Lezersbrief : Rekening houden met elkaar !

Reactie n.a.v. een lezersbrief van een 15-jarige tiener. Het artikeltje verscheen onder de rubriek
"Scherp!" in Dialoog van HLN van maandag 11 maart.
Ik heb er de voorkeur aan gegeven de lezerbrief van de tiener voor mijn reactie te plaatsen.

"Hangouderen" - door Silke Ruttyn (15) uit Edegem.

Bericht van de jeugd van tegenwoordig aan de ouderen van tegenwoordig : gelieve ons wat
positiever te bekijken. Ik ben een meisje van 15 jaar, ga naar school in het OLVE-college en
en volg het vierde jaar Latijn-Talen.
Ik vind het verschrikkelijk om voor het minste of geringste uitgekafferd te worden door volwassenen
die geen goed woord over hebben voor 'de jeugd van tegenwoordig', terwijl wij eigenlijk over
het algemeen niet meer of minder misdoen dan elke andere normale mens.
Toch zijn wij zogezegd hangjongeren, luilakken, onbeleefderiken, ... ! Ik vind dat niet kunnen.
Ikzelf en mijn vriendinnen worden zeer vaak bestempeld als 'hangjongeren' omdat we na school
in het parkje even blijven babbelen.
Heel onterecht, vinden wij, vooral omdat er alleen maar over hangjongeren wordt gesproken, en
nooit over hangouderen, hoewel ik die ook overal op straat en op het fietspad zie staan. Er is
nochtans een duidelijke reden waarom het een fietspad wordt genoemd en niet een
'sta-stil-terwijl-er-fietsers-willen-voorbijrijden-pad'.
Het is me al vaak overkomen dat er gepensioneerden op het fietspad gezellig staan te babbelen
wanneer ik er voorbij wil fietsen. Ik heb er vrede mee dat ze daar staan, maar dat ze dan tenminste
uit de weg gaan voor de voorbijrijdende fietsers en hen niet uitjouwen als ze beleefd proberen
vragen of ze erlangs mogen !

******

Reactie op deze lezersbrief :

"Rekening houden met elkaar !"


Voor de reactie van Silke Ruttyn uit Edegem in Dialoog van maandag 12 maart kan ik het volste
begrip opbrengen. Recht voor de raap, maar ook al ben ik zelf senior kan ik haar geen ongelijk geven
ouderen aan te sporen de jeugd van tegenwoordig eens wat positiever te bekijken.
Haar statement "Eigenlijk misdoen we niet meer of minder dan elke andere normale mens" toont
aan waar het schoentje wringt.
Focussen we ons niet te veel op negatieve gebeurtenissen en incidenten ? Die beperken zich bovendien
niet tot een bepaalde leeftijdsgroep. Jammer genoeg zijn het niet die 'negatievelingen' die altijd in de
kijker lopen en er de oorzaak van zijn dat we elkaar nogal snel in een 'hokje' gaan duwen, en niet alleen
op vlak van leeftijd.
Alles begalve fair toch tegenover de meesten die het goed voorhebben en het goed doen.

Ik erger me voorts ook vaak aan senioren die bij het opstappen van trein of tram (vooral in
toeristische periodes) niet eens de moeite doen om op te kijken om zich er van te vergewissen of andere
reizigers niet dienen af te stappen. Een mentalitiet van 'ikke en de rest kan stikken', terwijl het hier een
heel eenvoudige agfspraak onder gebruikers van het openbaar vervoer betreft.
Ook jongeren maken zich daar wel schuildig aan, maar ouderen geven hen ook niet het goeie voorbeeld.

Eigenlijk komt het er gewoon op neer elkaar een beetje meer te repecteren, verdraagzamer te zijn
tegenover de andere.

Ter illustratie deze twee voorvalletjes :
° Toen ik in 1970 voor de eerste maal deelnam aan de Vierdaagse van Nijmegen keerde ik na de mars 
rond het middaguur met een overvolle bus terug naar mijn logies, een eindje buiten de stad gelegen.
Plots stond een oud dametje van zeker over de tachtig recht en zei kordaat tegen mij :
"Gaat u zitten, meneer, u hebt gelopen" (= stappen voor de Nederlanders). Ik weigerde beleefd, maar
de oude dame bleef aandringen en eiste als het ware dat ik hjaar plaats zou innemen ...
wat ik dan ook gedaan heb.
Binnenpretjes bij de overige passagiers natuurlijk ! Een voorvalletje dat me altijd zal bijblijven.
(al eens aangehaald in een vorige lezersbrief).

° Een recent voorval in de stationshal van Gent-Sint-Pieters : Ik had mij een broodje aangeschaft, maar
mijn wisselgeld laten vallen in de hal. Ik dacht alles opgeraapt te hebben, maar tot tweemaal toe kwam
een jongeman achter mij aan en tikte mij beleefd op de schouder.
"Hier, meneer, dat is ook nog van jou", klonk het. Ik was echt heel aangenaam verrast, bedankte
de jonge kerel
en allebei maakten we haast naar onze trein of bus.
Een heel simpel voorvalletje kan je zeggen, , maar de attente manier waarop die gast mij
mijn eurocentjes
terugbezorgde ... ook dat zal mij bijblijven.
En mijn conclusie ligt dan ook voor de hand. De jeugd van tegenwoordig, die is zo slecht niet, hoor.
 
Een pluim uiteraard voor dat kranige oudje uit Nijmegen, maar een even grote pluim voor
 die attente jongeman
in het staion van Gent-Sint-Pieters.

Respect, verdraagzaamheid, af en toe eens 'in de spiegem' kijken en beseffen dat we
 met z'n allenn wel
onvolmaaktheden hebben.

Een goed idee in elk geval van Silke R. om dit thema in Dialoog aan te snijden !

*****