Al is Staf De Wilde uit De Haan een van mijn favoriete lezerbrievenschrijvers, dit keer (De Morgen en De Standaard van gisteren: Radicalisme bij Groen!) ben ik het niet met hem eens. Ik was vorige zaterdag aanwezig op de pollvergadering van Groen! West-Vlaanderen om de lijsttrekker te kiezen. Het pollcomité had, na een heel uitgebreide consultatie, een modellijst opgesteld met Bart Caron als lijsttrekker, Wouter Devriendt als lijstduwer en Sammy Roelandts als 1ste opvolger. So wie so zou er een nieuwe lijsttrekker uit de bus komen gezien uittredend parlementslid Jef Tavernier geen aanvraag had ingediend voor een derde mandaat, hetgeen statutair verplicht is. De zes kandidaten waarvan 4 voor lijsttrekker, Bart, Ivan, Maarten en Mike (alfabetisch) stelden zich aan de ruim 100 aanwezigen voor. Daarna konen er vragen gesteld worden aan de kandidatten en volgde een discussieronde terwijl de kandidaten op dat ogenblik de zaal verlaten hadden. Bij de eerste stemronde haalde de modellijst de absolute meerderheid van 81 ja-stemmen op de 129 geldig uitgebrachte stemmen. Zo'n 62,7%. Er was helemaal geen sprake van radicalisme, van tabula rasa bij Groen! Alleen hebben de West-Vlaamse Groen!-leden zélf hun lijsttrekker gekozen: de kandidaat die hun de beste leek! De sfeer in de zaal was, naar pollnormen, heel sereen en dat was in grote mate te danken aan de puike leiding van Bruno Lapauw. Alleen jammer dat de tweede plaats, in dit geval een vrouw, niet was ingevuld op de modellijst. Het pollreglement zou in die zin best aangepast worden.
Gisteren in de namiddag ben ik dit jaar voor de twee keer gaan joggen. Vorige vrijdag , met het zonnige weer, kreeg ik de kriebels. En als het kriebelt, moet je sporten! Ik vertrek dan steeds van huis voor een toer van 5 à 6 kilometer. Eerst naar het einde van de straat , dan de Sulferbergstraat rechtsaf tot in het dorp (= dalen) en via de Hellegatstraat tot aan de voet van de Rodeberg (= klimmen) en terug naar huis. Onderweg speur ik altijd naar de bloemen en planten in de berm. Maar o wee, ik vind mijn vertrouwde dovenetels, speenkruid, paardebloemen en fluitekruid niet terug. De flora is deze winter genetisch gemanipuleerd. Ik zag al het wit-rode (shame on you!) colablikbloempje, het gekreukte spriteblikjeskruid, de bruine jupilerflesbloem, het fragiele marlborodoosjeskruid, veel petflesbloemen en de resten van plasticslingerkruid. Toch hoop ik binnenkort weer mijn klein hoefblad of de sporenaar van de reuzenpaardestaart te zien ontluiken! Als het zover is, laat ik het jullie weten.
Gisteren zondag leidde ik de landschapswandeling van de Stichting Marguerite Yourcenar in Westouter. Dit keer stonden de gebieden van ANB (het Agentschap voor Natuur en Bos van de Vlaamse Gemeenschap) in de kijker. Eerst was ik van plan om via de zijkant van de Broekelzen naar de Douevallei te trekken maar toen ik zaterdagnamiddag nog eens mijn parcours controleerde, stelde ik vast dat de quadmannen die dag voorbij geraasd waren en dat de aanloop naar de mooie holle weg omzeggens niet meer te bewandelen was. Dan maar mijn tocht aangepast. Het weer viel goed mee en er waren 47 deelnemers. We vertrokken via de nieuwe aanplant van het Hellegat op de Rodeberg, dan door de wijngaard van Entre-deux-Monts naar de Douvevallei. Heel recent is hier een nieuw pad geopend zodat je kunt kennis maken met een heel gevarieerd landschap van vochtige graslanden, bosjes, hagen en houtkanten. We kwamen voorbij aan twee reuzeknotbomen: de grootste telt een omtrek van wel zeven meter. We zagen de Douve, waarvan de bron op de zuidkant van de Vidaigneberg ligt. Een echt grensgeval die Douve , want ze vormt de dorpsgrens, de gemeentegrens, de provinciegrens, de gewestgrens, de rijksgrens en...de taalgrens. De Douve mondt uit in de Leie, in de buurt van Waasten. De wandeling ging op en neer met een hoogeverschil van 100 meter! Net voor Ter Hulst genoten we van het unieke maar heel bekende gezicht op Loker met de Kemmelberg daarachter. Nog wat verder klimmen en we kwamen uit aan de Lijstermolen. We trokken opnieuw het Hellegat in en daalden de trappen af: we voelden spieren waarvan we niet wisten dat we ze hadden. Eens uit het Kotje Piepersbos, lag de kerk van Westouter binnen handbereik. Een laatste blik op de bergen rondom en ... Wat is het heerlijk om nog even na te kaarten bij een lekkere pint!
