Inhoud blog

	Ik zeg u geen vaarwel, maar tot ziens
	Een zomer om snel te vergeten.
	Aftellen naar de vakantie.
	Definite van perfectionisme uit het boek "De moed van imperfectie" van Brené Brown
	"Kanker is geen ziekte maar een les die je moet leren".

Zoeken in blog

Geniet van elke dag !

Een bewogen periode.

01-09-2014

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Een zomer om snel te vergeten.

Het was anders allemaal heel goed begonnen. Een weekje aan de Nederlandse kust om lekker te bekomen van alle stress. En ondanks het slechte weer was het een leuke vakantie met veel wandelen en vooral lekker eten. Het tij keerde echter enkele dagen nadat we thuis waren. Ik kreeg last van vermoeidheid en koortsaanvallen. Niets bijzonder dacht ik, ik had dit al eerder gehad en meestal ging het vanzelf over. Deze keer was het anders de koorts bleef sluimeren en ik had ook last van kortademigheid. Toen ik naar de kliniek ging voor mijn 3 wekelijkse chemo was de koorts weg en waren mijn bloedwaarden goed. Ik voelde mij echter allesbehalve goed en ik stelde de oncoloog voor om de chemo met een week uit te stellen. Iets waar hij mee instemde. Ik ging naar huis maar beterschap kwam er niet. Ik voelde mij constant moe en lag het grootste deel van de dag op de zetel. De week nadien ging ik terug naar de kliniek voor de chemo en deze keer hadden ze sporen van een ontsteking gevonden in mijn bloed. De oncoloog (een andere deze keer) had een vermoeden dat ik een longontsteking had of gehad had of een longembolie. De kans dat het iets met de tumor te maken had sloot hij uit er was in mijn bloed niets terug te vinden dat daarop wees. Hij stelde wel voor om de chemo nogmaals uit te stellen en een scan in te plannen. Ondertussen sleepte ik mij van dag tot dag voort. Gelukkig kon ik rekenen op ons Yana. Ze hielp waar ze kon en ze deed zelfs dingen die ik niet vroeg. De maandag daarop liet ik de scan maken en de dag nadien werd ik verwacht in de kliniek voor de uitslag + eventuele chemo. Na uren wachten kwam de oncoloog binnen (de derde, ze hebben er daar 4 rondlopen). Hij vertelde me dat hij slecht nieuws had. De scan had uitgewezen dat er terug plekjes op de lever zaten. Dit was de oorzaak waarom ik mij zo ellendig voelde. Voor hem was het duidelijk. De chemo (die ik zo goed verdroeg en waarmee ik toch nog comfortabel kon leven) sloeg niet meer aan. Ik vond dit raar dat dit op korte tijd kon gebeuren en vroeg hem of het gewoon niet kon zijn dat de tussenperiodes van de chemo niet te groot waren geweest. Maar zoals gewoonlijk gaan die dokters altijd van hun ideeën uit en kan je hen niet van hun gedachten brengen. Hij stelde een nieuwe chemo voor. Hij zei er ook bij dat de opties stilaan aan het opgeraken waren. Dat besefte ik maar al te goed daarom vond ik het zo jammer dat ze direct overschakelde op een andere chemo ipv de andere nog enkele weken de kans te geven. Maar goed zoals ik al zei de oncologen doen gewoon hun eigen zin. Ik belde naar Pascale met het slechte nieuws en die was er helemaal ondersteboven van. Hoe moest ze dit aan ons Yana vertellen? Ik stelde voor dat ik dat wel zou doen zodra ik thuis was. Het was een zware klap, de zoveelste en we vroegen ons af waar we dit aan verdiend hadden. Maar ik veronderstel dat iedereen die met een ernstige ziekte geconfronteerd wordt deze vraag stelt. Maar ok ik besloot nog maar eens de knop om te draaien en de nieuwe chemo een kans te geven. Hij zou bestaan uit een baxter van een halfuur die ik in de kliniek kreeg en chemopillen. Dat klonk alvast goed. Ik zou veel minder lang in het ziekenhuis moeten blijven en gewoon af en toe een pilletje nemen, zo erg kon dat niet zijn. Een week later was het zover. Ik ging binnen voor mijn eerste chemo van de nieuwe soort. Ik wou wel eerst met de oncoloog praten want had toch wel enkele vragen. Ik wachtte en