Om Volker zijn rekenen en
taal op pijl te houden gaan we elke dag een kwartiertje oefenen. Elke zondag
avond gaan we afspreken hoe we de week gaan aanpakken. Maandag, woensdag en
vrijdag of dinsdag, donderdag en zaterdag 3 dagen per week is ons doel. Ik
stelde voor en ineens dacht Volker een week wel een week niet een week wel,
goed idee maar geen blijver vind ik maar volgende week is het speelstraat dus
waarom niet. Volgende week worden er geen oefeningen gemaakt maar deze week
elke dag.
De jongens waren opgestaan
en kwamen direct knuffelen. Ik geniet er nog heel hard van. Ik krijg er niet
genoeg van en ik heb het gevoel de jongens ook niet. Ik lag mijn hand dan rond
hun lijfje en babbel dan een beetje. Over wat heb je gedroomd, heb je goed
geslapen, Dromen over slangen, leeuwen, krokodillen er zijn geen grenzen in
dierenland in hun hoofd en ze zijn dan de grootste dierenverzorgers en de beste
leeuwentemmers.
Ze weten het nog niet maar
van Maria krijgen de jongens 12 seizoenen van FC De Kampioenen. Jo en ik gaan
ze straks gaan halen in de stad. Het is geleden van vorig jaar mei dat ik nog
in de stad ben geweest. L En nu vind ik het super eng om te gaan. Kan je dat nu
geloven. Gewoon naar de stad gaan vind ik eng. Stel je voor dat ik iemand
tegenkom dat ik ken en die het niet weet dan moet ik weer het verhaal doen en
daar heb ik niet altijd veel zin in. Na de kine doen we het even. Ik ben eens benieuwd
hoe de jongens gaan reageren als we er mee binnen komen. Een cadeautje van
Maria, Prudent en Katleen. We hebben al een activiteit voor deze
week naar Linden om dank u te zeggen.
Vandaag heb ik een hele zware zondag gehad. Michiel die kwam spelen, ikke in bad het was een beetje teveel van het goede. Jo was even een boodschap doen geen probleem de jongens zijn goed gestart gespeeld met de Playmobil en de treinen. Ze gingen dan even op de pc Volker een aflevering van windkracht 10, Michiel een dinospel en Lander en ik hebben genoten van een paar stukjes van Sesamstraat. Best genoten van dat deel van de middag. De jongens zijn dan buiten gaan spelen en toen begon het tikkertje met de bal. Op zich heel tof maar ne 5 jarige met een 8 en bijna 9 jarige komt niet goed. Ik ga niet zeggen dat Lander heilig maar in zo een spel word hij wel geviseerd. Pesten, roepen, beschuldigingen ze volgenden elkaar op ik ben dan maar als een scheidsrechter erbij gaan zitten en was reuze bij dat Jo terug thuis was. Zowel Volker als Lander hebben een rode stip hiervoor gekregen.
Dat is de schuld van die Nah ik ben rapper krikkel, moe en mijn geduld is vaak ver te zoeken. Ik weet ik moet hier mee leren omgaan maar ik herken mijn fout al en dat is al een groot punt. Zeggen dat ik nog dezelfde ben zou overdreven zijn. Op sommige vlakken ben ik nog steeds dezelfde maar als Jo verteld ben ik toch wel anders. Dat maakt ook wel dat we vaak eens botsen de laatste 2 weken valt het goed mee en geven we elkaar de ruimte. Ik probeer af en toe wat meer te doen in het huishouden. Vandaag heb ik de spaghettisaus gemaakt andere keren dek ik mee de tafel en plooi ik mee de was. Vorige week was ik in het weekend effe alleen met de jongens en Volker had een glas laten vallen. Ik kan niet vragen aan de jongens om dat op te kuisen. Neen, ik heb Lander gezegd ga in de zetel zitten Volker geef me de borstel en ik heb alles opgekuist. Volker h ad zijn Crocks aan en ik zei geef je Crocks effe dan kan ik ze effe nakijken of er glas in gesprongen was. Ik ben al blij dat ik zo een dingen kan zien. Ik kan niet vragen aan de Jongens kuis het glas op neen dat moet Jo of ik doen. Er zijn geen gewonden gevallen en we hebben een super resultaat bereikt.
De komende dagen gaan we zeker de jongens kort houden en duidelijk onze regels nog eens te verduidelijken zodat we een leuke en aangename vakantie tegemoet kunnen gaan.
Waar we zeker opletten is:
volumeknop op normaal
deftig eten en niet als een wild beest
samen spelen
luisteren naar elkaar en naar ons
samen blijven als we weg gaan
beleefdheid naar elkaar ons en derden
plagen, pesten zal niet worden getolereerd
en nog een paar dingetjes
respect voor elkaar, ons, anderen en zeker voor hun en elkaars spullen
We willen geen boemannen worden en zijn maar we willen een aangename 9 weken tegemoet gaan, 9 weken plezier voor ons allemaal.
Zaterdag de vakantie is nog niet officieel begonnen maar mijn jongens moeten nog afkicken van 10 maanden werken, op tijd opstaan, taakjes,... voor school het werd tijd dat het is vakantie is. Vandaag is nonkel Marc met de jongens langs geweest. Als Marc binnen komt word Volker altijd hyper. Best grappig Volker en Lander kijken er enorm naar uit als ze komen. Lander zijn peter Marc ze zien elkaar heel graag, Marc heeft Lander kei lang zitten plagen, ik geef speelgoed om te spelen en jij doet alsof. Het grappige is dat peter Marc alles levensecht doet met burbjes en al.
Deze morgen was Lander gevallen en hij had echt pijn. Nonkel Marc heeft hem opgevangen bij de mij gezet en nonkel Marc heeft de verzorging gedaan. Sinds de geboorte van Lander kan ik op 1 hand tellen hoeveel schaafwondjes. Dus het gehuil ging door merg en been. Maar het is opgelost om dan deze middag uit te schuiven en op zijn hoofd te vallen. Veel gehuil maar niets aan de hand.
We gaan toch even de vijs erop zetten dat gedurende een weekje en dan gaan we een toffe vakantie tegemoet.
Gisteren kreeg ik de vraag of ik mijn lay out wou veranderen. Het was moeilijk te lezen deze groene vond ik ook wel leuk laten jullie me weten of het beter is ja of neen.
Nog even en mijn kerels zijn thuis ik heb er niet over
nagedacht maar ik ben een 4 tal uur alleen met hen. Ik zal me moeten bewijzen
en zal ze iets te eten moeten geven. Alles staat op ooghoogte en ik kan ze
voorzien van lekker eten. Ze mogen eten wat ze willen een sandwich, cornflakes
het maakt niet als ze maar happen als
grote jongens. Lander hoor ik zeggen een sandwich met gekleurde choco.
