N.a.v. artikel in krant van woensdag 24 april 2013 : "Feministische demonstranten kieperen wijwater uit over 'homofobe' aartsbisschop."
"Beetje plat hoor, dames", lees ik in Dialoog van donderdag 25 april. Dat kan best zijn, en toegegeven, er zijn uiteraard andere middelen om je standpunt kenbaar te maken. Maar als atheïst gaat bij mij absoluut geen sympathie uit naar deze en andere dubieuze uitspraken van aartsbisschop Léonard. Natuurlijk heeft hij het recht zijn mening te uiten, maar hij moet meteen ook maar eens beseffen hoeveel mensen (gelovigen inbegrepen) hij op zijn eigen compleet tactloze manier tegen de schenen schopt. Hij heeft dit soort reacties dan ook zonder meer uitgelokt. De wijze waarop de aartsbisschop andersdenkenden (en gelovigen) meermaals al geschoffeerd heeft met zijn kortzichtige uitspraken, vind ik veel 'platter' dan wat deze vier Femenactivistes aangedurfd hebben. En de gevolgen van zijn uitspraken zijn alvast véél nefaster dan het optreden van de dames. Misschien moeten we daar eventjes bij stilstaan ! De aartsbisschop zal rap 'opgedroogd' geweest zijn, MAAR de psychische ellende die zijn uitspraken veroorzaakt hebben, dat zijn wonden die niet zomaar genezen !
Een beetje denigrerend stelt lezer Hans Van Dijck uit Oostmalle : "Iedereen moet de kans hebben om zijn mening te uiten. Ook mensen die anders denken dan de 'mainstream', dus ook Mgr. Léonard". "Dan de mainstream ?" 'Handig' hoe lezer hier de zaken simpelweg omdraait. Decennialang moesten andersdenkenden hun mond houden en werd minachtend neergekeken op vrijzinnigen, op kinderen die voor het levensbeschouwelijke vak Zedenleer hadden gekozen. Leerkrachten Zedenleer zijn tot op vandaag niet welkom in het katholieke net (nietwaar mevr. Van Hecke ?). En dan komt hier iemand doodleuk beweren dat er plaats moet zijn voor eenieders mening. Moet er nog zand zijn, zeg ?
Nee, Monseigneur Léonard hoeven we niet met rust te laten. Hij doet dat met ons ook niet (in figuurlijke zin dan wel te verstaan!). Het instituut Kerk heeft andersdenkenden en mensen die anders geaard zijn ook nooit met rust gelaten. Meer nog, ze hebben levens laten verwoesten door hun lakse houding tegenover pedofiele priester-leraars ... decennialang. Mag het nog even gezegd en geschreven worden ... of moeten we daar nu ook braafjes over zwijgen ?
*****
Bijlagen :
* Artikel krant (3 scans). * Eigen reactie in Dialoog (ingekort) + overige reacties (1 scan).
Het doet goed eens een positieve reactie te lezen over de Belgische kampioen Tom Boonen in Dialoog. Zijn val in de Ronde van Vlaanderen gaf aanleiding tot een resem negatieve uitlatingen (eufimistisch uitgedrukt) tot zelfs complottheorieën, en dit vooral op de online nieuwssites. Gelukkig maar waren er ook heel wat wielerliefhebbers die de renner een spoedig herstel toewensten.
Proficiat, Nadia De Vos uit Blankenberge om de renner veel sterkte toe te wensen, hem moed in te spreken en te hopen op een spoedige terugkeer in het peleton. (Dialoog in HLN van dinsdag 2 april). Dat klinkt tenminste menselijk, in tegenstelling tot een sneer in de zin van : "Ik hoef echt niet elke dag te vernemen hoe het met hem gaat." Nee, Grerta Van Santfort uit Rumst, dat hoeft u absoluut niet. Niemand trouwens die u verplicht de artikels te lezen ! Uw krant bevat bij mijn weten voldoende informatie allerhande voor iedereen. Voor elk wat wils, of mag dat ook al niet ? In elk geval ... u hebt het toch gelezen ;-) !
Sommigen vragen zich af of Tom Boonen niet aan een jaartje te veel bezig is. Dat zou kunnen, maar als een topsporter het karakter heeft en de inzet vertoont om verder te doen, dan is dat ook zijn volste recht. Voor het geld, is dan de repliek die je hoort. So what ? Ze moeten er wel veel voor doen om aan de top te geraken en vooral te blijven. Ik vind dat verderdoen een sportmens siert. En lukt het niet meer, je kan niet naast een palmares kijken. En afgaan als een gieter ... dat doe je toch bij de criticasters, want voor hen is 't nooit goed !
Wat nu de verslaggeving betreft mag de uitspraak van lezer Hubert Buysse uit Deinze wel eens gecounterd worden. Het is uiteraard zijn recht om de koers via de NOS te volgen. Die mensen doen ook hun job naar behoren. Maar ... heel wat noorderburen stemmen af op onze zenders omwille van de zeer goede verslaggeving van wielerwedstrijden. Erg dat een reporter van bij ons alweer afgebroken wordt door de eigen landgenoten. Een typisch Belgisch fenomeen. Lezer moet me toch eens verklaren hoe het komt dat Michel Wuyts er al jaren in slaagt de sportliefhebbers voor de start van een wielerklassieker te vergasten op een verzorgde, bijwijlen grappige presentatie. Een presentatie waarbij de nodige informatie over de toppers, maar ook over minder bekende renners aan bod komt. Ik heb zondag ondanks de bittere kou ter plekke genoten van het schitterende interview met de 85-jarige West-Vlaming Roger Decock. Deze kranige kerel is de oudste nog levende winnaar van de Ronde van Vlaanderen. Hij won de klassieker in 1952 toen de finish hier nog aan het eind van de Jan Broeckaertlaan in Wetteren lag.
In Wetteren won hij met 15 meter voorsprong op Loretto Petrucci (die vlak voordien Milaan-Sanremo had gewonnen) ... en voor een grote wielerlegende van bij ons, Briek Schotte. Zijn eigen sportdirecteur diende men uit een café te halen omdat die niet meer geloofde in een overwinning van iemand uit zijn ploeg. De kopman Valère Ollivier had immers moeten lossen. Naast zijn sportieve prestaties mag ook een daad van menselijk medeleven even aangehaald worden. Een voorval dat ik me nog als kind herinner. In de Tour van 1951 reed de Nederlander Wim Van Est bij de afdaling van de Aubisque een ravijn in. Roger De Cock was enige getuige. Hij kon op dat moment een vijfde plaats in het klassement verdedigen, maar hij gooide spontaan de remmen dicht om zich over het lot van zijn collega te ontfermen. Van Est was zeventig meter diep gevallen en kon niet op eigen kracht naar boven. De West-Vlaming begreep de ernst van de situatie en probeerde hulp te vinden ... maar werd genegeerd door de passerende sportdirecteurs, die dachten dat hij een wiel wilde. Toen zijn eigen ploegleider arriveerde en stopte werd een reddingsoperatie op gang gebracht. Wim Van Est kwam er met de schrik van af. Hij had alleen een paar kneuzingen, inwendige bloedingen en schaafwonden. Roger Decock verloor er 25 minuten door en zakte naar de 39'ste plaats in het klassement. In Parijs was hij nog zeventiende ! Mogelijks heeft hij het leven van de Nederlander gered, want wanneer zouden ze de renner ooit teruggevonden hebben, daar in de bergen, met al die bochten ? "Had ik doorgereden, ik had nooit de plaats kunnen aanduiden waar hij over het muurtje in de ravijn dook", vertelt hij.
Het interview met de 85-jarige renner op de bomvolle Markt in Brugge was een schitterend moment dat warmte gaf aan alle toeschouwers.
Bij de honderdste verjaardag van de Ronde werd in HLN ook een volledige bladzijde besteed aan deze wielerlegende.
Om terug te komen op de verslaggeving van Michel Wuyts, een reporter wordt ook geacht te praten tijdens de uitzending van de koers. Ook op dat vlak krijgt hij van lezer Hubert Buysse een veeg uit de pan. "De verslaggevers van de NOS konden zwijgen als ze niets zinnigs te vertellen hadden en dat was een echte verademing." Nu, je zou het eens moeten proberen hier in Belgenland als reporter ... voortdurend lange stiltes in te lassen ... 't Zou zeker niet goed zijn ! Ja, is 't ooit wel goed hier ? Ik vind het trouwens een leuke afwisseling allerlei weetjes te vernemen over het reilen en zeilen in de wielersport, belangrijke of minder belangrijke.
