6 augustus: Ste Croix - Yverdon-les-Bains: 18 km Gîte d'Etape Route 70 7 augustus:Yverdon-les-Bains - Orbe: 18 km Hotel 8 augustus: Orbe - Mont-sur-Lausanne: 30 km Hotel 9 augustus: Mont-sur-Lausanne - Lausanne: 8 km Jeugdherberg 10 augustus: Lausanne - Vevey: 24 km Backpackers House 12 augustus: Aigle - St-Maurice: 18 km Abdij 13 augustus: St-Maurice - Martigny: 18,5 km Hotel 14 augustus: Martigny - Orsières: 16,5 km B&B 15 augustus: Orsières - Bourg St-Pierre: 13 km Auberge 16 augustus: Bourg St-Pierre - Grote St.-Bernardpas: 13 km Klooster 17 augustus: Grote St.-Bernardpas - Aosta: 29 km Hotel Route 103
6 tot 17 augustus 2011: Ste Croix - Aosta op de Via Francigena
We willen starten met de Gorges de Covatanne maar dikke mist speelt ons parten. We keren op onze stappen terug en dalen de pas af op de gewone weg. Gevaarlijk in dit weer. Zonder ongelukken komen we in Vuiteboeuf en trekken verder naar Yverdon-les-Bains aan het meer van Neuchâtel. Het weer kwakkelt.'s Anderendaags blijft het bijna droog tot in Orbe: net voor de stad kunnen we schuilen onder een brug. We verlaten de historische route bij gebrek aan slaapplaats en stappen naar Mont-de-Lausanne zodat we de volgende dag al heel vroeg in Lausanne aankomen en tijd zat hebben om de stad te bezoeken. Het centrum ligt tussen de heuvels en de oevers van het meer van Genève. Het is een heel levendige stad. In de jeugdherberg krijgen we een dagpas voor het openbaar vervoer: heel praktisch. Als we Lausanne verlaten is het le GRand beau: een hemelsblauwe lucht op het helderblauwe water. Je kunt echt langs de oevers van het meer stappen: het water klotst op een meter afstand. Tussen Lausanne en Vevey stappen we, soms met heel steile klimmetjes, tussen de wijngaarden van Lavaux appellation contrôlée. Na Vevey komt het meer mondaine Montreux, bekend van film, TV en jazz. In Villeneuve verlaten we het meer en stappen naar Aigle met het mooie kasteel. Juist voorbij dat kasteel wordt het fiks klimmen en lastig dalen naar St-Maurice. De abdij is een verplichte halte op de Via Francigena: we werden persoonlijk welkom geheten door Monseigneur Joseph Roduit. Aartsbisschop Sigeric verbleef hier ook toen hij in 990 van Rome terugkeerde naar Canterbury. In Martigny (475 m) verlaten we de Rhônevallei en kiezen resoluut voor de Grote Sint-Bernardpas, de klassieke overtocht van de Alpen. We stappen in drie dagen naar de grens met Italië. Orsières en Bourg-St-Pierre zijn de tussenstations. De laatste etappe hebben we weer geluk met het weer: stralende zon. Zo is het heerlijk boven komen op 2473 m. We voelen ons wat onwennig tussen al de gewone toeristen. We overnachten in het klooster. We dalen af in prachtig weer maar het is een vermoeiende etappe van 29 km met een hoogteverschil van ruim 1900 m. We ovenachten in een hotel vlak bij het station want 's anderendaags nemen we de bus over de pas naar Martigny en daar de trein naar Basel. We bezoeken Basel, een bedrijvige stad aan de Rijn maar het is er drukkend warm. De dag nadien sporen we van Basel over Brussel naar Kortrijk. Met de auto die in Zwevegem bleef staan, rijden we naar huis. De geboorte van een kleinkind is voorzien voor eind augustus.