Gekleurde choco is bruine en witte choco
den Duo van den Aldi. Volker wilt een
sandwich met een stuk chocolade. Wat ze niet weten dat ze eerst beleg moeten eten
kaas of salami het maakt niet uit als ze maar iets gezond eten.
Volker is een ongelooflijke grappige jongen al jaren
kopen Jo en ik geen hesp want Volker lust dit niet maar hij eet wel ham J Het is een kleine
moeite om ham te kopen voor hem. Voor
ons is het een kleine stap om over te stappen op ham. Nu Volker kan lezen
moeten we er opletten dat we een verpakking kopen met de benaming ham erop
meestal is dit schouderham want schouderhesp klinkt niet. Weet je als je het
kan oplossen met zo een klein detailtje dan letten we erop.
Lander eet maar hij is een beetje selectief geen
salami maar morgen eet ik dat wel om dan de 3de da te zeggen ik kust
dat niet. Als je dan zegt je lustte dit gisteren wel dan eet hij er terug van.
Raar kereltje. Zo was Volker ook vorige week oma kwam vis maken en zegt we gaan
vis eten tegen Volker en hij zegt ik lust da niet. Ons antwoord is dan maar
Volker jij lust dit wel je hebt dit altijd lekker gevonden. Klik zegt zijn
hoofd en hij smult ervan.
Grappige spinsels in hun hoofd.
Volker had ook zijn rapport bij en het is super. Heel
veel G (goed) en ZG (zeer goed) een par min puntjes maar daar gaan we aan
werken. Ik heb trouwens gelezen dat
Volker volgend jaar in het grote bad gaat zwemmen. Hij wordt zo groot.
Lander is officieel een ster geworden en voelt zich
lekker in zn vel. Hij had een lekker cakeje mee in een zelf beschilderd bloempotje
met een lolly met een bloempje. Tekeningen een hele oogst.
Ik heb een wisselkader heel groot en ik ga een paar
van de nieuwe tekeningen in de kader hangen. Volker en Lander vinden dit een
reuze idee.
Vandaag was super druk kine, Dominique, Steve op bezoek. Nog aan het uitblazen van gisteren maar wel een toffe dag vandaag. Op het einde van het schooljaar krijgen de jongens een kleine verrassing. Volker had een fantastisch rapport. maar morgen meer ik ga nu effe rusten tot morgen.
Vandaag had ik een dag in functie van m'n jongens. Vroeg uit de veren 6.30u samen met Lieve. Dan naar school samen met de jongens. Lander was een bij, hij had projectvoorstelling maar eerst hadden we een verrassingsontbijt voor de juf van Volker. Volker zit in een graadklas en dat wil zeggen dat er kindjes zitten van het eerste leerjaar en van het tweede leerjaar. Volker zit bij de de oudste kindjes van zijn groep en dan organiseren we een verrassingsontbijt omdat Volker volgend jaar naar de 2de graad gaat. Wij als ouders van de oudste kindjes organiseren dan een ontbijtje voor de juf voor onze rakkers doorschuiven naar de volgende graad. Elke ouder brengt dan iets mee om te eten of te drinken en dan eten we samen met mama's, papa's, kindjes en juf lekkere dingen. Zelf had ik lekkere koekjes gemaakt maandag volgens het recept van De Piet. Na het ontbijt was het nog een project voorstelling van Lander. Even tussenin een half uurtje op te vullen maar het viel mee want ik heb met vele mensen een babbeltje gedaan. Dan met z'n allen richting turnzaal voor Lander zijn voorstelling. Zoveel bijen had ik nog nooit gezien . Lander heeft dit heel goed gedaan en zijn broer is komen kijken. Lander was verkleed in een donkere broek en een gele trui, een kroon beschilderd met gele en zwarte strepen en 2 gele bolletjes op bevestigd voor de voelsprieten. Hij was een bewaker en vloog ijverig rond. Koningin, darren, werkers,... super gewoon van baby bij tot het maken van honing. We hebben weer veel bijgeleerd, iedereen babbelde zoals bijtjes bzzzzzzzzzzz.
We hadden nog even tijd voordat de school uit was en ik heb me dan in de opvang gezet om even met Carine te kletsen maar zover ben ik niet geraakt. De mama van Rune, Mie,... een lange babbel, het was dan ook de laatste babbel van dit schooljaar want vrijdag komen Volker en Lander met Luka naar huis. Lander mocht een vriend meebrengen naar huis Stan zijn vriend was de gelukkige. Ze hebben flink gegeten en we kwamen in tijdsnood. Annemie van de kine was gelijk altijd op tijd terwijl ze vandaag toch een beetje in vertraging mocht zijn . Inke de gezinshulp was er ook en we hebben ons geamuseerd en ze heeft hard moeten werken.
Er kwam ook een maat binnen van ons en hij heeft altijd wel commentaar. De kine, de ochtend in school, lander zijn vriend op bezoek het is allemaal heel intensief en super vermoeiend. Ik was heel fel afgeleid en ja dan ben ik soms weg van de wereld. En weer had hij commentaar op mij. Gij zijt moe van niets te doen want ge zit ne ganse dag, vorige keer was hij hier op etenstijd en ik smoste per ongeluk iets en lap hij had het gezien en zei zou jij niet beter met een lepel eten. Hallo ik ben Inge 38 jaar en het kan gebeuren dat ik eens smos hoor. Volker en Lander hun oma smost steeds op haar witte shirt tomatensoep. Ik heb alles al 100 keer gehoord ge zijt stom dat ge gene elektrische rolstoel hebt genomen, ge moet buiten komen, ga verder met u leven,... Mag ik even de tijd om alles een plaats te geven. Hij heeft gelijk dat ik door moet met mijn leven maar wel op mijn tempo en niet op zijn tempo. Wat ik ook doe ik doe dit voor mezelf en voor mijn jongens. En neen ik ben niet dom. Ik ben Inge 38 jaar gehuwd en 2 prachtige kerels van 5 en 8 jaar en wat ik ook doe ik doe het op mijn tempo in functie van Jo en de kinderen. Ok soms mag het iets sneller maar het is nu zo.
