Ware optimisten zijn er niet van overtuigd dat alles goed zal gaan.Maar ze zijn er wel van overtuigd dat niet alles fout zal gaan.
Zo, onze vakantie zit er weer op en nu begint het aftellen naar woensdagavond, de dag dat ik binnen moet in de kliniek. Donderdag zal ik dan geopereerd worden. Onze vakantie was super maar toch bleef de operatie in mijn hoofd spelen. De eerste dagen liep ik er zelf "ambetant" bij omdat ik te veel op mijn eten wou letten en bezig was met de verschillende supplementen die ik moest nemen. Ik wou het echt allemaal doen zoals voorgeschreven maar ik kwam er na enkele dagen achter dat dit niet de goeie manier was. Toen heb ik de knop even omgedraaid en beslist dat het vooral belangrijk was om te genieten en te doen waar ik me goed bij voelde. Het kan niet de bedoeling zijn dat je tijdens je vakantie stress hebt. Dus heb ik tijdens dat weekje wel wat gezondigd , maar ik voelde me er wel veel beter bij. Het was een super week met fantastisch mooi weer, veel lichaamsbeweging en lekker eten. De dagen die nu volgen zullen best wel stresserend worden maar ik hoop in zo goed mogelijke conditie aan mijn avontuur te beginnen. Voor de operatie zelf heb ik niet veel schrik, wat me wel bezig houdt is wat er achteraf zal gebeuren. Zal ik er eindelijk voor goed vanaf zijn of heeft men nog enkele onprettige zaken in petto. Ik weet dat ik vol zelfvertrouwen naar de kliniek moet gaan maar het hervallen heeft een serieuse knauw in mijn zelfvertrouwen gegeven. Ik probeer daar wel aan te werken. Ik besef ook dat onzekerheid een negatieve invloed kan hebben op mijn herstel en genezing. Spijtig genoeg bestaat er geen knopje waar je je hoofd volledig mee kan leegmaken. Maar hoe moeilijk het ook is ik werk eraan. Ik heb verschillende boeken gekocht over de zelfgenezende kracht van de geest en een boek over de juiste voeding om kanker te voorkomen of te genezen. Morgen heb ik nog een afspraak met een gezondheidstherapeute in Meerhout. Ik hoop dat die er voor kan zorgen om de laatste twijfels in mijn hoofd weg te krijgen. Ik besef ook dat wat er ook gebeurd ik er alles aan gedaan heb om mijn strijd tot een goed eind te brengen. Dinsdag ga ik mijn collega's op het werk nog eens een goeiendag zeggen, dat is toch weeral een tijdje geleden en ik kijk er eigenlijk wel naar uit. Ik wil iedereen ook nog eens bedanken voor hun steun, gebedjes, kaarsjes...... ze geven me de kracht om door te zetten en te blijven vechten !