Eind september wordt Bruno Tobback meer dan waarschijnlijk tot nieuwe SP.A-voorzitter gezalfd. Zijn voorganger Caroline Gennez erfde van de generatie van Steve Stevaert, begaan als die was met de eigen agendas, carrières en belangen, een vermolmde partij.
Gennez, omringd door jaknikkers en medewerkers van tweede garnituur, ontbeerde de nodige onafhankelijkheid, laat staan slagkracht, om de S.PA door die sombere periode te loodsen. Met de electorale verschrompeling van haar partij, die ooit echt op het federale beleid kon wegen, tot gevolg.
Bovendien wordt de SP.A in Vlaanderen blijvend gehinderd door de haast verplichte associatie al was het maar om een aantal machtsbases bezet te kunnen houden met de Franstalige zusterpartij PS, waar voorzitter Elio Di Rupo de afgelopen jaren zijn minachting voor Caroline Gennez soms openlijk heeft laten blijken.
Destijds, bij de vorming van Verhofstadt II, dwong de PS de sterkste SP.A-minister Frank Vandenbroucke, die orde op zaken wilde in de gezondheidszorg zonder pardon aan de kant. De toenmalige SP.A-top legde zich gedwee neer bij dat bevel van Di Rupo.
Goed twintig jaar na de moord op André Cools en twaalf jaar na het Agusta- en Dassaultproces voor het Hof van Cassatie, baadt de PS opnieuw in een schandaalsfeer. De ene onverkwikkelijke affaire na de andere barst los, nu eens in Charleroi, dan weer in Bergen, de thuisstad van Elio Di Rupo. Allerlei toplui, die hun macht aan de PS te danken hebben, komen in opspraak.
Fernand Koekelberg, ooit met steun van de PS tot commissaris-generaal van de federale politie opgestoten, werd geschorst nadat hij in verdenking was gesteld wegens poging tot verkrachting. Koekelberg, die zich alweer kandidaat stelt voor zijn oude functie, wachten mogelijk nog andere klachten, in verband met facturen die hij in zijn functie van commissaris-generaal zou hebben goedgekeurd. In zijn verzet tegen de Belgische staat wordt Koekelberg bijgestaan door advocaat Marc Uyttendaele, echtgenoot van vicepremier Laurette Onkelinx en behorend tot de inner circle van de hoofdstedelijke PS.
Vorige week viel het nieuws dat Didier Bellens, de ceo van Belgacom en vertrouwensman van Elio Di Rupo, in staat van beschuldiging is gesteld. Bellens wordt door het gerecht in Bergen verdacht van passieve corruptie. Hij zou een oud RTT-gebouw in het centrum van de stad onder de prijs hebben verpatst aan Edmée De Groeve, zakenvrouw, ex-bestuurder van Brussels South Charleroi Airport, de NMBS en de Nationale Loterij en alweer een vertrouwelinge van Elio Di Rupo.
Het hele verhaal speelt zich af tegen een achtergrond waar allerlei PS-figuren door elkaar wemelen. Zoals Franco Di Rupo, broer van de voorzitter en bestuurder van vreemdsoortige vennootschappen die, volgens Graydon, veelal tot de zwakkere groepen van ondernemingen behoren.
Die schandaalsfeer blijft aan de PS plakken en dreigt helemaal af te kleuren op de SP.A. Begin deze week bracht de krant La Libre Belgique het overzicht van de vorstelijke verloning van gewezen SP.A-minister Luc Van den Bossche bij BIAC, de uitbater van de Brusselse luchthaven. In 2003, hij was toen nog minister in de paarse regering van Guy Verhofstadt, werd Van den Bossche aangesteld als baas van Brussels Airport. Zijn contract werd hem toegestopt door Jean-Claude Marcourt, vandaag Waals minister maar toen nog kabinetschef van vicepremier Laurette Onkelinx. Van den Bossche had recht op een kleine 400.000 euro. Vandaag is dat bedrag al opgelopen tot bijna 700.000 euro.
Straks wil Van den Bossche overstappen naar Optima Financial Planners dat de Ethiasbank wil overnemen. De top van de Nationale Bank schrikt ervoor terug om Optima een bankstatuut te verlenen. Maar bij Ethias wordt dan weer geijverd om de overname door te drukken.
In dit soort dossiers, met telkens veel geld aan de strijkstok, vinden toplui van SP.A en PS elkaar. Zoals ze elkaar vinden in en rond de NMBS Holding waar socialistische kopstukken de dienst uitmaken en vette lonen, bonussen en zitpenningen incasseren, ook al wettigen de resultaten van het Belgische spoor geenszins emolumenten van die omvang.
Als de overleving van de SP.A hem bezighoudt, zal Bruno Tobback de komende weken en maanden en dat in volle regeringsonderhandelingen zijn aangeboren cynisme moeten laten varen. Hij zal ook de moed moeten opbrengen om dit soort abcessen weg te snijden en een veilige afstand te bewaren van deze PS die riekt naar corruptie.
Filip Dewinter opnieuw bedreigd in nieuwe Youtube-film van Abu Imran (Sharia4Belgium)
Sharia4Belgium-leider Abu Imran zet moslims via nieuwe Youtubefilm aan tot geweld op ongelovigen en om het voorbeeld van Osama bin Laden te volgen
Filip Dewinter: Hoeveel keer zal Abu Imran nog kunnen oproepen tot moord en geweld? Tot een moslim de daad bij het woord voegt? Justitie moet hard optreden tegen deze haatzaaier en geweldprediker.
In een lange videoboodschap, die via het Youtubekanaal van Sharia4Belgium wordt verspreid, predikt Abu Imran (Fouad Belkacem), de voorzitter van Sharia4Belgium, opnieuw haat, geweld en moord tegenover de kafirs (ongelovigen), die hij bestempelt als de vijanden van Allah. De film van Sharia4Belgium is terug te vinden via http://www.youtube.com/user/shariahforbelgium#p/u/0/w8dCKehAKsU .
In de boodschap verhaalt Abu Imran hoe de profeet Mohammed, als voorbeeld voor alle moslims, zijn aanhangers opriep: Sla hen achter hun nekken en sla iedere kafir onder hen. Hij vertelt hoe de moslims op dat moment de kafirs onthoofdden. Nadat Abu Imran dit citaat brengt, hoort men in de film de Sharia4Belgium-aanhang luidkeels Allah Akhbar scanderen.
In de videoboodschap zwaait Abu Imran ook lof naar terroristenleider Osama bin Laden die het pad van de profeet volgt, waarbij hij bovendien de wens uitspreekt dat 100 moslims diens voorbeeld zouden volgen.
Verder in het filmpje bedreigt Abu Imran Filip Dewinter (in de film op 1u43min.). Hij zegt: 11 september 1962 is een tragische dag voor de Umma. Dat is de dag dat Filip Dewinter is geboren. Dan vervolgt hij: Ik hoopte dat die dag alle vrouwen een Brugge een miskraam zouden hebben. Allah heeft ons beproefd met die kafir. Moge Allah de aarde zuiveren van die kafir.
Filip Dewinter, die ook al eerder bedreigd werd door Abu Imran, zal ook naar aanleiding van deze nieuwe bedreiging klacht indienen bij het Antwerpse parket. Filip Dewinter zegt: Hoeveel keer zal Abu Imran nog kunnen oproepen tot moord en geweld? Tot een moslim de daad bij het woord voegt? Ik druk de wens uit dat justitie hard optreedt tegen deze haatzaaier en geweldprediker.
Onlangs had de Franse journalist Philippe Aziz een vraaggesprek met de 25-jarige Mohammed Sabaoui, student sociologie aan de universiteit van Rijsel, Algerijn van afkomst, maar tot Fransman genaturaliseerd. In dit artikel de voornaamste passages uit dit gesprek. Erg verhelderend.
Vraag: Moet de opkomst van de Islam niet een zekere vrees wekken in Frankrijk en de wereld ?
