de acties van VB Maldegem rond het koningsbezoek getuigen niet van extremisme
de acties van VB Maldegem rond het koningsbezoek getuigen niet van extremisme
Het bestuur van het Vlaams Belang van Maldegem wenst te reageren op de verschillende commentaren in de geschreven en gesproken pers als zouden de standpunten die het innam rondom het koningsbezoek en het koningshuis getuigen van extremisme.
De voorkeur voor de republiek behoort tot het algemeen cultureel erfgoed binnen Europa: van de 27 lidstaten telt de Europese Unie 20 republieken omdat dit bij uitstek de meest democratische bestuursvorm is. De voorkeur voor een republiek als staatsvorm blijkt ook bij de Maldegemse bevolking: in een poll van het Nieuwsblad antwoordde 93,5% van de deelnemers resoluut neen op de vraag of zij naar het volksbad met de koning zouden gaan.
In haar protestactie tijdens het volksbad weet VB Maldegem zich daarom gesteund door de overgrote meerderheid van de bevolking in Maldegem, Vlaanderen en Europa. De actie kadert binnen de vrijheid van meningsuiting en gebeurde met instemming van de ordediensten ter plaatse.
Extreem in dit land is wel het wereldrecord, het aantal dagen dat men nodig heeft om toch maar niet tot een regering te komen. Extreem in dit land is de therapeutische hardnekkigheid waarmee de traditionele partijen vasthouden aan het Belgische onderhandelingsmodel. Extreem in Maldegem is niet de protestactie van het Vlaams Belang maar wel de blijde inkomst zelf omdat het land in een diepe financiële crisis verkeert. Extreem in Maldegem is het geld dat het gemeentebestuur vrijmaakt voor een koningsbezoek terwijl datzelfde bestuur reeds jaren weigert ook maar iets opzij te leggen voor een nieuwe bibliotheek.
VB Maldegem wil met Sabrina Dessein en Davy De Meyere als nieuwe en jonge boegbeelden een gedreven oppositie voeren in een duidelijke taal en dit met de Maldegemse bevolking als spreekbuis. Niet extreem, maar eerlijk, consequent en gemotiveerd.
Sedert jaren heeft het Vlaams Belang een informatiekanaal voor huurders van sociale woningen. Want heel wat huurders blijken niet op de hoogte van hun rechten als huurders.
Wie zelf in zo'n sociale woning huurt kan zo'n nummer krijgen via het regionaal secretariaat (secretariaat.gent@vlaamsbelang.org) of het via de bijlage nalezen.
Onafhankelijk raadslid neemt zitje Vlaams Belang aan
Persmededeling - Onafhankelijk raadslid neemt zitje Vlaams Belang aan
Het Vlaams Belang neemt verbaasd kennis van het feit dat onafhankelijk provincieraadslid Dirk Bafort die met slaande deuren het Vlaams Belang de rug toekeerde, nu een mandaat opneemt voor onze partij in de OCMW-raad. OCMW-raadsleden worden niet verkozen maar aangeduid door de partij. Bafort werd dan wel indertijd 'pro forma' als opvolger aangeduid voor de Vlaams Belang OCMW-raadszetel, maar om van een partij waar je niets meer mee te maken wilt hebben een zetel te gaan bezetten, is toch je reinste graaicultuur De Vlaams Belang-kiezer wordt hierdoor een vertegenwoordiger ontnomen. Bafort stond als provincieraadslid ook nooit op een lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen waaraan het OCMW-mandaat verbonden is.
Over de achterliggende demarche kijken wij richting N-VA. Provincieraadslid Dirk Bafort die eind 2008 met de hand boven het hoofd verklaarde tot 2012 onafhankelijk te blijven zetelen 'om zijn kiezers niet te verloochenen' (weliswaar om nadien 'voor alles open te staan' - Het Laatste Nieuws op 24-12-'08) staat al sinds 2009 (samen met N-VA voorzitter Jaak De Muynck) vermeld op een webstek van N-VA-bestuurslid Patrick De Clercq (volgens de officiële beheerder van de .be-domeinnamen DNS opgericht in 2009). Het provincieraadslid verliet het Vlaams Belang nadat de partij wegzakte in de peilingen en verklaarde zich publiek dan wel onafhankelijk, heimelijk werd blijkbaar al langer een ander spoor bewandeld. N-VA-voorzitter Jaak De Muynck belde Vlaams Belang-fractievoorzitter Filip Lecompte zelfs persoonlijk op om te vragen het OCMW-mandaat zo snel mogelijk vrij te maken, zogezegd om de oppositie te versterken. Ons lijkt de N-VA eerder het bed te willen spreiden voor kandidaat overlopers.
Wat er ook van zij, het Vlaams Belang zal tot spijt van wie het benijdt in Eeklo verder werken aan de verjonging en vernieuwing wat zal resulteren in een dynamische verkiezingslijst in 2012.
De media laten geen moeite onverlet om de Antwerpse gemeenteraadsverkiezingen in 2012 te herleiden tot een kunstmatig duel tussen Bart De Wever en Patrick Janssens. In De Standaard stelt Filip Dewinter vandaag dat het tweegevecht tussen Janssens en De Wever dreigt uit te draaien op een partijtje schaduwboksen. De Wever en Janssens behoren immers tot dezelfde meerderheid, tot dezelfde bestuursploeg. De Wever houdt al vijf jaar lang Janssens als burgemeester in het zadel en voert geen oppositie, wel integendeel. Door er een duel Janssens-Dewever van te maken, duwt men het Vlaams Belang in de hoek terwijl achteraf de koek netjes onder beiden wordt verdeeld', aldus Dewinter.
Volgens Dewinter wordt het tijd dat De Wever kleur bekent. De keuze is simpel: ofwel kiest Bart De Wever, na zeventig jaar socialisme aan de macht in Antwerpen, voor meer van hetzelfde en vormt hij opnieuw coalitie met Janssens ofwel sluit hij een samenwerking met het Vlaams Belang niet uit.