Vandaag was het Volker zijn voorstelling en ik geraakte niet op plaats van bestemming op school te laat om vervoer te regelen en Jo was werken. Volker wou echt iemand op de voorstelling en oma is gaan kijken en het was mooi. Nu vind ik het stom dat ik dit voor heb je bent helemaal afhankelijk van derden. Volker had een voorstelling over de natuur. Hij was een vogel. Hij vertelde ook aan tafel dat er een vogel is doodgebeten door een kat op school. Volgens Lander was het een duivel en volgens Volker een duif ik ben geneigd om Volker te geloven.
Lander vertelde ook nog 1 keer slapen en ik heb mijn voorstelling over de bijen. Ik ben een wachter samen met Kobe. Hij moet naar school in een gele shirt en een zwarte broek. zou hij een bijtje zijn.
Morgen ga ik mee met hem en ook met Volker want we voorzien een verrassing voor een juf. Meer mag ik niet zeggen, ik denk dat de juf dit niet leest maar je weet maar nooit.
Vandaag had ik veel tijd voor mezelf en kon ik ook veel te veel nadenken. De elektrische rolstoel, de statafel alles is zo wat aan het zakken en dan komt ook het besef dat wat het nu is ook zo zal blijven. Een klein beetje progressie ok maar dat is het dan ook 28 maanden werken revalideren om dan ergens te blijven steken waar ik niet wou. Ik wou zelfstandig door het huis stappen zonder hulp al was het wel met een kruk gelijk in Up met 4 tennisballen op. Als je veel tijd hebt dan heb je veel piekertijd.
Na mijn consultatie als er nieuwe dingen bijkomen dan ga ik dingen opzoeken op het internet en het is een vergif je vindt er zoveel op dat je soms de foute dingen gaat lezen en gaat geloven. Gelukkig werkt m'n verstand nog aan 90% (normaal 100%) tja ik ben moe. Maar het is een gevaarlijk medium.
Maar ook een dankbaar medium zo ben ik lid op een groep op Facebook voor personen met een NAH Ik moet zeggen ik heb er al veel geleerd en doorgegeven dat mensen moeten relativeren. Ik zou een goede motivatiespreker zijn. Wie weet!!!
Soms noemt mijn stukje vandaag want soms moet je je leven zelf terug in handen nemen. Dat is toch wat mijn kine in Pellenberg heeft gezegd en ja ze heeft gelijk.
Deze morgen kreeg ik een mailtje of 4 van school voor een klein feestje voor de juf woensdag of vrijdag. Woensdag kon Jo erbij zijn en vrijdag niemand van ons. Dus even een mailtje gestuurd en gezegd dat we iets gemist hadden en/of onduidelijkheidje van wat waar wanneer. Het gaat woensdag door even nagedacht want Inke komt ook en we hadden projectvoorstelling van Lander. Alles op een rijtje.
Woensdagontbijtfeestje voor juf Volker
Inke
projectvoorstelling Lander
Alles kan doorgaan buiten Inke in de voormiddag. Normaal ging Inke mee naar de project voorstelling maar een ganse ochtend is een beetje veel van het goede. Even heen en weer gebeld en normaal is het in orde en ik zie morgen wel hoe het zal lopen deze week. Ik heb voor beide klasjes koekjes gebakken volgens de kunsten van de Piet. Ik heb geen SOS nodig gehad maar je weet patisserie moet je steeds afwegen. Lander en Volker krijgen elk een zakje mee naar school. Het is zo een simpel gerechtje dat ik het zeker nog eens ga doen in de zomer met Lander en Volker maar dan met echte vormpjes, Ilse zei me je kan ook de vormpjes van de klei gebruiken. Een vlinder, een olifant, een vogel het maakt niet uit, we gaan een heel assortiment hebben van dieren. Die dag hoop ik op een koude zomerdag.
Sabien vertelde me ook dat het tijd word dat ik mijn leven terug in eigen handen nam. En ja ze heeft gelijk, ik moet niet steeds eieren legen onder... ik moet niet steeds dansen naar de pijpen van ... ik moet niet nederig doen ...Het enige wat ik wil is mezelf zijn en op mijn eigen tempo alles verwerken. Oke ik moet mijn verantwoordelijkheid dragen naar de jongens, mijn gezin en naar mijn omgeving toe maar ik heb ook het recht om mezelf te zijn en dingen te doen die ik graag doe. We staan met 2 in een relatie met 2 fantastische jongens en we moeten ze alle kansen geven die ze verdienen. Die krijgen ze ook, ze mogen spelen, ravotten, lawaai maken maar ook leren en het begrip leren van beleefd zijn en respect hebben. Ze leren hier die begrippen en de ene dag lukt het hen beter dan de andere maar aan de eindmeet zullen ze het wel weten. Ik weet ook dat er op onze jongens een verschil zit qua gevoelens. Volker is een softy en moet leren alles te plaatsen wat hem overkomt en Lander laat het over hem glijden als of het niets is.
Zo ben ik ook je hebt goede dagen en slechte dagen en vandaag was geen fantastische dag even nagekaart over mijn beslissing van vorige week. De statafel, de elektrische rolstoel,... Allemaal dingen die zeggen je kan wel maar echte vooruitgang zien we niet meer. Je kan winnen op kracht eventueel mobiliteit maar "alleen" stappen neen enkel met ondersteuning van een looprekje. Het is een zware dobber. Iets meer dan een jaar geleden was er een kerel op het 3de Stef die een onderbeen amputatie had gehad na een zwaar ongeval. Stef was nogal rond en gezond en zat helemaal niet strak in het vel. Hij was veel te zwaar en kreeg pas na een zwaar dieet een prothese. Vandaag was hij terug en amai hij was heel hard veranderd. Hij was nog rond maar zeker en vast niet te dik. Je zag dat hij er gezonder en actiever leven op nahield. Ik hoop voor hem omwille dat hij een 2de kans krijgt deze ook met beide handen aanneemt. Als je naar Pellenberg gaat zie je heel veel nieuwe mensen maar je ziet ook heel veel oude bekenden terug op onderzoek of een korte revalidatie periode. Wie weet ben ik binnenkort ook zo eentje die voor een korte tijd komt om te revalideren. Ja, neen of ik blij ben ik weet het niet. Het is daar zeker niet slecht maar terug gaan revalideren zou ik thuis zo niet omringd kunnen worden door Jozefien en Annemie. Ik hoop van wel anders komen er weer zware maanden voor Jo wat ik nu heb is dat ze niet dagelijks op bezoek moeten komen maar wel 1 keer per week en natuurlijk de weekends thuis. (dat zeg ik nu maar we zien wel op het moment zelf) Maar waar ik in dit stukje afdwaal moet ik effe alles terug in handen nemen. Ik wil terug leven en niet geleefd worden. Laten we nu proberen en zien wat het geeft.