Antwoord van M. Sabaoui: Zeker. het Islamitische rijk was ooit groter dan Rome en deed zijn invloed gelden over een groot gedeelte van de wereld, zoals onze Profeet dat wenst;
Vraag: In Frankrijk is uw Godsdienst toch erkend en vertegenwoordigd. Er zijn meer dan 1..500 moskeeën.
Antwoord: Neen, want uw wetten stemmen niet overeen met die van de Koran. U legt ons uw wetten op, terwijl mohammedanen alleen door de Charia geregeerd kunnen worden. We gaan ons dus inspannen om de macht te grijpen. In Roubaix bv. waar er een islamitische meerderheid is van ong. 60 %. Bij de gemeenteverkiezingen zullen wij onze mensen mobiliseren en de volgende burgemeester zal mohammedaan zijn. Na onderhandelingen zullen wij Roubaix tot onafhankelijke mohammedaanse enclave verklaren en de charia opleggen aan alle inwoners.
Vraag: Zullen alle islamieten daarmee akkoord gaan, sommigen zijn toch vergaand geïntegreerd ?
Antwoord: U onderschat de Islamitische solidariteit, men blijft Arabier, zelfs als men geboren is uit een huwelijk van een Arabier en een ongelovige. Uw vraag bewijst uw naïviteit.
Vraag: Om terug te komen op Roubaix, wat gaat u doen met niet-mohammedanen ?
Antwoord: De christelijke minderheid zal de status krijgen van Dhimmis, d.w.z. zij zullen een aparte categorie vormen en hun vrijheid kunnen terugkopen door een speciale belasting. Bovendien zullen wij hen pogen te bekeren. Tienduizenden Fransen hebben dat over het hele land al gedaan, waarom zij niet ? Op dit ogenblik worden er met dit doel aan de universiteit van Rijsel al geloofsgroepen opgericht, want God wil dat ! Zij die weigeren, zullen behandeld worden zoals het hoort. Als wij de sterksten zijn is het omdat God dat wil, wij hebben niet de dwang van de christeiijke verplichting tot bijstand en bescherming aan de weduwe, de wees, etc... Wij moeten hen integendeel verpletteren als zij door hun ongeloof een obstakel zijn.
Antwoord: U vergeet uw kruistochten, uw kolonisaties, uw kersteningen. U vergeet bovendien de enorme vruchtbaarheid van onze vrouwen, ons aantal zal u overweldigen. Financier en voed hen die uw meesters zullen worden. De zes miljoen Arabieren (of niet-Fransen geworden) in Frankrijk, vormen een leger van minstens 3 miljoen soldaten van God. Wij overdekken het grondgebied met een dicht netwerk, zelfs uw autoriteiten erkennen 1.400 buitenwettelijke gebieden.
Antwoord: Onze "vreedzame" invasie op Europees niveau is nog niet ten einde. Wij willen in alle landen gelijktijdig handelen. Daar u voor ons een steeds grotere plaats inruimt, zou het dom zijn daarvan niet te profiteren. Wij zullen uw paard van Troje zijn. In naam van de Rechten van de Mens, waarin u verstrikt zit, hebt u slechts u zelf gegijzeld. Mocht u in Algerije of Saoudi-Arabië bv. tegen mij spreken zoals ik nu tegen u, dan zou u in het beste geval onmiddellijk gearresteerd worden. U weet bij onze jongeren geen respect af te dwingen, waarom zouden zij een Frankrijk respecteren dat voor hen capituleert ? Men respecteert slechts wat men vreest. Wanneer wij de macht hebben zult u geen Arabieren meer auto's in brand zien steken, winkeldiefstallen plegen, enz... Zij zullen weten dat de straf meedogenloos is: diefstal betekent amputatie. Wij zullen overwinnen. Allah Akbar!
Griekenland goed bezig: slotgracht gepland tegen instroom illegalen
De Grieken willen een gracht gaan graven van maar liefst 120 kilometer lang, 30 meter breed en 7 meter diep. Reden hiervoor; de massale instroom van illegale migranten bij de grens van Turkije trachten tegen te houden. Volgens de Griekse krant To Vima zouden de eerste 14,5 kilometer al zijn aangelegd. Het totale aantal illegale migranten dat in Griekenland binnenkwam was het vorige jaar ongeveer 128.000.
Eerder heeft Griekenland samen met het Europese grensagentschap Frontex de zee- en landsgrenscontroles al aangescherpt. Ze heeft al jarenlang te lijden onder een enorme stroom illegalen en kan dit zelfstandig nauwelijks meer behappen. Recent heeft ze vooral door de crisis in Noord-Afrika en het Midden-Oosten de illegalenstroom zien oplopen. Het land overweegt ook drijvende gevangenissen en voormalige legerbases te gaan gebruiken als opvangcentra voor illegalen.
Begin dit jaar maakte Athene bekend een hek van 12,5 kilometer lang en 3 meter hoog en uitgerust met warmtecameras te plaatsen om illegale immigratie tegen te houden. Dat plan stuitte op veel kritiek. Ook kwamen Athene en Ankara overeen dat Turkije haar illegaal in Griekenland verblijvende burgers en bepaalde illegale niet-EU-burgers weer opneemt.
Voorlopig is er nog weinig steun vanuit de Europese Unie gekomen voor voldoende financiële middelen om de immigratie-invasie richting Griekenland te bestrijden. Daarentegen zijn de immigratielobby´s uiteraard boos over dergelijke getroffen maatregelen.
Burgemeester Gianvittore Vaccari van het Noord-Italiaanse
stadje Feltre, komt tijdens de Eeklose verbroederingsfeesten in augustus voor
een tweedaags bezoek naar onze stad. Vaccari had eerst afgezegd wegens een te
drukke agenda, maar komt nu toch naar Eeklo mee op vraag van het Eeklose
Vlaams Belang waarmee hij een ontmoeting zal hebben. De burgemeester is namelijk
senator voor de Lega Nord, een partij die nauwe banden heeft met het Vlaams
Belang en in de Noord-Italiaanse steden streng optreedt tegen illegale
immigratie, criminaliteit en druggebruik. Het Vlaams Belang stelt echter
duidelijk dat het niét de bedoeling heeft de verbroederingsfeesten politiek te
kapen, maar aangezien de stad Eeklo zelf een voorzet gaf door de Italianen uit
te nodigen om ideeën uit te wisselen over het thema inburgering en immigratie,
spreekt het vanzelf dat wij samen met de Lega Nord natuurlijk enkele pasklare
antwoorden en oplossingen hebben. Voorstellen waarvoor het Vlaams Belang in
eigen land weliswaar nog wordt verketterd, maar die in Italië met succes worden
toegepast.
In Italië verblijven asielzoekers bv. in gesloten centra tot
de behandeling van hun dossier en niet in een open asielcentrum zoals in Eeklo.
Illegaal verblijf wordt beschouwd als een misdrijf waarop gevangenisstraffen
staan. Ook diegenen die hun profijt willen doen met illegale immigratie, kijken
maar beter uit hun doppen. Eigenaars die een woning verhuren aan illegalen en
ondernemers die illegalen in dienst nemen, hangen zware straffen boven het
hoofd.
De Lega Nord toont aan dat een kordaat rechts bestuur ook
lokaal zijn vruchten afwerpt. Een jaar voor de volgende
gemeenteraadsverkiezingen onderschrijft dit bezoek meteen nog eens het nut van
een stem voor het Vlaams Belang in Eeklo.
Wij zullen burgemeester Gianvittore Vaccari tijdens de
ontmoeting het boek After Belgium - The Orderly Split-Up aanbieden: over de
Ordelijke Opdeling van België en de Vlaamse onafhankelijkheid; ons antwoord op
de regeringscrisis. Ook plannen wij een uitwisseling van vlaggen. Het Vlaams
Belang zal een leeuwenvlag schenken en neemt graag een vlag van Padania in
ontvangst. Padania is de naam voor het noordelijke deel van Italië dat de Lega
Nord van het zuiden wil afscheiden. Ook daar zijn er raakvlakken met het Vlaams
Belang.