1 augustus: Besançon - Trépot: 19 km B&B GR 595 2 augustus: Trépot - Vuillafans: 20 km Gîte d'Etape 3 augustus: Vuillafans - Ouhans: 22 km Hotel 4 augustus: Ouhans - Pontarlier: 18 km B&B Geen GR 5 augustus: Pontarlier - Ste Croix:24 km: Hotel Deels Variant GR 5
Na een verkwikkende rustdag in Besançon trekken we de Jura in. We lopen nog een stuk langs de Doubs: in een van haar kronkels ligt de oude stad met boven op de heuvel de bekende Citadel! Met de GR 595 is het meteen steil klimmen naar Montfaucon. We negeren het historische parcours maar kiezen voor het meer avontuurlijke parcours van de GR langs de Loue. Ornans is een heel pittoresk stadje op de Loue: geen wonder dat Schilder Courbet hier thuis was. Voorbij Vuillafans wordt het bijna een echte bergetappe naar Hautepierre (what's in a name?). Het wordt nog mooier: les gorges de Nouailles. Hier zoekt de Loue haar weg tussen de vele rotsblokken. Het geluid van de watervalletjes klinkt zoet in de oren. En plots zijn we aan die grote rots met een grote mond waaruit de Loue te voorschijn komt na een lang ondergronds parcours. We overnachten in een ouderwets hotelletje maar het eten is er heel lekker.De dag nadien zijn we in Pontarlier, duidelijk een grensstadje. We verlaten de stad en klimmen weer uit de vallei van de Doubs. We volgen een variant van de GR 5 door de bossen en genieten van het uitzicht op het Château de Joux. Een heerlijk parcours brengt ons naar Les Fourgs, waar in de winter gelanglauft wordt. We steken de Zwitsere grens over en volgen nu de gewone weg over l'Auberson. De hemel kleurt donker en het is doorstappen geblazen. We passeren de Col des Etroits op 1153 m en dalen af naar Ste Croix. We zijn nog geen vijf minuten aangekomen of de hemelsluizen gaan open: oef, op het nippertje de zondvloed vermeden. Joepie,we zijn in Zwitserland.
7 tot 31 juli 2011: Vervins-Besançon op de Via Francigena
De broer en de vader van Els brengen ons met de auto naar Vervins waar we vorig jaar gestopt zijn. Na een koffie op een terrasje nemen we afscheid en...zijn we weg! We genieten volop van het rustige landschap van de Thiérache. De GR 122 leidt ons door dorpen met een "église fortifiée". De kruisweg in Jeantes is een halte waard. De dorpen zijn leeggelopen, meestal geen café of winkel. Voor de kinderen is er de ramassage scolaire: het zijn de jongste pendelaars!! Gelukkig zijn er B&B's zoals in Parfondeval. Soms is er ook niets, zoals in Hauteville. Kort voor Château-Porcien komen we uit op de GR 654 Namen-Vézelay. Een dagje later zijn we in Reims, tijd voor een stadsbezoek. De kathedraal is indrukwekkend: gotiek brengt je tot rust. In de JH ontmoeten we Monica uit Keulen die enkele dagen met ons mee zal stappen. 's Anderendaags kunnen we schuilen voor een plots maar hevig onweer tussen Sillery en Verzenay. We overnachten in Verzy bij een champagneproducent. Tussen Condé-sur-Marne en Châlons-en-Champagne stappen we langs het canal latéral de la Marne. We blijven in de vallei van de Marne. Zonnebloemen, tarwevelden en natuurlijk wijngaarden tot bij Vitry-le-François. We naderen de omgeving van het in natuurmiddens bekende Lac du Der maar het weer is niet je dat, vandaar geen zijsprongetje. In het gastenboek van de B&B in Chavanges vinden we de neerslag van wandelvrienden uit het Poperingse en uit Rumbeke, op weg naar Compostela. In Dienville, juist voorbij Brienne-le-Château verlaten we de GR 654 en stappen we oostwaarts. De Via Francigena wordt onzichtbaar op het terrein. Af en toe pikken we een stuk GRP of PR mee. Zo komen we in Bar-sur-Aube. Vandaar is het een korte etappe naar Clairvaux-sur-Aube maar we zijn verloren gelopen in het grote bos. De gastvrijheid van de twee zusters is voor ons een hoogtepunt. Een groot deel van de de abdij, gesticht door Bernard van Clairvaux (niet te verwarren met Clervaux in Luxemburg) is door toedoen van Napoléon een staatsgevangenis geworden. We hebben er de 'cages aus poules' bezocht. De steeds welgezinde zusters vangen er families op van gedetineerden die in het weekend op bezoek komen. Je moet het maar doen!! In Châteauvillain kregen we een lokaal van de gemeente. Valleitjes en bossen. In St-Loup-sur-Aujon slapen we in een groot klooster dat grotendeels leeg staat. De weinige zusters zijn stokoud... We vermijden Langres omdat er dat weekend een grote autorally is: straten zijn afgezet en alle slaapplaatsen zijn al lang gereserveerd. We zien de stad van ver boven op de heuvel liggen. In St-Broingt-le-Bois slapen we in een B&B bij de burgemeester van het dorp: er zijn nog geen 100 inwoners. Vandaar naar Champlitte met het mooie kasteel. Juist voorbij Dampierre-sur-Salon steken we de Saône over. Het is rustig stappen richting Gy: mooi oud stadsgedeelte boven op de heuvel. We trekken door het bos naar Cussey-sur-l'Ognon. Nog een etappe en we zijn in Besançon. Het 'binnenkomen' van deze grote stad is heel vervelend en duurt lang...
