Beste lezer,
Het is zover, vandaag trek ik de deur achter me dicht, figuurlijk dan toch. Vanaf vandaag zal ik dan ook de blog bijwerken met een stiftje vermits een toetsenbord te veel weegt.  Agnes heeft al de nodige voorbereidingen getroffen (waaraan ik niet had gedacht).
Ik vertrek met een goed gevoel, veel mensen hebben me al hun steun betuigd wat bijzonder gewaardeerd wordt. Maar de steun van Jorg en Evert, en vooral Agnes sterken me in mijn voornemen om deze tocht tot een goed einde te brengen. Het goed gevoel komt er ook door de wetenschap dat ik ook geestelijk niet alleen ben, de verbondenheid met velen geeft ook kracht, die ik zeker zal nodig hebben.
 Ultreia, ultreia y sus eia (overgeschreven!) : Steeds verder, steeds hoger. Dit gezegde kan ik wel letterlijk nemen. Verder zal de tocht elke dag gaan (beetje bij beetje) en vanaf Spanje komt het hoger gedeelte zeker in aanmerking. Bedankt allen voor de steun en Agnes voor de liefde en de zorg om dit mogelijk te maken.
grt
Peregrinus Hugo
|