- Abdelah Mostafa (22), één van de drie ontsnapten uit Jamioulx, staat in Charleroi mee symbool voor een verloren, losgeslagen generatie van jongeren.
Abdelah Mostefa (22), Julien Cazetta (34) en Jonathon Inja (29), de drie ontsnapte gedetineerden uit de gevangenis van Jamioulx, zijn stuk voor stuk zware jongens.
Maar in Franstalig België is het vooral de naam van de jongste, Abdelah Mostafa, die pijnlijke herinneringen oproept.
Vorig jaar in september stonden Abdelah en drie kompanen terecht voor de moord op Pascal Hennuy (35), de bakker van het vredige dorpje Jamioulx.
De roofmoord in november 2007 op de populaire bakker schokte heel de streek van Charleroi.
En het assisenproces hield vorig jaar zelfs heel Wallonië in de ban, vooral wegens de jonge leeftijd van de daders en hun totale je m'en foutisme' op het proces.
Schoolverlaters
Ze waren met vier die fatale nacht bij bakker Hennuy. De net meerderjarige Abdelah Mostefa (18), de minderjarigen Frédéric Echazar (16) en Aubin B. (17) en Dorian Cherpion (23), de zoon van een commissaris bij de federale politie.
Alle vier waren het jongens met een gelijklopend parcours: afkomstig uit gebroken gezinnen, school niet afgemaakt, kleine criminaliteit, geplaatst in instellingen en ten slotte de zware misdaad.
In de maanden voor ze bij de bakker binnendrongen hadden ze nog een reeks zware feiten gepleegd, onder meer een overval op een bejaarde vrouw waarbij zij en haar kleinzoon gefolterd werden.
De vier wisten dat er bij de bakker geld te rapen viel. Een andere probleemjongere, Anthony M., de 16-jarige leerjongen van de bakker, had namelijk verteld aan Aubin B. dat de bakker 4.000 euro in zijn kluis bewaarde.
Volgens de getuigen op het proces beschouwde bakker Hennuy zijn leerjongen als zijn eigen zoon, maar Anthony zelf was het daar niet mee eens. Hij vond zijn baas in de eerste plaats een verschrikkelijke vrek die hem deed werken als een hond. En daar moest hij voor boeten.
Longrifle
Aubin B., op zijn zeventiende al een doorgewinterde crimineel, moest niet lang nadenken na de tip van Anthony. Samen met zijn vrienden Mostefa, Cherpion en Echazar trok hij naar de bakker. Wapens hadden ze genoeg: een longrifle, een 9 mm pistool, een .357 Magnum en een alarmpistool.
De bedoeling was, zo zeiden ze op het proces, om de waakhond van de bakker neer te schieten. Die klus nam Echazar voor zijn rekening. Hij schoot de longrifle helemaal leeg op de hond.
Bakker Hennuy werd wakker, stormde naar beneden en probeerde de overvallers weg te jagen. Maar dat werd zijn dood. Eén van de vier schoot hem neer.
Wie van de vier overvallers de dodelijke schoten heeft afgevuurd, is nooit duidelijk geworden.
Op het proces wezen zowel Mostefa, Echazar en Cherpion naar hun 17-jarige kompaan Aubin B., telg uit een beruchte criminele familie.
Toeval was dat niet want Aubin B., alias Billy the Kid', was de enige van de vier overvallers die niet voor assisen stond.
Hij was net als Echazar minderjarig op het moment van de feiten. Maar in tegenstelling tot Echazar en Tahar Zouad, een andere minderjarig bendelid, werd Aubin B. niet uit handen gegeven door de jeugdrechter ondanks zijn indrukwekkende criminele stamboom. Aubin B., die volgens de speurders de organisator van de overval was, ontsnapte op die manier aan een zware veroordeling.
Die vier die wel voor assisen stonden, wisten dat als zij de schuld op B. schoven door hem als schutter aan te wijzen, hij als minderjarige nooit gestraft kon worden
Maar Cherpion, Echazar en Mostefa werden in september 2010 zwaar gestraft voor assisen. Abdelah Mostefa kreeg zelfs dertig jaar cel, ook al was iedereen het erover eens dat hij die nacht niet had geschoten.
Mostefa vindt tot op vandaag dat hem zwaar onrecht is aangedaan. Hij probeerde ondertussen al twee keer uit de gevangenis van Jamioulx te ontsnappen. Vorige herfst probeerden zijn kompanen hem met explosieven uit de cel te halen. Zondag gijzelden hij en zijn medeplichtigen een vrouwelijke cipier.
Club Med
Aubin B., het brein van de bende, heeft ondertussen ook weer van zich laten horen. Hij haalde zich onlangs de woede van de publieke opinie op de nek toen hij in een recent interview aan de krant La Dernière Heure de gesloten instelling van Kasteelbrakel als Club Med' omschreef.
Na zijn vrijlating uit de jeugdinstelling en ook tijdens de drie keer dat hij eruit ontsnapte ging B. meteen weer op het slechte pad. Hij werd ondertussen ook als volwassene veroordeeld voor een reeks diefstallen.
CAÏRO Sinds het vertrek van de Egyptische president Mubarak neemt het aantal ontvoeringen van koptische meisjes door vooral salafistische moslims fors toe.
De Amerikaanse organisatie Carnegie Endowment beschreef vorig jaar de positie van de koptische christenen ten tijde van de Egyptische president Mubarak als volgt: De Egyptische regering vervolgt de kopten niet, maar er is een permissief juridisch klimaat geschapen dat zowel Egyptische ambtenaren als privépersonen toestaat om volkomen straffeloos christenen te discrimineren.
Media en moskeeën, vaak gefinancierd door de Egyptische overheid, moedigen geweld tegen kopten aan. In het geval christenen slachtoffer worden van geweld initieert de Egyptische overheid zogenaamde verzoeningssessies. Dan dienen het slachtoffer (standaard een kopt) en de dader (vrijwel zonder uitzondering een moslim) zich te verzoenen. Daardoor gaat de dader vrijuit, zonder enige strafrechtelijke vervolging.
In vrijwel alle internationale rapporten over Egypte wordt melding gemaakt van het ontvoeren van koptische meisjes om hen onder dwang te islamiseren en vervolgens uit te huwelijken aan een veelal veel oudere moslim man. De koptische paus Shenuda sprak reeds in 1976 over dit probleem. Hij kwam er enkele jaren geleden op terug toen hij verklaarde jaarlijks duizenden brieven te ontvangen van familieleden van ontvoerde meisjes.
De paus sprak over islamitische bendes die koptische meisjes lokken door hun te vertellen dat ze een prijs hebben gewonnen die ze op de bovenste verdieping van een winkel in ontvangst kunnen nemen. Vervolgens verdwijnen de meisjes spoorloos.
Loverboys
Sinds het vertrek van de Egyptische president Mubarak zijn met name gewelddadige salafisten een ware campagne van intimidatie en terreur tegen de kopten begonnen. Onder ex-president Mubarak werden deze salafisten vergeleken met hen zijn de moslimbroeders gematigd scherp in de gaten gehouden.
Vooral het aantal ontvoeringen van koptische meisjes neemt fors toe. Zorgwekkend is het ook dat de meisjes steeds jonger worden. Ontvoering van 10- tot 12-jarigen lijkt thans eerder regel dan uitzondering te zijn. Recentelijk heeft de organisatie Egypt4Christ hierover een schokkend rapport gepubliceerd. In het rapport komen koptische priesters aan het woord uit wier parochies dagelijks meisjes verdwijnen.