De reactie : "Ik had het geluk niet naar het zenuwtergende gezever te moeten luisteren van Michel Wuyts" is niet meer dan afbrekende kritiek die van geen respect getuigt voor een mens die zijn job zo goed mogelijk uitoefent en daar ook van de meeste sportliefhebbers waardering voor krijgt. Bovendien mag zowel de uitspraak als de bijwijlen grappige woordkeuze van de reporter zeker geprezen worden. Kritiek is één zaak, maar moet die echt zo verpakt worden dat ze kwetsend overkomt voor de persoon in kwestie ? Zielig toch !
Wat de Ronde zelf betreft, ik verkies ook het vroegere parcours, maar de belangstelling is er echt niet minder door geworden. Geld speelt nu eenmaal een grote rol in de topsport. Dat is nu eenmaal zo ... maar ik ga er mijn plezier de koers te volgen zeker niet door laten vergallen.
In "Gratis vervoer met De Lijn, moet dat echt ?" (Dialoog van vrijdag 25 januari) stelt een lezer : "Geef minder bemiddelde oudere mensen de kans om voor een kleine, bijna symbolische bijdrage te reizen en laat anderen een gewone bijdrage betalen.". Lezer houdt van het openbaar vervoer, geniet van een royaal pensioen, en is beschaamd dat hij gratis mag reizen (Reactie : Brief van de dag - zie SCAN onder deze reactie). Ik kan zijn gedachtengang wel volgen, en het siert hem dit op deze manier duidelijk te maken. Toch wil ik enkele bedenkingen naar voor brengen n.a.v. de discussie over het al dan niet afschaffen van gratis vervoer met De Lijn voor 65 plussers. Eerst en vooral is het ontzettend moeilijk om de grens te trekken tussen wie wel recht zou hebben op een gratis lijnabonnement en wie niet op basis van wat iemand als pensioen uitbetaald krijgt. Indien men een onderscheid zou maken, dan dreigen heel wat senioren uit de boot te vallen. Niet alleen leven veel mensen op, juist onder of juist boven de armoedegrens, maar ook heel wat mensen met een redelijk pensioen zouden door deze maatregel benadeeld worden. Velen onder hen moeten elke maand opnieuw proberen de eindjes aan mekaar te knopen. Niemand loopt daar graag mee te koop ! Vandaar dat ik voorstander ben van ofwel het gratis lijnabonnement en het minimumtarief van de NMBS te behouden, of misschien een kleine bijdrage te vragen aan iedereen, zonder onderscheid te maken. Indien alle senioren het minieme bedrag van 10 euro per jaar zouden betalen voor hun abonnement, dan zal ook die maatregel het openbaar vervoer meer middelen geven.
Waar ik me vorige week bijzonder aan ergerde was de denigrerende toon en het compleet gebrek aan enige vorm van empathie waarop lezers op de diverse nieuwssites hun standpunt naar voren brachten : "Schandalig, dat gratis rijden met De Lijn", "Afschaffen", "Die menskes gebruiken het openbaar vervoer alleen maar om te gaan shoppen en om met hun winkelkarretje in de weg te staan", ... Een vorm van minachting waar je niet naast kan kijken. Alsof jongeren of mensen onder de 65 zich op dat vlak allemaal anders en vooral voorbeeldig gaan gedragen ! Ik denk niet dat je iemand zomaar van een etiketje kan voorzien : "Je bent oud, dus je bent zo, je handelt zo !" "Hokjesdenken" noem ik het, eigen aan een samenleving waarin het 'ikje' al te vaak de bovenhand neemt.
Feit is dat het afschaffen van de maatregel wel eens meer mensen zou kunnen isoleren dan men wel denkt. Ik hoor ook bij de senioren en beschik over geen wagen. Ik bezoek geregeld mijn 90-jarige moeder. Daarvoor moet ik een verplaatsing maken met trein én bus. Moet ik, die gedurende een ganse loopbaan belastingen heb betaald ... en solidariteitsbijdragen (waar is dat geld trouwens gebleven ?) de volle pot betalen omwille van het egocentrisme van bepaalde mensen (voor de duidelijkheid, daar reken ik steller van de reactie in Dialoog niet bij).
Sommigen hebben ook kritiek op de agressieve houding van vele senioren in het openbaar vervoer. Toegegeven, ik heb me ook al geërgerd aan ouderen die bij het op-en uitstappen van de tram bijvoorbeeld geen rekening houden met de andere reizigers. Maar kan je zoiets veralgemenen ? Je kan dat van elke leeftijdsgroep beweren, toch !
Ik wil dat vooroordeel counteren aan de hand van een voorvalletje dat me altijd zal bijblijven.
In 1970 nam ik voor de eerste maal deel aan de Vierdaagse van Nijmegen. Ik logeerde bij een gezin in Hatert, enkele kilometer verwijderd van het centrum van de stad. Na de mars van 50 km (het was de allereerste dag van de Vierdaagse) nam ik de bus naar mijn logies. Alle plaatsen waren bezet. De bus was nog niet goed en wel vertrokken of een heel oud dametje stond recht en sprak me aan : "Nou, meneer, gaat u zitten. U hebt gelopen" (voor de Nederlanders is 'lopen' tijdens de Vierdaagse 'stappen' en 'draven' is 'lopen'. Dat laatste is niet toegelaten en daar kijken onze noorderburen streng op toe). Ik gaf aan dat ze mocht blijven zitten en dat ik wel zou blijven rechtstaan. Maar daar nam het oudje geen vrede mee. Ze bleef aandringen en eiste bijna dat ik haar zitje zou innemen ! Wat ik dan ook deed, enigszins verbouwereerd door deze onverwachte hoffelijkheid. De overige reizigers hadden het tafereeltje geamuseerd gevolgd, dat was duidelijk. Een aantal onder hen zal het dametje allicht wel gekend hebben. Zeker weten dat ze ouder dan 80 was !
Dat voorvalletje werpt een heel ander licht op die vooringenomenheid tegenover ouderen, ook al is dit meer dan 40 jaar geleden gebeurd. Die negatieve reacties op de nieuwssites begrijp ik niet. Die mensen hebben toch ook ouders en grootouders. Hoe staan ze dan tegenover hen aan wie ze zoveel te danken hebben ?
Waarom is het de dag van vandaag zo moeilijk het licht in iemands anders ogen te gunnen ?
**********
SCAN 1 : Brief van de dag in Dialoog van vrijdag 25 januari.
"Gratis vervoer met De Lijn, moet dat echt ?"
SCAN 2 : Reacties in Dialoog van vrijdag 1 februari - eigen ingekorte versie inbegrepen.
Lezersbrief : Vooroordelen tegenover eigen talent.
Lezersbrief : Vooroordelen tegenover eigen talent.
Zoals te verwachten was zijn de criticasters er als de kippen bij om ALWEER één van onze topsporters de grond in te boren. Ze doen in elk geval een Belgische traditie eer aan, namelijk goud behalen in de Olympische discipline "AFBREKENDE kritiek". Dit keer is Belgisch kampioen Tom Boonen kop van jut omdat hij de Primavera voor bekeken hield na een "sneeuwonderbreking". Is het Tom Boonen niet die geviseerd wordt door de negatievelingen, dan zoeken ze wel een ander slachtoffer. Kritiek moet kunnen, maar om altijd elke daad die een topsporter verricht te gebruiken om minachtende en kwetsende commentaren te lanceren, dat vind ik er over.
In de reacties in Dialoog van dinsdag 19 maart (inbreng van Luc Baert en Gert Vanherreweghe) vind ik trouwens geen enkel argument dat het ongelijk van de renner aantoont. En zelfs al heb je kritiek op zijn beslissing, dan nog is dat geen reden om de renner met denigrerende commentaar allerhande te overladen. Gewoon zomaar uithalen en liefst zo kwetsend mogelijk, dat is dus wat voor deze mensen van tel is ! Een triestige mentaliteit toch, meer eigen aan de online nieuwssites. Het toont aan dat het hen eerder te doen is hun aversie tegenover de persoon te uiten (jaloersheid ?) dan om hun koersinzichten hier ten beste te geven. Gelukkig maar vormt het geen probleem hun uitspraken met duidelijke voorbeelden te weerleggen.
Eerst en vooral even stellen dat geen enkel mens perfect is, ook een topsporter niet. Ten tweede was het absoluut geen onverstandige beslissing van Tom Boonen om niet verder te rijden. Zelfs 'amateur-sporters' weten dat na een inspanning, waarbij je verkleumd dient te stoppen om dan na een busreis weer in koude weersomstandigheden verder te sporten, eigenlijk niet verantwoord is en in dit geval een aanslag is op je lichaam (cfr. reactie van ploegarts in de krant : "Renners zullen de prijs betalen").