Het laatste weekend en dan begint de grote vakantie, nog 1 weekje school. door gebrek aan tijd en dingen op tijd weten hebben we de dingen toch anders moeten plannen. Dinsdag moet Jo werken en geraken we niet op tijd op school voor de projectvoorstelling van Volker maar oma gaat naar de voorstelling. Woensdag zijn we er dan weer wel op de voorstelling van Lander zijn projectvoorstelling over bijen. Vrijdag is het een halve dag school en begint de vakantie. Volker was al aan het zeuren bah morgen school. Jo en ik samen in koor Volker nog 5 dagen en dan is het vakantie.
Ze zijn moe de jongens deze morgen was het Lieve en het was hier vrij rustig en ik zei ik ga blijven liggen de moment dat ik dat zei kwam er geluid van boven. Lieve moest lachen toen ik zei "Lieve ik ga opstaan de plicht roept". Ik zou eens willen dat ze tot 8.30 of langer zouden slapen.
Volker heeft het voor de moment heel moeilijk. Het is nooit genoeg er staat crème in de diepvries en hij wilt echt een ijsje van de ijsboer. Wij kopen aardbeienijs, chocoladeijs,... het is niet echt zijn ding want het is niet van de ijsboer. We hebben nochtans een Quickje gedaan vandaag en toch staat er geen rem op onze grote. De baas spelen en steeds het laatste woord willen dat is hij ook en dan verschiet hij dat hij een rode stip krijgt. Gisteren vroeg hij nochtans hoeveel sterren heb ik. Samen tellen we de sterren en we komen aan 9. Ik zeg hem nog Volker denk goed na, je hebt 9 sterren als je deze avond nog een ster verdiend dan heb je een ... en ik laat het hem zelf zeggen " een beloning uit de winkel. Lap krijgt hij toch een rode bol zeker weg verrassing en een lang gezicht.
Lander die het zeker moet bekopen bij Volker heeft dan wel een ster gekregen en hij heeft koetjeskoekjes gekregen. Volker is heel dominant naar Lander toe nen duw, commanderen, domineren het is echt niet fijn. Lander komt dan steeds escherming zoeken en dan krijg je zeker de commentaar "je vindt Lander leuker dan ik" Neen jongen ik zie Lander niet liever dan jou ik vind jullie allebei super en voor geen geld van de wereld zou ik willen ruilen.
Ik weet nog dat Volker 4 of 5 jaar was en Jo en ik hadden besloten om te verhuizen appartement naar een huis. Volker werd ineens heel moeilijk snel boos, verdrietig alles bijeen. Ik kon de pleister niet op de wonde leggen maar ik ben dan wel beginnen vragen bij Volker en toen kwam het eruit. Volker dacht dat Jo en ik gingen verhuizen en in het nieuwe huis nieuwe kindjes gingen nemen. Hij en Lander waren verbonden aan de woning. Ik heb hem toen snel bij mij genomen en gezegd neen jongen jij gaat mee verhuizen. We zijn toen samen naar de winkel gegaan een verhuisdozen gaan kopen. Thuis zijn we beginnen inpakken en telkens er iets in de doos ging wil je dit meenemen, wil je dat meenemen,... toen was hij ook gerust en was de rust weder gekeerd.
Sindsdien weten we ook wel dat Volker een gevoelig zieltje is en houden we rekening met alles en nog wat. Volker is heel gevoelig en het is niet altijd even gemakkelijk. Je moet soms zo opletten wat je zegt en doet. Ook als er onvoorzien- voorziene omstandigheden zijn moet je al duidelijk zeggen wat er gaat gebeuren. Lander is veel volgzamer hierin. Het leuke aan Volker zijn gevoeligheid is dat hij ook graag zorgt voor alles rond hem voor mij als ik het magische woord zeg "shit" ook al mag ik dit niet. Voor Lander opkomen op school hij is altijd paraat.
Wij mogen 1 ding niet vergeten Volker is 8 jaar en hij is nog een kleine jongen een jongen die nog moet spelen, ravotten, moet leren, geknuffeld moet worden enz. Volker is een jongen van 8 jaar die elk jaar een jaartje ouder wordt en alles komt wel op tijd en dat is ook zo voor Lander.
Ik had het al laten vallen maar vandaag is het echt zover ik ben een jaar thuis. Een jaar waar ik ben blijven knokken voor wat ik nog heb. Ok mijn lijf gaat niet altijd mee in het verhaal.
Het was een jaar van vechten, de pijn doorbijten, doorzetten en zoveel meer. Het was soms zwaar maar zeker de moeite waard om door te zetten. Ik heb ontdekt van mezelf dat ik niet rap opgeef. Ik heb dipjes gehad maar na een dip kwam er steeds een positieve opstoot. Een moment waar ik ervoor ging. Staan, stappen, bepaalde oefeningen reiken, strekken en zoveel meer. Ik heb nog steeds elke dag kine en ik blijf mijn grens steeds verleggen "wat ook de bedoeling is denk ik".
Elke keer als ik iets meer kan ben ik super blij ook als ik een pijntje heb op een plaats waar het super lang geleden is waar ik iets gevoeld heb. Heel bizar. De laatste 2 weken probeer ik tot mezelf te komen en probeer ik al mijn gedachten te sorteren. Ik probeer mezelf te zijn en ik probeer mezelf gelijk te stellen met iedereen. Ik mag mezelf niet wegcijferen "ik ben Inge, mama, vriendin,..." en ik mag er zijn.
Zoals deze morgen
De jongens moeten hun oogje afplakken en ik laat ze dan intensief op de computer te spelen omdat hun oog echt moet werken.
Dus laat ik ze dat doen.
Jo zei: wie heeft met het politiekantoor gespeeld
Volker zijn antwoord was IKKE.
Jo zei: voor je iets anders doet moet je dit wel opruimen he
Volker vloog uit en zei ik moest van mama op de pc
Het is heel gemakkelijk om mama steeds als excuus te gebruiken.
het moet maar eens gedaan zijn. Ok ik ben mama, mama met een kapot onderstel maar mijn hoofd doet het nog heel goed. We wonen in een huis en het is belangrijk dat er een gang vrij is voor door te gaan anders hebben ze kapotte spullen. Maar voor de rest ben ik heel normaal hoor. Ik kan dingen beoordelen, ik kan vrij goed dingen inschatten (ok ik maak me soms iets te snel zorgen), ik kan spelletjes spelen, kleuren alles op ooghoogte kan ik doen en geniet ervan. Als Jo naar de winkel gaat geven ze hun lijstje door i.p.v. mee te gaan, want ik blijf bij mama. Vanaf nu ga ik mee en dan moeten ze mee. Maar het is ook tof om af en toe eens alleen te zijn met 1 van de kerels. Samen met Volker of Lander los van elkaar iets te doen. Soms neemt Jo Volker mee naar de winkel om eens bij te praten over zijn wensen en ik ben diegene die over gevoelens praat. Tja de softy in huis ben ik .