Het rapport wijst met een beschuldigende vinger naar groepen salafisten. Ook noemt het een aantal (hoge) ambtenaren bij name. Zij zouden actief bij de ontvoeringen betrokken zijn.
Slechts enkele ontvoeringszaken kregen de afgelopen maanden in Egypte media-aandacht. Een van de zaken betrof de ontvoering van de 17-jarige Jackline Ibrahim Fakhry. Zij verdween spoorloos uit haar ouderlijke woning in Caïro.
Haar ouders lieten het er niet bij zitten en begonnen een sit-in voor het plaatselijke gemeentehuis. Ze waren er namelijk van overtuigd dat de autoriteiten op de hoogte waren van de ontvoering. Hun actie had succes. Een aantal dagen later dook hun dochter plotseling weer op. Het bleek dat ze was ontvoerd door de 31-jarige moslim Shokry Abdel-Fatah.
De ontvoerder verklaarde later in een televisie-interview dat hij met Jackline wilde trouwen sinds ze 9 jaar oud was. Hij had het meisje ontvoerd en naar Alexandrië gebracht. Daar hadden vele islamitische sjeiks tevergeefs geprobeerd Jackline te bekeren tot de islam. Zij weigerde echter resoluut, aldus Abdel-Fatah.
Het verhaal van Jackline staat niet op zichzelf. Er lijkt sprake te zijn van goed georganiseerde misdaad. Wanhopige ouders vertellen dat ze geen enkele medewerking krijgen van de lokale politie.
In de ontvoering en gedwongen bekering van koptische meisjes zit overigens ook een raadselachtig element. Volgens de islamitische wet mogen moslimmannen namelijk trouwen met christelijke meisjes zonder dat deze afstand hoeven te doen van hun christelijk geloof.
Het rapport van Egypt4Christ lijkt dit raadsel gedeeltelijk op te lossen. De auteurs verwijzen naar een goed georganiseerde en door Saudi-Arabië gefinancierde campagne om Egyptische kopten te islamiseren. Het rapport wijst de Fatahmoskee in Alexandrië aan als centrum van de zendingscampagne.
Aan de Fatahmoskee is de salafistische leider sjeik Osama Borhammi verbonden. Hij wil zich kandidaat stellen voor de komende presidentiële verkiezingen in Egypte. Het rapport van Egypt4Christ meldt dat rond de moskee in Alexandrië een kring van jonge moslims is ontstaan die op scholen en universiteiten koptische meisjes in de leeftijd van 9 tot 15 jaar oud benaderen.
Hun werkwijze vertoont veel overeenkomsten met die van de zogenaamde loverboys in Nederland. De meestal oudere moslimstudenten brengen de koptische meisjes in een compromitterende situatie, waarna ze gemakkelijk chanteerbaar zijn en uit schaamte vaak niet meer naar huis durven.
In deze situatie lijken de Egyptische loverboys de enige uitweg te zijn. De meisjes worden vervolgens naar salafistische sjeiks gebracht, die hen tot de islam proberen te bekeren en vervolgens zeggen dat een huwelijk met een islamitische man hun redding betekent.
Nog afgezien van het feit dat een moslimechtgenoot zon meisje ook zou kunnen redden zonder dat zij zich tot de islam zou bekeren, is de al dan niet gedwongen bekering van koptische meisjes onder de 18 jaar in Egypte strafbaar.
Bankroet
Het rapport van Egypt4Christ noemt de namen van islamitische geestelijken en Egyptische bestuurders die direct betrokken zijn bij deze goedgeplande islamiseringscampagne van koptische meisjes. Egypt4Christ aarzelt niet om de campagne te bestempelen als georganiseerde misdaad, gefinancierd met Egyptisch en Arabisch geld.
Evenals ten tijde van president Mubarak reageren de nieuwe Egyptische autoriteiten niet op de inhoud van het rapport. Egypte, dat volgens sombere cijfers lijkt af te stevenen op een financieel bankroet, is miljarden dollars ondersteuning toegezegd door het Westen.
Koptische advocaten vragen zich af waarom westerse donorlanden deze financiële steun niet koppelen aan de eis aan de nieuwe machthebbers in Egypte om keihard op te treden tegen dit soort vormen van georganiseerde misdaad, waarvan minderjarige koptische meisjes dagelijks het slachtoffer worden.
en Brussel wordt nog wat minder Vlaams ... tenminste, als het
van onze onderhandelende politici afhangt.
Kom daarom samen met TAK, VVB
en HAVIKO op 18 september aanstaande betogen ... dwars door
Linkebeek.
Samen stellen we duidelijk dat de Zes onvervreemdbaar in
Vlaanderen liggen, dat over de splitsing van BHV niet moet onderhandeld worden,
dat na 1 jaar stilstand misschien eens over andere oplossingen zou mogen
nagedacht worden!
Help onze boodschap te verspreiden: stuur dit
bericht door, help ons bij de verspreiding van affiches en pamfletten, bouw je
wagen om tot een rijdende advertentie voor 18 september ... Alle info op www.dwarsdoor.be of via materiaal@dwarsdoor.be
Na een deugddoende vakantie, een terugblik op 11 juli in Eeklo of hoe de aanwezigen op de Vlaams nationale feestdag stilzwijgend getuige waren van een subtiele beeldenstorm
Over een stilzwijgende beeldenstorm in Eeklo
Op 11 juli, de Vlaams nationale feestdag, werd in aanwezigheid van CD&V en N-VA het voor zon slordige kwart miljoen euro heringerichte stadsparkje aan de stedelijke kunstacademie in Eeklo, feestelijk heropend. De aanwezigheid van de N-VA die dag was opvallend omdat de partij de vorige jaren telkenmale verstek gaf ... Eén en ander had wellicht te maken met het feit dat het Vlaams Belang vooraf meedeelde niét te zullen deelnemen omdat het stadsbestuur van de viering immers een karikatuur had gemaakt. Die karikatuur zat hem in de oprichting van een roze kop voor de Vlaamse letterkundige Jan Frans Willems, kostprijs 40.000 euro, waarvan niemand het verband zag met de Vlaamse schrijver. Bovendien stond er - op enkele meters afstand van de roze kop - al een gedenkteken voor Willems en zijn tijdgenoot Pieter Ecrevisse (stichter van het weekblad de Eecloonaar).
De originele gedenkstenen voor Willems en Ecrevisse die plaats moesten ruimen omdat zij te dicht bij de roze kop stonden
De twee gedenkstenen met een korte levensbeschrijving van Willems en Ecrevisse en fraaie bronzen bas-reliëfs van de Vlaamse schrijvers moesten omdat ze te dicht bij de roze kop stonden hun prominente plaats aan het gelijknamige Jan Frans Willemsplein afstaan om ergens verderop tussen het groen een nieuw plaatsje te krijgen.
Het Vlaams Belang Eeklo voelde zich dan ook niet aangesproken om na zon schertsvertoning nog aanwezig te zijn op 11 juli, de dag waarop traditioneel hulde wordt gebracht aan Willems en Ecrevisse. Merkwaardig genoeg riep de N-VA kort na de mededeling van het Vlaams Belang zijn leden en sympathisanten wel op om - anders dan voorbije jaren - aan te sluiten bij de officiële 11-juli-viering van de stad Eeklo. Het moet de CD&V als muziek in de oren geklonken hebben dat de N-VA onverwacht wél de zegen gaf over de geplaagde viering.
Ter informatie: CD&V en N-VA zijn in Eeklo trouwens nog steeds kartelpartners in naam en ook inhoudelijk gelijk gebakken door enerzijds op te komen voor meer Vlaanderen maar anderzijds ook enthousiast te zijn over een nieuw (confederaal) België. De Eeklose N-VA heeft het over meer verantwoordelijkheden voor de gemeenschappen binnen ons land (België?), de Eeklose CD&V over het opkomen voor de Vlaamse eisen én het voortbestaan van België, dixit CD&V-schepen Dirk Van de Velde.