In tegenstelling tot wat De Standaard en Het Nieuwsblad insinueren, is Filip Dewinter wel degelijk burgemeesterkandidaat: "Iedereen die een lijst trekt moet de persoonlijke ambitie hebben om burgemeester te worden maar uiteindelijk beslist de kiezer. Mijn persoonlijke ambitie is echter ondergeschikt aan het doel. Het doel is in Antwerpen een echte ommekeer realiseren. Als De Wever de meeste stemmen haalt dan ben ik bereid hem via gedoogsteun of via deelname aan de coalitie te steunen. Een sterk Vlaams Belang kan wegen op de besluitvorming en het beleid en doen waar we altijd naar gestreefd hebben: een einde maken aan de socialistische republiek der kameraden en van Antwerpen opnieuw een veilige, Vlaamse en welvarende stad maken."
Morgen is Filip Dewinter te gast in De Zevende Dag. Eén, 11 uur.
Jeugdverenigingen krijgen subsidie voor veiligheid op fuiven te Lovendegem
25.03.2011 In april 2010 stelde onze fractie voor om een subsidie te geven aan erkende jeugdverenigingen voor professionele security op jeugdfuiven. Het College beloofde daar werk van te maken en het werd opgenomen in het jeugdbeleidsplan voor dit jaar.
Giseren kwam dit voorstel ter stemming. Het belangrijkste criterium is en blijft de inzet van professionele security. Daarnaast voegde het College de inzet van ouders of ouderejaars als buurtwachters in (wat in Lovendegem eigenlijk al bestaat) en de beteugeling van dronkenschap van minderjarigen. Dat laatste is een fenomeen dat in heel Vlaanderen opduikt en inderdaad makkelijk tot incidenten leidt.
Op vraag van de SP.a werd ook sensibilisering voor drugs opgenomen. Niks op tegen maar voor het Vlaams Belang moet hiertegen repressief opgetreden worden op fuiven en wel door de politie. Niet zonder belang was ook de mededeling van de burgemeester dat de politie vanaf ongeveer middernacht met een patrouille permanent aanwezig zal zijn.
Nadat eerst een amendement van Open VLD werd weggestemd om de tussenkomst te verhogen van maximaal 300 EUR naar 500 EUR (dit wordt toegekend met verschillende punten) - wat wij konden steunen - werd het reglement goedgekeurd (CD&V-N-VA en wij) met onthoudingen van Open VLD en SP.a.
Als Vlaams Belang vinden we dit een goede stap naar een verantwoorde en veilige manier van fuiven en we zullen in deze problematiek voorstellen blijven doen, zoals de Safe Party Zone die we in januari al naar voor brachten. Fuiven moet aangenaam blijven voor iedereen, jongeren maar ook ouderen. En herrieschoppers horen op fuiven niet thuis. Nergens overigens.
Ongelooflijk wat die kerel uitkraamt, en dat loopt nog vrij rond. Dit zijn geen doodsbedreigingen aan De Crem alleen. Maar haat zaaien over het ganse westen en hun gastland die hen werk en onderdak verschaft!! In een nieuw filmpje op YouTube heeft Sharia4Belgium doodsbedreigingen geuit aan het adres van minister van Defensie Pieter De Crem (CD&V) vanwege de Belgische deelname aan Odyssey Dawn.
Abu Imran, boegbeeld van de fundamentalistische moslimorganisatie, noemt de operatie van de VN-Veiligheidsraad een moderne kruisvaart. 'Misdadigers zoals Pieter De Crem. Zoals hij van onze kinderen weeskinderen heeft gemaakt, zo moeten we van zijn kinderen wezen maken.'
Verder kondigt Abu Imran acties aan om 'het bloed van de moslims te redden'. Opvallend is dat Imran zijn traditionele gewaad heeft geruild voor een legerbroek.
Gouverneur geeft Vlaams Belang over ganse lijn gelijk
In mei 2010 diende de OCMW-fractie van het Vlaams Belang een klacht in bij de Gouverneur. Deze klacht betrof het onwettig verspreiden van een tweetalige folder in het Nederlands/Turks in een lokaal dienstencentrum van het OCMW.
Rond diezelfde periode ontving de Gouverneur een gelijkaardige klacht van een burger i.v.m. het verspreiden van een tweetalige folder Nederlands/Turks in een ander lokaal dienstencentrum, en de vertoning van een eentalig Turkse video in nog een ander lokaal dienstencentrum van het OCMW Gent.
In deze 3 gevallen gaf de Gouverneur de aanklagers gelijk: OCMW Gent ging telkens in de fout.
De Gouverneur stelde dat hij bij het OCMW-bestuur erop aandrong om naar de toekomst toe de taalwetgeving te respecteren.
Belangrijk hierbij is ook het volgende: de Gouverneur stelde ook dat hij kennis neemt van de mededeling door het OCMW dat er gewerkt wordt aan richtlijnen rond het gebruik van andere talen binnen het OCMW.
Deze richtlijnen werden uiteindelijk tijdens de OCMW-Raad van 14 december 2010 in een lijvig document aan de raadsleden voorgesteld. Dit document kwam tot stand na de verschillende klachten door Vlaams Belang en een burger, en de dringende aanmaning van de Gouverneur om de taalwetgeving te respecteren.
Groot was de verbazing van het Vlaams Belang bij het doornemen van dit document (een toekomstig werkinstrument voor alle OCMW-werknemers i.v.m. het hanteren van vreemde talen), toen bleek dat deze richtlijnen opnieuw indruisten tegen de taalwetgeving.
Op 15 december 2010 diende onze fractie opnieuw een klacht in bij de Gouverneur tegen de goedkeuring van dit document.
Op 15 maart 2011 gaf de Gouverneur het Vlaams Belang andermaal gelijk, en schorste hij het raadsbesluit van 14 december.
Het is nu aan OCMW Gent om de taalwetgeving na te leven.