We gaan voor een nieuwe spelling gezien de nieuwslezers geen weg weten met de juiste uitspraak van bepaalde namen. Een Y is niet hetzelfde als IJ. Echt waar! Gouverneur DENIES (Y) van Oost-Vlaanderen bezocht de fabriek van Volvo waar reporter Chris De NEIS (IJ) hem uitleg verschafte over de herstructurering van het bedrijf. Ook Marianne THIESSEN en Johan PERSIEN waren aanwezig. Ik vraag me af hoe Martine Tanghe volgend jaar zal reageren bij het voorlezen van het Groot Nederlands Dictee want er zullen ongetwijfeld een paar woorden met y in de tekst gesmokkeld worden. En ik moet het niet te ver gaan zoeken. De Klijte is een van de acht dorpen van de gemeente Heuvelland. Nog zo een misbaksel van een woord. Je hebt het West-Vlaamse 'klyte' wat 'klei' betekent. Maar om dan een dorp de Klijte te noemen is voor mij een stap te ver. Kleit is wel een gehucht van Maldegem. Van nu af aan schrijf ik steeds De Klyte. De Klite had ook gekund: een i in een open lettergreeep heeft dezelfde uitspraak als een y. Maar De Klyte met y heeft meer body! Ooit had Gerard Vermeersch, mijn leraar Dictie op het college in Poperinge, je weet wel van "De Kwaremont ligt open!" het ooit over 'vermynoeduzen'. "Mijn oud huis" spreken de West-Vlamingen uit als "myn oed uus" De ij wordt y (ie), de ou wordt oe, ui wordt uu en de h wordt niet aangeblazen. De zachte g laten we even buiten beschouwing. "Het is niet omdat je gelijk hebt, dat je het ook krijgt," zei hij ook!
Wellicht zegt de naam van Bernard Ollivier je niet veel maar... deze Fransman heeft tussen 1999 en 2002 de Zijderoute, of 12.000 km tussen Istanbul en Xi'an (of Changan) in China TE VOET en ALLEEN afgestapt. In 4 beurten, mei-juli 1999, mei-september 2000, juni-september 2001 en april-juli 2002, want later zijn de bergpassen niet meer open. Zijn reisverhaal kun je lezen in 3 pockets "Longue marche" uitgegeven in de reeks Phébus libretto. Deel I heet "Traverser l'Anatolie", Deel II "Vers Samarcande" en Deel III "Le Vent des Steppes". Bernard Ollivier is begonnen aan een nieuw leven toen hij 60 jaar was. Ongeveer 10 jaar voordien was hij weduwnaar geworden, had hij zijn ontslag gekregen op het werk en werd freelance-journalist. Zijn pensioen heeft hij gevierd met een voettocht naar Compostela. En het jaar nadien is hij vertrokken...Voor niet zo maar een reis. Te voet door landen als Turkmenistan, Oezbekistan, Kirghizistan met al hun etnieën, culturen en religies...Gewapende conflicen, onherbergzame landschappen als woestijnen, de 'eenzaamheid', de talen, de eetgewoontes....problemen genoeg dus. Hij heeft een soort trekkarretje op twee wielen gemaakt, Ulysse heet het, waarop hij zijn eten en drinken (3 plastic flessen van 4 liter, samen 12 liter water!!) en zijn kampeergerei heeft geïnstalleerd. Het verhaal leest bijzonder vlot. Op de achterkaft staat: "Bernard Ollivier est un voyageur, il ne se prend pas pour un écrivain. Le résultat est qu'il écrit souvent mieux que les écrivains patentés" Ik ben aan het derde deel bezig... Na zijn erste etappe heeft Ollivier een vereniging opgericht 'Seuil' die aan jonge delikwenten van 16 tot 18 jaar de kans biedt om na een 'longue marche' hun straf kwijt te spelen. Ze vertrekken met twee plus een begeleider. De tocht moet 4 maand duren en in een land waarvan ze de taal niet kennen. Plus de stricte voorwaarde: ze mogen geen opgenomen muziek meenemen! Bernard Ollivier, de moderne Marco Polo of nog beter de nieuwe Willem van Rubrouck! De Franciscaan die naar het hof van de grote Khan Mangu trok in de dertiende eeuw (rond 1250). Misschien de aanleding om nog eens naar Rubrouck, even boven Cassel, te gaan en er het museum ter ere van Willem te bezoeken.