Een lezer vergelijkt de Belgische kampioen met een "suikerboon", een watje dus ! Beseft lezer wel dat hij het hier heeft over een topsporter die een moeilijke periode achter de rug heeft (ernstige infectie) en pas laat zijn voorbereiding op het wegseizoen heeft kunnen vervolgen ? Het palmares van deze renner, dat speelt blijkbaar geen rol meer. Leider geweest in de UCI World Tour Ranking (dat zegt op zichzelf al genoeg), verscheidene malen winnaar van de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix, de groene trui behaald in de Ronde van Frankrijk, wereldkampioen geweest en nu Belgisch kampioen. Om niet te spreken over de talrijke andere overwinningen. Een lijst om u tegen te zeggen. Bovendien mag het in deze optiek hier zeker vermeld worden dat Tom Boonen in een recente Parijs-Roubaix een staaltje ten beste heeft gegeven van wat je "flandrienschap" zou kunnen noemen. Hoeveel kilometer heeft hij toen alleen aan de leiding gereden in een helse vlucht ? Zijn jullie dat vergeten, beste lezers ? Nogal een "suikerboon" van kwaliteit, zou ik zeggen.
Een atleet als Tom Boonen zal in de huidige omstandigheden wel heel goed weten wat voor zijn lichaam het beste is. T.a.v. lezer Gert V. uit De Pinte, zijn beslissing getuigt eerder van beroepsernst, bezig zijn met je vak Niet van weinig beroepsernst, zoals jij het stelt. Indien je het bij het rechte eind zou hebben, dan zou de renner er nooit in geslaagd zijn dit fantastisch palmares bijeen te fietsen. Een beetje respect voor onze topsporters zou op zijn plaats zijn !
**********************************
SCAN : Ingekorte versie van lezersbrief in Dialoog van vrijdag 22 april.
Reactie n.a.v. een lezersbrief van een 15-jarige tiener. Het artikeltje verscheen onder de rubriek "Scherp!" in Dialoog van HLN van maandag 11 maart. Ik heb er de voorkeur aan gegeven de lezerbrief van de tiener voor mijn reactie te plaatsen.
"Hangouderen" - door Silke Ruttyn (15) uit Edegem.
Bericht van de jeugd van tegenwoordig aan de ouderen van tegenwoordig : gelieve ons wat positiever te bekijken. Ik ben een meisje van 15 jaar, ga naar school in het OLVE-college en en volg het vierde jaar Latijn-Talen. Ik vind het verschrikkelijk om voor het minste of geringste uitgekafferd te worden door volwassenen die geen goed woord over hebben voor 'de jeugd van tegenwoordig', terwijl wij eigenlijk over het algemeen niet meer of minder misdoen dan elke andere normale mens. Toch zijn wij zogezegd hangjongeren, luilakken, onbeleefderiken, ... ! Ik vind dat niet kunnen. Ikzelf en mijn vriendinnen worden zeer vaak bestempeld als 'hangjongeren' omdat we na school in het parkje even blijven babbelen. Heel onterecht, vinden wij, vooral omdat er alleen maar over hangjongeren wordt gesproken, en nooit over hangouderen, hoewel ik die ook overal op straat en op het fietspad zie staan. Er is nochtans een duidelijke reden waarom het een fietspad wordt genoemd en niet een 'sta-stil-terwijl-er-fietsers-willen-voorbijrijden-pad'. Het is me al vaak overkomen dat er gepensioneerden op het fietspad gezellig staan te babbelen wanneer ik er voorbij wil fietsen. Ik heb er vrede mee dat ze daar staan, maar dat ze dan tenminste uit de weg gaan voor de voorbijrijdende fietsers en hen niet uitjouwen als ze beleefd proberen vragen of ze erlangs mogen !
******
Reactie op deze lezersbrief :
"Rekening houden met elkaar !"
Voor de reactie van Silke Ruttyn uit Edegem in Dialoog van maandag 12 maart kan ik het volste begrip opbrengen. Recht voor de raap, maar ook al ben ik zelf senior kan ik haar geen ongelijk geven ouderen aan te sporen de jeugd van tegenwoordig eens wat positiever te bekijken. Haar statement "Eigenlijk misdoen we niet meer of minder dan elke andere normale mens" toont aan waar het schoentje wringt. Focussen we ons niet te veel op negatieve gebeurtenissen en incidenten ? Die beperken zich bovendien niet tot een bepaalde leeftijdsgroep. Jammer genoeg zijn het niet die 'negatievelingen' die altijd in de kijker lopen en er de oorzaak van zijn dat we elkaar nogal snel in een 'hokje' gaan duwen, en niet alleen op vlak van leeftijd. Alles begalve fair toch tegenover de meesten die het goed voorhebben en het goed doen.
Ik erger me voorts ook vaak aan senioren die bij het opstappen van trein of tram (vooral in toeristische periodes) niet eens de moeite doen om op te kijken om zich er van te vergewissen of andere reizigers niet dienen af te stappen. Een mentalitiet van 'ikke en de rest kan stikken', terwijl het hier een heel eenvoudige agfspraak onder gebruikers van het openbaar vervoer betreft. Ook jongeren maken zich daar wel schuildig aan, maar ouderen geven hen ook niet het goeie voorbeeld.
Eigenlijk komt het er gewoon op neer elkaar een beetje meer te repecteren, verdraagzamer te zijn tegenover de andere.
Ter illustratie deze twee voorvalletjes : ° Toen ik in 1970 voor de eerste maal deelnam aan de Vierdaagse van Nijmegen keerde ik na de mars rond het middaguur met een overvolle bus terug naar mijn logies, een eindje buiten de stad gelegen. Plots stond een oud dametje van zeker over de tachtig recht en zei kordaat tegen mij : "Gaat u zitten, meneer, u hebt gelopen" (= stappen voor de Nederlanders). Ik weigerde beleefd, maar de oude dame bleef aandringen en eiste als het ware dat ik hjaar plaats zou innemen ... wat ik dan ook gedaan heb. Binnenpretjes bij de overige passagiers natuurlijk ! Een voorvalletje dat me altijd zal bijblijven. (al eens aangehaald in een vorige lezersbrief).
° Een recent voorval in de stationshal van Gent-Sint-Pieters : Ik had mij een broodje aangeschaft, maar mijn wisselgeld laten vallen in de hal. Ik dacht alles opgeraapt te hebben, maar tot tweemaal toe kwam een jongeman achter mij aan en tikte mij beleefd op de schouder. "Hier, meneer, dat is ook nog van jou", klonk het. Ik was echt heel aangenaam verrast, bedankte de jonge kerel en allebei maakten we haast naar onze trein of bus. Een heel simpel voorvalletje kan je zeggen, , maar de attente manier waarop die gast mij mijn eurocentjes terugbezorgde ... ook dat zal mij bijblijven. En mijn conclusie ligt dan ook voor de hand. De jeugd van tegenwoordig, die is zo slecht niet, hoor.
Een pluim uiteraard voor dat kranige oudje uit Nijmegen, maar een even grote pluim voor die attente jongeman in het staion van Gent-Sint-Pieters.
Respect, verdraagzaamheid, af en toe eens 'in de spiegem' kijken en beseffen dat we met z'n allenn wel onvolmaaktheden hebben.
Een goed idee in elk geval van Silke R. om dit thema in Dialoog aan te snijden !
Ongeloof tijdens het TV-nieuws van maandag. Een kerkelijke autoriteit minimaliseert zonder blikken of blozen het feit dat gelovigen minder en minder vertrouwen hebben in het instituut Kerk. Volgens hem is het gewoon een trend vandaag kritisch te staan tegenover instituten en hogere instanties. Je moet toch maar lef hebben om de opinie van zovelen denigrerend af te doen als niet meer dan een trendy verschijnsel. Iets dat wel zal overwaaien mettertijd ! Je kop in het zand blijven steken, heet dat. Zouden ze niet beter hun licht eens opsteken op het terrein, o.a. bij pastoors, leerkrachten godsdienst ? Of blijven ze liever vertoeven in hun "luxueuze ivoren toren" ? Zowat iedereen beseft dat de talrijke pedofilieschandalen en vooral ook de manier waarop de kerk daarmee is omgegaan de belangrijkste oorzaak zijn van de leegloop. Neem daarbij nog de oerconservatieve houding tegenover heel wat belangrijke maatschappelijke thema's. Hoe vaak hebben we echte verontschuldigingen tegenover slachtoffers gehoord ? Wel allerlei achterbakse middeltjes om het onderzoek tegen te werken. Dat gebeurde vroeger steevast. De dag van vandaag mogen ze zich echter aan heel wat meer tegenstand verwachten !
Vandaag 1 maart blijkt "Complimentendag" te zijn. Iedereen geeft al eens een complimentje aan zijn medemens, en er eentje krijgen doet eender wie al eens deugd. Wie dacht dat men aan de leerkrachten, zij die zich dagelijks tijdens en na hun dagtaak inzetten voor onze jeugd, ook eens een pluimpje zou geven, die heeft het verkeerd voor ! Integendeel ! De krant van vrijdag titelt koudweg : "Leraars, schaf BV-interview af". "De bekende gezichten zijn de aanvragen van leerlingen moe".