Het komt erop neer dat er nieuw jaar begint met hopelijk een jaar met meer positieve momenten dan het voorbije hobbelig jaar.
Wat situaties als deze leer de mensen kennen. Je hebt blijvers en afvallers. Ik heb een deel zussen en een broer en toen ik in het ziekenhuis lag kwam mijn zus els wekelijks maar zeker om de 2 weken langs. Ze had dan altijd iets bij een dekbedovertrek, posters, speelgoed voor de kids. Ik had dit niet verwacht maar ik vond het super, ook toen jarig was ik mocht toen nog niet naar huis heeft ze een verjaardagsfeest gegeven voor mij. Toen ik Gasthuisberg lag kwam ons An dagelijks langs als ze moest werken als ik vroeg bracht ze het mee cola, chocomousse, frietjes echt alles. Toen ik naar Pellenberg vloog kwam ze eens in de 2 à 3 weken met de jongens van haar. Mijn oudste zus kwam ook af en toe eens langs vanuit Gent. Marc die zagen we ook af en toe binnen springen. Het brengt iedereen wat dichter bij elkaar. Iedereen was dik verschoten van wat er gebeurt was en iedereen hun leven stond in rep en roer. Ik heb veel mails, telefoons gedaan en gekregen met steeds dezelfde boodschap "amai, hier zijn we niet goed van maar van harte beterschap". Bezoek uit onverwachte hoek super leuk. Ik heb een Facebookaccount en in het begin wou ik niet schrijven over wat ik voor had maar Jo heeft zich een tijdje bezig gehouden met mijn FB om alles een beetje door te briefen. Vertellen wat er is gebeurt en de vooruitgang. Ik had toen rond de 140 vrienden nu 219 soms vallen er af maar niet zoveel. Maar nu geef ik soms een update van wat er gaande is en natuurlijk de plannen. Ik probeer me niet te laten vangen door alleen maar over mijn toestandje te hebben. Er is iets meer in het leven.
Toen ik in het ziekenhuis lag belde elke avond buiten op vrijdag mijn Tante Non. Ze volgt het reilen en zeilen van Inge op de voet. Nu nog leest ze dagelijks mijn blog en als er groot nieuws instaat dan gegarandeerd dat ze eens belt. Ik vind het super leuk als ze dat doet we praten over wat er in de blog staat, we praten over de jongens alles wat er om gaat in ons leven. Mijn Tante Non vindt het ook niet erg als ik zeg ik bel je straks terug want het past niet verpleging is er of ... Gisteren belde ze en ik zei dus ik straks terug na 8 uur als de jongens bed liggen. Ze vroeg over de revalidatie en ik wou antwoorden maar me de jongens in de buurt kon ik niet. Ze weten nog niets en ik wil dit ook zo houden tot het zover is. De moment dat ik meer weet en data's weet kan ik eraan denken om het te zeggen vroeger niet.
Weet je mijn Tante Non is een kranige jonge dame op leeftijd. Lander en Volker vinden het super leuk om langs te gaan want ze hebben een lift en een hele lange gang waar ze eens kunnen doorlopen. In die tijd dat ik in het ziekenhuis of revalidatie lag heb ik een gevoel gekregen van amai Tante Non ik zie je graag en je krijgt een speciaal plekje in m'n hart. Ik kon leuke dingen vertellen van wat ik meemaakte maar ook mijn negatieve dingen zeggen. Mijn bedenkingen, Maar ook mijn zorgen over de jongens op school, problemen die ons pad kruisten. Ik kon lachen maar ik mocht ook huilen. Af en toe schreef ik haar een mail en brulde ik alles eruit in een brief en die avond belde ze steeds om te horen hoe het was. Ik begon en eindigde mijn mailtjes met sorry ook al moest dit niet. Ik was al blij dat ik mijn verhaal kon doen en dat niet eens tegen Jo. Mijn Tante Non vond het geen probleem en ik was effe mijn zwaar gevoel kwijt.
Op een keer belde ze ook eens en 1 van haar kennissen zei jou neven en nichten noemen je Tante Non. Tante Non had zoiets van ja en hoe moeten ze me anders noemen Tante An of Gerda klinkt niet bij haar. En onbeleefd is dit niet een vrouw die toevallig het klooster is mag je toch Tante Non noemen. Zolang je respect heb voor die persoon is dit niet zo erg. Ik weet van al mijn neven, nichten, nonkels en tantes hebben respect voor Tante Non niet iedereen heeft hetzelfde geloof maar iedereen heeft respect voor haar en dan mag je best Tante Non zeggen tegen haar. Volker, Lander kijken er enorm naar op en zien haar heel graag Jo ook. Dus ik mag en terecht ook fier zijn om zo een toffe en lieve vrouw te hebben in mijn leven. Tante Non we zien je graag en ik hoop nog vele dingen te kunnen delen met jou.
Het zijn wat korte verschillende puntjes vandaag maar niet alle dagen zijn hetzelfde.
Ik sta in korte verbinding met Marc mijn broer, zalige kerel. Hij heeft wat zorgen en ik probeer hem een beetje te helpen.
Lander is zenuwachtig want Lander zijn vriendinnetje komt morgen spelen tot 19 uur.
Er heeft me iemand geknuffeld met een chocosnuit tegen mijn rug. Resultaat chocolade op mijn rug en ik zie da niet tof, he.
Inke was er vandaag en ze heeft haar weer eens 100% gegeven
Vandaag ook bezoek van Andrea mijn verpleegster van m'n vorige verpleegpraktijk we zijn er beiden weg en iedereen is super content.
Sinds enkele dagen ben ik lid van een Facebookgroep Nah-zelf. Eerst een afwachtende houding en eens lezen wat de anderen schrijven en ondertussen schrijf ik ook wel antwoordjes. Ik probeer het zelf positief aan te pakken maar als ik een bedenking heb probeer ik het ook neer te schrijven. gegarandeerd een antwoordje.Wat wel tof is.