Onlangs vernam ik via via dat de 'geplande' tunnel onder de Autoweg Veune-Calais opnieuw ter discussie staat en... er misschien niet komt. Een lang verhaal. Op 15 december 1988 vertrekt een brief van op de Goeberg naar het Ministerie van Openbare Werken Direktie Midden- en Westkust in Oostende met de vraag naar informatie over de geplande autoweg van Veurne naar Calais. Deze zou immers de GR 5A West - E2 (Europese Wandelweg 2) ter hoogte van het GRoot Moerhof onderbreken. Antwoord van Hoofdingenieur-Direkteur H. Verslype volgt op 3 januari 1989: "dat we ons moeten wenden tot het Bestuur der Wegen, Markt 1 te Brugge". Dus vertrekt er op 11 januari 1989 een brief naar Markt 1 in Brugge. Antwoord van Hoofdingenieur-Directeur Roger Marchau volgt op 19 januari 1989: "Er bestaan momenteel nog geen exacte plannen omtrent het definitieve tracé van de A 18 tussen Veurne en de Franse grens". Op 4 september 1990 gaat een brief naar Minister Johan Sauwens van Openbare Werken met de vraag of er een mogelijkheid komt voor de wandelaars om de autoweg te dwarsen bv. door middel van een loopbrug? In zijn antwoord van 17 december 1990 zegt Minister Sauwens toe "om de aan te leggen dienstweg tussen het Groot Moerhof en de Moeresteenweg te gebruiken". Nieuwe episode. 9 mei 1996: brief naar hoofdingenieur Decraemer in Brugge met de vraag "of het gebruik van de dienstweg een definitieve oplossing is". Kort daarna volgt een 'werfbezoek' bij Ingenieur Jan Vetters op de werken ergens tussen Veurne en Adinkerke. Hij vindt een tunnel technisch niet haalbaar wegens het lage niveau van De Moeren (probleem met grondwater) maar maakt geen bezwaar tegen een metalen loopbrug met houten loopvloer. 5 juli 1996: Brief naar Gouverneur en Bestendige Deputatie met de vraag naar een Interreg-project om die loopbrug te realiseren zodat alle recreanten, zowel wandelaars als fietsers, veilig van het Cabourgebied naar De Moeren kunnen. Gedeputeerden Peuteman, Durnez en Van Der Stichele-De Jaegere reageren en plegen overleg met de bevoegde overheidsdiensten.... Voorlopig blijft de dienstweg de oplossing. 2000: Nieuwe hoop! In het kader van de Landinrichting Westhoek Inrichtingsplan De Moeren wordt geopteerd voor een recreatieve brug over de A18 en wordt de GR-route vermeld op pagina 37. De kruik gaat zo lang te water tot ze breekt. Enkele jaren later wordt ook dit project afgevoerd en spreekt men .... opnieuw van een tunnel. Maar wie gaat betalen? Vlaanderen, Provincie W-Vl, Frankrijk, Europa ?????? Er wordt gerekend en gedaan, men gaat naar de eindfase... tot we plots horen dat wellicht ook de tunnel er nog niet meteen komt! We rangschikken dit verhaal, Multatuli zou zeggen dat zijn verhaal eentonig wordt, best niet onder "Goed bestuur". Kleinzoon Aiko gaat het misschien nog kunnen: te voet, in één rechte lijn, van het Westhoekreservaat langs de GRens over het kanaal en de autoweg naar de Distillerie om er een Picon te gaan drinken! Piet
Gisteren morgen reed ikonder hevige regen op de expressweg rond Ieper. Telkens ik het groen licht naderde, vroeg ik me af : "Wat ga ik doen als het plots op oranje springt? Toch nog remmen of doorrijden? Is remmen wel veilig bij zo een nat wegdek?" Ik keek wel goed of ik een dichte achterligger had. Maar zou men de lichten niet kunnen instellen dat ze de laatste 10 of 8 seconden van het "groen" licht zouden knipperen? Zo zou iedereen weten wat hem of haar te doen staat. In Spanje heb ik gezien dat verkeerslichten voor voetgangers de groene periode aftellen. Nog 5, nog 4 seconden enzovoort.Ook elders zijn er van die praktische oplossingen. En nu hopen dat Minister Van Brempt miijn blog leest!