Christian Bauwens fractievoorzitter Vlaams Belang OCMW Gent
In de Vlaamse Beweging kon men er de laatste maanden niet naast zien: het Vlaams Nationaal Jeugdverbond vierde zijn vijftigste verjaardag. Uiteraard was ook het overgrote merendeel van de redactie van RechtsActueel aanwezig, samen met meerdere honderden aanwezigen. Het weer was goed en de sfeer was dat ook. Zelfs een manipulatief artikel in De Standaard van Bart Brinckman kon dit niet verhelpen. Videobeelden, foto's en een uitgebreider verslag volgen later. Bij deze al een kort verslag.
Reeds vroeg stroomden er mensen toe, al kwam de grotere stroom pas echt op gang tussen 12:00 en 13:00. Het was aangenaam om de verbondenheid, die de idealen uitdragen, te zien tussen jong en oud. Dit werd nog het mooiste geïllustreerd door de "twee" muziekkappellen. De éne bemand door de huidige leden van de VNJ-muziekkapel, de andere door voormalige leden van alle leeftijden. Er was de mogelijkheid tot volksspelen, een ballonnenwedstrijd en uiteraard genoeg mogelijkheden om te eten en te drinken, waarbij men een gesprek kon aangaan met kennissen en vrienden.
Het echte spektakel begon met het opmarcheren van de muziekkapel van de jonge en de oude garde. Men zag aan het gedisciplineerd opmarcheren van de "anciens", onder leiding van de legendarische muziekkapelleider (en voormalig verbondsleider) Hugo Pieters, dat de aangeleerde discipline misschien wel even opfrissing nodig heeft, maar nooit verleerd geraakt. Zowel de kapellen als de kapelleiders kregen dan ook een verdiend applaus. De openingsformatie was indrukwekkend en ook dit verliep gedisciplineerd. Na het betreden van de grote feesttent, waarbij de binnenkomers verwelkomd werden door de muziekkapel die een haag vormden, kon het volgende deel beginnen. Een toneelstuk door twee VNJ-leiders zorgde ervoor dat jong en oud zich amuseerde, maar eerst werd een overzicht gebracht van de geschiedenis van het VNJ en werd ere gebracht aan degenen die het VNJ al jaren dragen en blijven dragen. Voor sommigen was de emotie dan ook bij momenten groot.
Hierna mocht iedereen zijn eigen weg even gaan aangezien kort daarna de maaltijd opgediend zou worden. Helaas moest uw hoofdredacteur toen al door, de rest van het verslag volgt dan ook later.
Foto: aan de ingang van hun feestterrein, het 'Blauwvoeteiland', sjorden de VNJ'ers een prachtige vlaggenmast.
20.03.2011 10.33u - Professor Jan Blommaert mag in Knack uitgebreid reclame maken voor een politiek(correct) pamflet dat hij zelf heeft geschreven en dat eerstdaags verschijnt. Blommaert omschrijft zichzelf - bescheidenheid siert de mens - als antropoloog en politiek essayist. Met de titel antropoloog dicht Blommaert zichzelf enige wetenschappelijke geloofwaardigheid toe. Geloofwaardigheid die bij nader inzien niet lang standhoudt. Zo kreeg Blommaert hoorbaar een links orgasme bij het al even wetenschappelijke onderzoek van Marc Hooghe waaruit zou moeten blijken dat er geen enkel verband is tussen allochtonen en criminaliteit. Het triomfantelijke opiniestuk van Blommaert las ook als een langgerekt scheldproza aan het adres van Marion Van San. De geviseerde criminologe merkte vervolgens onderkoeld op dat Blommaert geen enkel empirisch bewijs voor zijn stellingen aanvoerde en alleen maar wat kon schelden op onderzoekers die resultaten presenteren die wereldverbeteraars als Jan Blommaert onwelgevallig zijn. En daarmee is het failliet van het debat over criminaliteit en de multiculturele samenleving in België nog maar eens onderstreept. En toen bleef het stil aan de overkant.
Maar terug naar het Knack-artikel en het nieuwe boek van Blommaert. Daarin beweert de brave man dat de linkse kerk (er is geen andere term die links zoveel pijn doet dan dat) gewoon niet bestaat en dat het de rechtse kerk is die het debat over de multiculturele samenleving domineert én het beleid bepaalt. Dat Blommaert een grapjas is, wisten we al na zijn naar negationisme ruikende commentaren over allochtonen en criminaliteit. Maar erg vrolijk klinkt hij niet en hij ziét er ook niet uit als een lachebekje. In Knack lijkt het wel of hij net een fles azijn naar binnen heeft gegoten. Het doet Blommaert zichtbaar pijn dat de multiculturele samenleving niet het beloofde paradijs is geworden dat de linkse kerk oeps, nu doen we het weer ons altijd heeft voorgehouden. Dat het multiculturele model niet alleen werd afgeschreven als een bedreiging voor onze Westerse waarden en vrijheden door baarlijke rechtse duivels als Pim Fortuyn, Geert Wilders en Filip Dewinter, maar de jongste tijd zelfs door Angela Merkel, David Cameron en Nicolas Sarkozy werd begraven, moet voor Blommaert de ultieme nachtmerrie zijn.