Nogal flauw om op deze manier op de leerkrachten en hun werk in te hakken, voor de zoveelste keer door mensen die niet op het terrein staan, niet voor de klas dus. Eerst en vooral hoop ik voor al die BV's (What's in a word ?) dat de dag dat de mensen hen niet meer interessant vinden nog lang zal uitblijven. Ze zouden dan wel eens helemaal anders kunnen gaan praten dan wat ik vandaag van hen in de krant kom te lezen.
Leerkrachten en leerlingen moeten natuurlijk ook wel beseffen dat het niet voor de hand ligt om telkens toestemming te geven voor een interview. Iedereen zal wel begrijpen dat BV's een overvol agenda hebben. Misschien hoort de doorverwijzing naar een collega tot de mogelijkheden, ook al is die misschien iets minder bekend of populair. Uiteraard moet je er ook van uitgaan dat je zoiets lange tijd vooraf dient aan te vragen, en daar wringt vaak wel het schoentje. Leerlingen krijgen een opdracht en evengoed in de meeste gevallen een 'deadline', willen daar dus vol enthousiasme zo snel mogelijk aan beginnen. Dat zo'n interview nu eenmaal niet direct kan, dat is, gezien de vele afspraken en verplichtingen die BV's al hebben, een factor waar rekening moet mee gehouden worden. Een bekend iemand interviewen, het is een populaire opdracht voor jonge en oudere leerlingen, een fantastische uitdaging ook voor hen, een ervaring die hen voor de rest van hun leven zal bijblijven. Ik pleit er dan ook voor dat we ergens de kerk in het midden moeten proberen houden. En niets is onmogelijk ! Een hint die het 'probleem' kan oplossen : Er zijn, zelfs in onze nabije omgeving, toch heel wat minder bekende "BV's", mensen die omwille van hun beroep, sociale of andere bewogenheid, specifieke interesses, ..., zeker de moeite waard zijn om geïnterviewd te worden door jongeren. Ook de formule "lukraak mensen interviewen op straat" over een bepaald thema kan heel wat interessant materiaal opleveren. Dat laatste heb ik persoonlijk ondervonden toen ik in 1987 in Saffron Walden (Essex) als veertigjarige leerkracht een taalstage gevolgd heb om op de hoogte te blijven van de nieuwste technieken in de "communicative approach". We kregen de opdracht om (telkens met z'n tweeën) een dag lang in het stadje naar keuze mensen te interviewen. Ik herinner me dat wij het thema "What do you do in your spare time ?" toegespeeld kregen. Akkoord, niet iedereen was direct bereid een aantal vragen te beantwoorden. Maar tegen het einde van de dag hadden we toch een behoorlijk aantal interviews verzameld die gebruikt konden worden als lesmateriaal. Ik heb de cassette met de opnamen nog steeds in mijn bezit. We hadden toen tijdens een wekelijkse marktdag een oude vishandelaar geïnterviewd. Fantastisch materiaal, want de man had, naar eigen zeggen, geen vrije tijd, wat leidde tot een vrij bizarre, maar leuke dialoog. Diezelfde dag hebben wij ook nog een dame geïnterviewd die werkzaam was in de plaatselijke bibliotheek en een "bobby die op weg was om verkeersles te geven in een school. De man was zo enthousiast dat hij ons uitnodigde om in de namiddag naar het politiekantoor te komen voor ons interview. Wat we uiteraard ook gedaan hebben. Zo ben ik dan toch één keer in mijn leven in een Engels politiekantoor terechtgekomen ;-). Ik kan je zeggen ... dat was een dagje om nooit te vergeten.
Ik vind het bijzonder jammer dat sommige BV's deze opdracht als stupide beschouwen. "Kunnen die scholen echt niets beters verzinnen", lees ik als commentaar van een "Tegen De Sterren Op-komiek. Dat vind ik vrij denigrerend uitgedrukt. Leerkrachten geven heus ook wel andere opdrachten, maar als je leerlingen, zeker de dag van vandaag, kan stimuleren met dergelijke taak, dan is dat toch mooi meegenomen. "In het leerplan van het secundair onderwijs wordt met geen woord over interviewen gerept", stelt Willy Bombeeck, woordvoerder van de katholieke onderwijskoepel. Dan heeft hij in elk geval niet veel kaas gegeten van de communicatieve aanpak in het moderne taalonderwijs. De opdracht die wij als leerkrachten eind jaren tachtig toegewezen kregen was het sluitstuk van de veertiendaagse stage en aan de resultaten werd een hele lesdag besteed. (NB. : Aan die stage namen zowel leerkrachten uit het katholieke net als uit het Gemeenschapsonderwijs deel).
Aan Walter Baele zou ik willen zeggen : "Wie weet komt er ooit een moment dat je de gelukkigste mens ter wereld zal zijn omdat iemand je nog WIL interviewen".
Enkele jaren geleden kwam dit onderwerp ook al eens ter sprake, en ik herinner me nog dat schrijver Herman Brusselmans daar positief op reageerde. Het is maar hoe je het als BV bekijkt en organiseert. Niemand kan het hen kwalijk nemen als ze dit soort interviews binnen de perken willen houden ... maar ze afschaffen, nee ! Een BV heeft zichzelf nu eenmaal opgewerkt tot een populair iemand, en dat heeft zo zijn gevolgen. Zij mogen toch ook niet vergeten dat zij bekend en populair geworden zijn, niet alleen omwille van hun talent, maar ook omwille van de appreciatie door het grote publiek ... en dat heeft dus een prijskaartje ... eentje dat niets opbrengt, dat wel .... het interview met een leerling of student. Ik zou trots zijn in hun plaats en vriendelijk een beperking opleggen, maar zeker dat soort opdrachten niet de grond inboren. Nu doen zij het overkomen alsof aan het toekennen van de opdrachten helemaal geen voorbereiding voorafgaat, en dat is zelden het geval. Ik stel mij nu trouwens ook de vraag hoe hun uitspraken zullen overkomen bij leerlingen, leerkrachten en het publiek in het algemeen.
Ben leerkracht met pensioen en heb tijdens mijn loopbaan als leraar Engels leerlingen ook al eens interviews laten afnemen bij een rollenspel in de klas. Dan speelde de ene leerling het bekende personage en de andere de interviewer. Het is niet echt natuurlijk, maar wel leuk. Veel toffer is het voor schoolgaande jongeren de rechtstreekse confrontatie eens te kunnen aangaan met een bekend persoon in een interview. Een regelrechte uitdaging ... en een leerzame bovendien !
Niet afschaffen, die boel (zoals nogal oneerbiedig in het artikel wordt gemeld), beste B's, maar trek een minimum aan tijd uit om tegemoet te komen aan de vraag van hen die naar jullie opkijken ! Het zal jullie vast en zeker geen windeieren leggen naar de toekomst toe !
*****************************
SCANS (2) : Artikel in HLN van vrijdag 1 maart : "Leraars, schaf BV-interview af".
Reactie n.a.v. de beslissing van wereldkampioen cyclocross Sven Nys om door te gaan met veldrijden. Eerst en vooral wil ik via dit blog alle cyclocrossers bedanken voor het mooie, spannende seizoen dat ze ons geboden hebben. Veel spanning en ook veel animo op de online nieuwssites. Jammer dat sommige mensen het niet kunnen laten tegen een renner te supporteren. Hoe je op die manier plezier kan beleven aan de sport, dat blijft een vraagteken voor mij. Na de eerste grote wegwedstrijd op eigen bodem vorige zaterdag (de Omloop Gent-Gent) las ik een reactie van een dame die stelde : "Zo is 't goed. Als er maar géén renner van QuickStep wint". Dat is de ploeg waarvoor Tom Boonen uitkomt, maar ook van de tweede van de Omloop, de Oost-Vlaming uit Oudenaarde, Stijn Vandenbergh. Een schitterende prestatie van de boomlange prof. Intriest vind ik het wanneer mensen dergelijke zaken posten die iedereen kan lezen, familie vrienden en kennissen van de renner inbegrepen. Spijtig genoeg worden de nieuwssites overwoekerd door reacties van die categorie pseudo-sportliefhebbers, die voortdurend klaarstaan om afbrekende kritiek te brengen. Kritiek mag en moet, maar hoort toch tenminste onderbouwd te zijn.
* LEZERSBRIEF : EEN GROOT KAMPIOEN.
Op 17 juni wordt hij er 37. Aanvankelijk had Sven Nys gepland nu in februari, bij het afsluiten van het crossseizoen, 'de fiets aan de haak te hangen'. Heel wat onstandigheden hebben hem van deze beslissing doen afzien (zie artikel onder de lezersbrief - SCANS).