111 november 2011: 23ste Provinciale GR-Wandeldag in De Panne
Het was vrij koud toen tochtleider Luc Meert die morgen van 11 november de ruim 60 GR-stappers welkom heette in De Panne. De zon zou er vlug doorkomen, zei het weerbericht. We trokken met de GR 5A Noord meteen de Oosthoekduinen in. Duin op, duin af. We passeerden het Bezoekerscentrum De Nachtegaal en genoten van het rustige Calmeynbos. We struinden doorheen de bekende Dumontwijk in typische cottagestijl. Vandaar was het maar een stap naar het strand bij het Leopoldmonument. We trotseerden de westenwind en bereikten de Franse grens. We vonden een café in de duinen aan de Franse kant voor de picknick. Na de pauze, nog steeds geen zon gezien, volgden we het Grenspad, staken de Duinhoekstraat over en volgden nu de bewegwijzering van het wandelnetwerk Westkust. Tussen nrs 3 en 11stapten we in de Zwarten Hoek en rond de Drie Vijvers. Via de Langeleedstraat kwamen we opnieuw aan het Westhoeknatuurgebied. Dan ging het oostwaarts aan de rand van de Oosthoekduinen tot aan de startplaats. En of de Omer smaakte in Taverne Lusthof.
De lange tocht begint aan het café van de ochtendkoffie in Piéton en loopt langs de prachtige Château-Ferme de la Marche. De korte tocht begint aan het kruispunt Au Roi des Belges in Anderlues. Het is prachtig weer en iedereen is welgezind! Het platteland is nog een en al rust al is Charleroi niet zo ver af. Het eerste dorp is Leernes met mooie Sint-Maartenskerk en getorseerde torenspits. Enkele veldwegen en holle wegen leiden ons naar het Bois de Leernes. We dalen een bosdreef (met moeilijke ondergrond) af en komen uit aan de Samber. Aan het Instituut A. de Saint-Exupéry is het al VTT wat de klok slaat. We steken de Samber over en komen voorbij de ruïnes van de abdij van Aulnes. Tijd voor de middagpauze op het zonnige terras van café Leblon. We trekken nu opnieuw het bos in. We blijven lange tijd op dezelfde hoogte maar een klim uit het bos is niet te vermijden. Rustige wegen leiden ons van het ene bos naar het andere: Bois de Prince, Bois de Gozée en Bois de Marbaix. Korte pauze bij onze bus....voor we afdalen naar de Eau d'Heure. We steken de rivier tweemaal over en genieten van de prachtige, zonnige herftskleuren want het lijkt hier een kleine Indian Summer. nog een laatste klimmetje en dan begint de afdaling naar Ham-sur-Heure waar we onze dorst kunnen lessen in een van de cafés op het kerkplein ofte Grand-Place.
Er was de hele week al slecht weer voorspeld voor donderdag 1 december. Ruim 20 GR-stappers en stapsters lieten het niet aan hun hart komen. Na een korte inleiding werd er stipt gestart om 10 u. We vertrokken meteen met een lichte klim naar de dubbele watertorens en de Moulin de la Roome met bijhorend resto. We steken de weg van Steenvoorde over en even verder leidt een eerste veldweg ons naar het parcours van de nog altijd niet gemarkeerde (aan Franse kant) Streek-GR Heuvelland-Monts de Flandre. We laten Le Ryveld rechts liggen, genieten van de hoge huisnummers, laten de Recolettenberg links liggen en komen uit aan de voet van de Casselberg. Twee prachtige holle wegen verder en we zijn aan het Kerk Hof (is ook de straatnaam!). We klimmen nu verder tot aan de kerk, en dan nog verder tot boven op de Casselberg. Ondertussen is het aan het motregenen en zijn de panorama's even zoek!. Een ommetje langs de vestingen en we komen via de Porte d'Aire op de Grote Markt uit voor de middagpauze. De picon is meer dan voortreffelijk en de boterhammetjes smaken dubbel lekker want we zitten gezellig binnen in Le Sainte Cécile. De vlaag is over als we weer van start gaan. We dalen de Casselberg af en op de weg naar Oxelaere gaat het van Kapel OLVrouw van de Wonderen naar de Witte Kapel. In het gehucht De Strooien Haan vinden we een prachtige veldweg naar Ste-Marie-Cappel. Het kerkplein ademt rust en vrede uit. Rustige asfaltweggetjes lopen naar St-Sylvestre-Cappel, bekend om zijn Trois Monts-bier.Zin een koekestutje? We flirten nog wat met de drrukke weg Steenvoorde - Hazebrouck maar enkel schitterende veldwegen leiden ons terug naar Terdeghem. Een klein ommetje langs de hoofdstraat om de mooie huizenrij te bewonderen is het einde van deze GR-dagtapper. Als we onze schoenen uitdoen, begint het hard te regenen!!!Een spurtje naar het plaatselijke café-rando zit er nog in. Prosit! We hebben weer eens geluk gehad!
