Bellum ita suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quaesita videatur - De oorlog moet zo opgenomen worden, dat niets anders tenzij de vrede schijnt gezocht te worden. Hugo Peregrinus
08-05-2017
Bruinkool
Beste Lezers,
Een kort berichtje via phone.
Ben vandaag langs een enorme put gelopen waaruit de energie wordt gedolven die een groot deel van Duitsland van licht voorziet.
Nu zit ik in Kloster Langwaden, een eind voorbij het voorop gestelde doel.
Morgen steek ik de Rijn over, de pater heeft me een wandelkaart bezorgd.
Volledig verslag met fotos als ik volop 'netwerk' heb.
Vroeg wakker zijn is op hotel niet altijd een zegen. Ontbijt wordt pas vanaf zevenen geserveerd. Natuurlijk kan ik dit niet laten schieten. Het is bovendien voor vandaag een kortere trip, althans volgens de planning. Maar je weet nooit waar de dag eindigt.
Het weer wil niet echt mee. Niet dat ik klaag, ik zweet genoeg. Maar als de zon schijnt is het altijd veel leuker.
Redelijk zware tocht vandaag. Mijn eindbestemming heb ik een beetje verlegd en ben aanbeland in Erkelenz, zon twaalf kilometer zuidelijker van Wegberg. De afstand was wel iets groter maar dat houd in dat ik morgen waarschijnlijk iets minder ver zal stappen. Wie weet, alles hangt ook een beetje af van de ingeving van het moment.
Ben wel teleur gesteld, weeral geen camping in de buurt. Ook geen Zimmer frei gevonden. Ten lange laatste hulp gezocht bij das Rote Kreuz en die wisten me te vertellen dat de camping in Wegberg ligt (!!) en dat er een redelijk goedkoop hotel (30)in de buurt ligt. Het Rode Kruis stond paraat tijdens de festiviteiten in de stad.
Voor 68 zou het kunnen, ik bedank vriendelijk en de waard loopt met me naar buiten om me aan te wijzen waar ik voor 45 à 50 kan overnachten. Ik bedank de man en zeg misschien tot straks.
Het aangewezen gasthaus is gesloten en dus .
Hier ben ik weer zeg ik en doe wat gedaan moet worden. Terwijl ik schrijf zegt de man aan de balie: voor 50 cash is het voor mijn ok, euh, ja voor mij ook. Wel met de vraag of ik mijn was in de droogkast kan steken.
Het betert nog, hij zal de was ook nog doen.
Morgenvroeg dus ontbijt om zeven en gerust op pad naar Grevenbroich met een frisse rugzak.
Vanmorgen vastgesteld, tijdens de tocht doorheen de streek, dat dit nog een heel godsdienstig volk is. Regelmatig zie je mensen uit een kapel komen, waar de kaarsjes met tientallen branden. Na de middag ben ik in Ratheim, loop voorbij de Kerk en hoor gezang. Ik stap binnen en zet me neer om het einde van de dienst bij te wonen.
Maar ik versta geen woord van wat de pastoor zegt. Tot het begint te dagen, de dienst verloopt in het Pools, de aanwezigen zijn Polen, hier wonend en/of werkend. Voila, dacht ik, de tocht zit erop. Wel geen zwarte madonna gezien.
Aan een kerkganger vraag ik of het is wat ik dacht en hij knikt, hij verstaat mijn koeterduits maar spreekt het niet. Dit was dus een gastarbeider en hij herkend het kaartje aan mijn rugzak.
Ook meegemaakt in Oberbruch, het bestelde middagmaal was Duits, dus voor mij veel en veel te veel. Ik vraag of ze het vlees, dat ik nog niet had aangeraakt kunnen inpakken. Naturlich, kein problem. En dus heb ik deze avond lekker gebraad met een boterhammetje gegeten, ik weeral meer dan voldoende. Het geheel, een frisse 33cl Bit, de maaltijd en de koffie na kostte me 13,30.
Gisteren nog vergeten melden, een 79 jarige man heeft me bijna een uur vergezeld, van buiten Echt tot de splitsing. Elke dag deed de man, sinds zijn pensionering 20 jaar geleden, een toerke van ongeveer 12 à 15 km. Hij zag er gezond uit. We spraken over uiteraard de weg, mijn tocht, over voetbal, in Nederland donderd het binnen de KNVB, over goede spelers, die Belgen, en over Nederlands roemrijke verleden. Ik stipte Cruyf zaliger aan als voor mij de beste speler ooit. Daar was hij het mee eens. En ik vertelde over de match (in Z/W op TV) van Ajax tegen een Portugese ploeg, het toenmalige grote Benfica. Ik wist alleen nog dat Cruyf daar zijn Europese visitekaartje had afgegeven.
De man wist me precies te vertellen hoe de wedstrijden verlopen waren. Ajax uit 3 goals tegen nul en normaliter uit de beker. Ajax thuis 3 goals in het voordeel en het grote Benfica geblameerd door een jonge snotneus. De test match is in Parijs afgehaspeld.
De driekwart uur waren zo voorbij.
De vorige camping uitbater meldde me gisteravond nog dat ik voor 7u in de morgen niet kon vertrekken omdat hij het hek gesloten hield. (diefstallen van o.a. electrische fietsen)
Vermits ik nog moest betalen, hij kon niet terug geven op een tiendje, gaf ik hem na mijn boodschappen terug een tiendje. (In de winkel was het precies 5 en kreeg een briefje terug, had ik weer geen pasgeld, ja dat geheugen.) Even later was hij daar terug met twee euro. Ik zei, het is goed als je nog een beetje stroom kan leveren voor mijn spullen. Geen probleem was het antwoord maar als de vent gewassen en met propere kleren terug kwam gaf hij alsnog een euro en deed teken dat de deal nu rond was. (dus de camping was maar 7 - zie ook vorig verslag)
grtjs
Hugo Peregrinus
Fotos : Dure asperges, niet moeilijk als je met zoveel volk werkt; Kijk naar de bank, het is volgens mij geen doekje voor het bloeden; Twee typisch Duitse merken, één voor de soep en één voor de regio, voorheen de luchtvervuiler als de wind uit het oosten kwam; Johanes der Täufer und die . (in de Poolse mis!); Erkelenz feest met eten en drinken, groot verschil met het platte land op een zondag. Een jeugd evenement aan de kerk met veel toeschouwertjes voor de poppenkast; Deze was gesloten net zoals de WCs ernaast ..nijpen.