Er waren (al die jaren al, nvdr) geen linkse taboes die enig gewicht hadden in de besluitvorming, wel een hele hoop rechtse taboes. Er was niks dat door links als onbespreekbaar werd uitgeroepen en effectief onbespreekbaar was, beweert Blommaert. Hij bazelt maar wat. Holle praatjes, opnieuw zonder enkel voorbeeld of bewijs. Maar voor een kwaliteitsblad als Knack hoeft dat blijkbaar ook niet. Hoezo geen linkse taboes? Wat dan met de democratische legitimiteit van de immigratiepolitiek? Wat met de wenselijkheid of haalbaarheid van de multiculturele gedachte? En wat met de kostprijs van de multiculturele samenleving? Als die zogenaamde multiculturele verrijking geen dogma is
Sinds 1989 liggen de grote lijnen van het migrantendebat vast, en deze lijnen worden volledig uitgetekend door rechts, niet door links, zo gaat de Bommaert-onzin maar door. Het officiële Belgische migrantenbeleid sinds 1989 baseerde zich op precies dezelfde uitgangspunten als diegene die ten grondslag lagen aan de stellingen van extreem-rechts. Zou het? Het klopt dat de media vandaag (iets) meer oor hebben naar de barre multiculturele realiteit en dat ook de traditionele partijen onder druk van de feiten en de morrende kiezer schoorvoetend toegeven dat er in het verleden zware fouten werden gemaakt in het immigratie- en integratiebeleid. Maar een drastische, rechtse koerswijziging? Een immigratiestop, het kordaat aan banden leggen van de gezinshereniging, een streng asiel- en uitzettingsbeleid? Nee, dat hebben we hier nog niet gezien. We hebben intussen wel het beruchte CGKR gekregen, vreemdelingenstemrecht, diversiteitscharters, quota voor allochtonen op tv, Ronde Tafels over de Interculturaliteit en ga zo maar door. Nog meer van hetzelfde dus. Of, zoals Wim Van Rooy hier terecht betoogde in een interview, allochtonen werden door de overheid onwaarschijnlijk in de watten gelegd.
Allochtone leiders zoals Dyab Abou Jahjah (de linkse voorliefde voor dubieuze helden is nooit ver weg) werden het voorwerp van een van de meest beschamende en onrustwekkende uitwassen van de rechtse dominantie, fulmineert Blommaert. Ziedaar onze democratie, onze rechtsorde, het onvervreemdbare recht op onschuld tot wanneer de schuld bewezen is, de vrijheid van elk individu van vervolging op basis van ras (alsof het proces tegen Jahjah daar wat mee te maken had ), politieke of religieuze overtuiging, en zo meer
Wij hebben hier op deze webstek altijd gezegd en geschreven dat ook Dyab Abou Jahjah het recht heeft op vrije meningsuiting. Maar voor Blommaert geldt dat recht slechts in één richting. Net als andere linkse opiniemakers (genre Yves Desmet) rijdt hij zich vast in zijn eigen argumenten. Toen het Vlaams Blok uiteindelijk veroordeeld werd voor racisme (een vervolging op basis van politieke overtuiging, mijnheer Blommaert) kwamen er alweer stemmen van links (???) die dit vonnis betreurden en opwierpen dat men het Blok met argumenten moet bevechten. Een wetsovertreding (de wetten werden door het politieke regime op maat gesneden van een veroordeling, nvdr) werd zo goedgepraat, en terwijl men een nultolerantie tegenover kutmarokkaantjes toejuicht, vindt men een vervolging wegens racisme een brug te ver. Eén maat en één gewicht? Klinkklare onzin. Die nultolerantie was een zeer plaatselijk gegeven en kwam er pas vele jaren ná het beruchte Vlaams Blok-proces. Blommaert vergelijkt bovendien appels met peren. En hij wéét het. Het Vlaams Blok werd vervolgd wegens een opiniedelict. De nultolerantie tegen wat Yves Desmet en Blommaert kutmarokkaantjes noemen, kwam er in Anderlecht na een golf van handtasdiefstallen, aanrandingen en aanhoudende straatterreur. Dat Blommaert dat laatste blijkbaar minder erg vindt dan een opiniedelict, zegt veel over de democratisch ingesteldheid van het heerschap. Processen wegens afwijkende meningen horen niet thuis in een democratie. Maar rechtse opvattingen mogen volgens Blommaert best bestraft worden met de juridische brandstapel. En wie brandstapels zegt, denkt aan inquisitie. Laten we het dus toch maar op de linkse kerk houden, ook al ontkent Blommaert hardnekkig het bestaan
Naar aanleiding van de twintigste verjaardag van de abortuswet organiseerde een collectief van studenten vorig jaar een Mars voor het Leven in Brussel. Uit protest tegen de abortuswetgeving besloot de organisatie ook dit jaar een manifestatie te organiseren, met name op zondag 27 maart.
De organisatoren pleiten voor een betere preventie: vrouwen en jongeren moeten beter geïnformeerd worden en er moet een betere begeleiding komen van ongewenst zwangere vrouwen. Net zoals bij de vorige editie, zal ook nu een delegatie van de Vlaams Belang Jongeren aanwezig zijn. Meer informatie vindt u op www.marsvoorhetleven.be.
Sedert een aantal jaren publiceert het Vlaams Belang een tijdschrift specifiek gericht naar de zelfstandigen. Verantwoordelijke daarvoor binnen de partij is ons Gents Vlaams Parlementslid Johan Deckmyn, zelf zelfstandige in de informaticabranche, die hiermee de vinger aan de pols houdt bij deze broodnodige groep in onze samenleving.
In het meest recente nummer worden de openbare werken maar ook de halal-industrie onder de loupe genomen.
Wie deze publicatie gratis wil ontvangen kan een berichtje sturen naar barbara.bonte@vlaamsparlement.be. Het laatste nummer is hier op te halen via de verwijzing hieronder.
In de Kamer pleitten de N-VA en de Open VLD gisteren voor de heroprichting van de fameuze Taskforce Terugkeer. Die werd in 2001 opgericht om illegalen sneller naar hun landen van herkomst te doen terugkeren, maar stierf al snel een stille dood.
Op zich is zon initiatief natuurlijk alleen maar toe te juichen. Het Vlaams Belang heeft steeds gesteld dat een geloofwaardige asielpolitiek staat of valt met een consequent uitwijzingsbeleid. En daarvan is in dit land absoluut geen sprake, wel integendeel: vorig jaar bereikte het aantal gedwongen uitwijzingen met nauwelijks 3.000 zelfs het laagste peil in tien jaar.
