21 januari 2011: Op verkenning voor een Dagstapper in Nieuwkerke
Het is vrij goed gevroren vanmorgen: ideaal weer om de Dagstapper van Nieuwkerke te gaan beschrijven, gebaseerd op de Streek-GR Heuvelland-Monts de Flandre: het wordt inderdaad een GRensoverschrijdende tocht.. We starten met de geel-rode bewegwijzering op de Markt in Nieuwkerke. Achter mijn rug komt de zon op en voor mij baadt de Kemmelberg in een bijzonder zacht ochtendlicht. maar als ik naar De Walletjes klim, heb ik de zon vlak in het zicht en zie geen steek! Bij de afdaling naar De Broeken vallen zwellende hazelaarkatjes op en ook de vrouwelijke bloempjes zijn er al: ze steken af tegen de blauwe hemel! En dan het Natuurpuntgebied De Breemeersen, een oase van rust.Ik geniet van het weidse uitzicht! Ik trek Frankrijk binnen en meteen vallen de vele Vlaamse "straetnaemen" op. De zuidflank van de Rijselberg is een mooi groen bocagelandschap. In het zicht van Belle verlaar ik de Streek-GR. Langs rustige wegen zoek ik het Conservatoire Botanique National (hier pik ik de GR 128 op) op met ondermeer twee kruidentuinen en het Centre de Phytosociologie (de leer waarom bepaalde planten samen groeien en andere niet). Zo kom ik uit op de grens bij de Keerseboom. Ik verlaat heel even de GR voor de Schoonemaegstraete (niemand gezien!) maar vind ze een beetje verder terug en kies de richting naar de Zwartemolenhoek. Van op verschillende plaatsen heb je een prachtig uitzicht op de centrale heuvelrij. De Papestraat, een stukje oude heirweg tussen Cassel en Wervik, ligt er vandaag wel héééél drassig bij. Ik zoek opnieuw de Eikelstraat op en even voorbij het Westhof Farm Cemetery sla ik links af. Twee veldwegen brengen me naar de Seulestraat en vandaar is het maar een stap naar de Markt van Nieuwkerke. De 24 km zitten er op. Ik heb het nodige ingesproken in mijn dictafoon: thuis schrijf ik de tekst uit. Handig!!
8 en 9 januari 2010: Winterweekend Henegouwen in Mons
We hebben geluk: waar we 2 jaar geleden op winterweekend waren, in de vallei van de Viroin, staat nu alles onder water. De omgeving van Mons is goed bereikbaar. Alleen zijn er parkeerproblemen in de buurt van de jeugdherberg, aan de voet van het Belfort. Dus aan de jH alleen lossen en elders gaan parkeren, in de buurt van het station. We zijn met 31. Op zaterdag wordt het een lus van 25 à 26 km met de beklimming van de Mont Panisel en twee terrils. Via de GR 129 ontdekken we verschillende verrassende mooie hoekjes in de stad, ondermeer de tuin van het Stadhuis. Het centrum zelf is niet zo groot zodat we vrij snel de stadsdrukte achter ons laten. De omgeving van de Mont Panisel is rustig en biedt enkele mooie vergezichten. We dalen af en bereiken Spiennes. We wisselen GR 129 voor GR 412 die we tegendraads aan de topo lopen: open, golvend landschap, rustig platteland en... als baken het Belfort van Mons. We zijn welkom voor de middagpauze in Café Cabanon aan de N6 ter hoogte van de Chasse Royale. Na de middag maken we een 'omtrekkende beweging' langs veldwegen en een Ravel en zo komen we uit aan de voet van de Terril du Levant. Een fikse klim leidt naar de dubele top: rookpluimen of fumerolles wijzen op de verbranding onder de grond: je voelt de warmte zo uit de grond komen. Vandaar gaat het naar Cuesmes met de grote mijnlamp in het centrum. Het begint te regenen. We stappen naar de voet van de tweede terril, le Mont de l' Héribus: tijd voor Jakliens verrassing: glühwein! Als we boven op de terril staan, krijgen we een fikse bui op onze kop. Het duistert snel maar we vinden de uitgang van het berkenbos. In één rechte lijn stappen we terug naar het centrum van Mons. De winkels zijn nog open maar we laten ons niet verleiden. De douche is lekker warm: je voelt je herboren. Tijd voor het aperitief. Het avondeten is bijzonder lekker..... Slaap wel. Na het heerlijke ontbijt trekken we te voet met onze bagage naar de auto's en rijden door naar de kerk van Stambruges. Tegen 9.45 u kunnen we daar starten. Het wordt een lus van 23 km in de buurt van het kanaal van Blaton en de bossen van Beloeil en Stambruges. De zon is van de partij! Iedereen herademt! Als we bij de achterkant van het kasteel van Beloeil aankomen, worden we vergast op een miniconcert met drie jachthoornblazers: een prachtig geluid in een prachtig decor. Middagpauze in het Café du Château waar we in een apart zaaltje welkom zijn. Na de middag zoeken we het kanaal weer op, en trekken het bos in. We komen voorbij de fontaine bouillante, een plas met warmwaterbobbels! We maken nog een ommetje langs de Mer de Sable waar twee langharige runderen het graasbeheer voor hun rekening nemen. We steken door naar het kanaal en bereiken de brug van op de hoofdweg van Stambruges. De kring is bijna gesloten. Het is een mooi weekend geworden, vol afwisseling. Voor foto's verwijs ik naar de blog van José Millecam: de tocht leiden en fotograferen, dat gaat niet goed samen.
Het was al aan het regenen toen René, Paulette, Geert, Els (het was nog kerstvakantie, zo kon Els ook mee) en ik richting De Panne vertrokken. Ondanks het minder goede weer waren er al heel wat stappers op de afspraak toen we bij het kerkhof van De Panne aankwamen. Toen de 'treinreizigers' ook ter plekke waren, konden we meteen starten. Iedereen was goed ingeduffeld, eigenlijk goed gecamoufleerd want bijna niet te herkennen onder de poncho, kap... We vertrokken langs het oostelijk deel van het Calmeynbos en bleven even op de rand tussen duin en polder. ANB heeft hier ook al heel wat aangekocht...ANB is duidelijk op de goede weg! Een streep Oosthoekduinen, de Nachtegaal en we stapten richting Krakeelduinen. Vandaar in de Westhoekduinen: op het GRenspad sloegen we linksaf richting middagpauze in Le Val d'Or. Na de middag trokken we de schreve over en genoten van de minder bekende duinen van Le Perroquet. Daarbij sluiten de Marchandduinen aan. Toen we bij Le Calvaire even pauzeerden, kwam een groep Franse Adra's (= onze Okra's) voorbij metzowaar enkele beklenden van Les Semellles du Polder uit Bergues. We stapten voorbij de achterkant van een camping en kwam uit aan het einde van de dijk in Bray-Dunes. Een lange streep strand bracht ons weer op de GRens en via Westhoek en Calmeynbos kwamlen we weer uit aan onze startplaats. Jammer van het weer maar toch hebben we genoten van het unieke parcours dat tochtleider Jaak uitgestippeld had: 20 km, voor 99% onverhard!!!