Het verschil met overnachtingsplaats kan niet groter zijn. Het prijsverschil is navenant.
Dit is de openingszin van mijn vorige verslagje. En weer is duidelijk hoe het komt dat er zoveel menigsverschillen in de wereld zijn.
Vorige camping in Batven kostte 15 zonder pardon, dus zonder in te schrijven en voor warme douche extra te betalen. Zoals jullie, trouwe lezers, kunnen vast stellen is dit verslagje in een keer tot bij jullie gekomen.
Op de huidige camping, de Annendaelse hoeve, is de prijs precies de helft met inbegrip van warm water en goed functionerende internet verbinding.
Vanmorgen prachtig weer, wel fris maar met de zon, die al vlug warmte geeft, is het een feest.
In Ophoven moest ik een uurtje wachten alvorens de overzet me om 10u naar Nederland voer. Het bootje wordt een elektrisch aangedreven,je hoort het bijna niet.
In afwachting kon ik een lekkere koffie nuttigen in De Spaenjerd. Het zat er vol fietsende Belgen aan het ontbijt.
Echt, in Echt heb ik goulash met friet gegeten met een La Trappe Dubbel om het door te spoelen. Eén consummatie met alcohol per dag mag wel, nu zit ik een boterham/kaas te eten met melk als drank. Echt!
Voor die boteham met kaas (Gouda) heb ik wel twee kilometer op Duitse bodem moeten gaan. Heen en terug was ik meer dan een uur kwijt, maar aan tijd geen gebrek.
De fotos zijn al gekozen en bewerkt, nu dus alles nog op de blog krijgen en weeral hopen dat het er door heen raakt?
Grtjs
Hugo Peregrinus
Fotos : Terug naar de kust, Ophoven aan de Maas; Wachten op de overzet, ikin ben de enige die naar NL ga!; Vakantie huisjes; Het grote Juliana kanaal; Als die aan mijn rugzak zou hangen, dan zou ik niet van huis geraken; Echt; Asperges; Goede camping, de Annendaelse Hoeve.
Ik bedankt ook de mensen die al een reactie hebben geplaatst, ook al vanuit Oostenrijk!
Het verschil met overnachtingsplaats kan niet groter zijn. Het prijsverschil is navenant.
Vanmorgen nog ontbeten in grand chicque, vanavond rechtstaand naast mijn tent met eten uit den Aldi. En geloof me, het smaakt evengoed.
Deze (na)middaq heb ik wel warm gegeten in een cafe, De Kieper in Tongerlo,langs de Zuid-Willemsvaart.
Het was de hele dag nogal aan de frisse kant, vooral het beetje wind voelde scherp aan.
De camping lag natuurlijk niet bij Kinrooi. En ik kwam langs de velden op de camping toe, en passeerde niet langs Kinrooi, geen voorraad mee voor morgenvroeg. Een appel en wat koekjes zou nog wel kunnen maar graag iets meer.
Dus vraag ik aan de uitbater of hij een fiets heeft maar dat is noppes. Een van de kampeerders heeft er wel een maar over een halfuurtje heeft die man een date, dus weer noppes.
Een derde man rijdt naar den Aldi en ik kan mee. Gered! Blijkt de man van Wevelgem te zijn. Zijn vrouw is slecht te been, hij rijdt met een Van waarin een stoeltjes lift is ingebouwd. Soms rijdt hij eens naar huis.
Nog dit, twee jaar geleden zit ik, op weg naar Compo, in Belloeil op cafe e van hoor ik door de boxen Keep on Running van de Spencer Davis group. Deze middag in de Kieper hoor is deze song opnieuw, ook op de vijfde dag van mijn bedevaart.
Morgen trek ik dus NL binnen met voldoende eten. De man uit Wevelgem verzekerde me dat er in Ophoven zeker winkels open zijn, dat zit dus weeral snor.
Als het weer nu een beetje wil meehelpen, het mag een beetje warmer worden. De kans op regen is voor morgen dan weer groter. Wat moet komen kan komen.
Grtjs
Hugo Peregrinus
Fotos : Altijd raar zicht zon schip op straat; Ik was iets later; Altijd mooi hé; Ook als de zon niet schijnt is een beetje wind voldoende om ze aan het werk te zetten; Maasvlakte, niet alleen in Rotterdam; Tentje is klaar.
nota; ik probeer nog maals (x4) om dit bericht te plaatsen, nu zonder foto's.
De tocht van Broechem naar Geel is dus grotendeels langs het Albertkanaal gelopen. In Herentals heb ik deze levensader voor de Waalse industrie verlaten. Af en toe kwam de zon even piepen, de regenjas verdween naar de rugzak.
Uiteindelijk belande ik te Geel Bel, plaats waarbij velen wellicht een belletje zak rinkelen. Het jeugdhuis was daar niet meer dan een afgelegen lokaal dat potdicht zat. Gelukkig is er een plastiek afdak waaronder een dikke houten bank stond en een pak stoelen. Hier heb ik dan maar mijn onderkomen voor de nacht van gemaakt.
Het was alleszins droog, er zaten geen lekken in de golfplaten. Het geklater van de regen en geritsel van de vogels was gratis.
Een minpuntje, de waterkraan deed het niet wegens een ontstekend stukje buis, waarschijnlijk kapot gevrozen.