De aanwezigheid van de N-VA was niet alleen om in de CD&V-kiesvijver te vissen of kandidaten te werven voor op hun lokale lijst (bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 zullen N-VA en CD&V immers communicerende vaten blijken), maar veeleer van symbolische aard. Na 5 jaar als kartelpartner poeslief op de schoot van CD&V gezeten te hebben en alles braafjes mee goedgekeurd te hebben, wilde de N-VA zich vooral tonen als een vrijgevochten leeuw en aan de CD&V duidelijk maken dat zij de toon voeren op de Vlaams nationale feestdag.
Om de kritiek van het Eeklose Vlaams Belang uit de wind te zetten werd in de viering géén aandacht geschonken aan het roze standbeeld maar ging de herdenking door aan de oude gedenkplaten voor Willems en Ecrevisse die daags voor 11 juli terug een plaatsje hadden gekregen in het park. Daags, want één en ander mocht niet teveel opvallen. De CD&V die haar Vlaamse antipathie nauwelijks onder stoelen of banken steekt, had meer dan de helft van het monument voor Willems en Ecrevisse namelijk naar het stort laten afvoeren. De bas-reliëfs van de twee Vlaamse schrijvers werden zoals te zien op de foto's naamloos op één van de twee stenen herbevestigd.
Het gedenkteken voor Willems en Ecrevisse voor en na 11 juli
Een anti-Vlaamse tsjeven-verdwijn-truuk op de Vlaams nationale feestdag nota bene en de N-VA stond erbij en keek ernaar. Het Eeklose Vlaams Belang gelijk geven, kon niet, dus liet de vrijgevochten leeuw zich als vanouds gewillig temmen door de CD&V. Een leeuw in een 11-juli-circus die maar een trieste aanblik gaf wel te verstaan.
Het Vlaams Belang wil het monument in ere hersteld zien en wil weten waar de gedenkplaten naar toe zijn. Zijn ze zoals vroeger met de Vlaamse heldenzerkjes gebeurde, gebruikt om er wegen mee te funderen of grachten mee te verstevigen??? Misschien liggen de stukken ervan bij de afgebroken Eeklose leeuwenfontein, ook zon Vlaams getint Eekloos monument dat destijds moést verdwijnen. Terwijl sommigen op de barricaden staan, menen anderen alles aan barrelen te moeten slaan! Het Vlaams Belang vraagt respect voor een stuk Vlaamse geschiedenis van onze stad die we willen bewaren en eren.
Voorpost voert actie op 21 juli: Vlaanderen onafhankelijk!
De
jongens van Voorpost maken er een gewoonte van om op 21 juli een heerlijke
anti-Belgische actie te voeren in Gent. Dat dit samenvalt met de (ietwat
uitgeregende) Gentse Feesten is uiteraard mooi meegenomen. Heel wat buitenlandse
toeristen maken dan immers kennis met de Vlaamse eis naar onafhankelijkheid.
Dit jaar was de oude dwangburcht van de graven van Vlaanderen, het
Gravensteen, aan de beurt. Een plaats waar het verzet tegen dwingelandij en
overdreven belastingen al meer vorm kreeg. Een spandoek werd opgehangen en
duizenden foldertjes dwarrelden naar beneden richting het Veerleplein, een van
de toplocaties op de Gentse Feesten.
Op een moment dat de neo-unitaire
krachten handig gebruik maken van de anti-Vlaamse toespraak van de heer
van Saxen-Coburg is een signaal vanuit Vlaanderen zeker op zijn plaats.
Kirrend om hun grote gelijk en juichenderwijs ziejewels strooiend kwamen de linkse gelijkhebbers in Nederland over de dampende kinderlijken op Utoya heen naar voren met hun overtuiging dat het allemaal de schuld van Geert Wilders was, wat die Noorse mafklapper in zijn vrijgemetselde uniform had aangericht. Het werd duidings- en opinietechnisch gezien een misselijkmakend weekend waarin het vooral van belang leek voor sommigen om zo snel mogelijk een beschuldigende vinger te kunnen wijzen naar de PVV en, in één adem, naar rechtse (online) media zoals, het zal ook eens niet, GeenStijl (politiek gezien links noch rechts, maar dat komt de vingerwijzers doorgaans slecht uit). Nog voor we überhaupt zeker wisten wie de dader was, bleef het volgens de Jolo's van de linkse opinie te lang stil aan de overkant in het benoemen van het feit dat het hier een rechtse dader betrof. Geen linkse dierenactivist. Geen moslim. Geen Marxist. Nee, een extreem-rechtse, blonde, blanke jongeman. Leeftijd en opleidingsniveau van een gemiddelde GS-lezer. Belezen en intelligent, maar tevens ijskoud. Gestoord? Niet eens. Hij wist heel goed wat hij deed. Grondigheid, retoriek en principiële overtuigingen kun je hem niet ontzeggen. Een groot gebrek aan empathie wel - en dat bleek dodelijk in combinatie met zijn overige karaktereigenschappen. Maar de PVV de schuld geven om je eigen wereldbeeld in stand te kunnen houden, is extreem kortzichting. Wanhopige gekken, of ze nou links, rechts of religieus zijn, ontstaan op het moment dat er frictie tussen verschillende politieke, ideologische of religieuze denkbeelden ontstaat. Daar zijn de linkse polariseerders van afgelopen weekend dus net zo schuldig aan als de PVV daar volgens hen schuldig aan is. Het past alleen niet in hun wereldbeeld van eigen gelijk om dat in te zien. Zoals Breivik ook geen respect toonde voor andere opvattingen - en naar gewelddadige middelen greep.
Filip Dewinter, ik geef je voor de volle honderd % gelijk!!!
FDW in Gazet Van Antwerpen: Breivik verdient de doodstraf!
gepubliceerd op 25 juli 2011 om 09:52
Gazet Van Antwerpen 25-07-2011: De dader ziet in Filip Dewinter een geestesgenoot. In zijn manifest wordt een paar keer verwezen naar de Vlaams Belang-politicus. Die reageert verontwaardigd.
Ik kan dit soort mensen missen als de pest. Het gaat hier om een geïsoleerde gek, een psychopaat. Ik ben een democraat die iedere vorm van geweld afzweert. Maar onze tegenstanders gaan dit gegarandeerd misbruiken om mij en mensen zoals Wilders te compromitteren. Ze doen aan lijkenpikkerij. Mijn partij is geen voorstander van de doodstraf maar ik wel. Zon mensen verdienen de doodstraf, wat hun motivatie ook mag zijn.
Twee dagen na de moordende raid en dito bomaanslag van de Noor Anders Behring Breivik staan de kranten vol van de berichten over deze onbegrijpelijke daden. Wie de moeite heeft genomen om de ruim 1500 paginas tellende tekst van Anders door te nemen zal niet veel nieuws meer vernemen in de media, buiten het aantal doden dat nog kan veranderen of datgene wat vandaag in het gerechtsgebouw door Anders zelf zal verklaard worden. Al zal ook dat geen verrassing meer zijn.
Dat de media van het hele gebeuren een politieke recuperatie zullen maken, bleek gisteren al uit de uitgebreide tekst van Yves Pernet hier op Rechts Actueel. Nu duiken ook de eerste verwijzingen naar Vlaanderen op van de moordpartij in Oslo. Zo wordt Filip Dewinter een aantal keer vermeld in het knip- en plakwerk van Breivik. In één adem wordt dan ook uiteraard het Vlaams Belang vermeld. Dewinter liet al aan de Belgische media weten dat hij maar al te graag voor figuren als Breivik de doodstraf terug wil ingevoerd zien.
Helaas voor Dewinter heeft de media geen oren voor diens afkeer van deze gruweldaden. De toon is gezet en zowel Dewinter als zijn Nederlandse collega Wilders zullen mede verantwoordelijk gesteld worden voor de maatschappelijke sfeer die zij veroorzaakten waarvan deze moorden een logisch gevolg zijn. We zagen dit met de moorden van Hans Van Themse, wiens tante Kamerlid was voor het Vlaams Belang en we zullen deze kleinzielige vertoning opnieuw (waarschijnlijk in mindere mate) zien bij deze feiten.