Zoals Vlaams Belang-Kamerlid Filip De Man opmerkte, blijft het desalniettemin vreemd dat Open VLD en N-VA vandaag uitpakken met zon voorstel. De voorbije tien jaar dat de partij regeringsverantwoordelijkheid droeg, voerde de Open VLD immers een politiek van open grenzen met onder meer een onafgebroken, massale regularisatie van illegalen waardoor België bekend staat als het land met de meest lakse immigratiepolitiek van het westelijk halfrond. En kennelijk wil ook de N-VA doen vergeten dat zij haar zegen gaf aan het regeerakkoord-Leterme I, dat leidde tot een heruitgave van de eerste regularisatieronde onder Verhofstadt (50.000 regularisaties) en een nieuwe, massale instroom van illegalen en (valse) asielzoekers.
Of de N-VA en de Open VLD misschien lijden aan Alzheimer, vroeg De Man zich niet zonder reden af. Zeker is in ieder geval dat beide partijen in hun pogingen om zich een wast witter dan wit-imago aan te meten, rekenen op het slecht geheugen van de Vlaamse kiezer. Alhoewel dat wel eens een serieuze misrekening zou kunnen zijn natuurlijk.
Belgische koning bezoekt Maldegem Voorpost voert actie in vrijheid
Vandaag bezocht de Belgische koning het Oost-Vlaamse stadje Maldegem. De Vlaams-nationalistische en heel-Nederlandse beweging Voorpost maakt van dit soort blijde intredes al decennia gebruik om zijn stem te laten horen voor het opdoeken van België, het afschaffen van de monarchie, en het stichten van een onafhankelijke Vlaamse Republiek. Ook deze keer had Voorpost dus aangekondigd dit te zullen doen.
Niet tot genoegen van het lokale politiekorps dat eerder op de week een aantal maatregelen aankondigde waar de Libische kolonel Khadaffi nog een puntje kon aan zuigen. Zodra er nog maar iemand de orde begint te verstoren, wordt er ingegrepen, liet lokale korpschef Vanavermaete weten. Het roepen van politieke slogans en het uitdelen van pamfletten werd door de politie vergeleken met een aanslag. Mensen met extremistische politieke ideeën dat is dus iedereen die een probleem heeft met onverkozen staatshoofden kennelijk - waren op voorhand gescreend. Hun fotos werden verspreid onder de politiediensten. En er zouden in totaal honderd politiemensen op stap gaan om iedere booswicht die het maar riskeerde België barst te roepen in de kraag te vatten en voor uren achter slot en grendel te steken.
Het draaide anders uit. Voorpost kreeg voor de eerste keer in de geschiedenis ... de toelating om openlijk te manifesteren tijdens het koningsbezoek. Vijfentwintig militanten, die verwacht hadden hun verlofdag grotendeels door te brengen in de cel, mochten op een tiental meters van het koninklijke parcours in alle vrijheid hun affiches omhoog steken, anti-Belgische slogans roepen en de tweede strofe van de Vlaamse Leeuw aanheffen. Niemand werd gearresteerd.
We durven hopen dat dit plotselinge democratische inzicht, dit respect voor de vrijheid van meningsuiting dat ongetwijfeld is ingegeven door een vooral in Vlaanderen steeds sterker wordend besef van het naderende einde van België en het met definitief pensioen zenden van de Belgische koninklijke familie, ook zijn weg zal vinden naar andere dergelijke gelegenheden. Het recht op betogen en de vrijheid van meningsuiting respecteren is toch wel het minste wat een op zijn laatste benen lopende Belgische staat kan doen.
Als we niet beter wisten, dan zouden we hopen dat we volgende week zondag ook in alle vrijheid kunnen wandelen in de ontstolen gebieden, maar we vrezen dat de nieuwe wind nog niet tot daar zal waaien ...
In België is normaal gezien de Grondwet van kracht die zegt dat mensen vrijheid van meningsuiting hebben. Dat betekent dat je waar dan ook op het grondgebied welke mening dan ook mag uiten. Maar het Waalse koningshuis is natuurlijk onverenigbaar met democratie.
Daarom wordt als het Waalse koninklijke circus op stap gaat in Vlaanderen de noodtoestand afgekondigd; de koning zou eens geconfronteerd moeten worden met de vrije mening van de Vlamingen die zijn nieuwe yacht van 4,6 miljoen euro betaald hebben, stel je voor. Bij zo'n noodtoestand wordt de Grondwet opgeschort, de vrije meningsuiting afgeschaft en mogen allerlei veiligheidstroepen en privémilities burgers met een mening te lijf gaan.
De volgende Vlaamse gemeente die eens een dagje Libië mag ervaren is Maldegem op donderdag 17 maart e.k. De lokale Khadaffi, politiechef Yasmine Vanavermaete, verkondigt openlijk welke dictatoriale praktijken worden toegepast en hoe een burger die van zijn grondwettelijke vrijheden gebruik maakt zal worden aangepakt: ' 'Zodra er nog maar iemand de orde begint te verstoren, wordt er ingegrepen. Dit kan gaan van het roepen van politieke slogans tot het uitdelen van pamfletten. Er zullen medewerkers aanwezig zijn met ervaring op dat vlak. Er is op voorhand ook een screening gebeurd van mensen met extremistische politieke ideeën. Hun foto's zijn verspreid onder de veiligheidsmensen zodat ze vlug zullen herkend worden.'
Het uitdelen van een pamfletje of het roepen van een slogan is dus 'verstoring van de orde'? Het arresteren van mensen op basis van hun Vlaamsnationale overtuiging nog voor ze ook maar iets gedaan hebben? This must be Belgium...
Albert van Seksen-Coburg en zijn madam zijn in het Vlaamse Maldegem op donderdag 17 maart tussen 11 en 11.30 uur op de Markt en in de Markstraat. Naast de obligate busladingen schoolkinderen om toch maar voor volk te zorgen wordt ook 'het publiek' verwacht. Wij van Rechtsactueel voelen de neiging opduiken om hen eens te gaan zeggen wat we van hen denken. En, eerlijk gezegd, de stoere praat van Generalissimo Yasmine is niet van aard om ons op andere gedachten te brengen, wel integendeel... Allen daarheen!