wachtte en bleef maar wachten, een dokter kreeg ik niet te zien. Toen de verpleegster binnen kwam met de chemo zei ik haar dat ik toch wel eerst de oncoloog graag had gezien voor ze me het nieuwe goedje toediende. Ha die komt wel, ondertussen sluiten we de chemo al aan. Een half uur later zat de chemo in mij en had ik de oncoloog nog niet gezien. Ik begon stilaan mijn geduld te verliezen en het vertrouwen dat ik in de kliniek had en dat al niet groot meer was begon stilaan helemaal op te geraken. Uiteindelijk kreeg ik oncoloog nummer 4 te spreken. Ik stelde mijn vragen en zei ook dat ik toch bedenkingen had met het zo snel te veranderen van chemo. Maar ja zoals ik al zei, je mag vertellen wat je wil ze doen toch maar hun eigen zin. Na het gesprek ging ik terug naar mijn kamer en bereidde me voor om terug naar huis te gaan. Toen kwam een verpleegster binnen met mijn chemopillen. Een hele grote zak vol met roze capsules. Daarbij hoorde een schema. Elke dag 8 pillen, 2 weken aan een stuk. Ik kon mijn oren niet geloven en de moed zakte in mijn schoenen. Het kwam erop neer dat ik 2 weken op één of andere manier chemo binnen zou krijgen en een week rust had. Dat betekende dat ik op 6 weken tijd 2 weken chemo vrij was. Ik ging naar huis maar de dagen nadien voelde ik mij slechter en slechter. Niet enkel lichamelijk maar ook mentaal was ik helemaal op. Ik bracht de dagen door in de zetel en had in niets nog zin. Ik stelde me de vraag of dit nog een leven was en of het eigenlijk nog allemaal de moeite was. Dan kan je zeggen je hebt een gezin je moet het voor hen doen maar ik zat in een fase dat ik dat zelfs niet meer kon opbrengen. Ondertussen probeerde Pascale mij op te beuren en uit mijn diepe put te trekken. Ze zei constant dat ik me moest herpakken en niet mocht opgeven. Iets wat bij mij enkel maar frustraties opriep. Hoe kon ik mij in godsnaam herpakken als ik helemaal leeg was? Ik kon niet meer, ik wou ook niet meer. Ondertussen bleef ons Yana constant helpen om het huishouden draaiende te houden. Ik voelde mij schuldig. Wat voor vakantie had dit kind nu. Ipv 2 maanden om te ontspannen kreeg ze een vader die constant geprikkeld rondliep of lag en zat ze constant in een omgeving vol stress. Nooit van mijn leven zal ik vergeten hoe ze mij geholpen heeft, ik kan niet uitdrukken hoe trots ik ben op mijn kleine meid. De ommekeer kwam er toen ik bij mijn huisdokter terecht kon. Ze was een maand in verlof geweest en ik had dus geen beroep kunnen doen op haar op de momenten dat ik heel diep zat. Ik belde haar en ze zorgde ervoor dat ik dezelfde avond nog kon komen. Pascale ging mee en het gesprek dat we toen met haar hebben gehad veranderde alles. Ze schreef me supplementen voor om aan te sterken maar vooral hoe we met deze situatie moesten omgaan. We moesten heel open communiceren en vooral niet doen alsof alles goed was. We moesten gewoon de situatie aanvaarden en de slechten momenten omarmen. Er niet meer tegen vechten, geen energie in steken maar gewoon zeggen van ok vandaag is een mindere dag ik aanvaard het, morgen komt er weer een nieuwe dag. Sinds we dat gesprek hebben gehad hebben we een enorme stap vooruit gezet. We praten meer over de situatie, we praten zelfs over als het slecht moest aflopen. Wat komt dat komt. Ik kan nog een week, een maand, een jaar of langer leven. Niemand weet dat maar we zullen het moeten nemen zoals het komt. Ondertussen moeten we proberen met alle middelen die we hebben ons leven zo aangenaam mogelijk te maken en alles te doen wat in onze macht ligt om zo lang en gelukkig mogelijk te leven. De dood is niet echt een leuk onderwerp om over te praten, maar je kan er beter over praten dan het als een taboe te beschouwen. Het zorgt ervoor dat je veel minder stress hebt. Dit wil niet zeggen dat ik opgeef het is gewoon dat ik aanvaard wat er op mijn weg te wachten ligt.

