|
Beste Lezers,
Het weer wil niet echt mee. Niet dat ik klaag, ik zweet genoeg. Maar als de zon schijnt is het altijd veel leuker.
Redelijk zware tocht vandaag. Mijn eindbestemming heb ik een beetje verlegd en ben aanbeland in Erkelenz, zon twaalf kilometer zuidelijker van Wegberg. De afstand was wel iets groter maar dat houd in dat ik morgen waarschijnlijk iets minder ver zal stappen. Wie weet, alles hangt ook een beetje af van de ingeving van het moment.
Ben wel teleur gesteld, weeral geen camping in de buurt. Ook geen Zimmer frei gevonden. Ten lange laatste hulp gezocht bij das Rote Kreuz en die wisten me te vertellen dat de camping in Wegberg ligt (!!) en dat er een redelijk goedkoop hotel (30)in de buurt ligt. Het Rode Kruis stond paraat tijdens de festiviteiten in de stad.
Voor 68 zou het kunnen, ik bedank vriendelijk en de waard loopt met me naar buiten om me aan te wijzen waar ik voor 45 à 50 kan overnachten. Ik bedank de man en zeg misschien tot straks.
Het aangewezen gasthaus is gesloten en dus
.
Hier ben ik weer zeg ik en doe wat gedaan moet worden. Terwijl ik schrijf zegt de man aan de balie: voor 50 cash is het voor mijn ok, euh, ja voor mij ook. Wel met de vraag of ik mijn was in de droogkast kan steken.
Het betert nog, hij zal de was ook nog doen.
Morgenvroeg dus ontbijt om zeven en gerust op pad naar Grevenbroich met een frisse rugzak.
Vanmorgen vastgesteld, tijdens de tocht doorheen de streek, dat dit nog een heel godsdienstig volk is. Regelmatig zie je mensen uit een kapel komen, waar de kaarsjes met tientallen branden. Na de middag ben ik in Ratheim, loop voorbij de Kerk en hoor gezang. Ik stap binnen en zet me neer om het einde van de dienst bij te wonen.
Maar ik versta geen woord van wat de pastoor zegt. Tot het begint te dagen, de dienst verloopt in het Pools, de aanwezigen zijn Polen, hier wonend en/of werkend. Voila, dacht ik, de tocht zit erop. Wel geen zwarte madonna gezien.
Aan een kerkganger vraag ik of het is wat ik dacht en hij knikt, hij verstaat mijn koeterduits maar spreekt het niet. Dit was dus een gastarbeider en hij herkend het kaartje aan mijn rugzak.
Ook meegemaakt in Oberbruch, het bestelde middagmaal was Duits, dus voor mij veel en veel te veel. Ik vraag of ze het vlees, dat ik nog niet had aangeraakt kunnen inpakken. Naturlich, kein problem. En dus heb ik deze avond lekker gebraad met een boterhammetje gegeten, ik weeral meer dan voldoende. Het geheel, een frisse 33cl Bit, de maaltijd en de koffie na kostte me 13,30.
Gisteren nog vergeten melden, een 79 jarige man heeft me bijna een uur vergezeld, van buiten Echt tot
de splitsing. Elke dag deed de man, sinds zijn pensionering 20 jaar geleden, een toerke van ongeveer 12 à 15 km. Hij zag er gezond uit. We spraken over uiteraard de weg, mijn tocht,
over voetbal, in Nederland donderd het binnen de KNVB, over goede spelers, die Belgen, en over Nederlands roemrijke verleden. Ik stipte Cruyf zaliger aan als voor mij de beste speler ooit. Daar was hij het mee eens. En ik vertelde over de match (in Z/W op TV) van Ajax tegen een Portugese ploeg, het toenmalige grote Benfica. Ik wist alleen nog dat Cruyf daar zijn Europese visitekaartje had afgegeven.
De man wist me precies te vertellen hoe de wedstrijden verlopen waren. Ajax uit 3 goals tegen nul en normaliter uit de beker. Ajax thuis 3 goals in het voordeel en het grote Benfica geblameerd door een jonge snotneus. De test match is in Parijs afgehaspeld.
De driekwart uur waren zo voorbij.
De vorige camping uitbater meldde me gisteravond nog dat ik voor 7u in de morgen niet kon vertrekken omdat hij het hek gesloten hield. (diefstallen van o.a. electrische fietsen)
Vermits ik nog moest betalen, hij kon niet terug geven op een tiendje, gaf ik hem na mijn boodschappen terug een tiendje. (In de winkel was het precies 5 en kreeg een briefje terug, had ik weer geen pasgeld, ja dat geheugen.) Even later was hij daar terug met twee euro. Ik zei, het is goed als je nog een beetje stroom kan leveren voor mijn spullen. Geen probleem was het antwoord maar als de vent gewassen en met propere kleren terug kwam gaf hij alsnog een euro en deed teken dat de deal nu rond was. (dus de camping was maar 7 - zie ook vorig verslag)
grtjs
Hugo Peregrinus
Fotos : Dure asperges, niet moeilijk als je met zoveel volk werkt; Kijk naar de bank, het is volgens mij geen doekje voor het bloeden; Twee typisch Duitse merken, één voor de soep en één voor de regio, voorheen de luchtvervuiler als de wind uit het oosten kwam; Johanes der Täufer und die
. (in de Poolse mis!); Erkelenz feest met eten en drinken, groot verschil met het platte land op een zondag. Een jeugd evenement aan de kerk met veel toeschouwertjes voor de poppenkast; Deze was gesloten net zoals de WCs ernaast
..nijpen.
|