Vlaams Belang stelt N-VA en de andere partijen voor de keuze met betrekking tot het dragen van de hoofddoek in het parlement
Vlaams Belang stelt N-VA en de andere partijen voor de keuze met betrekking tot het dragen van de hoofddoek in het parlement
gepubliceerd op 15 maart 2011 om 14:50
De Vlaams Belang-fractie wil in het Vlaams Parlement een verbod op het ostentatief dragen van religieuze en politieke symbolen door ambtenaren, politiek personeel en bezoekers
Filip Dewinter dient voorstel in tot wijziging van het reglement van het Vlaams Parlement
Het Vlaams Belang wil n.a.v. het debat over het dragen van de islamitische hoofddoek in het parlement de puntjes op de i plaatsen. Vorige week liet N-VA immers weten zich te kanten tegen het dragen van hoofddoeken in het parlement. Nochtans pakte Vlaams Parlementsvoorzitter Jan Peumans enkele maanden geleden Filip Dewinter hard aan toen deze n.a.v. de aanwezigheid van een moslima met hoofddoek in de publiekstribune eiste dat de voorzitter dit niet respecteren van de neutraliteit in de gebouwen van het parlement niet zou toestaan. Het Vlaams Belang wil nu dan ook van de N-VA weten of de uitlatingen over een hoofddoekenverbod in het parlement enkel woordenkramerij zijn of dat N-VA daadwerkelijk de daad bij het woord wil voegen !
Fractievoorzitter Filip Dewinter diende daarom vandaag een voorstel tot wijziging van het reglement van het Vlaams Parlement in waarbij in het parlement voor ambtenaren, politiek personeel en bezoekers een verbod op het ostentatief dragen van religieuze en politieke symbolen wordt ingevoerd.
In het reglement wordt nu reeds uitdrukkelijk gesteld dat het in de publiekstribune voor de toehoorders verboden is enig teken van goed- of afkeuring te geven en dat het stilzwijgen in acht moet worden genomen. Het is dan ook niet meer dan logisch dat bezoekers in de gebouwen van het Vlaams Parlement in hun kledij de strikte neutraliteit eerbiedigen en dus geen uitdrukkelijke uiting geven aan hun politieke, religieuze en maatschappelijke overtuigingen en voorkeuren.
Vanzelfsprekend geldt ook voor de ambtenarij van het Vlaams Parlement een strikte neutraliteit. In de Deontologische Code van de ambtenaren staat nu reeds uitdrukkelijk opgenomen dat deze hun taken op een neutrale wijze uit dienen uit te oefenen. Persoonlijke voorkeuren en overtuigingen of het engagement in een vereniging mogen geen weerslag hebben op de neutraliteit van de ambtenaar.
Het is voor het Vlaams Belang dan ook evident dat ook zij in het parlement geen ostentatief zichtbare religieuze en politieke symbolen mogen dragen.
Het politiek personeel (fractiemedewerkers) zijn niet-verkozenen die in de commissievergaderingen waar zij toegelaten zijn het woord niet mogen voeren en ook niet stemgerechtigd zijn. Het is dan ook logisch dat ook deze fractiemedewerkers via hun klederdracht en symbolendracht geen uitdrukkelijke uiting mogen geven aan hun politieke, religieuze, culturele en maatschappelijke overtuigingen en voorkeuren.
In een interview met Doorbraak, het maandblad van de Vlaamse Volksbeweging, pleit Manu Ruys voor Vlaamse onbuigzaamheid en verdere verzelfstandiging. De voormalige hoofdredacteur van De Standaard noemt het alvast een positief gevolg van de aanslepende politieke crisis dat de Vlaamse publieke opinie geradicaliseerd is.
Ruys zelf lijkt dat trouwens ook, en noemt zichzelf op geen gegeven moment zelfs separatist: Met dergelijke mensen (Onkelinx, Milquet, , nvdr) kan je geen land vormen, zij zijn geen landgenoten. Je kan er mee samenwerken, niet mee in hetzelfde land leven, op dit gebied ben ik een separatist. En hij gaat verder: Ik ben in de allereerste plaats een Vlaamse staatsburger en van de Vlaamse gemeenschap is echt iets te maken. Lukt dat met de Walen, soit, oké. Lukt het niet, dan doen wij het zonder hen en dat begint langzaam door te dringen.
Even verderop betreurt Ruys dat de twee Vlaams-nationale partijen vandaag niets anders doen dan elkaar aanvallen (Bart De Wever is daar zeer actief in) en stelt hij de retorische vraag hoe men in een democratie kan toelaten dat één partij wordt opgesloten in een cordon sanitaire (dat is gewoon crazy).
Voor de Vlaamse media heeft Ruys maar weinig lovende woorden over. De kwaliteitskranten doen niks, zij zitten stil, zo vat de ex-hoofdredacteur van De Standaard de lethargie in de Vlaamse media treffend samen. Er zijn er maar weinigen die hem zullen tegenspreken. De kruiperigheid die de Vlaamse pers de jongste jaren tentoonspreidt, is overigens ook de Franstaligen niet ontgaan. Of zoals La Libre Belgique zich in 2005 niet zonder leedvermaak afvroeg: Waar zijn de Ruysen van weleer?
Dat drommelse Wikileaks en internet ook. Niets blijft meer geheim, nu weer de afscheidsspeech van PvdA-führer Job (Klaassen) Cohen op 2 maart, de avond van de Provinciale Statenverkiezingen. Deze lekte vandaag uit in een (waarschijnlijk eenmalige) bijdrage van Martin Bosma (PVV) in de 'kwaliteitskrant' NRC. Inmiddels is het betreffende PDF-bestand door dit dagblad spoorslags van internet gehaald. Helaas hebben hun redacteuren nog steeds niet in de gaten dat internet een héél lang geheugen heeft. Daarom vandaag op onze website: de betreffende column van Martin Bosma.
Ter leerinck ende vermaeck.
