Lezersbrief : "Is 't ooit wel goed ?"

Het doet goed eens een positieve reactie te lezen over de Belgische kampioen Tom Boonen
in Dialoog.
Zijn val in de Ronde van Vlaanderen gaf aanleiding tot een resem negatieve uitlatingen
(eufimistisch uitgedrukt) tot zelfs complottheorieën, en dit vooral op de online
nieuwssites.
Gelukkig maar waren er ook heel wat wielerliefhebbers die de renner een spoedig herstel toewensten.

Proficiat, Nadia De Vos uit Blankenberge om de renner veel sterkte toe te wensen, hem moed
in te spreken en te hopen op een spoedige terugkeer in het peleton.
(Dialoog in HLN van dinsdag 2 april).
Dat klinkt tenminste menselijk, in tegenstelling tot een sneer in de zin van :
"Ik hoef echt niet elke dag te vernemen hoe het met hem gaat."
Nee, Grerta Van Santfort uit Rumst, dat hoeft u absoluut niet. Niemand trouwens die u verplicht
de artikels te lezen ! Uw krant bevat bij mijn weten voldoende informatie allerhande voor
iedereen. Voor elk wat wils, of mag dat ook al niet ? In elk geval ... u hebt het toch gelezen ;-) !

Sommigen vragen zich af of Tom Boonen niet aan een jaartje te veel bezig is. Dat zou kunnen,
maar als een topsporter het karakter heeft en de inzet vertoont om verder te doen, dan is dat ook
zijn volste recht.
Voor het geld, is dan de repliek die je hoort. So what ? Ze moeten er wel veel voor doen
om aan de top te geraken en vooral te blijven.
Ik vind dat verderdoen een sportmens siert. En lukt het niet meer, je kan niet naast een
palmares kijken. En afgaan als een gieter ... dat doe je toch bij de criticasters, want voor hen
is 't nooit goed !

Wat nu de verslaggeving betreft mag de uitspraak van lezer Hubert Buysse uit Deinze wel
eens gecounterd worden.
Het is uiteraard zijn recht om de koers via de NOS te volgen. Die mensen doen ook hun job
naar behoren. 
Maar ... heel wat noorderburen stemmen af op onze zenders omwille van de zeer goede
verslaggeving van wielerwedstrijden.
Erg dat een reporter van bij ons alweer afgebroken wordt door de eigen landgenoten. Een
typisch Belgisch fenomeen.
Lezer moet me toch eens verklaren hoe het komt dat Michel Wuyts er al jaren in slaagt de
sportliefhebbers voor de start van een wielerklassieker te vergasten op een verzorgde,
bijwijlen grappige presentatie. Een presentatie waarbij de nodige informatie over de toppers,
maar ook over minder bekende renners aan bod komt.
Ik heb zondag ondanks de bittere kou ter plekke genoten van het schitterende interview met
de 85-jarige West-Vlaming Roger Decock.
 Deze kranige kerel is de oudste nog levende winnaar 
van de Ronde van Vlaanderen. Hij won de klassieker in 1952 toen de finish hier nog aan het eind van 
de Jan Broeckaertlaan in Wetteren lag. 

In Wetteren won hij met 15 meter voorsprong op Loretto Petrucci (die vlak voordien Milaan-Sanremo
had gewonnen) ... en voor een grote wielerlegende van bij ons, Briek Schotte.
Zijn eigen sportdirecteur diende men uit een café te halen omdat die niet meer geloofde in 
een overwinning van iemand uit zijn ploeg. De kopman Valère Ollivier had immers moeten 
lossen.
Naast zijn sportieve prestaties mag ook een daad van menselijk medeleven even aangehaald worden.
Een voorval dat ik me nog als kind herinner.  In de Tour van 1951 reed de Nederlander Wim Van Est
bij de afdaling van de Aubisque een ravijn in. Roger De Cock was enige getuige. Hij kon op dat 
moment een vijfde plaats in het klassement verdedigen, maar hij gooide spontaan de remmen dicht 
om zich over het lot van zijn collega te ontfermen. Van Est was zeventig meter diep gevallen en kon
niet op eigen kracht naar boven. De West-Vlaming begreep de ernst van de situatie en
 probeerde hulp te vinden ...
 maar werd genegeerd door de passerende sportdirecteurs, die dachten dat hij een wiel wilde. 
Toen zijn eigen ploegleider arriveerde en stopte werd een reddingsoperatie op gang gebracht.
Wim Van Est kwam er met de schrik van af. Hij had alleen een paar kneuzingen, inwendige bloedingen en
schaafwonden.
 Roger Decock verloor er 25 minuten door en zakte naar de 39'ste plaats in het klassement.
In Parijs was hij nog zeventiende !
Mogelijks heeft hij het leven van de Nederlander gered, want wanneer zouden ze de renner
ooit teruggevonden
hebben, daar in de bergen, met al die bochten ? 
"Had ik doorgereden, ik had nooit de plaats kunnen aanduiden waar
hij over het muurtje in de ravijn dook", vertelt hij.

Het interview met de 85-jarige renner op de bomvolle Markt in Brugge was een schitterend moment
 dat warmte gaf aan alle 
toeschouwers.

Bij de honderdste verjaardag van de Ronde werd in HLN ook een volledige bladzijde besteed aan deze
wielerlegende.

Om terug te komen op de verslaggeving van Michel Wuyts, een reporter wordt ook geacht te praten
 tijdens de 
uitzending van de koers. Ook op dat vlak krijgt hij van lezer Hubert Buysse een veeg uit de pan. 
"De verslaggevers van de NOS konden zwijgen als ze niets zinnigs te vertellen hadden
 en dat was een echte
verademing."
Nu, je zou het eens moeten proberen hier in Belgenland als reporter ...
voortdurend lange stiltes in te lassen ...
't Zou zeker niet goed zijn ! Ja, is 't ooit wel goed hier ?
Ik vind het trouwens een leuke afwisseling allerlei weetjes te vernemen over het reilen en zeilen in de 
wielersport, belangrijke of minder belangrijke.

De reactie : "Ik had het geluk niet naar het zenuwtergende gezever te moeten luisteren
van Michel Wuyts" is 
niet meer dan afbrekende kritiek die van geen respect getuigt voor een mens die zijn job
zo goed mogelijk 
uitoefent en daar ook van de meeste sportliefhebbers waardering voor krijgt.
Bovendien mag zowel de uitspraak als de bijwijlen grappige woordkeuze van de reporter
 zeker geprezen worden.
Kritiek is één zaak, maar moet die echt zo verpakt worden dat ze kwetsend overkomt
 voor de persoon in kwestie ?
Zielig toch !

Wat de Ronde zelf betreft, ik verkies ook het vroegere parcours, maar de belangstelling
 is er echt niet 
minder door geworden. Geld speelt nu eenmaal een grote rol in de topsport. 
Dat is nu eenmaal zo ... maar ik ga er mijn plezier de koers te volgen
 zeker niet door laten vergallen.

******************