Pluspuntje, bij deze zijn mijn slaapmat en slaapzak getest en goed bevonden. Zo goed zelfs dat ik deze morgen ben blijven liggen tot 6u45.
Vandaag heb ik dus geen regen gezien, het heeft wel enkele malen gedreigd, maar een bedevaarder wordt al eens ontzien. Of krijgt al eens iets.
De plaatselijke kruidenier gaf me nog een appel mee om me moed te geven. Rond 10u kreeg ik een tas koffie van twee mensen die hun oprit aan het her leggen waren: NOAR POLEN BEGOT! Nondedju!
Vader en zoon (kon je niet naast kijken) gingen dit weekend iets minder ver en dan deden hun voeten al zeer. Voor deze mensen is hun jaarlijkse bedevaart naar Scherpenheuvel meer dan genoeg, dertig kilometers is inderdaad ver zonder training. De pint op het eind smaakt daarom nog beter.
Over de middag bereikte ik Leopoldsburg alwaar ik warm heb gegeten. Na nog een bezoekje aan het Belgisch Militair kerkhof en het Militaire kerkhof van het Gemenebest te hebben bezocht trok ik verder via het kamp van Beverlo. Wat is dat lang geleden! Er is wel al het een en ander veranderd, o.a. afsluitingen van het eigenlijke kamp. De lange Macadam klinkt nog steeds overdovend, bambam, bambam, nieuw geluidje, de drie assige opliggers.
Om van het lawaai af te komen heb ik dan maar aan tresspassing gedaan, langs de kant van de schietbanen. (ik weet het wel, het mag niet!)
De camping lag niet daar waar ik verwachtte maar wel een tiental kilometers terug. Iets met dezelfde naam was niet voor mij geschikt, dus, terug naar Hechtel dorp. Het werd toch stilaan tijd een onderkomen voor de nacht te vinden.
Aangezien morgen de tocht toch over Peer loopt was het besluit genomen, over de N73 richting Bree, een B&B zou mijn pad wel kruisen.
Driewerf helaas, diegene tussen Hechtel en Peer gelegen (Wijgmaal) was gesloten, de vrouw des huizes vond het jammer. Dan maar verder. Tijdens een rustpauze stopt er een auto. De chauffeur vraagt of ik die man ben die naar Czestochowa trekt. Hij was ook sport man en weet dus hoe het voelt, als je moe bent om dan nog een extra inspanning te doen. Die laatste drie kilometer tot Peer heb ik dus al rijdend afgelegd.
Dus zit ik nu mijn verslagje te maken in hotel Boskar, markt 1 te Peer. De patron zal mijn was nog drogen.
Wifi is een probleem, hopelijk lukt het nog om dit verslagje met de fotos te posten.
Ben moe en probeer het morgen vroeg nog een keer. Anders zal het in Kinrooi moeten gebeuren!
Grtjs
Hugo Peregrinus
Fotos : Eens anders bezien (waar?); Zoete Koekjes; J. Bakelands met oren; Onder de golfplaten, maar droog!; Rustplaats op de Grote Neet; Hoeveel jonge mensen zijn hier van de trein gekomen; Hoeveel jonge mensen zochten hier hun vertier; Dan is het nog ver hoor!; Als je op dit punt wakker wordt weet je nog waar je bent, onmisbaar.
Goede nachtrust gehad, wel al vroeg op, met de kiekens. Ik voel geen gevolgen van de tocht van gisteren, dat ziet er dus al goed uit op vandaag dus die eerste 30 paaltjes te halen.
Ik had ook gehoopt dat het uitgeregend zou zijn, niks is minder waar. Het zullen natte dagen worden. Toch nog een beetje afwachten, gisteren avond kwam ook de zon er nog even doorheen.
Hier in Broechem house is alles nog in peis en vree. Ik heb dus tijd om nog even de route te bekijken.
Het voelt we een beetje fris aan, maar dat zal vlug over zijn. Enkel weet ik niet of meerdere laagjes nodig zijn onder de poncho. Voorlopig zie ik geen boomtak of blaadje bewegen, de fleece zal ik toch nog even aanhouden.
Heb gisteren avond de Ronny nog eens gebeld. Het was toen al voorbij tienen, geen erg in gehad.
Voor de Pelgrim uit Hemiksem was het ok. Maar ik geloof dat zijn gebuur in het andere bed, een Nederlander, het minder tof vond. Dus toch maar opletten, ikzelf lig geregeld voor negenen al te pitten.
Vandaag is de tocht goed verlopen. Eens de A12 overgestoken kom je min of meer op het platteland terecht. Eigenlijk heb ik een beetje de grens van de parking afgelopen, rond t'Stad. Het beetje regen, waarvan je ook wel eens nat wordt, begon rond elven met motregen en al vlug over te gaan tot fijne regen. Niks gebeurd alst zo blijft!
De temperatuur is wel ideaal om met een poncho rond te lopen.
Ik heb mijn stapritme al te pakken, tegen halftwee was ik al op de overnachtingsplaats.
Niemand thuis natuurlijk, de mensen zijn ofwel op school ofwel naarstig aan het werk. Het gildehuis is niet zover af en dus is het beter om (noodgedwongen) op café te gaan dan in de regen stijve spieren te krijgen.
En dan blijft er meer tijd over om vanavond met de familie te kunnen praten.
Ondertussen heb ik al een tekstje voorbereid, ik mocht inpluggen van de cafebaas.
Terug op de slaapplaats was Marijke juist binnen en toch wel een beetje verrast. Ahja, dat is met den Bart afgesproken, was ik eigenlijk al vergeten, maar toch welkom.
Een maaltijd, een douche en een bed, meer moet dat niet zijn. Minne heeft een tekeningetje geplaatst in het Heftgen en dus is het voor morgen weeral ok. Dan trek ik naar de Kievit, voorbij Geel.
