zelfs als mooie gedichten gelezen, waarvoor dank.
Zoals je kan zien in de excell file is de tocht bijna 2000 km, toch een 250 km minder dan oorspronkelijk gepland. Dit komt doordat ik zo recht mogelijk een route heb uitgezet door Frankrijk én omdat ik de Noordelijke Route van de camino neem, de Camino Norte gevolgd door de Camino Primitivo. Alleen al de namen van deze routes hebben me ertoe verleid om langs de minder warme kant van de Montes Vascos, Picos de Europa en de Serra dos Ancares te lopen. Daar tegenover staat dat de route primitivo van Oviedo naar Lugo over enkele flinke heuveltjes moet (van ong 600 m oplopend tot 1300 m). Rekening houdend met het feit dat het in de bergen wel eens meer regent en vooral s'nachts frisjes aan de vis kan zijn zal dit wellicht het minder aantal kilometers wel compenseren. Niettemin hoop ik ondanks het korte/strakke schema toch de tocht te voltooien voor eind juli zodat ik nog voldoende kan recuperen voor de dodentocht. (13 editie vorig jaar jammerlijk gemist - dus dit jaar hop naar editie 14 )
Ik doe ook mijn best om regelmatig een fotoke door te sturen, misschien wel eentje van mezelf in de kathedraal van Santiago.
Niet te vlug, de weg is lang en er kan .......
Al deze spullen moeten in de rugzak, vandaag nog een slaapzak in bruikleen gekregen die de helft in volume is van de mijne. Het gewicht is gelukkig niet gestegen. Alweer meer plaats voor iets anders.
Vandaag nog eens een afstand gedaan die ik in de toekomst regelmatig zal moeten doen. De 33 km zijn goed verlopen en er zijn geen noemenswaardige mankementen opgedoken. De stapsnelheid ligt op 5.5 km/u, dit is waarschijnlijk niet alle dagen vol te houden. Wellicht zal ik grotere rustpauzes moeten nemen.
In tegenstelling tot de brave man uit Kruibeke heb ik nog geen baard. En ik ben ook niet zinnens om er ene te gaan kweken. Dit is om te vermijden dat ik in augustus met een bleke kinnebakkes rondloop op den DDT. Heb me daarvoor ook een klein apparaatje aangeschaft en uiteraard neem ik een aantal gilettekes mee.
Het is al een mooie week geweest, voorbereidingen zijn bijna rond. Deze en volgende week ga ik nog een paar keer stappen met ballast. Nog 15 dagen en het is geen ballast meer op mijn rug maar een rugzak met alleen noodzakelijkheden. Het adres van mijn blog volgt zeer binnenkort.
Vandaag een zitdag geweest. Bij aanschaf van nieuw materiaal is er steeds een studieronde nodig. Het invoeren van namen, paswoorden, persoonlijke instellingen.... je bent er een tijdje mee zoet. Het werkt uiteindelijk wel allemaal. Nu nog het afstemmen op elkaar en uitwisselen van adressen van de laptop naar de tablet en misschien ook nog de i....phone. Ook het materiaal wat betreft hygiene en gezondheid komt bij elkaar. (plaats vinden!)
Wat ne mens toch allemaal moet doen om er eens drie maanden van tussen uit te geraken.
Ben al een paar keer met de nieuwe rugzak op pad geweest. Deze heeft 50+10 liter inhoud wat dan toch 20 liter minder is dan de vorige. Voordeel is uiteraard dat er minder materiaal in kan, nadeel is dat het weer moeilijker kiezen is wat wel en niet noodzakelijk is. Maar het draagcomfort is heel wat beter, vooral voor de rug en de schouders. Ook de nieuwe schoenen zijn al goed ingelopen maar ik denk dat het in de loop van de volgende twee weken duidelijk moet worden dat er zeker geen problemen kunnen optreden aan mijn voeten, amai...!
Volgende week toch weer een testje van ongeveer 30km doen.
Ook volgende week de knoop doorhakken ivm met contact mogelijkheden met het thuisfront. Nog een aantal weken, de start komt dichterbij! Het tentje opzetten is geen probleem, zolang het min of meer droog is natuurlijk.
Beste lezers,
Ultreia, ultreia y sus eia (overgeschreven!) : Steeds verder, steeds hoger. Dit gezegde kan ik wel letterlijk nemen. Verder zal de tocht elke dag gaan (beetje bij beetje) en vanaf Spanje komt het hoger gedeelte zeker in aanmerking.
Beste lezer,
Vanavond nog even gedag zeggen bij den Herman om zijn actie voor Make-a-Wish te ondersteunen. (Remember mijn actie ook ivm met A Touch of Rose.) En er zal alleszins ook nog wel een Guinness bij kunnen.