.
CONFIDENTIAL FROM: Embassy TO: State Department CONTENT: concession speech Job Cohen
Partijgenoten, (misschien klinkt 'vrienden' beternog even over nadenken)
Het zit ons niet mee. Eerst verliezen we Hosni Mubarak, een gewaardeerd collega-lid van de Socialistische Internationale. Vandaag doen we het opnieuw slecht bij de verkiezingen. De uitslag valt nog mee, maar dat is vooral dankzij de LPF-taferelen bij GroenLinks. Het kan niet verhullen dat we electoraal al jaren in verval zijn. Ik ben naar Den Haag gekomen om de PVV te bestrijden, maar de enige partij die ik weet te schaden is de PvdA. Daarom treed ik vanavond af. (Diederik, mag ik dat zo hard zeggen?)
Het gaat om meer. De crisis van de sociaal-democratie gaat veel verder dan mijn poppenkastspel. Mensen, laten we eerlijk zijn - we hebben onze tijd gehad. We kunnen doen wat we willen. We kunnen de staatsomroep volproppen met allochtonenquota's, we kunnen een Limburgs Statenlid met een hoofddoekje laten paraderen en we kunnen een radicale moskee subsidiëren - zoals ik deed in Amsterdam. We kunnen met belastinggeld onze VARA ranzige cartoons laten plaatsen, onze Paul de Leeuw kan Geert Wilders met Adolf Hitler vergelijken en we kunnen nog eens honderdduizenden moslims naar Nederland halen, als stemvee. Het helpt niet.
Nederland is slimmer dan wij dachten. Wij dachten dat we de massa-immigratie konden verkopen door heel hard 'culturele verrijking' te roepen, of 'diversiteit' en door elke dissident weg te zetten als 'populist' of 'extreemrechts'. Onze journalistieke Genossen doen dat nog steeds heel trouw, waarvoor dank, maar de geest is uit de fles. Laten we niet langer blind zijn voor de tekenen van de tijd. (Klinkt wel leuk staatsmanachtig toch, Diederik?)
Nederland ziet de gevolgen van de massa-immigratie overal om zich heen, Hoe leggen we het nog uit? De uitkeringsafhankelijkheid, de criminaliteit, de hoofddoeken, de loverboys, de haat tegen Nederlanders, de Hitlergroet tegen rabbijn Evers, de sekseapartheid bij inburgeringscurssussen, Joden die Nederland verlaten, homo's die wegtrekken uit Amsterdam, het 'hoer-hoer'-gesis tegen vrouwen, de ontwrichte gedeelten van ons onderwijs, taalachterstanden, illegalen, gescheiden wasruimtes, segregatie, niet-handenschudders, de moord op Van Gogh. De immigratie gaat maar door. Vroeger hadden we een rode vlag. Nu zijn we de rode loper voor de islamisering. (Ik vond dat persoonlijk wel een leuke woordspeling. Wat jij, Diederik?)
We kunnen niet wegrennen voor de feiten. Wij zijn medeplichtig. Wij zijn schuldig. Nederland weet dat. De geschiedenis zal keihard over ons oordelen. De laatste manier waarop we nog enige genade van toekomstige generaties kunnen krijgen, is als we ermee ophouden. Daarom, vrienden, kondig ik vanavond niet alleen het einde aan van mij als politiek leider. Ik doe ook een ander voorstel: laten we de Partij van de Arbeid opheffen.
We hebben maanden smalend gesproken over 'Henk en Ingrid', maar ondertussen stemmen ze wel mooi op de PVV. Ik krijg zojuist de uitslagen binnen van onze traditionele bolwerken Rotterdam, Amsterdam-Noord, de Zaan, Oost-Groningen, de Mijnstreek. Partijgenoten, overal blazen we de aftocht. Overal heeft Wilders de boel naar zich toegetrokken. De enige mensen die je bij ons nog op ledenvergaderingen ziet, zijn allochtonen en talentloze doctorandussen. (Diederik, is dat niet wat te popi?)
Onze oude achterban zit bij Wilders. Wie naar de dictatuur van het proletariaat hunkert, heeft de SP. De multiculturele veelverdiener zit goed bij Groen-Links en D66. Zij zullen Nederland nog vloeiender richting het kalifaat leiden dan wij. We kunnen wel doen alsof we de boel bij elkaar houden, maar de boel is allang niet meer bij elkaar. Met de komst van een miljoen moslims hebben we tegenstellingen gecreëerd die nooit meer weggaan. Daarvan wordt onze partij het slachtoffer. We dachten een kuil te graven voor Nederland, maar we vielen er zelf in.
Ik val af. Wie volgt mij?
CONFIDENTIAL FROM: State Department TO: Embassy FOLLOW-UP: who is 'Diederik'? What is 'inburgeringscursus'? Do immigrants really get a course? What kind of country is that?
Onze geweldige EU doet veel goeds voor u. Dat wordt ons tenminste bijna dagelijks door de strot geduwd. De werkelijkheid ziet er een beetje anders uit. Die prachtige euro hangt inmiddels als een zwaard van Damocles boven uw bankrekening, we hebben in ons eigen huis (Nederland en België) nauwelijks nog wat te vertellen en als klap op de vuurpijl heeft het z.g. Europees Hof van Justitie vandaag besloten dat we de poorten naar de EU nóg verder open moeten zetten voor die talloze 'kenniswerkers' uit alle hoeken van deze planeet. EU-lidstaten moeten de ouders van een minderjarig kind dat de nationaliteit heeft van een EU-land, toestemming geven in dat land te wonen en te werken. Dat heeft het Europees Hof van Justitie in Luxemburg dinsdag beslist. Ouders krijgen dus (volgens het Europees Hof) verblijfsrecht via hun in Europa geboren kind.Het hof deed de uitspraak in een zaak van een Colombiaans koppel met twee kinderen die na hun geboorte de Belgische nationaliteit kregen.