En vanmorgen vastgesteld, chocolade vergeten!! Lieve heeft er voor gezorgd. En de Catsjoe heeft zijne poot in mijn stempelboekje gezet.
Grtjs
Hugo Peregrinus
Foto's : Boerderij met reuk en al midden verstedelijkt gebied, Wilrijk; Verkeerd geland!; Univ ziekenhuis Edegem, daar heb ik mijn laatste grote job voor SGS gedaan; Als ik dit nu eens s'middags zou tegenkomen; Compostela kom je overal tegen; OLV van Lourdes Basiliek in Edegem, erkend als dusdanig in 2008; Hier is dat festivalleke; Brievenbusje van een schrijnwerker; Ook in het Gildenhuis geeft deze geen bier.
De dag is bijna voorbij. En wat voor een dag. Een dag om voor altijd te blijven koesteren.
Ik weet wel dat ik wat reclame heb gemaakt via mijn blog en mailberichten maar de opkomst is en was overweldigend.
Vanuit het BCG kwamen er mensen vanuit het verre Bilzen supporteren. Zij hadden een paar geleide honden bij en zorgden zo voor levende reclame. Miranda kwam spijtig genoeg alleen met Polly vermits Pieter ziek te bed lag. Pieter vanuit Hemiksem een spoedig herstel.
Jan maakte een toerke vanuit Haasdonk, mee naar Kruibeke en Hemiksem en dan terug, dat zal wel tellen, tof man.
Vroeg paraat was ook mijn overbuur man.
Bij het openen van het slaapkamer raam deze morgen was zijn gevel al versierd met de Belgische en de Poolse vlag, er was dus iets te doen in de straat.
Familie was er uiteraard ook, waaronder mijn zonen Jorg en Evert. Die laatsten stonden tegen achten al aan de deur om hun ma te helpen bij nog enkele voorbereidingen en klaarzetten van de koffie en meer.
Kozzen Eric tekende ook weer voor deelname aan de eerste dagtocht en Pieter kwam vanuit Pamel naar Temse afgezakt om zijn dopjes in de zak te kunnen kieperen. En zijn goede voorbeeld werd door velen gevolgd. Ex collega Peter was vanuit Deinze afgezakt.
Ik noem het een groot succes van mijn actie, te weten dat Drop je Dopje meer en meer bekend wordt. Kozzen Herman, vader van Miranda, heeft dan in een korte (!) uiteenzetting het doel en de reden van het BCG nog eens uit de doeken gedaan. En hij heeft dat goed gedaan.
Een imposante delegatie van de vrienden van BW Kruibeke waren present, met party tafels en bijbehorende drank. Vul dit allemaal nog eens aan met biljartvrienden, stapvrienden, Bornemvrienden, geburen, innige vrienden, fietsvrienden, en . vrienden altegare. Eddie G weet dat ik Solidarnosc altijd een warm hart heb toegedragen en is daarom in zijn spullen doos gedoken om mij een speltje van deze volksbeweging te overhandigen. Het kan deuren openen gindsachter. De BW vrienden van Temse hadden een extra delegatie om me onderweg aan te moedigen.
Het maakt dat ik weerom niet kan en mag stoppen met men tocht naar Czestochowa. En dat zal niet gebeuren.
Met achttien moedige volgers werd de pelgrimstocht op gang getrokken, richting kazerne Kruibeke.
En vermits ik normaliter om het anderhalf uur een korte pauze inlas en deze tijd bereikt was ter hoogte van Scaldiana, lag het voor de hand dat hier een plaspauze werd ingelast.
Het was met een 'kleine' vertraging dat we in de kantine aankwamen alwaar een tafel stond gedekt met spijs en drank. Het spek/eieren en toespijs smaakte onder begeleiding van een Palmke uitstekend. Bedankt SPEF!
Ik kon het niet laten om met de kaartvrienden een boomke om te leggen,Raoul als gelegenheidsmaat deed het uitstekend ondanks dat het lang geleden was.
Ondertussen heb ik ook al vernomen dat Evert mijn biljartkeu tijdelijk in beweging zal houden, misschien wordt dat tijdelijk toch nog eens definitief.
Na nog een afspraak te hebben gemaakt in verband met het gebruik van de badkamer wenste ik de dames een goedennacht.
Hier ben ik gisteravond gestopt met dit berichtje om me te slapen te leggen, maximum vijf minuten heeft het geduurd alvorens ik in dromenland vertoefde. En het waren zoete dromen. Wat een dag!
Zodus zit ik nu in alle vroegte verder te werken in de living met uitzicht op een groene oase.
Het verhaal ging als volgt verder:
Met enige vertraging vatte ik dan de tocht tot de overzet Bazel-Hemiksem aan. Nu echter kreeg ik de rugzak zelf te dragen. Bedankt dan ook aan BDL om mijn eerste dag vrij comfortabel te laten verlopen. Het aantal volgers was geslonken tot twee, Jan en Raoul.
Van mijne Iers/Schotse vriend (Roelbiker) nam ik afscheid aan de boorden van de Schelde, voor mij ook het afscheid van het Zoete Land van Waas. Het gebeuren aan de veerboot werd vereeuwigd door een Pool.
Ten huize Lieve en Lorre, respectievelijk Schat en Dochter van Ronny werden Jan en ikzelf ontvangen als prinsen.
Na het beëindigen van de werkzaamheden voor de blog staat er een ontbijt klaar, moet ik nog een lunch pakket maken en alles nog inpakken voor mijn tweede dag. Die kan ik alleszins al aanvatten onder een klare hemel.
De start van de bedevaart is aangevangen onder een goed gesternte, hiervoor dank aan alle sympatisanten en de helpers bij het vertrek (en erna).