Op de voorpagina van de het Wekelijks Nieuws of Krant van West-Vlaanderen: "Overnemer voor rally". Na 44 jaar is de orgniserende vzw A.C. Targa Florio opgedoekt wegens teveel schulden. Vereffenaar is meester Frank Seys uit Poperinge. Er zou een ovenemer zijn: On-Event bvba uit het Anwerpse Edegem. Voor mijn part mag het gerust een NON-event worden! Jarenlang hebben we geijverd om de rally de wet te laten respecteren. Vanaf 1979, het eerste jaar dat de Kemmelberg werd als landschap werd beschermd, kregen de organisatoren een uitzondering toegestaan door toenmalig minister Poma. Sindsdienwerd de uitzondering de regel de vele Waltnielen, Sauwensen, Kelchtermansen, Anciauxen en Dewaelen ten spijt. In artikel 2 van het KB van 24/12/1979 stond letterlijk:" Om het even welke activiteit die de rust en de stilte in het gebied zou kunnen verstoren, inzonderheid het houden van testen, oefenritten, en wedstrijden met mechanische voertuigen." In 1984 werd er zelfs een "vzw Stichting Kemmelberg" met 4 leden van de Gemeente Heuvelland, 2 leden vanMonumenten en landschappen, 16 leden van sportverenigingen (wieler- en autosport) en 2 leden van de eigenaars. Doel: het beghoud van de rally op de Kemmelberg.De laatste jaren werd de Provinciale Dienst voor Monumenten en Landschappen in Brugge over het hoofd gezien en kwam de toelatting rechtstreeks via een gunstige wind uit Brussel. Begrijpe wie kan. Ondetussne is er een nieuw beschermingsbesluit voor de Kemmelberg. Ook de doortocht door bebouwde kommen stoort. Na het dodelijk ongeval met een kind van tien jaar in Boezinge in 1995 was er hoop dat het gezond verstand ging zegevieren door een totaal verbod voor de snelheidsproeven in de bebouwde komen in te stellen. Vroeger was de doortocht in Hollebeke een hot spot maar Ieper heeft die wijselijk geschrapt. Vooral in Heuvelland volhardt men in de boosheid. In Kemmeldorp start de Klassementsproef Heuvelland en de doortocht over de Markt in Nieuwkerke wordt al voorbereid door de shakedown de woensdag vóór de rally. Verleden jaar werden nog twee dorpskommen, Mesen en Wulvergem, geannexeerd en dit tegen de wil in van de gouverneur.
Rallysport dateert uit de vorige eeuw. Toen was er nog geen sprake van smogalarm, CO-uitstoot, dure brandstof. Over de opwarming van de aarde werd nog niet gesproken. De publieke belangstelling nu is gevierendeeld maar de ongemakken voor de streekbewoners zijn gebleven: horecazaken die moeten sluiten omdat ze op een snelheidsproef liggen, straten die een hele dag worden afgesloten, lawaaihinder... Het ware een verademing mocht de Rally van Ieper (die maar voor een klein stukje op Iepers grondgebied doorgaat) en de Rallysprint van de Monteberg (ook een organisatie van, A.C. Targa Florio) voor goed van de kalender geschrapt worden. De stilte in Heuvelland zou weer hoorbaar worden. Het is nu aan de heren en dames politici om hun verantwoordelijkheid voor het algemeen welzijn op te nemen! Piet
Onze GR-huisfotograaf José Millecam, zie eerste foto, heeft weer schitterende foto's gemaakt. José staat bij de GR-wandelboom in Olloy-sur-Viroin. Hier zal hij dit jaar passeren op zijn route van thuis in Dendermonde naar Santiago de Compostela. De hele reeks vind je op zijn blog www.bloggen.be/josemillecam . Moet je zeker naar gaan kijken!
