Ziek zijn is niet plezant dat ga ik zeker niet beweren. Maar het heeft toch ook zijn voordelen. Zeker in deze periode wanneer de 1ste mooie lentedagen aanbreken is het altijd prettig om van het zonnetje te genieten. In periodes zoals deze wanneer je niets anders kan doen dan uitkijken naar de volgende stap is het belangrijk om de batterijtjes zo goed mogelijk op te laden. Het volgende gevecht dat er binnen een week aankomt is het gevecht waar ik het meeste tegenop zie. Tegen een operatie zie ik minder op, dat is een ingreep die op een dag gebeurd en waarna je gewoon moet beginnen herstellen. Chemo is iets anders. Chemo is iets van lange duur. Je lichaam krijgt een volle laag vergif te verwerken. Het wordt eigenlijk volledig afgebroken waarna het je nadien terug moet opbouwen. Deze week hoorde ik op het nieuws dat er een nieuwe doorbraak was in de genezing van kanker. Een doorbraak die er voor zou zorgen dat men meer kon werken met bestralingen en minder met chemo. Al komt die doorbraak er voor mij wat laat toch ben ik blij dat er weer wat vooruitgang is geboekt tegen deze verschrikkelijke ziekte. Voor mij zit er niets anders op dan even op mijn tanden te bijten tijdens de moelijke dagen die er nu ongetwijfeld snel zullen aankomen. Daarom wil ik de laatste week voor de therapie er volop van genieten. En dat hoeven geen wereldschokkende dingen te zijn. Zoals vanmorgen bijvoorbeeld : dochter naar school gebracht, koffietje gaan drinken, krantje lezen, winkelen om nadien nog wat verder te genieten van het zonnetje in de tuin. Dit zijn gewoon zalige momenten die je nodig hebt om je batterijen op te laden. Morgen op de planning een uitgebreidde wandeling in het bos en s'middags ergens lekkers gaan eten. En terwijl ik dit doe voel ik me helemaal niet schuldig tegenover al die hardwerkende mensen . Ik heb altijd geleerd dat je er het beste van moet maken in alle mogelijke omstandigheden, dus dan doen we dat maar hé. Werk ze mensen