Vooral dank aan Agnes, voor de goede zorgen en het feit dat ik, met haar zegen, weer op tocht mag gaan.
grtjs
Hugo Peregrinus
Foto's: Verbroedering Polen België; Drop je dopje; hou de baan vrij; Op pad met Erik, Jan en Loes voorop; Verfrissing en opluchting..; SPEF maaltijd; Nog ene boom; Bye Roelbiker; L&L.
Eindelijk is het zover, nog enkele uren en we zijn op weg. Zoals gemeld is er een zak voorzien waar de uitwuivers hun dopjes kunnen deponeren. En zoals beloofd zal de koffie klaar staan. Voor diegenen die geen koffie lusten zijn er nog enkele andere alternatieven voorzien.
Ik hoop vooral op goed weer. Mijn lieve Agnes heeft weeral haar best gedaan om er iets van te maken. Enkele mensen willen me vergezellen tot Kruibeke en dan is het toch steeds plezanter als het zonnetje schijnt.
In ieder geval zijn de voorbereidselen al genomen om op alle weersomstandigheden te kunnen anticiperen.
Voila, nu ga ik slapen. Mijn rugzak heb ik nog eens gecheckt en er nog enkele dingetjes uitgehaald. Die vijftien kilo is er nog steeds, wel is er meer ruimte over om mijn eten in onder te brengen.
Gisteren ben ik op tocht geweest met Jan, van de prachtige blog Voetstappen in vaderlandsche bodem, voor een toerke rond Hulst. De afstand bedroeg ongeveer 21 km en die heb ik afgehaspeld met volle uitrusting.
Deze morgen waren er geen klachten of mankementen te melden. En ik weet wel dat de praktijk niet hetzelfde is als het echte werk, niettemin geeft het toch weer vertrouwen dat de oude knoken het wel zullen volhouden.
De rugzak weegt op het ogenblik een goede 15 kg en daar is best mee te leven. Toch zal ik morgen nog eens alles uitladen en overwegen wat er eventueel nog overbodig is. Overbodig is misschien een groot woord, laten we het houden op minder noodzakelijk.
Als je eens gaat kijken bij http://janswandelblog.blogspot.be/ zie je een link naar deze blog. In de linker kolom kan je ook Whatsapp Ronnys Camino aanklikken. Dan kom je terecht bij de verslagen van onze stapmaat Ronny die al een maand op weg is naar Santiago de Compstela. Als ik de fotos bekijk kriebelt het al.
Nog een tweetal dagen en dan zal het kriebelen vlug over zijn.
Deze namiddag heb ik nog mijn PPT presentatie gegeven in het achterpoortje. Ik dacht het boeltje te kunnen demonstreren in tweemaal driekwart uur. Begonnen om halfdrie was het snel duidelijk dat het tempo omhoog moest wilde ik voor vijfen rond zijn. En dat is gelukt.
En morgen in alle vroegte vertrekt vanuit Temse de voetbedevaart naar Scherpenheuvel. Ik hoop voor de deelnemers dat de weergoden zich van hun beste kant tonen.
En dat hoop ik ook voor maandag morgen, dat de uitwuivers en volgers een droog pak kunnen houden.
Grtjs
Hugo
Fotos: Hulst onder een grauw wolkendek. Weinig regen gehad!; Oude haven; Op de Wal mag geen molen ontbreken; Stropersbos; Den Dodendraad; Machine om klompen te maken, honderd jaar geleden verdienden 10% van de actieve Waaslanders hun brood in de klompen nijverheid; Schapen hoeders; Elzenbroekbos; De Poes is niet van de poes, 8% vol!
Er zitten wel degelijk twee kabeltjes in het doosje van de gsm. Beiden zien er hetzelfde uit. De verschillen zitten hem in de lengte en de connectors.
Bij het lange exemplaar zijn deze connectors afgerond, bij het andere eerder geblokt.
De lange USB kabel dient voor de transfer van data, de andere, korte, voor het transport van energie.
Als ik dit eerder had ontdekt zou dit een hoop zorgen hebben bespaard. Nu zijn we (met Raoul) per toeval hierop uit gekomen, na lange uren van zoeken naar de reden waarom het contact tussen gsm en laptop onmogelijk bleek.
Eind goed al goed, nu is het probleem van het fototoestel opgelost.
De laatste week voor het vertrek begint over euh vandaag dus. Dus nog 8/7 keer slapen en het is zover.
Vanavond nog een stempelboekje in elkaar gestoken want ik ga met mijn eigen organisatie. Morgen nog een nieuwe Europese ziekteverzekeringskaart gaan halen en tegen de middag de vrienden in Bornem nog een goedendag gaan zeggen.
Na de middag wordt ik verwacht op KBC, niet voor het geld, wel voor een korte cursus werken met PC, tablet of smarphone in verband met geldzaken. Hoe meer ge zelf thuis doet hoe minder personeel er dient ingezet te worden. De moderne tijden!
Savonds de wekelijkse biljartpartij en we zijn al bij dinsdag aanbeland.
Als ik een lijstje opstel met nog te doenne zaken zal de week rap uit zijn, oftewel te kort, het is maar zoals je het bekijkt.
In ieder geval ga ik donderdag nog een toerke stappen met de maten met volle bepakking. Normaliter kan dat geen problemen meer opleveren maar een dubbel check kan nooit kwaad.
En donderdagavond is er nog een laatste match voor het interclub tornooi. Dit tornooi verloopt voor onze ploeg vrij goed, met drie gewonnen machten op vier. Maar beter is dat ons gemiddelde van een van de laagste gestegen is tot het tweede beste. Volgende maand volgen er nog twee wedstrijden, er kan dus nog van alles gebeuren. Dat is sport zeker.
De laatste resten van het oude raam zijn vorige week ook opgeruimd en zoals al gemeld zal dat schilderwerk wel wachten tot na de zomer.
