Gisteren mooie, drukke dag had thuis. Vandaag veel rustiger: eten, wassen, lezen, puzzelen, slapen, wat rondwandelen,... Morgen ga ik nog zo'n dag tegemoet.
Eindelijk nieuws gekregen. Ik zit dus nog steeds op de detectiegrens. Ik moet 2x negatief zijn, dus mag ik hier nog zeker tot na het weekend blijven. Omdat mijn lever het wonder boven wonder goed blijft doen en de waarden blijven zakken, wordt mijn CellCept vanaf morgen volledig gestopt. Ik moet hier nog een week blijven waardoor ze mijn leverwaarden goed kunnen blijven opvolgen en op tijd ingrijpen moest er iets mislopen. Ze zetten hun troeven nu dus in op leven zonder CellCept en het aanmaken van immuniteit door mijn eigen lichaam.
Ik hoop dat het lukt! Ik heb een nieuwe kamergenote, ze is 81j, maar nog heel pienter en aangenaam. Ze zei: beter nu nog een week langer en goed naar huis gaan zodat je niet meer terug moet komen, dan te vlug zodat je hier rap terug bent. Het is inderdaad wel zo, maar wie zegt dat het virus dan wel degelijk weg zal blijven? En na bijna 5 weken begin ik het hier echt wel wat beu te geraken en op het thuisfront worden ze ook wat ongedurig. H. vroeg me gisteren avond, toen ik weer vertrok: "Mama, wanneer mag je dan eens voor eeuwig en altijd thuis blijven?" Ja kindjes en Q, het liefst zou ik onmiddellijk mijn valies pakken en naar huis komen! In elk geval kom ik morgen nog eens een dag!
Gisteren onverwachts nog een uitstapje gemaakt. Q was vroeger dan verwacht mogen stoppen met werken. Hij kwam op bezoek en ik zat al de hele dag binnen en wou eens buiten. De kinderen zijn bij peter en bobonne en ik dacht om samen iets te gaan eten, maar daarvoor was het nog wat te vroeg. Naar het stad in die miezer regen zag ik niet zitten. Plots dacht ik aan de Makro. Ik mocht een kaart van een verpleegkundige gebruiken en we zijn dus gaan winkelen. Daarna iets gaan eten. Het was een gezellig uitje met mijn ventje.
Vandaag de hele dag hier gebleven. Morgen nog eens weg, naar mijn schoonouders en dan naar de wafelenbak bij tante B.
Ik hoop dat ik dan binnenkort weer richting Vlamertinge kan om er te blijven.
Bedankt iedereen voor de lieve wensen en opbeurende berichtjes, het is steeds een hart onder de riem!
Kreeg juist het resultaat van de cmv controle gisteren: op de detectiegrens. We zullen zien wat het maandag geeft hé. Ik weet dus nog steeds niet hoelang mijn verblijf hier nog zal duren.
Wat betreft mijn verdere behandeling dan thuis, weet ik ook nog niet veel. Ze hebben wel overleg gepleegd met een viroloog en zijn tot het besluit gekomen dat ik geen Valcyte (het dure medicament) meer moet nemen thuis. Aangezien ik positief geworden ben met het medicijn werkt het toch niet zoals het moet en het zou alleen maar resistentie in de hand werken.
Na de grote ontgoocheling maandag, is oudejaarsavond toch nog goed gepasseerd. Mijn zusje is de avond komen opvrolijken met een glaasje bubbels, toostjes, chipje en pistoletjes. Ik heb zelfs nog een glaasje gekregen van de verpleging. Blijkbaar zijn bubbels goed voor het bloed!
Rond 22u ben ik gaan slapen, maar om 24u werd ik wakker van de knallen van het vuurwerk. Hier op de negende verdieping had ik een mooi uitzicht en weergalmde het nogal. Waarschijnlijk wel 10 verschillende vuurwerken. Wel veel amateurs ertussen denk ik, maar het kleurde de sky-line van Gent.
