De bus vertrok om 8.00  uit Kortrijk richting Lens, voorbij de tweelingterrils van Loos-en-Gohelle en Houdain naar  het café-restaurant Les Quatre Vents aan de N41. Hier eindigde de etappe vorig jaar. Na de koffie trokken de langetochters meteen te voet weg, richting de imposante kasteelhoeve Antigneul. Die van de korte tocht  reden eerst nog 4 km met de bus naar Diéval. het regende toen we van de bus stapten. Gelukkig was de bui van korte duur en konden we vrij snel in fleece stappen. Een lange veldweg leidde ons langs een aanplant met een staalkaart van de bessen in de herfst en wat verder langs het Bois de la Lihue. Overal jagers in fluojasjes op de velden. Een haakse bocht naar links en we genoten van een schitterend uitzicht op de cuesta aan de overkant van de vallei.   Een prachtige afdaling (maar het was opletten geblazen want de plankjes van de treden waren spekglad) leidde ons  naar Bours. Een ommetje naar de donjon en de kerk was zeker de moeite waard. Een nieuwe veldweg liep eerst links van de spoorlijn, dan rechts. Uiteindelijk kwamen we la Ferté. Een klimmende veldweg bracht ons in Pernes waar de middagpauze voorzien was in een café op de markt. Het was goed zitten in de zon op het terras.

We verlieten Pernes langs een smal wegeltje en kozen dan een mooie klimmende veldweg die opklom in het Bois Brûlé. Van daar naar het Bois de la Ville en zo naar Aumerval waar de tijd leek stil te staan. We verlieten ook dit dorp langs een smal pad taan de rand van de akker en we kregen zicht op Bailleul-lès-Pernes, nog zo een piepklein dorpje. We stapten opnieuw tussen de ruime velden om uit  te komen in Amettes waar het geboortehuis staat van St Benoit Labre ( 1748-1783). Hij kon het trappistenleven niet aan en werd pelgrim met de belofte van armoede en versterving. Na 30.000 km omzwerving (jammer voor hem dat er toen nog geen GR-paden waren) verbleef hij in Rome en stierf er op 35jarige leeftijd. We lopen nu 20 m boven de vallei van de Nave die we van dicht bij zien in Nédon. Voorbij het schamele kerkje zoeken we de veldweg op naar Nédonchel, het eindpunt van deze tocht. Tijd voor een pint en/of een picon in Le Loudan.

Het was weer eens een uiterst geslaagde tocht, met dank aan de voorbereiding door Dani die de lange tocht voor zijn rekening naù.

27-09-2014, 08:19 geschreven door Piet Hardeman  

De GR-stappers verzamelden op de Markt van Steenwerck waar het café-rando Le Damier open was. Klokslag 10 u gaf tochtleider Jaak Perneel zijn inleiding en weg waren we... met de wit-rode tekens van de GR 121B. Een eerste van de vele kapelletjes was voor Notre Dame de Confiance (1818). Wat later staken het riviertje La Serpentine of la GRande Becque over op de Pont Lothé. Voorbij La Croix du Bac, een gehucht aan de D122, zoeken we de Leie op. We stappen op groene wegen stroomopwaarts en in Bac Saint-Maur  schakelen we over van de 59 naar de 62! Met de Chemin Champêtre komen we aan bij het vroegere station, nu een restaurant. Reconversie kennen ze hier: oude rangeersporen worden vogelbroedgebied, oude steenoven wordt sporthal. We komen weer aan de Leie en volgen nu een betonnen pad 'in 't groen'. Stilaan tijd voor de picknick ofwel op de oever van de Leie ofwel in een friterie-brasserie in Sailly-sur-la-Lys.

Na de boterhammetjes steken we de Leiebrug over en belanden weer in 59. Het vlakke land van de Leievallei: hoeven, kapelletjes, autoluwe asfaltweggetjes, en de heuvelrij ver aan de horizon.. Voorbij de TGV-brug kon men kiezen tussen korte of lange tocht. Wie voor lang koos, hielt halt bij het Grand Beaumart British Cemetery.  Enkele veldwegen verder liepen we even parallel met de autoweg. De vreemde toren van Steenwerck was al dichtbij en we zochten het café-rando op om de dorst te lessen en nog even na te praten. Met Grote dank aan de tochtleider.

26-09-2014, 20:28 geschreven door Piet Hardeman