Op 26 mei 2006 bezocht de toenmalige paus de Zwarte Madonna van Czestochowa in Polen. Er hangt een waas van mysterie rond dit beeld (en over alle andere zogenaamde zwarte madonnas in de wereld). Volgens de overlevering is deze icoon geschilderd door de evangelist Lucas en gebruikte de evangelist een tafel uit het huis van Maria als ondergrond.
In de religieuze beeldende kunst is een zwarte madonna een Mariabeeld of afbeelding van de Heilige Maagd waarvan het gezicht zwart is. Vaak komt dat doordat het zwart is geschilderd of doordat er zwart materiaal is gebruikt om het beeld te vervaardigen. Meestal is dat hout, maar heel soms ook steen.
Ouderdom of roetaanslag door veelvuldig gebruik van kaarsen is niet de oorzaak van het zwarte gezicht, al wordt dit vaak gezegd. Er schuilt namelijk een Bijbelvers achter de oorspronkelijke bedoeling van de makers : Hooglied 1, vers 5-6 zegt Ik ben zwart maar lieflijk en slaat op de bruid van Salomo, de koningin van Sheba.
Zwarte Madonna's kan je vinden in onder andere Halle België, Sankt Veit Oostenrijk, Barcelona Spanje, Praag Tsjechië, Seattle USA, Loreto Italië, Nossa Senhora Aparecida Negra Brazilië, Montserrat Spanje, Maria de Guadalupe Mexico en nog vele andere minder bekende.
Het is bijzonder dat de allereerste zwarte madonnas tegelijkertijd opdoken op verschillende plaatsen en in ongeveer dezelfde periode. In de romaanse tijd, van 1000 tot 1200, brachten Tempeliers vanuit het Midden-Oosten originele zwarte Mariabeelden mee. Ze verschenen vooral in Centraal-Frankrijk, in de Provence en in de streek van de Pyreneeën. Later zwermden de beelden uit naar andere streken en zelfs naar Amerika.
Opmerkelijk is ook dat alle madonnas dezelfde kenmerken vertonen : ze zijn ongeveer 70 cm hoog, ze zijn rechtop zittend afgebeeld met grote ogen en een starende blik en hun handen en vingers zijn buitenproportioneel groot. Op hun schoot zit een kind dat een zegenend gebaar maakt met de rechterhand en ook naar voren kijkt. Typisch zijn de volwassen trekken op het gezicht van het kind. De bal in de rechterhand van de madonna symboliseert het universum, terwijl de dennenappel in de linkerhand van het kind in sommige uitvoeringen verwijst naar vruchtbaarheid.
De madonna van Czestochowa uit Polen is heel bekend, dankzij het bedevaartsoord (meer dan 5 miljoen bezoekers per jaar) op de berg Jasna Gora. Het beeld is als het ware een nationale schat en staat ook symbool voor de algemene vrijheidsdrang van de Poolse bevolking. Het dateert uit de periode 6de tot 9de eeuw en wordt ondergebracht bij de zogenaamde Lucasschilderijen.
Grtjs
Hugo
Foto's : Originele fotos (1945) van de Zwarte Madonna van Czestochowa, De berg Jasna Gora of Heldere Berg.
Op het kaartje is mijn route met drie kleurtjes gemerkt. Blauw is het gedeelte tot Wroclaw in Polen.
Vanaf deze stad loopt de pelgrimsroute tot Czestochowa, die ik rood heb gekleurd. Het laatste gedeelte om Oswiecim te bereiken heb ik geel gekleurd.
Er zijn enkele problemen opgedoken met mijn cameraatje. De lens blijft soms haperen, niet uit of niet in. Nog enkele dagen afwachten, misschien komt er iets anders uit de bus.
Welke bus? Zeker niet lijn 93, die rijdt maar tot Linker Oever.
Het is de bedoeling dat het bericht met de kaart bovenaan blijft staan.
Grtjs
Hugo
Dit berichtje is geplaatst vanaf het Packard Bell laptopje, dat ik nu al voor de derde maal in bruikleen mag hebben van mijn vriend Raoul. Bij deze nog eens hartelijk bedankt moat voor de steun en de hulp.
Mijn tocht is uitgezet met soms pittige afstanden. Dat komt omdat er op verschillende trajecten niet altijd campings of B&B zijn. Dit wil daarom nog niet zeggen dat ik deze lange afstanden ook daadwerkelijk zal stappen. Ik kan altijd nog aanbellen en vragen of ik mijn tent mag plaatsen voor een nacht. Alles hangt een beetje af van de omgeving, de conditie van de spieren maar vooral het weer.
We zien wel wat de toestand is en passen ons aan. Volgens ik nu al kan overzien wachten er zeker mooie tochten doorheen bossen met flinke hellingen.
Het is vooral Polen waar ik misschien minder gebruik zal kunnen maken van mijn tent. De campings liggen er vooral rond de steden. Gelukkig is het vanaf Görlitz, de grensstad met Duitsland en Polen, nog maar een goede 300 km tot Czestochowa. En vanaf Wrocklaw heb ik al een pelgrimsroute die ik normaliter makkelijk kan volgen en waarop dan ook voldoende overnachtingplaatsen zullen zijn.
En op de tocht van Czestochowa tot Auswitch, Oswieçim, kan ik de route van de Adelaarsnesten volgen. De route loopt een beetje uit de richting maar doorheen het kleinste nationaal park van Polen, Ojców of Ojcowski Park Narodowy. Dit park ligt verscholen in een diepe vallei. Het pad loopt langs de rand van de Poolse Jura, waar grasvelden het winnen van de dennenbomen. Voldoende drank inslaan alvorens te vertrekken lijkt me hier de boodschap.
De afstand bedraagt ongeveer 160 km, dat is in een week te doen.
In Oswieçim zal ik zeker een dagje blijven want ik wil beide kampen bezoeken, Auswitch I en Auswitch II Birkenau.
Mijn planning zal nog verschijnen op de blog zodat jullie, beste lezers, me op de voet kunnen volgen.
