|
Toen Hitler in 1933 in Duitsland het volledig voor het zeggen kreeg had hij veel tegenstanders.
Niet elke Duitser liep klakkeloos achter deze persoon aan.
Een van de eerste groeperingen van het Duitse verzet tegen Hitler was de in Noord Duitsland opgerichte intellectuele groep 'Die Rote Kapelle'. De grondleggers hiervan waren de architect Harro Schultze, de econoom Arvid Harnack en zijn Amerikaanse vrouw Mildred Fish met in hun gelederen als meest bekende meesterspionnen Richard Sorge en Leopold Trepper.
Al ver voor de Tweede Wereldoorlog opereerde deze groep wereldwijd tegen het Hitlerbewind en in alle grote wereldsteden zaten vertakkingen.
De Duitse contraspionagedienst, 'der Abwehr', wist begin 1942 deze beweging te infiltreren en 217 verzetslieden op het spoor te komen, waarvan er 143 meteen geëxecuteerd zijn, een vijftigtal werden er aan vleeshaken opgehangen en de rest werd afgevoerd naar de Plötzensee gevangenis in Berlijn.
Van veel individuele tegenstanders, zowel tijdens de oorlog en ook al ver daarvoor, wist Adolf Hitler al heel gauw korte metten te maken tijdens de massabijeenkomsten van zijn Nazi-partij.
Wie niet enthousiast stond te juichen werd door zijn spionerende medewerkers tussen het publiek, zogenaamd als onwel, afgevoerd en gelijk in de gevangenis gesmeten.
In 1940 ontstond er in Duitsland de zogeheten Kreisauer Kreis. Dit was een Duits Christelijke patriottische beweging die zich fel keerde tegen het extreem imperialistische en antisemitische bestuur van Hitler, maar wel een hekel had aan het Russisch Bolsjewistische beleid van Jozef Stalin.
Ook de Duitse Stafofficier Claus Graf Schenk Von Stauffenberg, die in het hoofdkwartier van Hitler's stafbunker op 20 juli 1944 in een aktetas een bom geplaatst had met de bedoeling Duitsland van deze despoot te verlossen, was lid van deze groep.
Na deze mislukte aanslag hebben ruim 500 leden hun verzet tegen het Nazi-bewind met de dood moeten bekopen.
Als derde grote groepering kennen we, de zogeheten op de universiteit van München opgerichte club, 'Die Weisse Rose' met als betrokken kopstukken Willy Graf, Christophe Probst, Alexander Schmorell, Hans & Sophie Scholl en de hoogleraren Kurt Huber en Carrl Muth die passief verzet pleegden door het in Duitsland en Oostenrijk verspreiden van vlugschriften met als koptekst: "Nieder mit Hitler." Op 18 februari 1943 werden Sophie Scholl en enkele medestudenten bezig met het uitdelen van pamfletten op hun eigen universiteit door een conciërge overlopen en verraden aan de Gestapo.
Een paar dagen nadien werden deze verzethelden en ook veel van hun aanhangers door de Nazi's vermoord.
Ook binnen het Duitse leger was verzet tegen het extreme beleid van 'Der Führer', dat door hun commandanten als hoogverraad aangemerkt werd, en veel van die opstandige soldaten zijn geëxecuteerd, onthoofd of opgehangen.
Wat mij zo aanspreekt is het ware verhaal van de SS officier Kurt Gerstein die in augustus 1942 op excursie de vernietigingskampen Sobibor, Belzec en Treblinka bezocht en zo geschrokken was van wat hij daar te zien kreeg dat hij hiervan aan verschillende instanties rapport uitbracht.
Ingelicht werden de hoofden van de kerkelijke instanties in Duitsland en ook het Pauselijk gezag in Rome, verder de Nederlandse Illegaliteit, die op hun beurt deze bevindingen doorgegeven hebben aan de 'Secret Intelligence Service'' te Londen en ook het Internationale Rode Kruis en verschillende andere sociale instanties over de hele wereld werden van deze wandaden in de kampen op de hoogte gesteld.
Bij de capitulatie van Duitsland werd Kurt Gerstein in Frankrijk gevangen genomen en als oorlogsmisdadiger berecht en op 5 juli 1945 afgevoerd naar een militaire gevangenis, waarin hij 20 dagen nadien op een geheimzinnige manier om het leven is gekomen.
De ene lezing zegt dat hij door medegevangenen vermoord is, in een andere verhandeling wordt beweerd dat Kurt Gerstein (zie inzetfoto!) zelfmoord gepleegd heeft.
Over het Duitse verzet zijn ontzettend veel verhalen. Hier in dit stukje heb ik er slechts enkele van naar voren gebracht om de wereld te laten weten dat niet alle Duitsers blindelings achter Hitler en zijn trawanten stonden.
Zelfs binnen onze democratie staan wij óók niet achter alle handelingen en manoeuvres van onze regering. Over twintig jaar wil ik nog wel eens zien of over het huidige beleid van onze regering dat nu door het merendeel van de Nederlandse bevolking verheerlijkt wordt er geschiedkundig in de boeken nog hetzelfde gedacht wordt.
Ik denk niet dat er ooit in Den Haag een standbeeld geplaatst wordt voor het regeringskoppel Balkenende & Bos en evenzo niet in Washington voor het door hen aanbeden ex-presidentiële duo van de USA, George Bush en de vriendelijke beroepsjager en beminde 'gevangenbewaarder' Dick Cheney, maar je weet het maar nooit!
PLEIN MET AFBEELDINGEN VLUCHTSCHRIFTEN
Fusilladeplaats waar 2.900 Duitse verzetsstrijders het leven lieten
1943 PLÖTZENSEE VANUIT LUCHT BENEDEN IN 2009
|