Recht kinderen
De man van het stel ging in beroep (loont altijd) nadat België hem een verblijfsvergunning en het recht op een werkloosheidsuitkering had geweigerd. De Brusselse Arbeidsrechtbank vroeg het hof daarop of het koppel op grond van het Europees recht in België mocht wonen en werken. Het hof oordeelde dat zij dit recht hebben omdat een weigering zou betekenen dat de minderjarige kinderen hun rechten als burger van de Europese Unie niet zouden kunnen uitoefenen.
Anchor baby
In Amerika is recent een discussie ontstaan over zogenoemde anchor baby's. Kinderen van illegalen die in Amerika zijn geboren krijgen daar automatisch het Amerikaans staatsburgerschap. Tegenstanders van die domme wet denken dat het misstanden in de hand werkt. Ouders zouden via die route gebruik kunnen maken van het recht op gezinshereniging en daardoor ook een verblijfsvergunning krijgen. In Amerika kan pas een verblijfsvergunning voor familieleden worden aangevraagd door personen die ouder zijn dan 21 jaar.
- Begin deze maand zijn de Vlaams Belang Jongeren (VBJ) met de campagne Recht op veilig onderwijs gestart, waarmee VBJ de kwestie van het geweld in en rond de scholen onder de aandacht wilde brengen. Deze campagne komt niets te vroeg, zoals blijkt uit cijfers die door minister van Binnenlandse Zaken Turtelboom werden vrijgegeven. Dagelijks spelen zich in onze scholen gemiddeld zestien gewelddelicten af. In veertien van de zestien gevallen gaat het om opzettelijke slagen en verwondingen, terwijl gemiddeld ook één seksueel misdrijf per dag wordt gemeld. Van 2008 tot en met het eerste kwartaal van 2010 werden zelfs acht moorden en doodslagen geregistreerd.
De problematiek van het toenemende geweld op school werd al te lang onder de mat geschoven. Maar die struisvogelpolitiek leidde tot niets. Of alleen maar tot nog meer geweld. De problemen ontkennen helpt niet. Alleen als we de problemen onder ogen zien en bij naam durven noemen, kan er werk worden gemaakt van een oplossing, met onder andere een absolute nultolerantie tegen geweld en agressie op school. Voor het Vlaams Belang blijft het recht op veilig onderwijs een absoluut basisrecht!
Zelzate serait-elle la commune la plus rebelle de Flandre ? Les 22 % d'électeurs qui votent PVDA ne sont pas tous des lecteurs du Petit Livre rouge . Et ce chiffre est à diviser par trois lors des législatives. En 2009, deux tiers de ses électeurs se sont tournés vers d'autres partis, dont le VlaamsBelang. Le PVDA parviendra-t-il à confirmer son succès aux communales de 2012 ? A voir. Les « problèmes des gens », à entendre les habitants, c'est surtout la sécurité. Zelzate a d'ailleurs décidé d'imposer la tolérance zéro depuis qu'une vingtaine de jeunes, connus sous le nom de « bande du Colruyt » (qui jouxte la gare des bus), a agressé un groupe de scouts. Le Belang s'est également emparé de l'affaire, espérant enfoncer un coin dans cette commune trop rouge à son goût. Mais pour Frans Van Acoleyen, « cette bande est composée autant d'allochtones que de jeunes des rues de Zelzate, avec un cocktail complexe de violence, de discrimination, de misère sociale, d'absence d'éducation, de chômage et d'ennui ». Pas facile, face à un tel « cocktail complexe », d'apporter des réponses simples, de celles qui font bingo aux élections. Après le scrutin de 2012, nul ne sait s'il y aura encore un docteur dans la salle communale.
Bron: Le Vif L'Express, vandaag.
Met andere woorden: de campagne van het Vlaams Belang rond 'Recht op Veilig Fuiven' heeft er voor gezorgd dat er nu nultolerantie is gekomen. Wie de raad volgde op 4 november hoorde Frans Van Accoleyen wel andere zaken vertolken. Het mag ook eens gezegd. Voor het Vlaams Belang ligt de weg naar Zelzate open.
Voor de Vlaamstaligen
Zelzate, de meest rebelse gemeente van Vlaanderen?
De 22% kiezers die tijdens de vorige gemeenteraadsverkiezingen in Zelzate voor de PVDA stemden, zijn beslist niet allemaal lezers van het Kleine Rode Boekje. In 2009 bekende twee derde van die PVDA-kiezers kleur aan andere partijen, waaronder het Vlaams Belang. Zal de PVDA erin slagen om bij de gemeentelijke verkiezingen van 2012 zijn eerdere succes te herbevestigen? Dat valt nog te bezien. De zaken waar de Zelzatenaren het meest over klagen, zijn veiligheidsproblemen. Het gemeentebestuur van Zelzate heeft zelfs beslist om een beleid van zero tolerance te voeren sinds een twintigkoppige jongerenbende, die bekend staat als de bende van de Colruyt (palend aan het busstation), een scoutsgroep aanviel. Ook het Belang heeft zich in de kwestie vastgebeten, in de hoop er electoraal voordeel te kunnen mee doen in deze, naar hun zin, al te rode gemeente. Maar voor Frans Van Acoleyen is de bende samengesteld uit zowel allochtonen als Zelzaatse straatjongeren, en wordt ze gekenmerkt door een ingewikkelde cocktail van geweld, discriminatie, sociale ellende, laaggeschooldheid, werkloosheid en verveling.Kortom, het is niet eenvoudig om eenvoudige antwoorden te geven op dergelijke ingewikkelde cocktail die de inzet wordt van de komende verkiezingen. Het lijkt alvast niet zeker of er na de verkiezingen van 2012 nog wel een dokter in de gemeentezaal zal zijn.
In België is normaal gezien de Grondwet van kracht die zegt dat mensen vrijheid van meningsuiting hebben. Dat betekent dat je waar dan ook op het grondgebied welke mening dan ook mag uiten. Maar het Waalse koningshuis is natuurlijk onverenigbaar met democratie.