De laatste voorbereidingen zullen volgende week moeten gebeuren. Deze week ben ik nog eens gaan stappen met de maten. Een tocht van 20km in de zandduinen van De Panne en Bray-Dunes.
Onze politie vrienden hielden de grens goed in de smiezen, zelfs de duinen werden gecontroleerd te paard.
De tocht zelf was redelijk zwaar, niet door de afstand maar door het losse duinzand. En dat hebben we meer dan de helft van onze wegen mogen door ploeteren. Het weer was dan wel aan onze kant, uit de wind heb ik een klein uilke gevangen.
Savonds was de werking van zon en wind goed voelbaar in het aangezicht. In de late namiddag hebben we een stuk over het strand zelfs in het water gewandeld.
In de tuin is er deze week geen vooruitgang te merken. Wel is er al een verfraaiing aangebracht. En de binnen afwerking van het raam is in orde, enkel nog eens schilderen, waarschijnlijk iets voor volgende winter.
Grtjs
Hugo
Foto : Staat mooi; Prachtige duinen; Ook aan Franse zijde; Verplicht te drinken aan de grens; Met driën op de foto; Duinkerke; Pootje baden in april.
Het vorige bericht heb ik terug verwijderd, april is al een week oud. Misschien dat het er ooit van komt, ten slotte is het niet gelogen dat Trondheim maar een dikke 2000 km van Temse ligt. En de Sint-Olafsroute spreekt me zeker wel aan, ook al wegens de overzet van het Skagarrak. (Het Skagerrak is een gedeelte van de Noordzee, dat wordt begrensd door Denemarken in het zuiden, Noorwegen in het noorden en Zweden in het oosten)
Nu wordt het wel ernst, de teller op de blog vermeld nog 20 dagen 2 uur en . minuten.
Vanuit Polen heb ik niks meer vernomen, wel is er positief nieuws vanuit eigen land.
De collega van onze vriendin Myriam is een Poolse. Zij heeft voor mij al een deel van het traject uitgezet en afgeprint.
Dit is een stuk bedevaartsroute, zoals het door de Polen zelf wordt gelopen, van Wrocklaw naar Jasna Góra. Als ik het goed heb begrepen zou dit over een afstand zijn van 230 km. (cijfers kan ik wel lezen hé!)
En de dame, Barbara genaamd, is bereid om als tolk te fungeren mocht het ergens toch te moeilijk worden. En met WhatsApp kan ik meteen de tekst doorsturen of een foto van een voorwerp of iets dergelijks. Het komt dus best in orde.
Nu alles nog eens preziezer (begint al op Pools te trekken!) uittekenen en proberen de route op de PC te krijgen zodat mijn trouwe lezers me op de voet kunnen volgen.
De tuin krijgt stilaan een fleurig uitzicht, de afwerking neemt wellicht nog enkele dagen in beslag. Als het past en de goesting is er doen we voort.
En het wrak onder de brug is gelicht en verwijderd, dus geen problemen meer aan de kade?
En voor deze week nog een tripke met de stapmaten, twintig kilometers moet de rugzak moet wel lukken. (en al wat ballast meenemen)
Grtjs
Hugo
Foto's : Het oude raam, twee overschotjes van over dertig jaar, die 'voorlopig' geplaatst zijn om de wind tijdens de bouwwerkzaamheden buiten te houden; Het dubbel beglaasd nieuwe raam, dat het hopelijk ook dertig jaar zal uithouden, mocht ik het meemaken; Bij het uitbreken van het oude raam nog een ontdekking gedaan van een oude plank die ooit vanuit Congo is opgestuurd naar de haven van Anvers, jaren 1960!; Het pad krijgt net als de tuin enige vorm; Wegwijzer voor volgende tocht?
Vanmorgen vroeg uit bed, zeker de dag nadat het de klok is vooruitgezet. Om 07u waren we (Jan en ikzelf) al in Berchem Station om de Ronny uit te wuiven. Eigenlijk was dat uitwuiven tot in Brussel Zuid, waar we de Ronny op de Thalys hebben gezet, kwestie van zeker te zijn.
De trein werd in de eerste helft van de jaren 90 van de vorige eeuw door veel zakenreizigers als een tweederangs vervoermiddel gezien. 63 procent van het verkeer naar Parijs ging per auto en slechts 24 procent met de trein, terwijl vooral vanuit Nederland en Duitsland steeds meer naar Parijs werd gevlogen. Daar moest wat aan gedaan worden.
De Thalys had een eigen naam nodig, want het mocht niet zomaar een trein zijn. Thalys is een naam met een sterke Franse klank, maar internationaal wel goed uitspreekbaar.
Hij doet denken aan talisman, de Franse lelie en de kust waarlangs het traject ligt: Thalasse. Verder kan een naam als Thalys gemakkelijk aan waarden als dynamiek en snelheid worden gekoppeld.
In 1995 sloegen de Franse (SNCF 60%), Belgische (NMBS 40%), Nederlandse (NS) en Duitse spoorwegen (DB) de handen ineen, in Westrail International, met als doel het netwerk te verbeteren en Europa te verbinden. Bovendien wilden zij het imago van de trein grondig veranderen door een reisconcept aan te bieden dat sneller, aangenamer, comfortabeler en toegankelijker was voor iedereen in de vier deelnemende landen.
De introductie op 2 juni 1996 kreeg dan ook veel aandacht. Internationaal trein reizen kreeg weer allure, in 2001 was het aandeel van de trein al 48 procent tegenover 45 procent van de auto.
De Ronny moet, op het ogenblik dat ik dit hier typ, al in Vézeley zijn toegekomen. Tenzij er iets is verkeerd gelopen in Parijs, waar je nog steeds van gare du Nord met de metro naar gare de Lyon moet.
In ieder geval, zijn rugzak zal vanaf morgen zijn trouwe begeleider zijn.