10 en 11 januari 2009 zal bij veel West-Vlaamse GR-stappers lange tijd in het geheugen blijven. Het 26ste Winterweekend (altijd het tweede weekend van januari, het eerste was in 1984 in Kemmel met overnachting in De Lork) was er een om in te lijsten: sneeuw en zon in de vallei van de Viroin! We hadden 35 plaatsen gereserveerd in de gîte "Relais Verlaine" in Vierves-sur-Viroin. Uiteindelijk waren we met 48! De weersvoorspellingen waren bijzonder gunstig : koud maar zonnig. En ginder lag er sneeuw. We waren zaterdag vroeg vertrokken want er was smogalarm, dus maar 90 per uur op de autoroute de Wallonie. Anneke uit Sint-Juliaan en Dimitri uit Ieper carpoolden met ons mee. De wegen waren sneeuwvrij en het werd een rustige rit. Naarmate we vooruitkwamen daalde de temperatuur op de display van mijn Agila: van -8° op de Goeberg naar -11°, -13°. Toen we in Vierves aankwamen was het kwik gedaald tot -17°! Gelukkig was de gevoelstemperatuur veel beter. Iedereen kwam op tijd aan, welgemutst (letterlijk en figuurlijk). Eerst werden de beste wensen (en zoenen) uitgewisseld, daarna nog even genieten van een kop koffie of thee. Zaterdagwandeling: Vierves - Treignes - Mazée - Les Bruyères (F) - Treignes - Vierves: 24 km: GR 125 Om vijf over tien trok Tochtleider Johan de bende op gang: de straat oversteken en we waren meteen te velde. Een korte afdaling en linksaf in een smal pad: de bende werd een lange, kleurrijke sliert. Een fikse klim in de flank voorbij Treignes (Wist je dat de kinderkopjes van de bestrating in Treignes uit China komen en...dus niet meer van een Waalse steengroeve?) bracht ons naar Roche aux Chevaux. In Matignolle bleven we een eind op het plateau en daarna daalden we af aar Mazée voor de middagpauze. Het café 'Chez Cocoye'was ons bekend van vorige passages. Voorbij een uitkijktoren lopen we op het Sentier des Crêtes met 'Frankrijk aan ons voeten'. De rookpluim van de kerncentrale van Chooz klimt omhoog achter de volgende heuvel. Voorbij enkele 'bornes frontières' dalen we af naar Les Bruyères. Een prachtig pad langs de half bevroren Viroin kan iedeeen bekoren. Een lange klim op de weg Mazée-Le Mesnil en een bospad door Les Elimonts brengen ons naar de zuidkant van Treignes waar Jaklien ons met haar glühwein opwacht. Niets dan lachende gezichten! Een bospad aan de oever van de Viroin leidt ons terug naar Vierves. We moeten nog het hele dorp door en de laatste loodjes wegen het zwaarst, vooral bergop. Douches, apero-time. Om kwart over zeven gaan we aan tafel. Het eten is lekker en overvloedig. De wijn vloeit rijkelijk. De mooi versierde fles brengt Els op een idee voor de Moederkensdag van haar kleuters. Van die soort verzamelt ze10 lege en 2 volle flessen.