De Belgische veiligheidsdiensten zijn ondertussen op zoek naar de Belgische compagnon van Breivik die mede de Tempeliers nieuw leven in blies. Wij raden alvast aan om te gaan zoeken in psychiatrische instellingen. België stond overigens samen met nog enkele andere landen als hoogste prioriteit geboekstaafd in het lijvige document van Breivik en dit door het groot aantal moslims op ons grondgebied.
Deze middag om 12 uur wordt er in verschillende landen een minuut stilte gehouden voor de slachtoffers van Anders Breivik. Deze symbolische minuut stilte is geheel terecht. Niemand, zelfs onze ideologische tegenstanders niet, verdient het om vermoord te worden vanwege zijn of haar politieke voorkeur!
- Eind
vorige week was de Brusselse metro voor de zoveelste maal het schouwtoneel van
driest geweld. In de halte Weststation werd een 55-jarige man door vier
jongeren tot bloedens toe geslagen en gestampt, en vervolgens beroofd van zijn
portefeuille en gsm.
Drie van de vier daders, allen minderjarig en
gekend bij het gerecht, konden worden geïdentificeerd dankzij de
bewakingscameras. Hoewel het parket hun internering in een gesloten instelling
vroeg, besloot de jeugdrechter om het drietal weer vrij te laten. Het
slachtoffer is een week na de feiten nog steeds in shock en kon nog niet worden
ondervraagd door de politie. Welkom in België.
- Een
dubbele aanslag in Noorwegen heeft wellicht het leven gekost aan meer dan 80
mensen. Vrijdag omstreeks 15u20 werd de Noorse hoofdstad Oslo opgeschrikt door
een zware bomaanslag nabij het kantoor van premier Jens Stoltenberg. Daarbij
vielen zeker 7 doden. Even later werden zeker 80 jongeren koelbloedig
neergeschoten op een bijeenkomst van de regerende socialistische
Arbeiderspartij. De Noorse premier Stoltenberg zou de jongeren op het eiland
Utoya toespreken. Zowel in Oslo als op het eiland brak paniek uit. De dader werd
aangehouden.
Meteen werd gewezen in de richting van moslimterroristen.
Daarvoor waren ook wel wat aanwijzingen: de Noorse aanwezigheid in Afghanistan
en hun aandeel in de Navo-operatie in Libië; Noorse kranten die de Deense
Mohammed-cartoons hadden overgenomen; en dan is er nog een aangehouden
Koerdische islamterrorist die uitgeleverd zou worden en waarvoor met
represailles werd gedreigd. Ook de omvang en de coördinatie van de aanslagen
deden aan eerdere aanslagen in Madrid, Londen en Mumbai denken. Bovendien werden
de aanslagen al snel opgeëist door Ansar-al-Jihad-al-Alami (Helpers van de
globale jihad).
Intussen weten we beter. Volgens de laatste berichten
zou het gruwelijke bloedbad het werk zijn van een dolgedraaide rechtse
extremist, een Noorse nationalist wordt gezegd, die de multiculturele
samenleving verafschuwt.
Bij dit diepmenselijke drama past alleen
ingetogen stilte. En afschuw. Want, laten we duidelijk zijn, voor deze barbaarse
slachting op een jongerenkamp van een politieke partij (!) kan geen enkel excuus
ingeroepen worden. Wie gewapend losgaat op jonge, weerloze en onschuldige
slachtoffers hoeft niet op sympathie te rekenen, wat zijn motieven ook mogen
zijn. Het is bekend dat wij geen aanhangers zijn van de multiculturele gedachte,
maar dat is nog geen oproep of rechtvaardiging voor geweld. Geweld tegen wie dan
ook, mensen van welke origine ook.
Het Vlaams Belang veroordeelt elke
vorm van geweld en dus ook en zeker politiek geweld. Of het nu uitgaat van
fanatieke moslims, linkse of rechtse extremisten. Vrije meningsuiting houdt op
waar geweld begint. Ons medeleven gaat uit naar de vele slachtoffers, hun
nabestaanden en de Noorse natie.
Tot slot nog dit. De jonge dader heeft
blijkbaar niks begrepen van het nationalisme. Echt nationalisme heeft niks te
maken met een dwaas superioriteitsgevoel. Echt nationalisme drijft op liefde en
niet op haat. Ons nationalisme is gedragen door liefde voor ons volk, maar ook
respect voor anderen. Haat en geweld horen daar niet bij. Nooit.
BUSKERUD - Rond het tijdstip van de aanslag in Oslo heeft een man die was uitgedost als politieman meerdere schoten gelost bij een jongerenbijeenkomst van de regerende Arbeiderspartij.
Volgens ooggetuigen zouden er zeker twintig tot dertig doden zijn gevallen. Dat gebeurde op het eiland Utøya, circa 30 kilometer ten noordwesten van Oslo.
Volgens de Noorse publieke omroep NRK is er inmiddels een persoon gearresteerd. Mogelijk gaat het om de schutter. Het zou gaan om een grote, blonde man met een Noors uiterlijk.
De politie zegt dat de gearresteerde schutter van het eiland Utøya ook betrokken is bij de aanslagen in Oslo. Ook zegt de politie dat ze vrezen dat er explosieven op het eiland zijn.
De Noorse site Abcnyheter heeft een (schokkende) foto van de lijken aan de kust. NRK heeft beelden.
Gezwommen
Er waren meer dan 500 jongeren op het eiland. Sommigen zouden naar de wal zijn gezwommen. Die ligt op een afstand van ongeveer 750 meter.
Het was de bedoeling dat premier Jens Stoltenberg een toespraak zou houden tijdens het evenement. Ook oud-premier Gro Harlem Brundtland zou aanwezig zijn.
Routinecontrole
De agent was het traditionele zomerfeest van de partij AUF binnengestapt met de mededeling dat het een routinecontrole was, wegens de aanslag in Oslo. Daarna begon hij te schieten.
De politie is massaal onderweg naar het kleine eiland (circa 500 bij 500 meter groot).
We hebben zon stil vermoeden dat er op deze 21ste juli geen feeststemming zal
hangen in het paleis in Laken. Het land verkeert in een existentiële crisis en
niemand weet hoe we daar nog uit geraken. Her en der valt de suggestie om een
buitenlandse bemiddelaar in te schakelen. De vorming van een federale regering
lijkt stilaan onmogelijk te worden en dus komt het Tsjecho-Slowaaks scenario -
de vreedzame boedelscheiding - steeds dichterbij.
Een paar jaar geleden
wierp een Vlaams journalist Elio Di Rupo voor de voeten dat als de Franstaligen
dwars zouden blijven liggen, de Vlamingen gewoon hun meerderheid in het
parlement zouden kunnen gebruiken om de splitsing van BHV door te drukken. Dat
zou dan het einde van België zijn, antwoordde Di Rupo laconiek. De journalist
kaatste de bal terug met de opmerking: Dat zou democratie zijn. Waarop Di Rupo
zei: Dan zal de democratie het einde van België zijn. Met andere woorden: als
Vlaanderen zijn meerderheid gebruikt, barst België.