Gisteren was het bij ons nog droog toen we naar Kortijk vertrokken voor de laatste bustocht van het jaar. Van op de carpoolingparking zagen we blauwe zwaailichten en ambulances op en afrijden. Blijkbaar was het daar glad... De heentocht verliep heel vlot en om 9 uur waren we al in Vieux-Condé, tijd voor de koffie in Le Ch'ti Savoyard. Er lag sneeuw in de straten en er kwam nog een bui toen de individuele wandelaars en de langetochters van start gingen. Ze moesten nog een ommejte erbij nemen want een deel van het pad vlakbij de Etang d'Amaury stond onder water. Toen de korte tochters na de koffie nog even verder werden gevoerd, was het al uitgeklaard. Wij pikten in aan de rand van voornoemde Etang en volgden de wit-rode tekens van de GR 121 richting Hergnies. Maar aan de D102 keerden we 250 mterug en sloegen dan linksaf. We genoten van het rustige platteland op een stille zondagmorgen. Twee kasseristroken brachten ons aan de Mont de Péruwelz maar we bleven aan de Franse Kant. Even verder trokken we het mooie Forêt Domaniale de Bonsecours/france in. Er is recetn veel hout gekapt. Enkele merkwaardge bomen trokken de aandacht: een sequoia van 45 m en een beuk van 220 jaar oud. Ook het Château de l'Hermitage mag er wezen. Aan de rand van het domein voegde de GR 122 zich bij de GR 121. Middagpauze in Café L'Atlas vlak bij de basiliek van Bonsecours. Hier woonde de Reus van Bonsecours. We waren er van harte welkom en de bediening was vlot. In de namiddag trokken we opnieuw het bos van Bonsecours. De zon scheen door de kale kruinen en gaf een goed gevoel. Het was er heerlijk stappen. Aan de minikapel Sint-Hubert trokken we met de GR 122 opnieuw la douce France in. Het platteland ademde rust uit. En plots stonden we aan de vroegere mijnsite Chabaud-Latour, nu een prachtig natuurgebied. We volgden nu de geel-rode GR de Pays en bereikten de Etang de la Digue Noire. Een afgeknotte terril behessrte de oever van de vijver. In een grote boog stapten we rond de grote Etang Chabaud-Latour. Twee mijnschachttorens herinneren nog aan de vroegere mijnactiviteiten. Uiteindelijk kwamen we in Condé-sur-l'Escaut met mooi stadhuis en de kerk van St.-Vasnon metspeciale voorgevel en typische toren. We sloten het 30ste wandeljaar van GR West-Vlaanderen af bij een pintje of een picon in Au Petit Bonsecours. Op de terugreis buien van smeltende sneeuw. Ongelooflijk: we hadden praktisch de hele dag de zon gezien en na een kwartier op de bus een fameuse winterpril. Onze patroonheilige GRegorius had weer zijn best gedaan. Dankjewel!
Het is hier lange tijd stil geweest, heel stil. Op 7 juli zijn Els en ik opnieuw vertrokken op onze tocht naar Rome. We vertrokken dit keer in Vervins waar we vorig jaar noodgedwongen moesten stoppen wegens 'hielspoor'. We zijn kort na 15 augustus in Aosta aangekomen. Daar hebben we de tocht voor 2 weken onderbroken voor de geboorte van een kleinzoon, Bodhi. Op 5september waren we opnieuw op stap in de Aostavallei. Op 16 oktober zijn we in Rome aangekomen en we zijn er nog een viertal dagen gebleven. Weer thuis, was het meteen al vrij druk: het jaarprogramma 2012 van de Stichting Marguerite Yourcenar moest gefinaliseerd worden, het GR-jaarprogramma afgewerkt... Twee GR-dagtochten voorbereiden, Dagstappergids W-VL 2 van Lannoo komt er aan...
Vanaf vandaag probeer ik de wit-rode blog-draad weer op te nemen. Je zult wel zien! Kom dus af en toe eens kijken!
