Pops 17 is een Confrontatie met Poperinge tijdens Eerste Wereldoorlog. Dit initiatief van de Heemkundige kring 'Aan de Schreve' startte 8 jaar geleden. Het weer was ideaal voor deze openluchtvoorstellingen over het leven in de stad tijdens de Grote Oorlog. Poperinge lag achter het front: the place to be voor al wie even tot rust wou komen na de gevechten aan het front, voor wie gewond was geraakt en ....voor de vele vluchtelingen. Huisvesting, ontspanning, bombardementen, het verkeer, spionage, executies, Talbot House, de was, plas en strijk, shoppen, bisocoop, gokspelen, kinderen en soldaten...een heel brede waaier van thema's. Het publiek werd van meet af aan geboeid door het enthousiasme van de acteurs. Na de wandeling van 2,9 km doorheen de binnenstad van Poerpinge werd in gelegenheidszaal 'A la Poupée' een maaltijd aangeboden "met variété". Elie Cossey had zijn winkel in café veranderd en er stond een honky-tonky piano. Zijn drie dochters waren de attractie. De jongste, Eliane van 15, was ros van haar en werd snel 'Ginger' genoemd. De max was een uitnodiging tot de dans met Ginger. En een gesigneerde foto van haar was een van de meest gezochte oorlogssouvenirs. We kregen er ook een. Elie en zijn vrouw wisten van het avondfeest een grandioos succes te maken. Leuk om weten: het was achterkleinzoon Stefaan Cossey die de rol van Elie speelde. Trouwens alle feiten en namen van personages waren 100% historisch juist. Kortom: het was Poperinge op zijn best!! Proficiat!
Al vanaf half tien kwamen de eerste GR-stappers toe in de buurt van de Bareldonkkapel. Tochtleider Johan Van Malderen neemt stipt om tien uur de de groep op sleeptouw. Al snel zijn we in een groene omgeving beland: Het Berlaars Broek. Broeken betekent lage, vochtige gebieden. Tussen de bomen vallen de wit-bloeiende boskersen op in de zon, tegen een blauwe hemel. Het landschap bestaat uit akkers en weilanden en vele boomrijen, knotbomen, populieren... Af en toe een jonge aanplant. We komen uit aan De Waterhoek waar destijds de film 'Mira of de Teloorgang van de Waterhoek' werd opgenomen. Maar de echte brug van Mira ligt wel in de wijk Rugge van Avelgem. Zo zijn we aan de Schelde beland: het oude voetveer van Appels ligt er verlaten bij want een moderne versie ligt wat verder. We stappen vlijtig door op de Scheldedijk tot Schoonaarde in zicht komt. Tijd om de inwendige mens te versterken. We zijn welkom in Café 't Oud Brughuys. Na de mliddag trekken we het Wakkebroek in en komen voorbij de Hoge Berg, een oude zandheuvel én het hoogste punt van Berlare. Vandaar naar het Sluisgebouw op den Berlaer. We stappen opnieuw het Berlaars Broek in en bereiken het Donkmeer, 86 ha groot. Een lus brengt ons naar de Bareldonkkapel. Tijd voor een afsluiter op het terras van De Beeweg. Het was een prachtige wandeling: een GRoene lus rond Berlare en dat op een zonnige dag. Meer moet dat niet zijn.
