Na de middag zochten we opnieuw de Grote Gete op. We stapten op de Getedijk. In de Valleiweg ontdekten we een prachtige rij Zwarte Abelen. Wat verder ging het linksaf op het Alvermannenpad tot aan de Kapel Onbevlekte Ontvangenis. Dan ging het naar de rand van het Walsbergenbos.  Een viertal keren zagen we reeën de vlucht nemen: altijd een leuke waarneming. De Negenbunderweg leidde naar en voorbij,de Kapellekensboom. We staken de drukke weg Tienen-Sint-Truiden over op zoek naar de Konings(water)molen van Eliksem. Vandaar naar Ezemaal is het maar een GRote stap. In de Broekstraat (what's in a name!) sloegen we rechtsaf langs de Gete. In het begin was het nog vrij leuk stappen maar toen werd het drassiger... We stapten uiteindelijk onder een grote spoorwegberm en bereikten de Sint-Jobskapel op de grens tussen Vlaams-en Waals-Brabant. Enkele kerkwegels verder kwamen we uit in het centrum van Neerheylissem of Hélécine. Ons eindcafé Le Saint Sulpice lag naast de romaanse kerk Sint-Sulpitius uit de 12de eeuw. Er werd druk nagepraat bij een Orval of een Achouffe. Het leven kan mooi zijn.