Het begint ook voor mij te kriebelen.
Grtjs
Hugo
Foto's : 16 kg meer de 1500 km op uw rug, een beetje kan geen kwaad; Nog even, en er is r u s t; Tot in Compostela!; Spoor 21, wagon 6, zetel 036; Goede reis!; Thalys.
Dat container park, waarvan sprake in vorig bericht, is bijna 600 kg gewichtiger geworden dankzij de resten van de treinbiels. En, zoals gevreesd, heb ik daarbij heel wat kikkers brutaal uit hun winterslaap gehaald. Het weer was echter dermate dat ze rechtstreeks naar hun pool konden springen zonder een verkoudheid op te lopen.
Voor mij zit de grootste taak erop, wat de tuin betreft hé. Het plaatsen van de boordstenen laat ik over aan het jonge geweld, die dat met plezier zullen doen. Oef!
En dus beginnen we nu aan de laatste voorbereidingen voor de bedevaart naar de Zwarte Madonna. De voorbereiding is nog steeds in de aanvangsfase. Het is te zeggen dat de grote lijn al bekend is, de dag trajecten dienen nog iets beter bestudeerd te worden.
Aan kledij en materieel dien ik nog enige aandacht te besteden. Sommige shirts en kousen zijn aan vervanging toe. Schoenen heb ik al aangeschaft en staan al naar mijn voeten. En een broek uit vorige tijden is tot op de draad versleten, de zakken zijn een zeef geworden!
Er rest me nog een dikke maand, het zal allemaal wel in orde komen. Wel dien ik vanaf nu, onverdroten en met grote ijver, mijn aandacht naar Czestochowa te verleggen.
Mijn Pools zal ik wellicht niet meer op peil krijgen, een papiertje met de meest noodzakelijke woorden zal moeten volstaan.
Morgen vroeg vertrekt de Ronny op zijn camino naar Compo. Hij neemt de trein in Berchem om via Brussel Zuid en Parijs zijn vertrekplaats te bereiken: Vezeley.
Ik ga hem uitwuiven want uit ervaring weet ik dat het een goed gevoel geeft, een boost!
Ronny, buen camino.
Gisteren ben ik getuige geweest van een sfeervolle herdenking van de gebroeders Van Raemdonck en Amé Fiévez te Diksmuide en Steenstrate. De begeleidende liedjes van Willem Vermandere waren/zijn weer beklijvend. Omdat de wind een aanval had gepleegd op zijn partituur declameerde hij dan maar zijn laatste liedje, La Bella Rossella.
Ondanks de drukke bezigheden ben ik erin geslaagd om, met behulp van Pieter, een actie pagina op te starten bij Dono.be.
Dono is onderdeel van de VZW SOCIALware, opgericht in 2007 en heeft als opdracht om de verenigingen te helpen bij het verhogen van hun sociale impact door inzet van technologie.
Hieronder de gegevens:
SOCIALware VZW
Louizalaan 65/11
1050 Brussel
Tel: +32 (0)2 256 99 93
Email: info@dono.be
Website: http://www.socialware.org
Via mijn blog kan je heel eenvoudig naar de actie/donatie pagina gaan door onder BCG (rechterkolom) het woordje sponsoring aan te vinken.
Automatisch kom je op mijn actie pagina terecht. Hier krijg je nogmaals de nodige info in verband met mezelf, de motivatie, het CBG en Dono.
Doneer nu, in het blauwe vakje, geeft je toegang tot mijn actie pagina van het BCG.
Er zijn enkele voorbeelden van donaties, maar onderaan kan je altijd je eigen gewenste bedrag invullen.
Nadat je nog enkele gegevens hebt genoteerd, o.a. of je anoniem wil blijven, klik je verder op het zwarte vakje Ik doneer nu.
Nu start de procedure van het internet bankieren (met het bakje).
Alle donaties via mijn actie pagina worden opgeteld en worden vermeld op de dono pagina.
Zoals je daar kan zien is mijn streefcijfer 3500, ongeveer een zevende van de totale kost van één geleidehond.
Je kan het BCG ook rechtstreeks steunen
- via het rekeningnummer:
IBAN: BE49 0681 0550 1671
BIC: GKCCBEBB
- of via Dono.be : https://www.dono.be/doel/geleidehond-be
Je kan ter informatie steeds vermelden Hugo Peregrinus.
Ook smartphone gebruikers kunnen terecht via mijn blog.
Alle giften van 40 of meer ontvangen , zowel via Dono als het BCG, een fiscaal attest.
Beste lezers, je mag de boodschap ook verspreiden via de flyer. Deze staat op mijn actie pagina.
Klik op flyer, print deze af en verdeel hem onder vrienden en kennissen.
Met dank!
De werkzaamheden in de tuin vorderen gestaag. Elke dag zit er verandering in het uitzicht. Met het mooie lenteweer van de laatste dagen was het dan ook heel wat plezanter werken.
Er zijn nog enkele weken nodig om het geheel af te ronden, de veertig kilos wegende boordstenen zijn nog het enige waar ik tegen opzie. De rest is egaal brengen, opruimen en zoals eerder gemeld nog enkele bezoekjes aan het containerpark volbrengen.
De voormalige treinbiels, die al dertig jaar in de grond steken, maken de hoofdmoot uit van het te verwijderen materiaal. Voorheen tussen de 70 en 100 kg per biel, zijn de dwarsliggers veel meegaander geworden. Spijtig voor de kikkers die er een geschikte winterberging hadden gevonden.
Grtjs
Hugo
Foto's : Polly, Miranda en Pieter, een gelukkig trio; Mogelijks kunnen we dit verhelpen, 1 geleidehond voor meerdere personen!; Uitzet groeven nog op zondag aangebracht; Begin van de eindfase in de tuin; Tafel heeft zijn dienst gedaan; 40 kilo t stuk!; Luchtige treinbiels.