Zondagmorgen: ontbijtbuffet. Daarna picknick klaarmaken: er is weer overvloed aan stokbrood, kaas, vlees en ... groenten. Zondagwandeling: Vierves - Olloy - Nismes - Dourbes - Vierves: 23 km: GR 125 en GR 12 We dalen af en trekken door Vierves en volgen onmiddellijk de Viroin. We genieten van het mooie zicht op het kasteel. Ter hoogte van Rolinvaux worden velen vertederd door de langharige Highlanders met een hoge aaibaarheidsfactor. Weldra zijn we zin Olloy: een deel van de kerk is afgebrand en het schip is kleiner heropgebouwd. We verlaten het oorspronkelijk voorziene tracé. We steken weer de Viroin over en komen voorbij een oude steengroeve: een les in geologie. Kort daarna trekt het pad het bos in en klimt stevig naar de Roche aux Faucons. Daarna blijven we op dezelfde hoogte tot aan de wereldbekende Fondry des Chiens: ongelooflijk wat water met kalksteen doet! We dalen af naar Nismes voor de middagpauze in 'Le Beau Rivage', juist, aan de oever van de Eau Noire. Pas na de samenvloeiing van de Eau Noire met de Eau Blanche spreekt men van de Viroin. En Viroinval is de naam van de gemeente die de 8 dorpten uit de vallei samenvoegt. Een pittige klim brengt ons boven op het plateau van het Natuurgebied van de Viroin. Links bemerken we nog enkele fondry's. We stappen verder richting Dourbes en dalen af naar de Viroin. Klaar voor een laatste klim naar la Croix Sauvage genoemd naar Jacques Sauvage die er halfweg de 19de eeuw gestorven is. Nog een mooie fondry ter hoogte van de Roche Madoux en een smal pad voert ons veilig naar onze startplaats. Joepie: de ruiten van de auto's zijn ijsvrij. Johan, bedankt voor de uitstekende voorbereiding en tochtleiding. Afscheid volgt. Sommigen rijden meteen naar huis, anderen voorzien nog een stop. Waarom niet in de Brasserie van de Superdesfagnes? De meesten drinker er het plaatselijke bier, een paar bestellen het "palet van vier". Ik ben bob en bestel een dame blanche in ... een glas van Superdesfagnes. En lekker dat het is! Even over zeven uur rijden we de Goeberg op. Moe maar tevreden!
De nieuwe folder van de Stichting Marguerite Yourcenar (SMY), een stichting voor natuurbehoud in het Vlaamse Heuvelland, is uit en oogt bijzonder fraai. Enkele informatieve teksten, heel veel mooie foto's en een frisse lay-out! Het jaarprogramma staat op een apart inlegbladje. Wie meer wil weten, kan surfen naar www.debron.be en genieten van de natuurgebieden tussen Leie en IJzer. Moet je doen! Piet
Gisteren las ik in De Morgen het interview met kersvers Minister Steven Vanackere, afkomstig uit Wevelgem. De aankomst van Gent-Wevelgem is in de Vanackerestraat! Ik heb er nog vlakbij gewoond, in het begin dat ik les gaf aan het Sint-Pauluscollege. In dat interview las ik over oppositie voeren in de politiek: "The duty of the opposition is to oppose, maar het is verstandiger om argumenten te gebruiken die zich niet tegen je keren als je zelf aan het roer staat". Voor waar wijze woorden. Op het einde van het interview heeft hij het nog over onze Ieperse ex-premier. Ik stond op de lijst van Groen! in de federale verkiezingen van juni 2007 en heb zo een kleine, bescheiden bijdrage geleverd tot de verkiezing van Wouter Devriendt uit Oostende. Kort daarna, begin grote vakantie trokken Els en ik te voet in vijf en een halve week van Sevilla naar Compostela langs de Via de la Plata. Onderweg dachten we dikwijls "Zouden we ALeen regering hebben?" Niet dus toen we tegen half augustus weer thuis waren. Vorig jaar trokken we met zijn twaalven van GR West-Vlaanderen in tien dagen rond de Mont Blanc. Toen er weer een deadline naderde, vroegen we ons af "Hebben we NOG een regering?". De nacht voor de laatste etappe sliepen we in de Refuge de la Flégère. Ik sliep beneden in het stapelbed en 'Nonkel Jozef' sliep boven. Toen hij midden in de nacht naar het toilet moest, wilde hij opstaan maar viel met een loshangende plank naar beneden. Geen erg. Bij het ontbijt zei er iemand: "Heb je die bons gehoord vannacht? Het was de regering die viel!" Toen we ergens tussen Le Brévent en Les Houches aan het afdalen waren, werden we per sms geïnformeerd: De regering was effectief gevallen en de premier was op weg naar de Koning die zijn ontlsag in beraad hield. Als je vallende sterren ziet, mag je een wens doen. Heb ik al gedaan!