Het is jammer dat het
interview en deze passage niet meer aandacht gekregen hebben, want ze vatten de
kern van de Belgische impasse perfect samen. Als het een simpel geval was van
meerderheid tegen minderheid, dan hadden vijf minuten politieke moed volstaan om
BHV te splitsen, merkt Guido Vanden Wyngaerd, professor taalkunde aan de HUB,
op (De Standaard, 18.07.11). Maar de macht van het getal wordt in het Belgische
staatsbestel ingeperkt door allerlei mechanismen die de minderheid bescherming
bieden tegen ongebreidelde overheersing door de meerderheid. Wat Vanden
Wyngaerd de macht van het getal noemt, heet in feite democratie. En die is in
België deskundig buiten werking gesteld door pariteit, bijzondere meerderheden
en alarmbelprocedures. De minderheid heeft de macht gegrepen en alle touwtjes in
handen. Waar zit de linkse persmeute nu die ten tijde van de apartheid in
Zuid-Afrika elke dag one man, one vote stond te roepen? Voor België geldt dat
democratische principe blijkbaar niet
Vanden Wyngaerd stelt dat de
Vlamingen die hopen dat de Franstaligen uiteindelijk wel zullen buigen als de
Vlamingen maar voet bij stuk houden, zich vergissen. De Franstaligen beseffen
maar al te goed de inzet van het huidige conflict. Het gaat om hun eigen
toekomst in een hervormd België. Volgens de prof zijn er maar drie
mogelijkheden. Plan A geniet duidelijk zijn voorkeur: het behoud van de
Belgische status quo en van alle beschermingsmechanismen. Dat betekent verder
aanmodderen en - vermits de prof het er niet bij vertelt, zullen wij het maar
doen - dat de Vlamingen al hun gerechtvaardigde eisen moeten opgeven. Dat wij
Vlamingen nooit het beleid zullen kunnen voeren dat we willen en ook nodig
hebben. Plan B is de splitsing van België. Als het echt moet, zullen de
Franstaligen wel voor de splitsing kiezen. Maar dat is, volgens Vanden Wyngaerd
vooral ingegeven door hun afkeer voor plan C. En nu wordt het interessant: Plan
C is een hervormde Belgische staat waarin de Vlaamse meerderheid ongehinderd kan
spelen. Vandaag over BHV, morgen in andere en nog gevoeliger kwesties.
Die Vlaamse droom is de Franstalige nachtmerrie, schrijft Vanden
Wyngaerd. De Franstaligen zullen nooit willen leven in een België dat
gedomineerd wordt door een Vlaamse meerderheid. Lees en verbeter: in een land
waar ze hun bevoorrechte positie moeten opgeven en waar de democratische
meerderheid kan werken. Dan zullen het de Franstaligen zelf zijn die de stekker
uit België trekken. Dat is wat wij al talloze keren hebben betoogd. Vanden
Wyngaerd wijst er dan ook terecht op dat in Franstalig België veel concreter
wordt nagedacht over de splitsing van België, dan aan Vlaamse (of zelfs
Vlaamsnationale) kant.
De oude uitspraken van Di Rupo en het opiniestuk
van Vanden Wyngaerd verdienen de nodige aandacht. Al was het maar omdat ze de
hoop op een fundamentele staatshervorming doorprikken. Dat is een illusie. Wie
de Belgische blokkeringen wil wegwerken, moet de beschermingsmechanismen
opdoeken. Wie dit land grondig wil hervormen, moet aan de positie van de
Franstaligen raken. En dat zullen zij nooit dulden, want dan heeft België voor
hen geen enkele meerwaarde meer. Of, zoals Di Rupo al zei: democratie zal het
einde van België zijn. Stop dus maar met die oeverloze onderhandelingen die
nergens toe leiden. Vlaanderen moet duidelijk maken dat het Plan A niet lust. En
vermits de Franstaligen nu al 400 dagen lang laten blijken dat zij niet van Plan
C of een Copernicaanse omwenteling willen weten, blijft alleen Plan B over: de
splitsing. Wachten heeft geen enkele zin meer.
Een paar weken terug alweer het durft al eens
druk zijn stak ik het water over om in Sint-Amands naar de twee keer per jaar
doorgaande boekenmarkt te trekken. Toegegeven, als er niet ook een rommelmarkt
was aangekondigd, dan had ik dat niet gedaan. Op boekenmarkten ligt dan wel héél
veel te koop dat ik wel zou willen, maar de prijzen zijn er over het algemeen
ook naar en met enige teleurstelling moet ik over het algemeen veel meer
interessante dingen laten liggen dan ik er koop. Nu goed, de rommelmarkt stelde
uiteindelijk niks voor en op de boekenmarkt kocht ik toch een achttal boeken.
Hieronder, ter afwisseling van de publicaties in De leeshoek, krijgt u een
overzichtje:
- Doodlopend strand van J.G. Ballard (overleden op 19 april 2009),
uitgegeven bij Meulenhoff te
Amsterdam in de Science Fiction-serie (nr. 37) in 1970. Doodlopend strand is
een verhalenbundel, met daarin opgenomen Eindspel, Onder de
bewustzijnsdrempel, De laatste wereld van de Heer Goddard, De tomben des
tijds, Nu ontwaakt de zee, De Venusjagers, Eén doorhalen, Opeens in de
middag en het titelverhaal Doodlopend strand, en J.G. Ballard is zelfs de
meest onbelezenen onder u wellicht bekend vanwege ... een film: Empire of the Sun.
Deze film is gebaseerd op een boek dat eigenlijk niét in zijn oeuvre past en dat
de autobiografie van zijn jeugd in Shangai (en in het bijzonder in het
gevangenenkamp Lunghua) vormt. Maar meer van zijn boeken en verhalen werden
verfilmd. Wie het iets alternatievere circuit volgde in de jaren negentig zal
zich ongetwijfeld nog Crash (in een regie van
David Cronenberg, beslist een van mijn favoriete films) herinneren, maar ook
The Atrocity Exhibition, Low flying aircraft, Thirteen to Centaurus en een
aantal andere van zijn verhalen werden verfilmd. Hoe dan ook is de auteur bekend
vanwege zowel zijn apocalyptische sf-romans als vanwege zijn
magisch-realistische fantasy-verhalen. Zeggen u misschien iets: De brandende
aarde, De klap (Crash), Wakend oog of een van zijn talloze kortverhalen.
Zullen u misschien ook niet onbekend zijn: Brian Aldiss, Alex Garland, Jean
Baudrillard, Ian Curtis, Cabaret Voltaire, The Sisters of Mercy, The Buggles,
allemaal sterk beïnvloed door de werken van Ballard. En als u de niet zo
mainstream new wave kent, dan zal ook Warm Leatherette van The
Normal uit 1978 (later gecoverd door onder andere Grace Jones) u wel wat
zeggen: rechtstreeks geïnspireerd door Crash;
- Chronopolis, eveneens van J.G. Ballard.
Uitgegeven bij Meulenhoff in 1975 en bevattende de kortverhalen (condensed
novels) De eeuwige dag, Gevangene van de koraaldiepten, Morgen duurt een
miljoen jaar, De man op de 99ste verdieping, Billennium, Chronopolis, De
tuin des tijds, De wachttorens, De zandkooi en Het einde van het
diepzeeleven. Alle uitleg hierboven natuurlijk, maar toch nog even kort naar de
achterflap: het verhaal over de overbevolkte dolgedraaide supermaatschappij
waar alles volgens precieze en zeer gecompliceerde tijdschemas was geregeld
voor al haar bewoners: winkelen, werken, slapen, het gebruik van de openbare weg
totdat er een revolutie uitbrak die de klok verbood; of het verhaal van de
onheilspellende wolken die de mensheid observeerden tot in hun huizen, of de
Doornroosje-variatie over de stervende tuin van de tijd. Ballard is in deze
fantastische verhalen (geschreven tussen 1957 en 1962) een moderne magiër van
groot formaat;
- Dertig dagen oorlog van Wies Moens, uitgegeven
bij Wiek Op te Brugge in 1941. Tweede druk, voorzien van pentekeningen van René De Pauw. Wies
Moens voorstellen hoeft allicht niet, dus houd ik het bij de intro die hij
schreef bij het boek: In Zuid-Brabant, midden in de vruchtbare, heuvelende
streek tusschen Zenne en Dender, ligt de plaats, waar dit oorlogsdagboek
geschreven werd. De tijdspanne, die het omvat, loopt van 10 mei tot en met 8
juni 1940. Gedurende deze drie decaden heb ik de boven-aangeduide plaats mijner
woning slechts voor een paar korte uitstappen verlaten;
- Cyriel
Verschaeve door Luc Vilsen. Verschenen bij Desclée De Brouwer in de
reeks Ontmoetingen in 1964. Gekocht omdat ik al jaren boeken van en over
Verschaeve verzamel en de moeite waard alleen al omwille van het besluit: In de
tijd toen ook de Vlaamse beweging door de romantiek werd aangedreven, hebben
vele van zijn volgelingen en bewonderaars de vergissing begaan zijn
letterkundige produktie even hoog op te hemelen als hun eigen politiek-volkse
betrachtingen, waarvan hij het symbool was. Zijn verguizers hebben precies het
omgekeerde gedaan. Aldus werd hij een omstreden figuur. Voor onze generatie,
sceptisch en nuchter uit de wereldoorlog gekomen, die zelfs de schouders ophaalt
voor het Nooit meer oorlog! van haar vaders, en voor wie Vlaamse Beweging een
kwestie is geworden van werkloosheidscoëfficiënten, economische streekplanning
en industriële expansie, kan Verschaeve niet meer betekenen wat hij was voor de
generatie der IJzersoldaten. Hun strijd is echter onze verworvenheid geworden.
