Terecht vragen de landbouwers om respect voor hun gewassen en hun werk vanwege de (zachte) recreanten in het buitengebied. Je gooit geen blikjes of andere verpakkingen zomaar weg. De mensen hebben rare gedachten soms: een leeg blikje weegt toch veel minder dan een vol ! Je plukt ook geen vruchten of je trekt geen maïskolf of raap: die worden toch niet opgegeten! Anderzijds vragen wij aan de landbouwers ook respect voor onze veldwegen. Nogal wat boeren denken dat de veldweg het vooreinde is! Met alle gevolgen vandien. Je kunt trouwens bedenkingen hebben bij al dat zwaar materieel: zal wel niet goed zijn voor de waterhuishouding!! Het is zoals zo dikwijls: het respect moet van BEIDE kanten komen.
Voor de topogids van de Streek-GR Heuvelland komen er naast de klassiek beschrijving in lijn opnieuw een zevental dagstappers invoor. Zondag waren Els en ik op verkenning vanuit Mesen voor een tocht van 24 km onder het thema 'Oorlog en Vrede'. We starten met geel-rood in het centrum van Mesen en het gaat via de Sint-Niklaaskerk (de dikkop genoemd in de streek en heel gemakkelijk herkenbaar) naar het Vredespark met de Ierse Vredestoren. Het is frisjes aan de handen. Voorbij het Nieuw-Zeelandpark gaat het via een mooie veldweg (helaas na de oogst hier en daar kapot gereden, maar alles is vast gevroren) naar de andere kant van de Douvevallei. We wijken uit naar links en steken de weg naar Ploegsteert over. In deze buurt vind je veel groene wegwijzers naar de Britse begraafplaatsen: allemaal zijn ze een oase van rust en stilte. De bossen van Ploegsteert brengen ons naar de Rozenberg en vandaar stappen we naar Nieuwkerke. We zijn een van de laatste klanten van Liza die late middag. We stappen nara de Pont d'Amour: hier verlaten we de Streek-GR en gaan nara rechts op de oude trambedding. De Makkestraat brengt ons tot in de buurt van de GR 5A Zuid en met wit-rood komen we voorbij in Wulvergem en zo naar de Pool of Peace. We praten hier even met een Brits echtpaar en er komen nog tiental Britten hier op bezoek. Je bent hier zelden alleen. Bij het graspad dat leidt naar het Spanbroekmolenkrater Cemetery verlaten we wit-rood en sluiten we de kring. Kort samengevat: deze dagstapper telt 14,2 km geel-rood en 4,1 km wit-rood. Het is een ideale tocht om je te bezinnen over 'oorlog en vrede'. Nooit brengt een oorlog Vrede!!!!!
2 december 2010: GR-Donderdagstaptocht in Dranouter
Woensdagavond 'sneeuwde' het afmeldingen, wegens te gevaarlijk rijden. Begrijpelijk met dat weer. Toch lagen de wegen er donderdagmorgen goed berijdbaar bij, hier in dit deel van de Westhoek. Een voor een vielen de wandelaars binnen voor een koffie in 'De Zon' in Dranouter: Geert, Hilde, Hugo, Jannick, Jean-Pierre, Jef, Johan D, Johan H, Johnny ,Luc D, Luc L, Michel, Michiel, Paul, Réjane, Rita, Roland en ikzelf; José zat dan nog ergens op de trein... We vertrokken in de richting van het Eeuwenhout: bij de stilteplek van Heuvelland Tranquillizer (ondergetkende heeft de meeste stilteplekken utigekozen) genoten we van een prachtig uitzicht op dit ANB-gebied. Ondetussen stapten we wit-rood. We kwamen voorbij het kasteel Behaegel, nu B&B 'Manoir de la Douve'. We verlieten de GR 5A Zuid en kozen voor het rechter deel van de Douvevallei. Beneden, bij een kabbelend beekje vonden we een tweede stilteplek. Daarna pikten we opnieuw de GR op en klommen naar de top van de Rodeberg. We daalden het Hellegat af en op de grens van het Kotjepiepersbos wisselden we wit-rood voor geel-rood van de Streek-GR Heuvelland. We zochten nu de Sulferberg op en de Goeberg: een eerste knuppelpad bij het Brandersbos vertelde dat we in het Natuurpuntgebied De Sulferberg waren. Stilaan tijd om naar Westouterdorp af te zakken voor de boterhammetjes bij Tine van 'De Zwaan'. Via de gsm wisten we ondertussen dat José al in het café was. Na de middag trokken we naar de rand van het Kotjepiepersbos en pikten even verder opnieuw de Streek-GR op. Enkele nieuwe paadjes leidden ons naar het Natuurpuntgebied De Broekelzen. Iedereen apprecieerde het mooie werk van de nieuwe knuppelpaden. Daarna stapten we over de Schreve en klommen we naar de Zwarteberg: Bij de Villa des Ecrivains in het Parc Yourcenar was het tijd voor eeen koekje of een mandarijntje. We keerden terug via het Grote Bos en zo opnieuw over de schreve (= de Douvebeek) naar het ANB-gebied De Douvevallei, deel 2. We stonden even stil bij de grootste Knotwilg van Vlaanderen: ook dit is een stilteplek. We daalden de Schomminkelstraat af , voorbij het kasteel Behaegel en een bevroren veldweg leidde ons naar de Koudekotstraat van het Muziekfestival. Zo kwamen we opnieuw Dranouter binnen. Tijd voor een pint of een picon en om nog even na te praten. De foto's zijn van Luc Demey, behalve die waar hij zelf opstaat.
