Zaterdag 02 augustus 2014. De klokradio wekt ons om 04:00u. We douchen en ontbijten om daarna rustig naar het centrum te stappen, waar we om 05:00u bij de kerk staan. Een autocar van Verhoeven komt ons tien minuten later ophalen. We rijden langs verschillende stopplaatsen om medereizigers op te laden. Om 06:30u arriveren we op een grote parking in Massenhoven. Hier is de centrale vertrekplaats en er staan reeds verschillende autobussen van Verhoeven. We stappen over in de bus voor Praag. De touringcars worden regelmatig vernieuwd en aan de noden van de moderne reiziger aangepast. Onze bus is een “maxi comfort class bus” en heeft 4- sterren voor: luxueuze zetels en een koelkast met koude dranken. Koffie en thee mag natuurlijk niet ontbreken. Alles aan een democratische prijs van 1 euro. Het toilet mag gebruikt worden in uiterste nood en het zou geen moderne bus zijn zonder airconditioning. De getinte ruiten maken dat het binnenin wat donkerder is.                                           Om 06:40u vertrekken we met 46 personen voor een rit van 900km naar Tsjechië. We worden vergezeld door Dirk, onze gids voor vijf dagen, en twee chauffeurs die voor onze veiligheid instaan. De autosnelweg is dichtbij en we nemen de E313, Namen/Luik. Onze eerste stop is binnen twee uur, dichtbij Keulen. Bij het verkeersknooppunt van Lummen nemen we de E314 naar Aken. Het is rustig rijden op de snelweg. De zon schijnt en de temperatuur duid 17° aan. Het is nog vroeg. Er wordt niet gepraat in de bus. Iedereen probeert nog wat te slapen. Ook bomma is ingedut. Ze snurkt lichtjes, maar ze stoort niemand. De radio aan boord overstemt elk geluid. Als we over de grens van Nederland zijn moeten we nog 100km tot Keulen.

We worden zachtjes gewekt door onze gids. We waren allemaal ingedommeld. Vanaf nu geeft Dirk, af en toe, uitleg waar hij het interessant vindt om over te praten: -“We rijden de Rijn over en links ligt Keulen. De vierde grootste stad van Duitsland wordt gedomineerd door de Dom. Een van de grootste gotische kerken in Europa. De bouw begon in 1248 en werd voltooid in 1880. Het centrum werd tijdens WOII zwaar gebombardeerd. Alle bezienswaardigheden werden in oorspronkelijke staat gerestaureerd”. Tot zover onze gids. Het wordt drukker op de snelweg. Dirk laat ons weten dat het dit weekend een zwart weekend is. Veel reizigers keren naar huis terug en nieuwe vakantiegangers begeven zich haastig naar hun vakantiebestemming. We houden onze eerste plasstop.

We rijden richting Frankfurt am Main. Het landschap is groen, bosrijk en vooral heuvelachtig. We hebben prachtige vergezichten met minuscule huisjes tussen de enorme weide- en landbouwgronden. Soms vormen de miniatuurhuisjes een gehucht, dorp of stad. Dirk verteld over het Romeinse rijk en de Germanen als we de “grens” van Frankfurt bereiken: -“Clovis was de eerste katholieke koning der Franken die alle Frankische stammen verenigde onder één heerser. Lodewijk de XIV heeft vooral in de Zuidelijke Nederlanden en in het Duitse Rijnland geweldige verwoestingen aangericht. Ook Napoleon nam de keizerskroon over in Frankfurt. Hij veroverde vrijwel geheel Duitsland. De adel moest enorme gebieden afstaan en zich onderwerpen aan Frankrijk. In 1805 werd Napoleon in Berlijn op luidruchtige wijze door het volk welkom geheten”.