Weet je nog dat ik gisteren schreef over een elektrische rolstoel. Ik kreeg gisteravond een berichtje van mijn kine en ze was super blij dat ik dat had besloten. Overmorgen ben ik een jaar thuis en komen ze een over de vloer en ze mogen blijven komen
het was lang geleden maar ik had vandaag een raadpleging bij de dokter in Pellenberg. Ik was al een uur mis en kwam daar om 14.10 uur binnen en mijn eerste afspraak was om 13.30 uur. Maar ik mocht nog door voor een EMG. Kan gebeuren he een missingske. 2 minuten wachten en we konden binnen. Het was leuk om een bekende te zien Stijn. Stijn was ooit assistent op den 232 toen ik daar lag te revalideren. Toffe kerel. Vandaag moest hij de EMG afnemen. Ik moest op tafel gaan liggen en dan kwamen de elektroshocks. 300 volt laagspanning. Het viel wel mee we hebben veel gelachen. Jo en ik zijn beginnen lachen al bij het vertrek thuis en we zijn lachend buiten gegaan. Aan het onthaal is de altijd wederkerende vraag is de tel goed, huisarts. Keer op keer zeg sinds vorige week is er niets veranderd. deze week was mijn antwoord ik ben Inge en ik heb een afspraak bij en mijn gegevens zijn niet veranderd sinds maandag. Tja op maandag kine zonder afspraak maar wel welkom. De EMG verklapte dat alles bij het oude was er is geen vooruitgang. Dan bij de volgende dokter afspraak om 14.30 iets te laat binnen maar ja die keren dat wij hebben moeten wachten dan kon dit ook wel eens omgekeerd.
Eerst mijn vragen
Ik heb pijn in mijn knie links en ik heb een beperkte plooikracht in mijn beide knieën, pijn in mijn bekken. Wat kan jij eraan doen besproken medicatie wat neem je nog heb je nog de pleisters en welke therapie volg je nog ook al weet ze dat ik kine volg en enzo. Ze zit nogal kort op mijn vel en van haar kan ik ook op maandag kine volgen in Pellenberg iets wat ze ambulant niet doen. Op bed gaan liggen en dan terug gewring aan mijn knieën en bekken.
Ze vroeg wat ik verwachte en ik heb het er dan maar uitgeflapt.
Ik zou graag hebben dat er een botscan word gedaan om dan de ossificaties te laten wegnemen om me dan met minder pijn me op de revalidatie te kunnen storten. Ik sta niet te springen voor een operatie maar het gaat er ooit van moeten komen. Het is wel zo dat ik een paar dagen binnen moet en dat ik dan ook een revalidatie periode door moet. Ik zeg niet neen als me dit meer vrijheid geeft dan ga ik ervoor.
Maar eerst een botscan en dan ... we zien het wel.
Even gepraat over de statafel en dat er een doktersvoorschrift moet komen en een verslag van een multidisciplinair team ergo eventueel kine,....
Dit zeg ik in kleine woordjes maar ik ga ook mijn aanvraag indienen voor een elektrische rolstoel. Als dit mijn mobiliteit kan verbeteren waarom niet. Jo de jongens gaan er heel veel aan hebben. Voor mezelf moet ik het nog een plaats geven. Maar het zal wel komen hoop ik. Hier ook een verslag van een multidisciplinair team. Ik heb ze veel werk gegeven daar in Pellenberg voor mij.
Het is hier verschrikkelijk warm hier in huis pff 26° C niet fijn maar we hebben lang gezaagd voor een beetje warmte een beetje zon en eindelijk is het zover. Vrijdag komt Lander zijn vriendinnetje spelen en in de vakantie komt Volker zijn vriend spelen. Speelstraat en... dat worden de plannen en het moet allemaal een beetje geregeld worden. Ik maak er de komende dagen werk van.
Oh ik heb nog een groot nieuwsje van Lander want iedereen zal het hier geweten hebben. Lander heeft een 2 centen gevonden 5 cent en 2 cent. Snel in zijn spaarpot gestoken en hij is de rijkste kleuter van 5 jaar denkt hij.
Zoals elke maandag moet ik naar Pellenberg om kine te doen. Jo en ik gaan echt binnen als echt gewoontegebruikers, effe inschrijven, pas afgeven zeggen waarom we hier zijn, enz. Het waarom we hier zijn is altijd lachen aangezien ik daar elke week sta zeg ik al op voorhand alles is nog hetzelfde dokter, adres, telefoonnummer, dat is iets dat niet elke week anders is. In de kinezaal binnengekomen "meer fitnesszaal" zag ik direct Goele ze was 1 van de verpleegkundigen op den 232. Effe gebabbeld 10 minuten over het thuis zijn, de jongens een beetje van alles. De Nu-step was bezet en de statafel ook dus ik begin direct aan de parallelle baren. Ik zei tegen Goele heb je me al zien stappen. Kom dat zien kom dat zien, hups Inge op de voeten effe strekken en daar ga ik dan. Terwijl ik aan het stappen was vertelde ik over m'n kerels, revalidatie en elke keer ik draaide moest ze aan de andere kant staan. Als je iemand ziet babbelt het wel gemakkelijker. De oefeningen gingen vrij goed buiten aan de Nu-step kreeg ik heel veel pijn in mijn bekken.
Woensdag op controle om te zien wat de volgende stappen moeten of kunnen komen. Babysit is geregeld dus kunnen Jo en ik rustig naar Pellenberg. Wat gaan ze doen? Even raden en uit mijn ervaring van 28 maanden putten.
ze gaan vragen hoe is het
kan je op bed gaan liggen we gaan eens zien en voelen auw, pijn, da valt mee zal de uitleg zijn van mij
even gaan kijken bij een andere dokter het hoofd van Pellenberg of de andere dokter want ik heb er 3
Inge wat denk je van een bodscan
- zo kunnen we zien of die ossificatie zijn uitgerijpt en dan zeggen ze bijna in koor als dit gebeurt is dan kunnen we ze weghalen en heb je minder pijn. Ik zeg niet geen pijn "dat is de beveiliging van mij om te zeggen het kan niet perfect zijn.
- Je weet die botscan is in Gasthuisberg en je moet daar 3 uren blijven eerst een inspuiting met contrastvloeistof 3 uren wachten en dan scan van ongeveer 20 tot 30 à 45 minuten naargelang wat de beelden opbrengen.
Het klinkt raar maar ik hoop op de botscan het zou veel antwoorden brengen. Ik sta voor alles open als er maar resultaat is.
Dus woensdag iedereen duimen. Pakt nu dat er een botscan komt dan weet ik niet wat te hopen Stel je voor ik wil een operatie dat is zo een verkeerde gedachte. Ik sta gewoon open voor een behandeling die mij minder pijn oplevert waardoor ik minder medicatie neem en mobieler kan zijn.