Je vraagt je soms af in welke wereld we leven. En wij hebben het dan nog zo goed hier. Wat moeten de mensen dan zeggen in de Gazastrook! Ik word kwaad als ik zie hoe het Westen, zowel de EU als de VS, Israël laat begaan. Israël dat altijd de VN-resoluties aan zijn (militaire) laars lapt, dat nog altijd nieuwe nederzettingen bouwt voor kolonisten op Palestijns grondgebied, dat een onwettige muur bouwt op grond die de hunne niet is en zodoende opnieuw Palestijns grondgebied inneemt. Israël denkt nog altijd dat het met geweld zijn eigen veiligheid kan verzekeren. Wat een illusie! Israël heeft recht op veiligheid maar op die manier zal het nooit lukken. Het moet iets doen aan de onrechtvaardige toestanden die er heersen. Laat landbouw en handel toe, maak dat de Palestijnen op een menswaardige manier kunnen werken zodat ze kunnen instaan voor hun gezin. Geef de jongeren de kans om te studeren zodat ze opnieuw kunnen geloven in een toekomst! Wat een schade nu al: niet alleen in gebouwen maar vooral in mensenlevens, in het kapotschieten van vertrouwen. Het is duidelijk dat de balans tussen slachtoffers aan beide kanten niet in evenwicht is. En toch kijkt het Westen de andere kant op en laat ze de Israëli's onder leiding van Defensieminister Ehud Barak maar begaan. En als je dan de onzin hoort die Tsipi Livni op bezoek bij Sarko in Parijs uitkraamde!!!Er dreigt helemaal geen humanitaire crisis: ze hebben voedselvoorraden en medicijnen in overvloed! Om het uit te schreeuwen! Barack Obama, waar ben je? Waarom zwijg je? Ons Europees lied "Alle mensen worden broeders" klinkt vandaag zo vals! Piet
De kaap van 5000 euro is gehaald: we zijn geeindigd op 5.135 euro! Met dank aan ALLE stappers en sponsors! Speciale dank aan VTI Roeselare voor het gratis gebruik van bus en chauffeur voor 3 dagen! In het begin vonden we 1500 euro al een mooi bedrag, wat later was 2500 een rond cijfer en toen begon het pas. Iedere avond maakten we een nieuwe balans op. Toen we in Gent aankwamen stond de teller op 4600 euro. En dan kwamen nog verschillende bedragen binnen op de bankrekening van GR W-VL. En gezien het ook feestdagen waren bij de bank, duurde het soms een paar dagen vooraleer het beloofde bedrag er effectief ook op stond. Nu eind goed, al goed! En dit voor een eerste keer. De reacties waren zo positief dat er al vragen zijn voor volgend jaar. Kun je zorgen voor een andere route naar Gent? Geen probleem: vb een stuk GR 5A naar de Kluisberg en dan de GR 122 naar Laarne en een restje GR 128 naar Gent of een stuk GR 5A Noord van Oostende naar Brugge, dan de GR 129 naar Aarsele en opnieuw de GR 128 voor de feestelijke 'Intrede' in Gent. We zien wel. En vooral het initiatief wat vroeger aankondigen zodat er meer tijd is om sponsors te zoeken! Het belooft in ieder geval. Wie het radio-interview met Ayco Duysters nog wil horen, kan surfen naar www.stubru.be/programmas/musicatwork_nm . Toen wij de eerste dag, donderdag 18/12, al aan het stappen waren, werden we opgebeld in Wijtschate om 13.19 en na "I will follow" van U2 begon het gesprekje in het programma 'Music at work". Siska (of Saskia als je wil) Sofie en Thomas waren toen nog niet in het Glazen Huis. Mijn kleinzoon Aiko van 4 jaar en een half was hier met oudejaarsavond en vertelde dat hij opa gezien had bij het Glazen Huis op de TV en hij heeft me opgebeld toen we daarna in De Vooruit zaten in Gent voor een afscheidspintje. Aiko van Studio Westmalle en Ayco van Studio Brussel! Bedankt! Piet
Joepie, ik deed daarstraks mijn mailbox open en vond nog enkele belovende berichtjes: we zullen de kaap van 5000 euro overschrijden. Maandag maken we de afrekening en stort ik het bedrag door aan het Rode Kruis. In ieder geval nu al, in naam van GR West-Vlaanderen, hartelijke dank aan al wie meegewerkt heeft, meegestapt of gesponsord!! Piet