Waarom ook zou hij er geen jaartje of meer bijdoen ? Als je voor de tweede maal wereldkampioen bent geworden, dan ligt het voor de hand dat je die regenboogtrui op sportief en uiteraard ook op financieel vlak wil verzilveren. Wie kan het hem kwalijk nemen als de conditie en wil aanwezig zijn ? Zijn familie staat achter de beslissing en wat heeft een man met zijn ambitie meer nodig ? Schrik voor dat jaartje te veel heeft hij niet en dat siert de sportman in hem. Trouwens, dat is maar een cliché waarmee negatievelingen de loopbaan van een topatleet proberen te degraderen. Hij is trouwens kritisch genoeg voor zichzelf om uit te maken wanneer het genoeg is geweest. De cricasters zullen hoe dan toch hun gal spuwen, welke beslissing en wanneer hij die ook neemt. Het zal de renner en zijn supporters trouwens een zorg wezen. Verderdoen, stoppen, altijd zullen ze wel op zoek gaan naar die spijker op laag water om de renner en de persoon te treffen. Wint hij, verliest hij, durft hij zijn mening te geven, commentaar krijgt hij sowieso. Hoge bomen vangen nu eenmaal veel wind !
Laat ons maar trots zijn op een topsporter van zijn kaliber van eigen bodem. Ook zijn positieve invloed op jonge sporters mag niet onderschat worden. Zijn 'Balenberg-project', dat hopelijk tegen eind 2015 startklaar zal zijn, is een belevingscentrum waarin hij met jonge rennertjes wil werken. Dat die gastjes hem zo lang mogelijk actief zien als cyclocrosser kan alleen maar een meerwaarde bezorgen aan het project.
Sven Nys heeft bovendien onlangs in Loenhout getoond op een gevatte manier te kunnen reageren op een jongere die hem ronde na ronde met bier 'bestookte'. Moet je kunnen op een moment dat je stikkapot zit en enkele tegenslagen te verwerken kreeg. Er zijn eerder al renners door het lint gegaan in dergelijke situaties.
Bij deze wens ik de renner verder veel succes toe in het vervolg van zijn crosscarrière op het parcours en ernaast ! Hij is en zal een monument blijven in de cyclocross.
**************** SCANS (4):
* Artikel uit HLN van dinsdag 26 februari :
"Ik besef dat dit risico's inhoudt" (SCAN 1, 2 en 3).
* Ingekorte versie van lezersbrief in Dialoog van woensdag 27 februari. (SCAN 4).
Lezersbrief : "Uitspraken in de sportwereld" (vervolg).
Lezersbrief : "Uitspraken in de sport" (vervolg).
= Aanvulling bij de lezersbrief van dinsdag 5 februari.
Ondertussen heeft Eric De Vlaeminck zich al persoonlijk verontschuldigd bij Sven Nys voor de uitspraken van zijn broer. Dat getuigt tenminste van respect voor de prestaties van de tweevoudige wereldkampioen. De bewering van lezer Jozef Michielsen (Dialoog van woensdag) vind ik ook heel kort door de bocht. "Het is een publiek geheim dat ALLEEN (!!!) gebuisde (!) wegrenners interesse tonen voor het veld. Dan mag hij, volgens eigen zeggen, het veldrijden al een tijdje volgen, hij ziet in elk geval een aantal zaken over het hoofd.. Vraag eens aan wegrenners die al aan een cyclocross hebben deelgenomen, wat zij van die sport denken ! Lezer zal verbaasd opkijken van de antwoorden. Om het bij Sven Nys te houden : In 2001 nam de wereldkampioen deel aan de loodzware wedstrijd Parijs- Roubaix. Hij eindige de koers, die zelfs door vele wegrenners wordt geschuwd en gemeden (ook door kampioenen !), als 41'ste ... nota bene na een volledig veldritseizoen ! Kan een beetje meer respect opgebracht worden voor onze veldrijders, ja ? Aan lezer die het ook niet kon laten zijn minachting te uiten tegenover deze sporters : De cyclocrossers zijn echte professionelen. Als je veldrijden geen echte koers noemt, dan heb je van sport helemaal geen kaas gegeten.
In de eerste plaats een dikke proficiat voor Sven Nys bij het behalen van zijn tweede wereldtitel in het Amerikaanse Louisville. Een puike prestatie trouwens van het hele Belgische team. Jammer genoeg werpen bepaalde ongelukkige uitspraken een schaduw op de mooie overwinning van een topsporter, die niet alleen over een uitzonderlijk talent beschikt, maar ook, zoals al zo dikwijls gesteld, er in geslaagd is de cyclocross meer en meer op de kaart te plaatsen. Vroeg of laat zal ook deze sporttak verder internationaliseren. Eigenlijk maakt dat van hem één van de grootste veldrijders die we ooit gehad hebben. Over het feit of hij al dan niet de grootste crosser van alle generaties is, daar wordt nu volop over gediscussieerd. Maar je kan je eerst en vooral al de vraag stellen of je überhaupt zomaar generaties kan vergelijken. Toch vind ik het bijzonder jammer dat een groot renner als Roger De Vlaeminck zich vrij minachtend uit over de prestaties van Sven Nys. "Hij is zelfs niet de grootste van zijn generatie", maakt hij in een interview duidelijk. "Sven Nys werd geklopt door Lars Boom en Zdenek Stybar", stelt de ex-wielrenner verder. Maar je kan dat evengoed omdraaien. Sven Nys heeft ook overwinningen behaald tegen deze twee talentrijke renners.
Heeft Roger De Vlaeminck al zijn wedstrijden tegen zijn concurrenten met een overwinning kunnen verzilveren ? Ik dacht het niet. Stellen dat Sven Nys te weinig tegenstand krijgt is een slag in het gezicht van de andere atleten die zich maandenlang voorbereiden om in de modder, in de sneeuw of op harde bevroren ondergrond, elke week het beste van zichzelf te geven. Hebben Niels Albert, Kevin Pauwels, Bart Wellens, Klaas Vantornhout en anderen geen talent soms ? Is er bovendien geen jong Nederlands talent furore aan het maken ? Niet alleen bij de eliterenners, maar ook bij de jongeren en dames toont oranje aan dat ze in de nabije toekomst op het voorplan zullen staan in de cyclocross. Verder wil ik toch even de aandacht vestigen op de gemiddelde snelheden die onze crossers halen en aanhouden. Die zijn niet min, liggen hoger dan vroeger. Eerlijkheidshalve dienen we er wel aan toe te voegen dat de fietsen de dag van vandaag veel meer geoptimaliseerd zijn. Een punt dat nogal gemakkelijk over het hoofd wordt gezien is dat in het huidige veldrijden op de omlopen veel meer "adders onder het gras" gelegd worden. Bovendien dienen de renners voor heel wat diverse klassementen te rijden. Dat maakt het er voor hen niet gemakkelijker op. Ze dienen in elke wedstrijd het beste van zichzelf te geven, ook als ze geen kans op een podiumplaats maken of om te winnen. De ranking in die klassementen is bijzonder belangrijk en de strijd voor een goeie plaats in dat klassement werd dit jaar nog extra bemoeilijkt. Niet de in de uitslag behaalde plaats alleen is belangrijk, ook de tijdverschillen spelen een rol. Ik wil hierbij absoluut geen afbreuk doen aan de prestaties van onze vorige generaties cyclocrossers. Ik heb ze aan het werk gezien : Albert Van Damme (ook broer Daniël was cyclocrosser), de gebroeders De Vlaeminck, Roland Liboton, ..., en andere grootheden die ik hier zou kunnen opsommen. Ik bewonder ze één voor een en ze hebben, elk op hun manier, hun stempel gezet op een periode in het veldrijden. Elke generatie heeft zijn kampioen(en) en die verdient (verdienen) respect. Jammer dat de uitspraak van Roger De Vlaeminck koren op de molen is van criticasters, die elke spijker op laag water benutten om een kampioen van eigen bodem af te breken. Laat ons toch maar trots zijn op al dat talent van bij ons. Ze hebben ons met z'n allen veel mooie momenten bezorgd. Momenten van euforie zoals we het nu ook met Sven Nys meemaken.
*******
PS. : Serene reactie van Sven Nys op de uitspraak : zie SCANS (2) hieronder.
"Wat een gedoe over veldrijden waarvoor amper een halfvol renners aan de start komt", stelt lezer Gary Geluykens uit Welcherderzande. Voor hem zijn alleen renners als Tom Boonen en Philippe Gilbert kampioenen. Wel, ik ben ook een fan van Tom Boonen en heb ooit zijn commentaar gehoord over de hardheid van een discipline als cyclocross. Wegrenners weten maar al te goed hoe zwaar deze sport is. Ik vind het erg dat bepaalde mensen een sport degraderen waarbij de beoefenaars van het begin tot het einde het onderste uit de kan dienen te halen op de meest diverse parcours. Maanden voorbereiding hebben ze achter de rug om het in een uur zuivere topsport tegen elkaar op te nemen.