Een nevelsluier komt voor de zon geschoven. Langs de E35 naderen we ondertussen Limburg Nord en Sûd.  Onze gids verteld: -“De Romaanse kathedraal van Duitslands Limburg is van de 12^de-eeuw. De kerk werd ingewijd in 1235. De basiliek heeft zeven torens en is sinds 1827 een bisschopskerk. Ze heeft eveneens twee westertorens van 37m hoog en de hoogste toren is 66m hoog”. We rijden ondertussen richting Weilburg. De stad ligt langs de oever van de Lahn-rivier op een hoogte van 172m.              Ter hoogte van Wiesbaden is de zon totaal verdwenen. Het is net 11:00u geweest. Ook hier op de snelwegen zijn werkzaamheden bezig. Nog 400km tot Munchen. Links en rechts van ons hectaren donkere bossen: -“Frankfurt is de vijfde grootste stad van Duitsland. Het is het voornaamste financiële centrum met de Deutsche Bundesbank en ook de beurs is er gevestigd”. Links van ons zien we in de verte de skyline met de moderne wolkenkrabbers, gehuld in de mist. Onze gids vervolgt: -“Vanaf 500 na Christus verdreven de Franken de Alemannen. De stad Frankfurt zou gesticht zijn door Karel de Grote. Tijdens het Nazibewind werden meer dan elfduizend Frankfurters afgevoerd omdat ze Joods waren. Tijdens WOII bombardeerden de geallieerden de stad (1942-45). Bijna alles werd platgegooid. Na de oorlog werd de stad voor een grootgedeelte herbouwd”. Nabij Frankfurt Kreuz rijden we voorbij de 2^de grootste vlieghaven van Europa. Dirk vertelt:    -“Tijdens de weekdagen is het hier nog drukker.    Om de vijf seconden land of stijgt er een vliegtuig op. De terminal van kilometers lang is rechts van ons. De vlieghaven is met een gesloten brug verbonden met het treinstation aan de andere zijde van de A3 autosnelweg. Het treinstation, links dus, heeft het uitzicht van een ‘zeppelin’. Hier stoppen uitsluitend langeafstandstreinen”.

Vanaf 11:40u rijden we door “Freistad Beieren” en dat zullen we nog de hele verdere middag doen. We rijden nu zuidwaarts op de E41 en vertragen voor een file nabij Bessenbach. We staan vaak stil en onze chauffeur beslist om de snelweg te verlaten. We krijgen te horen dat de file aangegroeid is tot 8km. Er wordt een nieuw rijbaan aangelegd. Langs de nationale weg is het ook aanschuiven, maar we rijden tenminste. Na een uur kunnen we terug vlot rijden. Heuvel op en af. Langs kleine dorpjes met mooie panoramazichten. Hectaren landbouwgrond met graan en/of maïs. Enorme weiden met runderen. Het lijkt alsof alles groter, mooier en hoger is dan thuis. Maar ja, is het gras niet altijd groener bij de buren?                                                                     Een paar minuten voor 13:00u rijden we terug de snelweg op richting München. Het blijft echter druk. Enkele kilometers verder moeten we weer aanschuiven. Een bord verteld ons dat we in de “Stad van Sneeuwwitje” zijn. Dirk weet van wanten: -“In Neuschwanstein bevindt zich één van de meest indrukwekkendste kastelen, gebouwd op een hoogte van 200m op een steile rots. Het was het paleis van Lodewijk II van Beieren. Het diende als inspiratiebron voor het kasteel van Sneeuwwitje”. Het witte bouwwerk is van ver in de omtrek te zien. We rijden verder tot onze middagstop.

Het is warm. Benauwd zelfs. We hebben net nog een rustpauze gehad in Weibersbrum. We vertrekken terug om 14:10. We houden nog twee stops over een afstand van 460km. Nog één in Beieren en de laatste op de grens van Tsjechië. We doorkruisen het noorden van Beieren in een bosrijk gebied. Links, in de verte, het bisschoppelijk paleis van Beieren.  Enorme landerijen met wijnranken tegen de hellingen van de bergen. We zijn in Würzburg. Het land van de Franken. Daarna is Bamberg aan de beurt. De oudste stad gebouwd op zeven heuvelen met de oudste gebouwen. Hun specialiteit bestaat uit rauw of gerookt bier. We volgen ondertussen de E45 en naderen Nürnberg: -“Tot op het einde van WOII had de binnenstad een middeleeuws uitzicht met gotische gebouwen. In 1945 echter hebben de geallieerden luchtaanvallen uitgevoerd en daarna vond er enkele dagen later een grondoffensief plaats die de gehele stad verwoestte. Na de oorlog werden de gebouwen opnieuw gereconstrueerd”.            Tot zover onze gids over Nürnberg.

