Hallo Hugo,

met veel belangstelling zit ik hier regelmatig uw boeiende verhalen te lezen.

Je stapt niet alleen in een fors tempo. Je kan het dan ook nog allemaal eens prachtig verwoorden.

Waarschijnlijk lig je nu al te slapen in de tent ? Of in een pastorij ?

Bij de eerste foto's die je doorstuurde zaten al "herkeningspunten". He thuis met de raket ervoor komt me bekend voor ; als we op controle gaan naar t UZA rijden we daar voorbij.

Wat toch ook heel speciaal was ; dat je toevallig in die Poolse dienst terecht gekomen bent.

Je stapt echt weer via een mooie streek om uw doel te bereiken.

Duitsland heeft toch ook wel heel veel gezellige bestemmingen.

Het is ook wel heel tof om zoveel boeiende mensen te ontmoeten he.

Onze papa heeft tijdens de oorlog ook nog in Duitsland gezeten ; hij was als jonge gast opgeroepen om daar op "werkkamp" te vertrekken naar Querfurt.

Hij moest daar werken aan de treinen. Die reden toen nog op steenkool en het was oa zijn taak om die kolen bij te scheppen. 

Toen hij ouder werd vertelde hij daar meer en meer over...

Ga de Kobe nog eens buiten laten en kruip ook onder de wol.

Hugo 'k Wens u veel courage, geniet van de prachtige vogelzang onderweg, van de mooie wandelwegen en succes met het vinden van een fijne en goedkope slaapplaats.

We duimen voor u !

liefs,

Kristine 

15-05-2017 om 23:14 geschreven door Kristine De Gendt