Het is mooi weer de jongens zijn onderweg naar huis. De laatste 2 weken zijn ingegaan en dan 2 maanden volop genieten van de vakantie.
Het word tijd dat ik eens begin te denken wat mijn kerels kunnen doen. Speelstraat, logeren bij te tante Britt en hopelijk bij Michiel eens of iemand anders. Ik dacht aan een toneelkamp voor Volker maar dat ziet hij niet zo goed zitten.
Effe telefoon van Marc mijn grote broer van 174 cm. Maar een schat van een vent. Hij vroeg of Michiel mocht komen spelen. Ik als meter van Michiel kon ik het niet echt weigeren. Marc heeft geen tuin en Michiel bijna 9 zomers oud heeft wel een maatje gevonden onze Volker. Ze spelen echt heel graag met elkaar. Lander schuift er als jonge kerel tussen en blijft plakken. Ze trekken Lander wel mee in het spel. Wat fijn is voor hem. - Zo waren ze buiten aan het spelen politie, Star Wars toch iets met goed en slecht. - Zo lag Volker dood in het gras - Michiel roept Volker is dood - Lander gaat naar Volker en zegt iets tegen hem waarop Volker zegt ga nu ik ben dood. - Lander die een plichtsbewuste kerel is van 5 begint Volker te reanimeren Ze kunnen er wel wat van hoor die 2 van mij.
Effe mijn bad in effe relaxen, sudoku invullen, haartjes wassen en warm water bij doen als het frisser word. Afspraak 13 uur met Patricia. Bij aankomst van Patricia schieten zij en Jo in actie als een geolied team. afdrogen, kleren aan enz. Na het harde werk drinken de werkers iets fris en ik ook. Jo en ik proberen verschillende dingen om in bad te gaan. De hoog-laag badlift blijven we behouden. - Rechtstaan vanuit bed en dan met ondersteuning van Jo en het looprekje stappend of sleep voetje sleep ongeveer 8 meter richting bad. - rechtkomen met ondersteuning van het looprekje met heel veel kracht van Jo even achteruit kleren uit,... - of zoals we vandaag hebben gedaan. met de schuifplank schuif - springend op de badlift. Rechtstaan met ondersteuning van het looprekje kleren uit enz. - we eindigen steeds zittend op de badlift en in bad. Het is een fantastisch gevoel een badje haartjes spoelen met de sproeier zalig gewoon Ik heb er al vaker over geschreven maar het blijft een zalig gevoel. De jongens vinden het heel raar dat ik lees, een spelleke speel terwijl ik daarin lig te duiken. Vandaag had ik even aan de shampoo geproefd dat was ook lang geleden.
Zo ontdek ik wekelijks zo een dingen dit is lang geleden dat is lang geleden en dat is steeds een grappige, gevoelige confrontatie.
Ik hou wel van een drukte in huis spelende, pratende kinderen rond me heen, maar ik ben op het einde van de dag ook blij als ik effe rustig kan zitten of liggen gewoon effe kijkend naar de TV of genieten van de stilte. Vroeger hield ik van de drukte maar nu hou ik ervan maar het moet gewoon vroeger stoppen.
Deze morgen Wij rustig een zondagochtendfilmpje aan het kijken samen met gans ons gezin. Hotel Transilvania. Het was zo grappig. Ik hou er wel van om zo een dingen samen te doen met de jongens. Ik zit naast hen en op 1 of andere manier zoeken ze contact met me de schoot tegen mij leunen het mag allemaal en samen lachen, schrikken, ontroerd zijn. Het zijn dingen die waar ik nog steeds een traantje voor wegpink en denk "wat een zalig leuk gevoel"
Soms beginnen dagen goed maar dan nemen ze een draai in de andere richting. Jo moest nog een boodschap doen in De Spar en ik begon direct mijn boodschappenlijst door te geven. Gehakt voor spaghetti, platte kaas,... Maar toen dacht ik waarom ga ik niet mee. Ik was al klaar de jongens hun kleren aan ook al wilden ze thuis blijven. Lander beloofd dat hij met de step mocht gaan en Volker met de fiets. Ik heb gans de weg de hand vastgehouden van een klein ventje met een step op mijn schoot. Ze waren druk in de winkel effe tot de orde van de dag komen en we gingen verder. Zo kreeg ik ineens een winkelmandje op mijn schoot en voor ik het goed en wel had vastgepakt was het mandje weg knal de grond op. Gelukkig was het potje van platte kaas niet opengegaan anders hadden we er mooi gestaan. Achter mij liep de mevrouw van de winkel en die heeft effe alles opgeraapt. Ik dankte haar van harte en bood mijn excuses aan om het gedrag van de kerels. We kwamen aan het vlees namen gehakt en toen kwam de mevrouw terug op me af en zei wij hebben een gemeenschappelijke vriendin. Best grappig ze vertelde maar over haar kinderen en zo en waarom Sonia haar zoon Jan was en niet Sam,... Sam was eerst geboren en Jan 10 dagen later. Ondertussen maakten de jongens zoveel kabaal en hadden ze in het vlees gepookt een gat in de verpakking en nog 1,... De mevrouw was zo vriendelijk om te zeggen ik zal er een folie over doen waarop Jo zei neen laat maar het zal zo ook wel thuis geraken. We zijn thuis gekomen en hebben even een gezinsbijeenkomst gedaan even gesproken over de goede en de slechte dingen maar vooral de slechte dingen. Vanaf nu krijgen alle 2 de jongens dezelfde rode stip en een rode bol bij 3 opmerkingen. Volker vond het nodig om in vlees te poken, te roepen in de winkel, zijn broertje pijn te doen, druk te doen en te lopen in huis, onbeleefd te zijn, de badkamer super nat te maken omdat hij indruk wou maken op Lander, niet te eten maar een heel spoor na te laten op tafel en op de grond,... Lander vond het nodig om zijn grote broer na te doen en iedereen uit te lachen. mijn humeur zakte op een minpunt. Ik dacht even de jongens om 8 uur in hun bed te sturen maar toen bedacht ik. Ze krijgen geen dessertje of iets om te snoepen anders staan ze om 7 uur aan ons bed morgenvroeg en ik zou ook wel eens tot 8 uur willen slapen. Maar buiten dat hebben we een leuke dag gehad. Eric is langs geweest met een pompoenplantje voor mij ik ga een poging wagen om pompoen te kweken. Nu ik kweken denk het niet maar wel delegeren. Binnenkort meer nieuws van ons plantje. Michiel mijn petekind is binnengevlogen met mijn broer Marc een zalige babbel hadden we. Samen met Jo en de kinderen die op de achtergrond aan het spelen waren. Dat was zo mijn dag. Ik merk dat mijn dagen niet zoveel verschillen dan voor mijn voorvalleke in 2011. Buiten de huishoudelijke taken, het koken mis ik wel. Sinds enkele dagen nu ongeveer 1 week drink ik meer water 1 L lukt 1.5 L soms maar ik drink zeker en vast minder cola. Het gene waar ik zo dol op was heb ik een beetje afgezworen een glas s'morgens, 1 na mijn eten en 1 voor het slapen gaan. Ik probeer en zie waar ik eindig. Nu nog het snoepen en dan ben ik super opweg. Ik vraag al Jo om de snoepjes hoog te leggen zodat ik er niet aankan. dat helpt maar is nog niet op punt. Als ik vraag aan wie dan ook en Jo is niet in de buurt nemen die dat wel even. Het niet kopen is een idee maar ik mag mijn kerels niet straffen, ook al krijgen ze geen dessert vandaag. Morgen hopelijk een superdag.