Gisteren dan een dagje naar huis. Lekker eten bij mama (de keuken van moeder is toch nog altijd de beste hé) en dan gaan Nieuwjaren bij mijn metekind. Veel taarten, wat de caloriën ten goede komen. Ben trouwens weer bezig met een stuk taart dat ik heb meegekregen. Lekker..... Ik kreeg ook wat huiswerk mee: 55 steden benoemen op een blinde kaart van België! Was er enkele uren zoet mee, maar ik denk dat ik het er goed vanaf heb gebracht.
Nu is het weer afwachten op bloedcontrole morgen. Ik wacht hier in elk geval niet, ik ga nog eens een dag naar huis. Wil nog eens een dagje doorbrengen met de kinderen!
Rond 15u30 wist ik eindelijk resultaat. Het was 1 grote ontgoocheling!!!!
De waarde was 900! Zeker niet negatief. De waarde van vandaag is ook al gekend, 550. Het is dus weer gedaald, maar ik zit hier dus zeker nog een week. Als ik donderdag negatief ben!
Ik was kwaad, ontgoocheld, verdrietig,.... Al die dagen dat ik hier al gesleten heb, al die ontgoochelingen. Voor mij, voor de kinderen, voor Q, voor de familie,... Alles wat we ons al ontzegd hebben, feestjes moeten laten passeren, waarom???
Waarom moet ons dat overkomen? Wat heb ik misdaan? En de kinderen? die zijn er ook telkens de dupe van. Ik had me de Kerstvakantie echt helemaal anders voorgesteld. We zouden enkele dagen naar zee gaan, Q en ik zouden na al die jaren nog eens samen naar de cinema gaan, naar de Hobbit, maar ja, alles valt letterlijk en figuurlijk in het water. Ik hoop echt dat ik van het virus af geraak en dat 2013 een beter jaar wordt! I. heeft al een paar keer gevraagd wanneer we nog eens iets gaan doen met het gezin, allemaal samen...
Mijn woede is ondertussen wat bekoeld, als ik ooit eens thuis ben, ga ik samen met Q en de kinderen een goeie drinken en samen een feestmenu in mekaar steken en opeten! (een late oudejaarsavond).
vrijdag zei de dokter dat ik vandaag met ontslag mag als de cvm waarde donderdag negatief was.
Maar.... De waarde was tot gisteren avond nog altijd niet gekend! Ik heb nog geen dokter gezien en wacht dus nog steeds af. Ze komen sebiet opnieuw bloed prikken. Ik hoop dat het ook geen 4 dagen duurt eer ik de uitslag ken.
In het weekend weer zaterdag en zondag naar huis geweest. Het was aangenaam en het was nog eens een bewijs dat mijn plaats thuis is, bij mijn gezin en niet hier in een bed in het uz!
Ik hoop in de loop van de dag goed nieuws te krijgen en oudejaarsavond niet hier moeten doorbrengen.
Ik heb er echt van genoten om thuis te zijn bij mijn familie Kerstavond. Ik heb wel even gevreesd dat ik te laat zou zijn in de mis want de wet van Murphy speelde me echt wel parten. Mijn medicamenten zouden hier tegen 12u op de afdeling zijn, de vpk heeft verschillende keren moeten telefoneren naar de apotheek. Ze zijn hier rond 14u aangekomen. Tegen dat alles was ingelopen: 15u40. Ik kon hier niet op de oprit oprijden, afgesloten wegens wateroverlast. Moest oprijden richting Antwerpen, weer afrijden, weer oprijden,... Zo nog eens 10min verloren, maar ondanks alles: ik was precies om 17u in de kerk. Ik heb het Kersttoneeltje dus gezien. (I deed mee, hij was een herder)
Dinsdag morgen terug gekomen met wat eten die over was van maandag en dat hier 's middags met veel smaak opgegeten. Het "Kerstmenu" was hier niet veel speciaals.
Gisteren dan nog eens bij Q's ouders geweest en met zijn familie Kerst gevierd.
Vanmorgen kreeg ik dan te horen dat mijn cmv-waarde zich op de detectielimiet bevindt. Juist nog te meten. Ik moet nu dus nog 2x negatief zijn voor ik naar huis kan. Dit zal dus na Nieuwjaar zijn. En als ik moet wachten zoals deze week tot de donderdag op mijn uitslag, dan ben ik hier nog een week.
Maar in alle geval, ik ga zeker nog een paar keer naar huis!