Beseft lezer dan niet hoe hij deze sportlui, hun familie, hun fans kwetst door op die manier in een reactie de inspanningen die hun sport vereist te minimaliseren. Blijkbaar niet ! Ik stel voor dat hij eens één rondje rijdt op een parcours zoals in Gavere ... in de blubber, zoals dit jaar. Hij zou anders piepen ... allicht niet meer piepen !
Châpeau voor hen die voor deze sport gekozen hebben. Ze verdienen ons respect, niet om met de grond gelijkgemaakt te worden door mensen die van sport weinig of geen kaas gegeten hebben. Hemeltergend toch, altijd die afbrekende kritiek tegenover iets dat van eigen bodem is. In plaats van trots te zijn op wat deze mensen ons wekelijks bieden, een uur sport van de bovenste plank. Mooi om volgen en meestal is spanning gegarandeerd vanaf het startsignaal en deze atleten hebben ons al meermaals op een regelrechte thriller getrakteerd. Nee, liever een veeg uit de pan geven en de prestaties minimaliseren door zinloze vergelijkingen te maken.
De cyclocross zal ongetwijfeld nog groeien en aan populariteit zal het nooit inboeten. Ook al wordt er door bepaalde pseudo-sportliefhebbers minachtend over gedaan. Het wereldkampioenschap dat begin februari in Louisville (US) plaatsvindt kan deze sport een enorme boost geven op internationaal vlak.
Lezer heeft het verder over slechts een handvol deelnemers. Je moet maar eens een volledige wedstrijddag bijwonen. Dan zal je zien hoeveel jongeren en hoeveel dames er aan de start staan.
Veldrijden is nu eenmaal geen sport voor 200 deelnemers, maar dat zijn heel wat andere sporttakken ook niet. Daar een sport op afrekenen getuigt van weinig kennis van zaken.
Bij deze wil ik al onze cyclocrossers danken voor al het mooie dat ze ons dit seizoen al hebben getoond.
De echte sportliefhebber schat jullie prestaties hoog in !
************
SCANS : 1) Reacties op Belgisch kampioenschap cyclocross in Dialoog van dinsdag 15 januari. 2) Ingekorte versie van bovenstaande lezersbrief in Dialoog van woensdag 16 januari.
Lezersbrief : Cyclocross - Belgisch kampioenschap in Mol.
Lezersbrief : Cyclocross - Belgisch kampioenschap aan het Zilvermeer in Mol. Zondag 13 januari 2013.
* Volledige versie.
Eerst en vooral een dikke proficiat voor de terechte winnaar van het Belgisch kampioenschap cyclocross, Klaas Van Tornout. Hij lag de hele koers in de vuurlijn en heeft herhaalde malen pogingen ondernomen om weg te geraken. Het zal de renner goed doen en we zullen hem allicht nog geregeld op het podium zien staan. In de cyclocross van Gavere, op een verschrikkelijk modderig parcours, was hij half november de enige die fel weerwerk kon bieden aan een Sven Nys in heel goeie doen. Dat zegt genoeg over zijn conditie dit seizoen. De uittredende kampioen, Sven Nys heeft, gezien de omstandigheden, nog een verdienstelijke tweede plaats behaald. Met Kevin Pauwels als derde en Niels Albert als vierde, een herboren Bart Wellens en een Rob Peeters, die zich in zijn eigenste achtertuin niet onbetuigd liet, moet het in Louisville (US) op het WK een Belgisch feest worden.
Ik begrijp de negatieve commentaar aan het adres van Michel Wuyts niet in de reactie van lezer Jan Vander Linden uit Antwerpen. De ene keer zou hij volgens de criticasters de naam Sven Nys te veel naar voren schuiven. Gisteren was het dan weer Niels Albert die te veel in de kijker werd geplaatst. Ter attentie van lezer, Niels Albert is wel de regerende wereldkampioen.
Ik heb in elk geval genoten van de uitzending én de wedstrijd, ook al heeft mijn favoriet Sven Nys het niet gehaald. Bijwijlen vraag ik me af of sommige mensen wel plezier beleven aan het kijken naar een koers. Uit de nieuwssites komt in elk geval wekelijks naar voren dat een bepaalde categorie pseudo-sportliefhebbers in de eerste plaats naar een wedstrijd kijkt om een bepaald renner te zien verliezen. Leuk is anders, vind ik !
Ook de interviews nadien, in goede banen geleid door Karl Vannieuwkerke, waren top : Informatief, verzorgd en doorspekt met de nodige humor.
Sven Nys heeft trouwens tijdens dit interview op heel schalkse wijze de criticasters? die hem steevast 'bleiter' noemen, lik op stuk gegeven. Schitterend hoe hij hier sportief de bal terug heeft gekaatst. Hij is inderdaad niet de enige die zijn emoties durft te tonen en te uiten. Sport is nu eenmaal emotie, en dat is maar goed ook. 't Zou een saaie bedoening zijn in het andere geval.
Tot slot, de bewering van lezer Jan Vander Linden alsof het een zwarte dag zou geweest zijn voor Michel Wuyts, is volkomen gratuit. Ik heb een objectieve commentaar gehoord, aangenaam om volgen, een verslaggeving waarbij alle tenoren van de wedstrijd aan bod zijn gekomen. Maar ja, sommigen horen alleen de namen die ze willen horen, of juist niet willen horen ;-) !
Misschien wat meer genieten van onze sportreportages, die ongetwijfeld top mogen genoemd worden, in plaats van altijd zuur te reageren. tegenover onze verslaggevers. We hebben talent in huis, ook op dat gebied.
****** SCAN : Reacties in Dialoog van dinsdag 15 januari + eigen (ingekorte) bijdrage.
Reactie op nieuwsforum + Lezersbrief voor Dialoog : Wielercommentatoren.
Reactie op nieuwsforum + Lezersbrief voor Dialoog :
Wielercommentatoren.
1) Nieuwsforum : Karl Van Nieuwkerke.
Reactie n.a.v. afbrekende kritiek op Karl Vannieuwkerke op een nieuwsforum (uitgebreide versie) :
Waarom altijd die negatieve reacties op de nieuwssites aan het adres van onze sportcommentatoren. We zijn nochtans op dat gebied al generaties aan een stuk met ons gat in de boter gevallen. Niet alleen in de wielersport, maar ook in heel wat andere sporttakken wordt de kijker in eigen land behoorlijk verwend. Toegegeven dat er sporttakken zijn die toch wat meer aandacht verdienen op onze zenders.
Wat is er bovendien mis met een beetje chauvinisme tijdens een verslaggeving? Op dat gebied zijn we zelfs nog heel 'braafjes' in vergelijking met veel buitenlandse sportverslaggevers.
Karl Vannieuwkerken sloeg een aanbod af om de Ronde van Qatar te gaan verslaan, gezien zijn drukke agenda. Direct volgde al een sneer in de zin van "dat ze hem ginder maar houden !" Niet de eerste keer trouwens dat criticasters onze commentatoren de mantel uitvegen. Bepaalde mensen ergeren zich al wanneer de naam van een sportman iets te veel naar hun zin vernoemd wordt. Hun ergernis vind ik eerder een uiting van een persoonlijke aversie tegenover de sporter in kwestie. Maar de commentator is meteen kop van jut.
Karl Vannieuwkerken is op vlak van sportverslaggeving gewoon top. En de man heeft nog heel wat meer in zijn mars dan louter de koers verslaan. Enkele jaren geleden heb ik het geluk gehad hier in het Cultureel Centrum te Wetteren de voorstelling bij te wonen "Karl Vannieuwkerke & les Supappes : Helden in de sport" : Een humoristische, historische en muzikale trip doorheen de geschiedenis van het wielrennen, Emotioneel, schalks, sarcastisch bijwijlen, met oog voor de mooie, maar ook de negatieve aspecten in de wielersport. Een prachtvoorstelling die me altijd is bijgebleven. Voor de wielerliefhebber om duimen en vingers af te likken.
Karl Vannieuwkerke vergast ons jaarlijks ook op een onderhoudend avondprogramma "Vive le Vélo", n.a.v.de Ronde van Frankrijk. Zelfs niet-sportliefhebbers kunnen genieten van deze wielerreportage, overgoten met een sausje van culinaire, culturele en toeristische weetjes.
Heb enkele keren een lezersbrief doorgestuurd n.a.v. dit programma. Ik ga ze even opzoeken. Hopelijk vind ik ze terug en kan ik ze ook op dit blog plaatsen.