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (2)

26-10-2014

zomaar

Zo vaak heb ik je laatste bericht herlezen en vol bewondering over je moed om de kanker te bestrijden. Moed en toch enige gelatenheid op advies van je huisarts Pascale. Ze heeft blijkbaar een heel goede invloed op jou en in jouw situatie een houvast.

Chemo vraagt geduld. Kanker vraagt tijd. Geen smaak, geen fut, dat gaat voorbij. Maar wat blijft, vraagt tijd. Wat blijft, is 't besef dat kanker een stempel gedrukt heeft op je leven en lijf. Je dochter is op zo een jonge leeftijd al een rots in de branding en ze heeft zeker een heel goede opvoeding genoten.

Vrolijk wordt een mens er niet van. Beter hopelijk wel

het allerbeste, Denise en Victor

26-10-2014 om 19:52 geschreven door Leilani

07-09-2014

moed, rust, wijsheid

Geef ons de moed te veranderen wat we kunnen veranderen

Geef ons de rust te aanvaarden wat we niet kunnen veranderen

Geef ons de wijsheid om het onderscheid te maken tussen die twee...

Dat wens ik jullie allebei

En maak je geen zorgen over Yana

Ook ik had een moeder die altijd ziek was, zolang als ik me kan herinneren

Het zorgt ervoor dat je sterker maar in zekere zin ook milder in het leven staat.

Zo zal dat ook met Yana zijn, dat merken jullie nu al....niet?

Het allerbeste

Min

07-09-2014 om 08:44 geschreven door Min

Archief per week

	29/12-04/01 2015
	01/09-07/09 2014
	30/06-06/07 2014
	23/06-29/06 2014
	02/06-08/06 2014
	19/05-25/05 2014
	12/05-18/05 2014
	28/04-04/05 2014
	14/04-20/04 2014
	31/03-06/04 2014
	17/03-23/03 2014
	03/03-09/03 2014
	24/02-02/03 2014
	31/12-06/01 2013
	16/12-22/12 2013
	02/12-08/12 2013
	18/11-24/11 2013
	04/11-10/11 2013
	21/10-27/10 2013
	14/10-20/10 2013
	23/09-29/09 2013
	02/09-08/09 2013
	26/08-01/09 2013
	19/08-25/08 2013
	12/08-18/08 2013
	05/08-11/08 2013
	29/07-04/08 2013
	22/07-28/07 2013
	15/07-21/07 2013
	08/07-14/07 2013
	01/07-07/07 2013
	17/06-23/06 2013
	10/06-16/06 2013
	03/06-09/06 2013
	27/05-02/06 2013
	20/05-26/05 2013
	13/05-19/05 2013
	06/05-12/05 2013
	11/03-17/03 2013
	18/02-24/02 2013
	14/01-20/01 2013
	24/12-30/12 2012
	03/12-09/12 2012
	26/11-02/12 2012
	12/11-18/11 2012
	29/10-04/11 2012
	22/10-28/10 2012
	24/09-30/09 2012
	17/09-23/09 2012
	10/09-16/09 2012
	03/09-09/09 2012
	13/08-19/08 2012
	30/07-05/08 2012
	16/07-22/07 2012
	09/07-15/07 2012
	02/07-08/07 2012
	25/06-01/07 2012
	18/06-24/06 2012
	11/06-17/06 2012
	28/05-03/06 2012
	21/05-27/05 2012
	14/05-20/05 2012
	07/05-13/05 2012
	30/04-06/05 2012
	16/04-22/04 2012
	09/04-15/04 2012
	02/04-08/04 2012
	26/03-01/04 2012
	19/03-25/03 2012
	12/03-18/03 2012
	05/03-11/03 2012
	27/02-04/03 2012
	20/02-26/02 2012