Hier ben ik weer, effe mijn duim in m'n mond en dan een babbeltje doen over het reilen en zeilen. Of ik alles uit mijn duim zuig ik denk het niet maar wat ik wel doe is vertellen wat er omgaat in ons kopke.
Wat ik merk ik is dat ik toch vaak contact heb met mensen die als ik een Nah hebben.
Ik probeer ze een beetje een goed gevoel te geven een peptalkje mag af en toe. Het geeft me een goed gevoel maar ik mag mezelf niet vergeten. Dit is zo typisch een Inge- trekje. Ook al zit ik in de grootste put en er komt iemand met zijn of haar zorgen zal ik ze nog steeds ondersteunen en ze uit de put te duwen maar ik blijf zitten.
Zo was ik ooit nog in PB op 8 december zei peter tegen mij "Inge je zal nooit meer stappen" dat was de dag dat de hemel op mijn hoofd viel. Die avond belde ik mijn broer om het te zeggen en hij stond tien minuten later aan mijn bed. Ik zag aan zijn snoet dat er iets was en vroeg ernaar. Hij wou het niet zeggen maar het lukte om hem aan de praat te krijgen. Hij deed effe zijn beklag en lap Inge haar zorgen stak ze even in de kast. Toen had hij even geen dak boven zijn hoofd en 1 telefoontje later had hij een dak boven zijn hoofd. Hij is uiteindelijk een week of 3 thuis blijven logeren. We hebben altijd gezegd sinds toen Marc grote broer van mij als er iets is je bent altijd welkom in den dag als s'nachts.
Sinds dit allemaal gebeurt is zijn we allemaal wat korter bij elkaar gekomen, we zorgen samen voor elkaar. We vragen sneller aan elkaar hoe voel je je,... Het is een zalig gevoel.
Daarom dient deze blog ook om mijn verhaal te vertellen geen klaagzang (hoop ik) om mensen een hart onder de riem te steken. Het is niet omdat je dit voor heb dat je leven verpest is. Het is alleen een beetje omvergegooid en je neemt de dingen het komt.
Het is wat het is zeg ik vaak en dat denk dat dit ook zo is Het is wat het is.
Opgestaan gelijk alle dagen Lieve de verpleegkundige was een groot grappig moment. Praten over onze kinderen en ontdekken dat we dezelfde zorgen hebben, dezelfde grappige verhalen of toch gelijk lopend. Inke de gezinszorg binnen en ik vertelde wat ik vandaag verwachte van haar de keuken, de was en eventueel boven. Ilse de psy hierbinnen het was een drukke ochtend en toch had ik niets om over te schrijven dacht ik. Ik kreeg wel telefoon van een firma die diepvriesprodukten verkocht, ik kreeg bijna een staande ovatie van Ilse omdat ik zo kordaat was. Ik heb ze direct afgewimpeld en de telefoon neergelegd. pluim voor Inge.
Rond 16 uur waren de jongens terug van school en vandaag geen pc voor de jongens. Volker zijn woordpakket stond te wachten op hem en hij heeft het super goed gemaakt. Enkele foutjes maar ze waren niet onoverkomelijk. Hij heeft ze goed overgeschreven en vroeg ook wat hij fout had gedaan.
Iets later kwam Lander naar mij en zei "kijk eens mama" en hij zwaaide met zijn Nemo de plastieken vis in het rond en het vloog ineens recht tegen mijn lip- kaak. Het deed echt niet pijn ik was wel verschoten. Ik begon te lachen maar ineens kwamen de tranen, dwanghuilen noemen ze zoiets in het NAH-jargon. Volker wist niet goed wat was gebeurt en begon te lachen, hij deed dit niet expres maar ja daar ga ik me effe niets van aantrekken. Lander zei direct solly solly ik zei wel solly, he. Ik zei tussen de tranen door het is niet erg maar ik vluchte de kamer uit. Jo die in de keuken bezig was dacht Volker me aan het uitlachen was en kreeg een uitbrander. Wat niet terecht was maar door tussenkomst van mij is alles gered geweest. Ik maar zeggen het is niks het was moeilijk te geloven met die vloed aan tranen. Het was een rare combinatie lachen en wenen. Lander die wel wist wat er gebeurt was voelde zich heel schuldig. Ik heb hem bij mij geroepen en gevraagd of ik geen blauwe plek had en/of een wondje had (je weet wel de vis die me had gebeten). het was niks en ik heb een dikke kus gekregen. Het leukste als je een pijntje hebt een kusje. Het was echt een heel grappig moment. Het dwanghuilen is zo een restje van mijn hersenletsel. Of het ooit nog verdwijnt ik weet het niet ik hoop het wel. Ik zal wel zien wat het geeft.
De trend is gezet voor een donderdag veel geknuffel want de kerels zijn moe. Morgen nog 1 dag en het is weekend. Hopelijk is het weekend rustig en kunnen we allemaal wat op onze plooi komen. Zelf ben ik ook moe heel moe. Morgen enkel kine op de middag en dat was het. Een rustige dag om de week te beëindigen zalig.
. Lander heeft dit heel goed gedaan en zijn broer is komen kijken. Lander was verkleed in een donkere broek en een gele trui, een kroon beschilderd met gele en zwarte strepen en 2 gele bolletjes op bevestigd voor de voelsprieten. Hij was een bewaker en vloog ijverig rond. Koningin, darren, werkers,... super gewoon van baby bij tot het maken van honing. We hebben weer veel bijgeleerd, iedereen babbelde zoals bijtjes bzzzzzzzzzzz.