2) Lezersbrief : De cyclocross en Michel Wuyts.
* volledige versie.
Wat is dat toch altijd met die negatieve commentaar ten overstaan van Michel Wuyts. Nu mag ook hij zijn mond al niet meer opendoen en praten over de twee sterkste veldrijders van het moment : Sven Nys en Niels Albert. Uiteraard is Kevin Pauwels evengoed een topper en zetten ook andere crossers verdienstelijke resultaten neer. Niemand betwist dat ! T.a.v. lezer L.S. uit Westmalle (cfr. Dialoog HLN van donderdag 10 januari) : Indien Kevin Pauwels zondag Belgisch kampioen zou worden, en het is hem gegund, dan zullen Michel Wuyts en zijn co-commentator dat met evenveel enthousiasme becommentariëren.
Renners die een toonaangevende rol hebben gespeeld in bijna alle wedstrijden worden nu eenmaal veel vernoemd. Het zint een aantal mensen niet dat Michel Wuyts de naam Sven Nys te veel vernoemd tijdens een reportage. Maar die man is nu eenmaal het uithangbord van de cyclocross momenteel. Zijn palmares is overweldigend en hij heeft nu ook eenmaal uiting aan zijn standpunt, aan zijn emoties. Dat laatste mag hij zeker niet doen, want dan wordt hij direct door de criticasters gebrandmerkt als 'jammeraar' of 'bleiter', Mag een sportman ook nog even emotioneel zijn ? Logisch als je na een superzware inspanning vaak direct een microfoon onder de neus geduwd krijgt, toch ! Dat Sven Nys een enorme invloed heeft op het veldritgebeuren werd vorige week nogmaals aangetoond door zijn verbale, maar serene reactie tegenover een jonge dronken toeschouwer (zie "Lezersbrief : "Overwinning op menselijk vlak").
Soms denk ik dat er mensen zijn die de cyclocross in hun zetel volgen met een lat en een stukje krijt bij de hand om aan te stippen hoeveel maal een bepaalde naam vernoemd wordt door de commentatoren tijdens de live uitzending. Weet je, zoals bij de "vinkenwedstrijden". Telkens een vinkje "suskewiet" fluit, wordt ijverig een streepje geplaatst op de lat ;-) !
Kom zeg, we hebben uitstekende sportverslaggevers hier bij ons, en het is niet zomaar dat vele van onze noorderburen ook op onze sportuitzendingen afstemmen. Waarmee ik het werk en de vakkennis van de Nederlanders niet wil minimaliseren.
Het werk van Michel Wuyts heb ik altijd gewaardeerd, niet alleen omwille van zijn commentaar tijdens de wedstrijden, maar ook omwille van de manier waarop hij de vele wielerfans voor de start van klassiekers, zoals de Omloop van het Nieuwsblad en de Ronde van Vlaanderen, kan entertainen. Het publiek wordt getrakteerd op leuke en soms schalkse commentaar, interviews met renners en andere bekende sporters. Ook minder bekende renners komen geregeld aan bod en worden aan het publiek voorgesteld. Je moet het maar doen, een uur lang voor de wedstrijd aanvangt een overvol Sint-Pietersplein in Gent of een overvolle Grote Markt van Brugge 'onderhouden'. Ik raad lezer L.S. aan eens de sfeer aan de start van een grote wielerwedstrijd te gaan opsnuiven !
*****
SCAN : °°°°°°°°°°
Lezersbrief in Dialoog van HLN van vrijdag 11 januari 2013.
Het statement van Sven Nys : "Wij zijn geen beesten ! Het enige wat we willen is dat we op een normale manier ons beroep kunnen uitoefenen. Ik hoop dat de mensen die het verpesten hier eens grondig gaan over nadenken" is er een die het nodige stof doet opwaaien in de discussie hoe moet opgetreden worden tegen een bepaalde categorie toeschouwers. Het siert de sportman dat hij sereen en VERBAAL gereageerd heeft tegen de jongeman die hem ronde na ronde bier in het gezicht kieperde.
Deze populaire sport verdient absoluut niet de slechte faam die een minderheid van zogezegde cyclocrossliefhebbers haar bezorgt. De meeste supporters, hoe fanatiek ook soms, houden hun manieren, en genieten van de wedstrijd en de sfeer. Een belangrijke taak is weggelegd voor de organisaties en de bond om de handen in mekaar te slaan en samen te zoeken naar maatregelen die vooral de trouwe cyclocrossliefhebber niet benadelen. Geen sinecure, maar moeilijk gaat ook ... net zoals in de cross zelf ! Het mag immers gezegd worden : Veldrijden is een bikkelharde discipline, waarbij de beoefenaars van het begin tot het einde van de wedstrijd het onderste uit de kan moeten halen op zanderige, modderige, besneeuwde of met ijzelplekken 'bezaaide' omlopen. Omlopen die het strijdtoneel vormen van vaak een heroïsche strijd tussen de tenoren van de cyclocross. Mijn bewondering gaat trouwens naar AL die veldrijders (jongeren, eliterenners ; en de dames wil ik hier zeker niet vergeten). Het is ploeteren en afzien voor jong en ouder, voor de eersten en de laatsten. Geef toe, heel wat Olympische disciplines kunnen wat 'hardheid' en behendigheid niet tippen aan de cyclocross (met alle respect voor die sporttakken uiteraard).
Het is goed dat net een topsporter, die zoveel betekent voor deze sport, de kat de bel heeft aangebonden. Criticasters (afbrekende dan !) proberen alweer een negatieve uitleg te geven aan het optreden van de Belgische kampioen. Doen ze sowieso altijd, zowel als Sven Nys een overwinning boekt, hij de wedstrijd verliest of gewoon zijn mond eens opendoet om zijn mening duidelijk te ventileren. Ze zouden beter trots zijn op een sportman van eigen bodem die het aandurft op deze manier te reageren. Niet om een mindere dag te verdoezelen, zoals sommigen beweren. Hij plaatst die dag trouwens toch wel zelf 'in the picture' door zijn optreden, niet !
Ook andere renners krijgen te maken met deze ergerlijke praktijken, en de voorbije jaren is er ook al een en ander te doen geweest rond verregaande uitspattingen van zogezegde supporters. Remember Richard Groenendaal en Bart Wellens. Zij haalden fysiek uit naar hun belagers. Je kan hun reactie begrijpen, maar fysiek uithalen kan en mag natuurlijk niet. Vandaar dat het Sven Nys siert als topsporter en als mens dat hij dit onverkwikkelijke incident op deze manier heeft aangepakt. Zijn optreden 'verplicht' als het ware de bevoegde instanties eindelijk iets te ondernemen tegen dit soort misplaatst hooliganism. "Ze moeten daar maar tegen kunnen", las ik ergens op één van de nieuwssites. Excuseer ! Topsporters zijn ook mensen van vlees en bloed en, zoals Sven Nys terecht stelt : "Wij zijn geen beesten".
Zoals het een echte kampioen betaamt heeft Sven Nys ondertussen ook al gereageerd met de pedalen door zijn overwinning in Bredene een dag later. Maar ook op menselijk vlak heeft hij hier een grote overwinning behaalt, eentje die de cyclocross alleen maar ten goede kan komen.
************
Reacties in Dialoog van maandag 31 december 2012 :
SCANS : 2.
PS.: Datum bovenaan scan moet 31 december zijn i.p.v.29 december.
Korte lezersbrief naar Dialoog n.a.v. het bezoek van Michelle Martin aan Knokke.
Voorwoord : Alweer iets langer dan de lezersbrief zelf !
In één van de reacties in Dialoog lees ik : "Michelle Martin heeft geen enkele wet of voorwaarde voor haar vervroegde vrijlating geschonden. Gaan sommigen de beslissingen van de strafuitvoeringsrechtbank toerpassen 'à la tête du client' ?"
Dat is uiteraard helemaal correct, maar ik vind dat hier een aantal zaken te gemakkelijk over het hoofd worden gezien. De wet is de wet, maar mogen de al decennialang aanslepende démarches van justitie niet even in de kijker worden geplaatst ? Michelle Martin is geen recidive omdat ze door twee verschillende rechtbanken veroordeeld werd voor feiten die niet van de minste waren (heel zacht uitgedrukt). Destijds (na 1996) werd beloofd dat ons justitieel apparaat transparanter zou worden. Talrijke gebeurtenissen (procedurefouten e.d.) hebben aangetoond dat daar tot nu toe heel weinig in huis is van gekomen. Daders moeten zich kunnen reïntegreren, akkoord, maar er is ook nog zoiets als empathie tegenover de slachtoffers van misdaden. Van dat laatste is weinig of niets te merken, maar dat zijn we ondertussen gewoon geworden. "Een storm in een glas water", schreven sommigen. Maar Michelle Martin en zeker haar entourage hadden moeten weten (eigenlijk beseffen ze dat maar al te goed) dat haar 'kennismaking' met de samenleving wel op een heel andere manier had gekund. En we kunnen ons de vraag stellen of het echt zo moeilijk is je wat bescheidener op te stellen ! Vandaar de titel van de reactie "Uitdagen" !