De bewolking trekt open. Dikke witte wolken met ertussen blauwe lucht die de zonnestralen nog nauwelijks doorlaten. Vanaf hier maken we een knik naar het noorden. Een bord boven de snelweg vertoont voor het eerst: ‘Prag CZ 280km’. We laten München rechts liggen en volgen Pilsen in Tsjechië. Dirk verteld: -“Na de val van Oostenrijk-Hongarije in 1918 werd het Rijk verdeeld in nationale staten. Op het einde van WOII heerste in het Tsjechische gebied een complete chaos. De Duitsers werden massaal uit het toenmalige Tsjecho-Slowakije verdreven. Tsjechië is sinds 1 januari 1993 een zelfstandig land dat 2,5 keer groter is dan België, met bijna evenveel inwoners. De Tsjechen zijn Europeanen, maar gebruiken de euro niet. Dat heeft te maken met de staatsschulden. Ondertussen willen ze al niet meer tot Europa behoren. ‘€1=27 kronen’. Alle luxeartikelen zijn in Tsjechië duurder dan bij ons in België. Een geschoold werkman verdiend hier ongeveer 900 euro per maand. De hoge taksen op auto’s, tabak, benzine, huizen, … maken het leven duur”. Zoals bij ons dus!

Onze laatste stop is om 17:30u en we moeten nog 170km tot ons hotel in Praag, waar we rond 20:00u zullen arriveren. Aan de grens kunnen we geld wisselen, zegt Dirk. Soms is dat gunstig en soms niet. Hij zal ons helpen. We stappen uit de bus en als kippen lopen we achter elkaar aan. Dirk had de weg gewezen en iedereen volgt iedereen. Blijkt nadien dat de meeste naar het toilet onderweg waren. Niet naar een wisselkantoor. De wisselkantoren die nog open waren zijn ongunstig om te wisselen. Enkelingen op de bus wisten waar ze moesten zijn en holden er naar toe. Toen anderen er geld wilden wisselen, hadden ze geen kronen meer in voorraad. Meer dan de helft heeft zijn geld niet kunnen wisselen. De toiletten waren ook gesloten en er zit niets anders op dan het toilet in de bus te gebruiken.

Het is heel rustig op de autosnelwegen in Tsjechië. Mooie landschappen met veel bos. De hoge bergen, die voornamelijk uit zandsteen bestaan, vormen op sommige plaatsen een natuurlijke grens met de buurlanden. We naderen Pilsen. Dirk verteld: -“De grootste bierdrinkers zijn de Tsjechen. Ons pilsje komt van Pilsen en word daar al bijna 200 jaar gebrouwen. De Duitser Jozef Groll brouwde in Pilsen voor het eerst een bier met een alcoholpercentage van 5%. De naam pils is afgeleid van de stad”.

Vanaf 18:45u pakken de wolken zich samen en begint het te regenen. Een regenboog onttrekt zich voor ons, van links naar rechts. We rijden er als het ware onderdoor. In het centrum van Praag is het druk. Het is voetbal vandaag, en blijkt dat iedereen onderweg is naar het stadion. Bordeaux T-shirts geven de kleur van hun ploeg aan. We leren ondertussen enkele Tsjechische woorden, zoals: Bivo, dat bier betekend, Djki, bedankt en Dobriden wil goedendag zeggen. We zijn op het afgesproken uur bij ons hotel. Hotel Olympik, met vier sterren, ligt op 10 minuten van het centrum. Naast de grote receptie heeft het hotel nog twee restaurants, bar, wisselloket, souvenirshop, enz… De marmeren pilaar bij de receptie toont ons dat op 13 augustus 2002 het water hier een hoogte bereikte van 162 cm. Dirk legt uit: -“Het gemeentebestuur van Praag had in de nacht van 12 op 13 augustus 2002 de evacuatie bevolen van om en bij de 50.000 inwoners na de hevige stortregens van de afgelopen dagen. De rivier Moldau en zijn vele zijrivieren traden op verschillende plaatsen buiten hun oevers. In negen dagen tijd viel in dit gebied zo veel neerslag als normaal in drie zomermaanden samen valt”. Het inchecken verloopt wat traag, maar uiteindelijk kunnen we naar onze kamer op het 13^de verdiep. Het hotel heeft 18 verdiepingen en op het 19^de verdiep is een vergaderruimte. Alle kamers hebben een badkamer met bad/douche, toilet, telefoon, tv, radio, minibar en airconditioning. Na ons avondmaal kruipen we onder de wol.