10 en 11 januari 2009 zal bij veel West-Vlaamse GR-stappers lange tijd in het geheugen blijven. Het 26ste Winterweekend (altijd het tweede weekend van januari, het eerste was in 1984 in Kemmel met overnachting in De Lork) was er een om in te lijsten: sneeuw en zon in de vallei van de Viroin! We hadden 35 plaatsen gereserveerd in de gîte "Relais Verlaine" in Vierves-sur-Viroin. Uiteindelijk waren we met 48! De weersvoorspellingen waren bijzonder gunstig : koud maar zonnig. En ginder lag er sneeuw. We waren zaterdag vroeg vertrokken want er was smogalarm, dus maar 90 per uur op de autoroute de Wallonie. Anneke uit Sint-Juliaan en Dimitri uit Ieper carpoolden met ons mee. De wegen waren sneeuwvrij en het werd een rustige rit. Naarmate we vooruitkwamen daalde de temperatuur op de display van mijn Agila: van -8° op de Goeberg naar -11°, -13°. Toen we in Vierves aankwamen was het kwik gedaald tot -17°! Gelukkig was de gevoelstemperatuur veel beter. Iedereen kwam op tijd aan, welgemutst (letterlijk en figuurlijk). Eerst werden de beste wensen (en zoenen) uitgewisseld, daarna nog even genieten van een kop koffie of thee. Zaterdagwandeling: Vierves - Treignes - Mazée - Les Bruyères (F) - Treignes - Vierves: 24 km: GR 125 Om vijf over tien trok Tochtleider Johan de bende op gang: de straat oversteken en we waren meteen te velde. Een korte afdaling en linksaf in een smal pad: de bende werd een lange, kleurrijke sliert. Een fikse klim in de flank voorbij Treignes (Wist je dat de kinderkopjes van de bestrating in Treignes uit China komen en...dus niet meer van een Waalse steengroeve?) bracht ons naar Roche aux Chevaux. In Matignolle bleven we een eind op het plateau en daarna daalden we af aar Mazée voor de middagpauze. Het café 'Chez Cocoye'was ons bekend van vorige passages. Voorbij een uitkijktoren lopen we op het Sentier des Crêtes met 'Frankrijk aan ons voeten'. De rookpluim van de kerncentrale van Chooz klimt omhoog achter de volgende heuvel. Voorbij enkele 'bornes frontières' dalen we af naar Les Bruyères. Een prachtig pad langs de half bevroren Viroin kan iedeeen bekoren. Een lange klim op de weg Mazée-Le Mesnil en een bospad door Les Elimonts brengen ons naar de zuidkant van Treignes waar Jaklien ons met haar glühwein opwacht. Niets dan lachende gezichten! Een bospad aan de oever van de Viroin leidt ons terug naar Vierves. We moeten nog het hele dorp door en de laatste loodjes wegen het zwaarst, vooral bergop. Douches, apero-time. Om kwart over zeven gaan we aan tafel. Het eten is lekker en overvloedig. De wijn vloeit rijkelijk. De mooi versierde fles brengt Els op een idee voor de Moederkensdag van haar kleuters. Van die soort verzamelt ze10 lege en 2 volle flessen.
Zondagmorgen: ontbijtbuffet. Daarna picknick klaarmaken: er is weer overvloed aan stokbrood, kaas, vlees en ... groenten. Zondagwandeling: Vierves - Olloy - Nismes - Dourbes - Vierves: 23 km: GR 125 en GR 12 We dalen af en trekken door Vierves en volgen onmiddellijk de Viroin. We genieten van het mooie zicht op het kasteel. Ter hoogte van Rolinvaux worden velen vertederd door de langharige Highlanders met een hoge aaibaarheidsfactor. Weldra zijn we zin Olloy: een deel van de kerk is afgebrand en het schip is kleiner heropgebouwd. We verlaten het oorspronkelijk voorziene tracé. We steken weer de Viroin over en komen voorbij een oude steengroeve: een les in geologie. Kort daarna trekt het pad het bos in en klimt stevig naar de Roche aux Faucons. Daarna blijven we op dezelfde hoogte tot aan de wereldbekende Fondry des Chiens: ongelooflijk wat water met kalksteen doet! We dalen af naar Nismes voor de middagpauze in 'Le Beau Rivage', juist, aan de oever van de Eau Noire. Pas na de samenvloeiing van de Eau Noire met de Eau Blanche spreekt men van de Viroin. En Viroinval is de naam van de gemeente die de 8 dorpten uit de vallei samenvoegt. Een pittige klim brengt ons boven op het plateau van het Natuurgebied van de Viroin. Links bemerken we nog enkele fondry's. We stappen verder richting Dourbes en dalen af naar de Viroin. Klaar voor een laatste klim naar la Croix Sauvage genoemd naar Jacques Sauvage die er halfweg de 19de eeuw gestorven is. Nog een mooie fondry ter hoogte van de Roche Madoux en een smal pad voert ons veilig naar onze startplaats. Joepie: de ruiten van de auto's zijn ijsvrij. Johan, bedankt voor de uitstekende voorbereiding en tochtleiding. Afscheid volgt. Sommigen rijden meteen naar huis, anderen voorzien nog een stop. Waarom niet in de Brasserie van de Superdesfagnes? De meesten drinker er het plaatselijke bier, een paar bestellen het "palet van vier". Ik ben bob en bestel een dame blanche in ... een glas van Superdesfagnes. En lekker dat het is! Even over zeven uur rijden we de Goeberg op. Moe maar tevreden!
Reacties op bericht (1)
13-01-2009
Weekend
Wat een geluk dat jullie gehad hebben met het weer. Het was hier al zo mooi met de rijm. Doe daar nog een sneeuwlaag bij en je hebt een prachtig kader om in te wandelen. Ik ben toch wel benieuwd naar die 'Fondry des Chiens'. Ik heb er al foto's van gezien maar heb het nog niet in het echt bewonderd.