°°°°°°°°
LEZERSBRIEF : UITDAGEN !
Mevrouw Martin naar de kapper in Knokke ! Moet er één moment aan getwijfeld worden dat dit gewoon een regelrechte uitdaging is ? De nabestaanden van de slachtoffers van seksueel misbruik en de overlevenden van de gruwel krijgen voor de zoveelste keer een slag in het gezicht. Dit keer worden ze op een hautaine manier door mevrouw Martin geprovoceerd en 'in het gezicht' uitgelachen. Bovendien getuigt dit bezoek van een verregaand gebrek aan tact bij deze dame, die je best niet beledigt, want dan heb je gegarandeerd een proces aan je been voor smaad en eerroof. Op je woorden letten, meneer Lippens, of je krijgt op zijn minst nog een blaam voor je uitlatingen. Evenveel gemis aan tact, vind ik, bij hen die haar onderdak verlenen ... onder het mom van "hypocriete menslievendheid".
Bij deze wens ik mijn steun te betuigen aan de nabestaanden van de slachtoffers en eigenlijk aan alle slachtoffers van seksueel misbruik, want voor hen worden na al die jaren de wonden weer opengereten.
*********
SCANS : 6. *********
Eigen reactie in HLN + een selectie uit de overige reacties.
Het afscheid van één van onze beste topsportsters heeft alweer heel wat discussies doen oplaaien, vooral op de nieuwssites. Dat bepaalde mensen niet opgezet zijn met het showgehalte en daar kritiek op uiten, dat is hun goed recht. Alleen wordt die kritiek, zoals de reacties op vele thema's, niet altijd onderbouwd en beperkt die zich vaak tot provocerende en kwetsende opmerkingen, om maar te zwijgen over de mogelijkheid dat er een scheldpartij volgt als je het ook maar aandurft voor tegenwind te zorgen.
Bij de moderne topsport hoort nu eenmaal dikwijls een deel show, maar als dat gepaard gaat met steun aan betrouwbare projecten voor het goede doel, projecten die allang hun deugdelijkheid bewezen hebben, dan vind ik dat showgehalte helemaal geen probleem.
De negatieve reacties (bedoeld om te kwetsen, te kleineren) hebben geleid tot een vrij korte lezersbrief naar Dialoog. Vrij kort ... omdat ik de lezersbrief heb verstuurd aan de hand van enkele SMS'jes deze morgen. Na het lezen van de krant had ik besloten de koude te trotseren en een fikse mars langs de Scheldedijk te doen richting Gent. Al stappend dan maar enkele reacties getypt en opgeslagen. Het werd tijd dat ik de berichtjes kon versturen, want mijn vingers raakten verkleumd. Maar een mens moet er wat voor over hebben, hé ! Eens verstuurd snel de handschoenen aangetrokken en op staptempo een verkwikkende wandeltocht afgewerkt.
Hieronder de lezersbrief zoals ik die deze morgen rond tienen verstuurd heb. Voor één keer dus een langer voorwoord dan de lezersbrief zelf ;-) !
********
AFSCHEID KIM CLIJSTERS.
Veel lof woensdagavond voor de schitterende tennisloopbaan van Kim Clijsters. Afbrekende kritiek vooral op enkele nieuwssites, maar die werd meestal goed gecounterd door hen die haar inzet binnen en buiten de sport weten te waarderen.
Toch komt die kritiek nietig over in het licht van het respect dat Kim Clijsters en Marieke Vervoort (onze gouden Paralympiër) voor elkaar toonden. Marieke Vervoort mocht de toss gooien en ook haar trouwe viervoeter zorgde voor een warm moment.
Tussen de wedstrijden door volgde ook een serene en eerlijke bijdrage van een andere grote tennisdame, Justine Henin. Zonder schroom maakte ze in een interview duidelijk dat hun onderlinge naijver hun carrière een enorme boost heeft gegeven.
Idolatrie, dat is des mensen, maar er is ook de waardering voor haar bijdragen aan goede doelen. Geen mens verplicht er haar toe, maar ze doet het toch maar, nu, en ze zal het in de toekomst blijven doen.
*****
Onderaan :
Bijlage : Foto's (2) van Kim Clijsters met Marieke Vervoort.
Op13 mei vierde kleindochter Kim haar Lentefeest in Wetteren. Kristine (vriendin van Sofie) maakte een prachtig clipje van een heuglijke dag.
° Klikken onderaan op "Opslaan" - "Openen" en daarna op "Bekijken op YouTube"
° Kristine (Stientje) kan je verder bezoeken op de website "Welkom bij Stientje". Je vindt er "Muziek" "Videoclips" "Gedichten en teksten" "Uitspraken" "Computerinformatie" "Algemene informatie" , ...
Op 13 maart vierden we de 90'ste verjaardag van LOUISE VEREECKE. Ma voor mezelf, mémé voor dochter Sofie en mémé Louise voor kleindochter Kim (haar achterkleinkind).
We verrasten haar met een etentje in haar favoriete restaurant "La Chine" te Zelzate.
Met dank aan Sofie voor de vele mooie fotootjes op deze op en top gezellige viering.
**********
Commentaar bij foto's :
002 Bij aankomst in Zelzate hoort een kiekje bij Mieke Stroel. 004 Aangekomen in restaurant "La Chine". 005 "Wat overkomt mij hier allemaal ?" 006 Met achterkleindochter Kim op de foto. 008 "Laat dat aperitiefje nu maar komen !" 009 Met schoonzus (tante Clarisse uit Heusden) en Annie (vriendin van tante) ... klaar om er in te vliegen. 012 Aperitiefje ! 013 Kim in bewondering voor het prachtige aquarium in "La Chine". 015 Volop in actie tijdens het verorberen van de kikkerbilletjes (favoriete voorgerecht van de drie dames). 018 Kim : "Zou ik mij ook wagen aan zo'n kikkerbilletje ?" 019 "We zullen het er maar op wagen, zeker !" .... en of het gesmaakt heeft ! 021 Samen met kleindochter Sofie op de foto. 022 Moeder, zoon en Kim aan het grappen. 418413 "Surprise !" 421238 Mijmerend ! 421730 Genietend van de vlam ... en ongeduldig wachtend op een stuk taart. 425626 Een groepsfoto hoort er natuurlijk bij. 479918 Een beetje lectuur tussendoor moet kunnen, hé ! 482826 De dames hebben lol zo te zien. 483316 Ma samen met schoonzus op de foto. 483779 Nog eventjes de taart in close up. 486713 Groepsfotootje. 487856 "Terug thuis : "Was dat nu een glas water dat ik gedronken heb ?"
Column : "Noemden ze me in Nederland nog de stomme Belg, in België was ik de vuile Hollander" (Fleur Van Groningen).
COLUMN :
"Noemden ze me in Nederland nog de stomme Belg, in België was ik de vuile Hollander" - -Fleur Van Groningen-
Bron : Nieuwsblad.be
Een deugddoend en sereen artikel van deze begaafde cartooniste, n.a.v. de tragische gebeurtenissen ten gevolge van pesterijen.
* Fleur Van Groningen (Breda, 1982) is een Vlaamse cartooniste, columniste, singer-songwriter en schrijfster. Ze werkt voor onder andere Goedele Magazine, Ché en De Morgen.
Haar cartoonreeksen "Café Cannibale" en "Bloed Zweet Tranen" verschijnen maandelijks in respectievelijk Goedele Magazine en Ché. In 2010 had Fleur een eigen rubriek, "Fleur FFWD" in het televisieprogramma "Havanna !" op "Live tv !". Voor Goedele schrijft ze regelmatig artikels die ze zelf illustreert ; voor Ché nam ze de rubrieken "De Raad Der Wijven" en "Rendez-Vous" voor haar rekening. In Wax, weekendbijlage van De Morgen, wordt haar maandelijkse column gepubliceerd. Tevens interviewt Fleur Van Groningen voor Wax tweewekelijks een bekende Belg voor "De Mens in zijn Hemd".
Op 22 maart 2011 kwam haar eerste boek uit : Een ironisch zelfhulpboek bestaande uit tekst en cartoons. "Haal het Slechtste uit Jezelf" is een uitgave van Lannoo.
Ik ben Ivan Bontinck
Ik ben een man en woon in Wetteren () en mijn beroep is Leerkracht Engels met pensioen..
Ik ben geboren op 13/06/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelsport (lange afstanden) - vreemde talen (o.a.Russisch) - lezersbrieven - geschiedenis - ....