Daarom weigeren wij Verschaeve (en zijn tijd) als historisch verschijnsel te
klasseren, zoals anderen dat deden. De smaak van vandaag is de smaak van
gisteren niet, en niemand kan zeggen welke de smaak van morgen zal zijn. Van
onze generatie af zal de politieker-Verschaeve in de vergeethoek geraken; de
geschiedenis zal hem alleen oordelen op grond van zijn artistieke betekenis.
Wat op zijn zachtst gezegd niet echt het geval is gebleken. Ten slotte nog de
laatste twee zinnen van het boek: En wat men ook over de mens moge denken: in
vreemde grond te moeten rusten, heeft hij niet verdiend. Daarvoor heeft hij
Vlaanderen te zeer bemind.
Binnen een paar dagen krijgt u deel twee van
dit overzichtje.
Dreven anonieme brieven en laster Frank Geyssens tot
zelfmoord?
Donderdag heeft de 57 jarige Frank Geyssens een einde aan zijn
leven gemaakt. Frank Geyssens woonde in Lembeke maar is afkomstig uit
Maldegem. In 1990 werd hij bij Timbo de eerste streekmanager van het
Meetjesland.
Na enkele jaren kreeg hij op basis van vermoedens van
onregelmatigheden bezoek van het Hoog Comité van Toezicht. Hij werd van alle
blaam vrij gepleit, maar zijn imago was geschonden en hij verliet het
Meetjesland.
In 2008 kwam hij terug, en wel als directeur van
RESOC/SERR Meetjesland-Schelde-Leie. Hij kon zijn werk dat hij in 1990 was
gestart op het vlak van streekontwikkeling verder zetten.
De afgelopen
jaren heeft hij er in zijn functie als directeur van Resoc voor gezorgd dat
verschillende openbare besturen, verenigingen en organisaties tienduizenden
euros aan Europese subsidies binnenhaalden.
Begin dit jaar doken echter
de eerste anonieme brieven op waarin zowel Frank Geyssens als Comeet van
gesjoemel werden beschuldigd. Frank zag in die anonieme brieven een politieke
afrekening. Hij vond het jammer en laf dat de briefschrijver anoniem werkte.
Volgens Daniel Van de Velde, voorzitter van de SERR, is ondertussen duidelijk
gebleken dat bij de subsidietoekenning aan Comeet alles legaal is verlopen en
Frank Geyssens niets te verwijten viel.
Hoewel hij uiterlijk de indruk
gaf dat de lastercampagne hem niet raakte trof ze hem veel zwaarder dan hij
aan om het even wie wou toegeven. Zijn zelfmoord was voor iedereen die met
hem samenwerkte dan ook een complete verrassing.
De plechtige uitvaartliturgie, waartoe u vriendelijk wordt uitgenodigd, vindt plaats op vrijdag 22 juli 2011 om 10.30 uur in de decanale kerk Sint-Barbara (Marktstraat) te Maldegem, gevolgd door de nederzetting in de familiegrafkelder op de gemeentelijke begraafplaats te Maldegem.
Daniël Van de Velde
Voorzitter SERR MLS en Wnd Voorzitter RESOC MLS
9900 Eeklo - Oostveldstraat 91
» Bron: De Gentenaar, De Standaard, Het Nieuwsblad
De Grieken willen een gracht gaan graven van maar liefst 120 kilometer lang, 30 meter breed en 7 meter diep. Reden hiervoor; de massale instroom van illegale migranten bij de grens van Turkije trachten tegen te houden. Volgens de Griekse krant To Vima zouden de eerste 14,5 kilometer al zijn aangelegd. Het totale aantal illegale migranten dat in Griekenland binnenkwam was het vorige jaar ongeveer 128.000. 
Abdelah
Julien Cazetta (34) en 
Jonathon Inja (29), de drie ontsnapte gedetineerden uit de gevangenis van Jamioulx, zijn stuk voor stuk zware jongens.
Kirrend om hun grote gelijk en juichenderwijs ziejewels strooiend kwamen de linkse gelijkhebbers in Nederland over de dampende kinderlijken op Utoya heen naar voren met hun overtuiging dat het allemaal de schuld van Geert Wilders was, wat die Noorse mafklapper in zijn vrijgemetselde uniform had aangericht. Het werd duidings- en opinietechnisch gezien een misselijkmakend weekend waarin het vooral van belang leek voor sommigen om zo snel mogelijk een beschuldigende vinger te kunnen wijzen naar de PVV en, in één adem, naar rechtse (online) media zoals, het zal ook eens niet, GeenStijl (politiek gezien links noch rechts, maar dat komt de vingerwijzers doorgaans slecht uit). Nog voor we überhaupt zeker wisten wie de dader was, bleef het volgens de Jolo's van de linkse opinie te lang stil aan de overkant in het benoemen van het feit dat het hier een rechtse dader betrof. Geen linkse dierenactivist. Geen moslim. Geen Marxist. Nee, een extreem-rechtse, blonde, blanke jongeman. Leeftijd en opleidingsniveau van een gemiddelde GS-lezer. Belezen en intelligent, maar tevens ijskoud. Gestoord? Niet eens. Hij wist heel goed wat hij deed. Grondigheid, retoriek en principiële overtuigingen kun je hem niet ontzeggen. Een groot gebrek aan empathie wel - en dat bleek dodelijk in combinatie met zijn overige karaktereigenschappen. Maar de PVV de schuld geven om je eigen wereldbeeld in stand te kunnen houden, is extreem kortzichting. Wanhopige gekken, of ze nou links, rechts of religieus zijn, ontstaan op het moment dat er frictie tussen verschillende politieke, ideologische of religieuze denkbeelden ontstaat. Daar zijn de linkse polariseerders van afgelopen weekend dus net zo schuldig aan als de PVV daar volgens hen schuldig aan is. Het past alleen niet in hun wereldbeeld van eigen gelijk om dat in te zien. Zoals Breivik ook geen respect toonde voor andere opvattingen - en naar gewelddadige middelen greep.
Twee dagen na de moordende raid en dito bomaanslag van de Noor Anders Behring Breivik staan de kranten vol van de berichten over deze onbegrijpelijke daden. Wie de moeite heeft genomen om de ruim 1500 paginas tellende tekst van Anders door te nemen zal niet veel nieuws meer vernemen in de media, buiten het aantal doden dat nog kan veranderen of datgene wat vandaag in het gerechtsgebouw door Anders zelf zal verklaard worden. Al zal ook dat geen verrassing meer zijn.