Het was me een drukte daar bij het Glazen Huis. Een geluk dat we Karel, ook van Westouter, kenden die voor Studio Brussel werkte. Hij had ons bezoek al doorgegeven aan de 'planning', zo kregen we al om 15.15 ons micromoment. Normaal had ik die hoofdtelefoon moeten krijgen, vandaar dat ik in het begin de stem van Saskia of beter Siska niet goed hoorde. En het ging allemaal zo rap. De cheque stond op 4600 euro. Ondertussen zijn we al aan 4900 euro. Misschien komen er nog stortingen zodat we net de kaap van 5000 halen. Dat zou bijzonder leuk zijn. In ieder geval het is heel mooi geweest: uitstekend wandelweer want geen druppel regen, veel stappers en stapsters (80 waavan een tiental jongeren de laatste dag, 1 baby in het draagstel en 1 in de buggy en 2 honden), een héééééééél goede sfeer in de groep en véééééééééél euro's! Piet
Veel volk vandaag: 30 volwassenen en 11 jongeren. het is frisser dan de vorige dagen maar niet geklaagd: we hebben in de 6 dagen geen regen gehad, wat een geluk! We zijn vrij snel uit de bebouwde kom van St.-Martens-Latem, stappen onder de brug over de E40 en volgen een hele tijd de Leie-oever in de prachtige Beelaertmeersen. Nog de spoorweg over en we middagpauzen al om half twaalf in Drongen in het enige café dat open is. Na de middag weer een mooi stukje Leie, naar de Drie-Leien en het voetveer van Afsnee. Een plaspauze in de Blaarmeersen en we zijn klaar om Gent in te nemen. Het is leuk om langs het water de stad in te trekken: Abdij van Bijloke, de Coupure, tot tegen de Graslei. Dan gaat het meteen naar het Zuid, via Klokke Roeland. Het is al bijzonder druk als we om 3 uur aan het Glazen Huis toekomen. Karel van Studio Brussel opgebeld om te zeggen dat we er zijn. Hij regelt voor ons het micro-moment. GR West-Vlaanderen krijgt één minuut alle aandacht en dit voor 4600 euro. 75 stappers zijn er geweest. Sommigen stapten een of twee dagen. Ivan, Marijke en Els stapten vier dagen, Trees en Jenny vijf dagen. Het GR-kernkabinet met Dani, José, Karel en Piet stapte het hele traject. Het is mooi geweest: schitterend wandelweer, alles is vlekkeloos verlopen, de stemming onder de stappers was bijzonder aangenaam en de opbrengst is boven alle verwachting. Wat wil je nog meer? Wil je nog eens alle etappes bekijken, surf naar onze huisfotograaf op www.bloggen.be/josémillecam, het zal je niet spijten! Piet
Alles verloopt naar wens. We zijn met 21 vertrokken uit Grammene met een mooi paadje langs de oever van een oude, afgesneden Leie-arm. Nog wat kanaal en we waren in Deinze-centrum.Voor de kerk ging het linksaf naar de Leie. Een hele tijd een geasfalteerd jaagpad gevolg tot aan het bruggetje van Astene. Dan trokken we op een verhoogde dijk doorheen het open landschap richting het kasteel van Ooidonk: een parel. Aan het einde van de dreef gingen we naar rechts maar het café lag naar links in Bachte-Maria-Leerne, dus... Toen we binnenkwamen zag ik meteen Jos Dewulf, een kameraad van vroeger (we zijn in dezelfde periode in Konge geweest) die ik in 35 jaar niet meer gezien had. Sinds kort had ik opnieuw zijn gegevens en heeft hij voor ons het café gezocht. Het was er netjes en de bediening was vriendelijk en vlot. Het café staat al bij de pitstops. Daarna gingen we richting Deurle met een prachtig beeld van Moeder Aarde. We stapten tussen de villa's, de ene al groter dan de andere, de andere al mooier dan de ene. En ook voorbij de Latemse kluis: en heel speciale architectuur. Voorbij het golfterrein lieten we de variante voor wat ze was (het zijn korte dagen), kwamen weer in open veld tot voor ons de mooie witte kerk van Latem opdook. Tijd voor de traditionele afsluiter. Ook de sponsoring verloopt naar wens. Ik heb vanavond een stand van zaken opgemaakt en we zijn de kaap van 4000 euro gepasseerd. Wie weet halen we de 5000 niet? De lijst voor de laatste etappe ligt klaar. Morgen de finale! Piet